Śiszja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Himalaya-Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 25: Linia 25:
Sat-Sanga - Przebywania i praktykowanie w promiennej aurze w pobliżu Nauczyciela, w Obecności Guru. Na zachodzie najczęściej realizowane poprzez intensywne okresy praktyki pod kierunkiem Guruh.
Sat-Sanga - Przebywania i praktykowanie w promiennej aurze w pobliżu Nauczyciela, w Obecności Guru. Na zachodzie najczęściej realizowane poprzez intensywne okresy praktyki pod kierunkiem Guruh.


[[Joga]] jest zasadniczo tradycją inicjacyjną, wymagającą praktykowania w czasie której uczeń inicjowany poddaje się zarówno dyscyplinie treningowej, dyscyplinie ascetyczno-mistycznej jak i podporządkowuje się Nauczycielowi będącemu w randze Guruh (r.m.: Śri Gurudźi; r.ż.; Śri Guru Maa, Gurumai). Częścią istotną praktyki inicjacyjnej są Wrata czyli dopełnianie ślubowań, przyrzeczeń, zobowiązań, poleceń), bez kultywowania których z oddaniem, nikt nie wzniesie się na wyższe poziomy duchowego rozwoju (w szkołach buddyjskich to tzw. ślubowania i wskazania, śluby Bodhisattwy etc...
[[Joga]] jest zasadniczo tradycją inicjacyjną, wymagającą praktykowania w czasie której uczeń inicjowany poddaje się zarówno dyscyplinie treningowej, dyscyplinie ascetyczno-mistycznej jak i podporządkowuje się Nauczycielowi będącemu w randze Guruh (r.m.: Śri Gurudźi; r.ż.; Śri Guru Maa, Gurumai). Częścią istotną praktyki inicjacyjnej są '''Wrata''' czyli dopełnianie ślubowań, przyrzeczeń, zobowiązań, poleceń), bez kultywowania których z oddaniem, nikt nie wzniesie się na wyższe poziomy duchowego rozwoju (w szkołach buddyjskich to tzw. ślubowania i wskazania, śluby [[Bodhisattwa|Bodhisattwy]] etc...


Tradycja jogiczna i tantryczna opiera się na trzech filarach koniecznych dla rozwoju duchowego: Guru/h, śiszja (ćelah/ćetah), [[dikszan]] — Nauczyciel/Mistrz, uczeń, inicjacja, czyli na Gurujodze!
Tradycja jogiczna i tantryczna opiera się na trzech filarach koniecznych dla rozwoju duchowego: Guru/h, śiszja (ćelah/ćetah), [[dikszan]] — Nauczyciel/Mistrz, uczeń, inicjacja, czyli na Gurujodze!

Aktualna wersja na dzień 17:22, 5 cze 2019

Śiszja - uczeń Boga i Guru.

Śiszjataa - uczniostwo, stan bycia uczniem. Kto nawet podjął inicjację, a się nie czuje Uczniem, ten nie podjął w praktyce Ścieżki Inicjacji (Rozwoju Duchowego).

Śiszja słowo w sanskrycie oznaczające „uczeń, sługa, służebnik”. Śiszja to inicjowany Adept (Adeptka) wiernie uczący się od swojego Mistrza (Guruh, Aćarja). Status Śiszja wymaga pełnego zaufania, jakim zarówno uczeń obdarza mistrza jak i mistrz ucznia. Należy podkreślić, że śiszja oznacza dużo więcej niźli pojęcie ucznia w ezoteryce zachodniej (chociaż inicjacyjne szkoły ezoteryczno-hermetyczne mają podobne rozumienie Uczniostwa).

Śiszja to uczeń-służebnik zaangażowany trójpłaszczyznowo: poprzez naukę, praktykę duchową oraz służbę oddania dla guru i jego aśramu czy linii przekazu (sampradaja). Tradycyjnie powiada się, że mistrzowie jogi czy tantry miewają wielu zwolenników czy sympatyków, ale uczniami w sensie śiszja bywają tylko nieliczni, nawet nie każdy inicjowany staje się śiszją.

Gdy potencjalny uczeń lub uczennica przedstawią się swojemu mistrzowi, ten stosuje pewne osobiste i tradycyjne kryteria względem kandydata, by ocenić, czy nadaje się on do odbycia prawdziwej duchowej praktyki. Nauczyciel może przyjąć ucznia nieprzygotowanego, jeśli uzna, że ma on potencjał, chociaż często na zachodzie widać dobre potencjały, ale kandydaci się nie sprawdzają ulegając złym podszeptom otoczenia (rodziny i znajomych).

Uczeń wchłania stan bycia Nauczyciela (Aćarja, Guruh) zarówno w sferze intencji, jak i bliskość fizyczną aż do chwili, gdy osiągnie taki sam stan, jaki ma nauczyciel, a w praktyce maksymalnie zbliżony. Powszechnie uważa się, ze tylko głęboko przebudzony (bodhaka) i oświecony oraz wyzwolony (kaiwalin) nauczyciel doprowadzi ucznia do urzeczywistnienia Jaźni (właściwie Atman, który jest czymś głębszym niż zachodnie pojęcie Jaźni, Ja, Ego).

Śiwasanhita oraz Jogasutra wyróżnia cztery rodzaje uczniów w zależności od ich zaangażowania w życie duchowe:

  1. Mrdu - słaby uczeń, który nie wykazuje entuzjazmu, jest zmienny, nieśmiały, chory, niegrzeczny, źle wychowany, brak mu energii. Może on praktykować zwykle tylko mantra-jogę i musi nauczyć się polegać na praktykach mantra jogi oraz modlitwach (jak chory to na dietach i lekach od guruh i medyków). Zwykle jest w stanie podjąć tylko pierwszą inicjację na jogiczno-tantrycznej ścieżce duchowego rozwoju (trudno praktykować wyższe stopnie wtajemniczenia inicjacyjnego.
  2. Madhya - mierny uczeń, uczeń bezstronny, cierpliwy, umiarkowany w swoich pragnieniach i przedsięwzięciach. Powinien praktykować hatha-jogę lub krija-jogę.
  3. Adhimatra - wyjątkowy uczeń, wykazuje zrozumienie, umiejętność medytacyjnego skupienia, samodzielność, tolerancję, odwagę, wierność, chęć wielbienia lotosowych stóp nauczyciela (dosłownie i symbolicznie). Zachwyca się praktykowaniem jogi. Powinien praktykować laja-jogę lub radźa-jogę, a także guru-jogę.
  4. Adhimatratama - wybitny uczeń, cechuje się energią, entuzjazmem, urokiem, heroizmem, znajomością ksiąg, uwielbieniem praktyki, zamiłowaniem do porządku, umiarkowaniem w jedzeniu, panowaniem nad zmysłami przestrzeganiem duchowych i moralnych praw - może praktykować wszystkie rodzaje jogi (nie ma problemów z guru-jogą ani praktykowaniem wzorowo kilku inicjacyjnych przekazów).

Szczególnym rodzajem śiszja jest ćelah (czela, w hindi: ćelaa, w sanskr. ćelakah, czasem pisane jako ćeta, ćetah - służebnik, sługa) - z jednej strony synonim, a z drugiej to raczej śiszja tej czwartej kategorii z czterech rodzajów śiszja, na zachodzie bliższy konceptowi Czeladnika. Słowem pokrewnym do Ćelah (spolszczenie teozoficzne: Czela) jest ćeta oraz ćetas. Ćetas oznacza inteligencję, świadomość myślenia, rozumienie tego co się robi, myśli, mówi, świadomość funkcjonowania. Kto nie jest ćeta, ten nie ma ćetas...

Antevaasin to taki rodzaj ucznia, co mieszka w pobliżu Nauczyciela, szczególnie po to, aby móc częściej się uczyć i praktykować oraz lepiej służyć Guruh czy Aśramowi. Tradycyjne nauczanie Jogi i Tantry wskazuje, że uczeń inicjowany dąży do tego, aby mieszkać i żyć jak najbliżej Śri Guruh, a jak ktoś po inicjacji wyjeżdża na drugi koniec świata, a potem się tłumaczy, że nie może uczestniczyć w zajęciach bo ma daleko, to znaczy, że jest bardzo słabym uczniem, często o demonicznych (rakszasowych) właściwościach, które powodują, że taki "uczeń" ucieka jak najdalej od Guruh.

Sat-Sanga - Przebywania i praktykowanie w promiennej aurze w pobliżu Nauczyciela, w Obecności Guru. Na zachodzie najczęściej realizowane poprzez intensywne okresy praktyki pod kierunkiem Guruh.

Joga jest zasadniczo tradycją inicjacyjną, wymagającą praktykowania w czasie której uczeń inicjowany poddaje się zarówno dyscyplinie treningowej, dyscyplinie ascetyczno-mistycznej jak i podporządkowuje się Nauczycielowi będącemu w randze Guruh (r.m.: Śri Gurudźi; r.ż.; Śri Guru Maa, Gurumai). Częścią istotną praktyki inicjacyjnej są Wrata czyli dopełnianie ślubowań, przyrzeczeń, zobowiązań, poleceń), bez kultywowania których z oddaniem, nikt nie wzniesie się na wyższe poziomy duchowego rozwoju (w szkołach buddyjskich to tzw. ślubowania i wskazania, śluby Bodhisattwy etc...

Tradycja jogiczna i tantryczna opiera się na trzech filarach koniecznych dla rozwoju duchowego: Guru/h, śiszja (ćelah/ćetah), dikszan — Nauczyciel/Mistrz, uczeń, inicjacja, czyli na Gurujodze!


Link zewnętrzny

Portal i artykularnia Layah czyli strona poświęcona jodze, tantrze, medytacji i sprawom rozwoju wewnętrznego