Homa

Homa - w sanskrycie होम – w dharmicznych tradycjach wedysjkich, w tym w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie – rodzaj ofiary, której centralnym elementem jest święty ogień oraz karmienie ognia. Jest to tradycja bardzo archaiczna, stanowiąca najstarszą formę indyjskiej pudźy, prawdopodobnie pochodzenia przedaryjskigo.

W czasach wedyjskich podczas ceremonii homy używano somy - soków ze świętych roślin uważanych za magiczne. Do dnia dzisiejszego tradycja homy jest żywa w Indiach, a także w buddyzmie chińskim i japońskim. W języku japońskim jej odpowiednikiem jest 護摩 goma. W swej najprostszej formie składa się z होमकुंड homakunda - zagłębienia w ziemi, w którym rozpala się ogień, samego ognia, oraz homasamagri - przedmiotów wrzucanych do ognia jako ofiara dla niebios czy bóstw nieba.

Ogień Homa jest praktykowany w Indiach i Tybecie, w obszarze Himalajów już ponad 5000 lat przed erą chrześcijańską. Wedyjscy święci praktykowali kombinację rytualnego magicznego ognia, mantr, inwokacje i w zapachu świętego dymu z uzdrawiających roślin oferowali wszystkie te elementy aby wprzódy oczyścić otoczenie i utworzyć w atmosferze wysokie wibracje. W Indiach Homa nadal jest najpotężniejszym fizycznym oczyszczeniem przestrzeni czy domostwa. Sekretne dymy oczyszczają w każdym środowisku wszystkie negatywne formy, są też używane każdego dnia na największych ołtarzach świata. Ceremonia ognia, wielkie rytuały miały i mają swoje sekretne miejsca, znane są także z mitologii kapłanki ognia podtrzymujące "Święty Płomień". Praktycznie na świecie każda antyczna kultura używała ognia jako jeden z najsilniejszych elementów połączenia człowieka ze świadomością kosmiczną.