Indeks Haseł

Z Himalaya-Wiki
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Ezoteryczny Alfabet

Oto lista pojęć związanych z wedyzmem, jogą, tantrą, hinduizmem, kulturą wedyjską, ezoteryką, magią, okultyzmem, astrologią, które znajdują się (niebieskie) lub powinny się znaleźć (czerwone) w polskiej Himalaya-Wiki. Oczywiście listę tę można, a nawet trzeba rozszerzać o nowe pojęcia.

Najpopularniejsze Hasła na Himalaya-Wiki: <DPL>

 category =  Hasło
 ordermethod = counter
 order = descending
 addpagecounter = true
 count = 11

</DPL>


Skocz do hasła na literkę

A - B - C - Ć - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - Q - P - R - S - Sz - Ś - T - U - V - W - X - Y - Z


A

  • abhajamudra - sanskr. abhaya-mudră; gest mistrza rozpraszający obawy i wątpliwości ucznia
  • Adept - Mistrz Mądrości, istota przekraczająca ponadludzki stan
  • advaita – indyjska filozofia niedualna, doktryna, główna szkoła wedanty
  • adżna, adźńa, ajńa - Szósty ośrodek energii w głowie; Lotos o dziewięćdziesięciu sześciu płatkach
  • agama – pisemny przekaz nauk
  • Agni – Ogień, Płomień; żywioł ognia; bóstwo czy anioł Ognia
  • agnihotra – wedyjski rytuał ogniowy
  • ahinsa – zasada niekrzywdzenia i niezabijania stworzeń
  • Ajhole - święte miasto Durgi w stanie Karnataka w Indii
  • ajńa - trzecie oko w treningu jogi
  • ajurweda - indyjska medycyna naturalna, formalnie akceptowana przez WHO
  • Akaśa -
  • Allah - słowo Bóg w języku arabskim, powszechnie przyjęte przez islam, odczytywanie słowa Elohim
  • Allahabad - święte miasto w środk.-półn. Indii gdzie co 12 lat obchodzi się Kumbhamella
  • Amarnath - święta jaskinia himalajska w Kaszmirze koło Śrinagaru
  • amryta – nektar nieśmiertelności, boski napój
  • anahata - Czwarty ośrodek energii w okolicy serca; Lotos o dwunastu płatkach
  • ananda – stan szczęścia i błogości, wrodzona rozkosz ducha
  • Ananta – nieskończoność; imię węża w mitologii Indii
  • anava – egotyzm, złudna niższa jaźń w naukach jogi
  • anioły - duchowe byty służące Bogu, stojące na straży dobra i prawdy; niebianie; dewy
  • Anunnaki - mezopotamskie istoty gadzie podszywające się pod bogów z nieba, jaszczury
  • Arati - hinduistyczny rytuał
  • arhat - oświecony mistrz duchowy
  • Arunachala - święta góra południowych śiwaitów, joginów i tantryków w Tiruvannamalai w stanie Tamil Nadu w Indii
  • artha - druga faza rozwoju duchowego w tantrach; powodzenie, dobrobyt; radzenie sobie w życiu;
  • Aryaman - jeden z synów Aditi; Anioł stróż narodu Polan
  • ascendent - znak zodiaku który wschodził nad horyzontem w momencie urodzin czy innej badanej daty
  • astrologia - podstawowy przedmiot każdej ezoterycznej szkoły, wiedza o wpływie gwiazd i planet
  • astrologia wedyjska - zachowana na wschodzie starożytna szkoła boskiej astrologii
  • asura - demon, nienaturalny, anty-sura, sztuczny, czort, diabeł, anty-boski
  • Atlantyda - wspominana historycznie przez Platona wielka wyspa i kraina na Oceanie Atlantyckim
  • atman - dusza, jaźń, mieszkaniec serca, istota, rdzeń, ten który jest
  • aura - biopole w radiestezji i bioterapii otoczka energetyczna żywej istoty, aureola świętych
  • avatara - zstąpienie, wcielenie, emanacja Bóstwa, deva lub devi, żywy anioł Boży

B

  • Balarama – brat Śri Kryszny
  • ban-guru - fałszywy, zły guru, bez mistrza i tradycyjnej linii przekazu, samozwaniec
  • Bhaga - jeden z dwunastu synów Aditi
  • Bhagawad Gita – święta księga hinduizmu; traktat 18 lekcji jogi
  • bhagawan – pan, władca, mistrz, błogosławieństw dawca
  • bhakta – wielbiciel, ofiarnik, czciciel
  • bhakti – oddanie duchowe, uwielbienie, żarliwość, adoracja bóstwa
  • bhakti joga – joga duchowego oddania i wielbienia
  • bharatanatiam – klasyczny taniec indyjski
  • Bhima – jeden z Pandawów; groźne imię Boga Śiwy
  • bies - nieczysta siła opętująca, czart, diabeł
  • bindi – czerwona kropka na czole kobiety
  • bindu - dosł. "kropla", "punkt", "nasienie", "ziarno"; jeden punkt, brama transcendencji
  • biofizyka - dziedzina naukowa z pogranicza fizyki i biologi, bada też aury
  • biopole - inaczej aura, eteryczna czy energetyczna otoczka żywej istoty
  • Bollywood - największa na świecie wytwórnia filmowa w Bombaju (Mumbai) w Indii
  • bodhi – oświecenie, ucieleśnienie światłości
  • Bóg - Absolut, Najwyższa Istota, Wszechduch, Brahman, Śiwa, El, Elohim, Allah
  • brahmaćarja – wstrzemięźliwość, celibat, boskie przewodnictwo, posłannictwo
  • Brahma - Stwórca, kreator, Bóg Ojciec, Stwórca Wszechświata; zachodnia interpretacja pojęcia Brahman;
  • Brahman - Wszechduch, Bóg, Absolut, Bóg-Duch; kapłan hinduistyczny, "oddech umysłu"
  • Brahmany – komentarze objasniające rytuały wedyjskie i sens ofiary
  • Brahmaputra - rzeka w Indii, Syna Boży
  • Brahmawidja - sanskr. Brahma-Vidyã, Boska Wiedza, Mądrość Boża;
  • braminizm – powedyjski nurt religijny kasty braminów
  • Budha - planeta Merkury; symbol posłańca Bogów; planeta badana w kosmogramie osób podających się za awatarów;

C

Ć

  • Ćanda - bł. spolszcz. Czanda; olbrzym, gigant; demoniczny olbrzym w mitologii Wschodu;
  • ćakram - dysk, krąg, okrąg, wirujący dysk, ośrodek energii duchowej, organ duszy
  • ćandra - księżyc, bóstwo księżyca, anioł księżyca
  • ćela - sługa, służebnik, wierny uczeń Mistrza, adept Drogi, sewaka
  • Ćidambaram - święte miasto śiwaitów w południowej Indii w stanie Tamil Nadu
  • ćintamani - ćinta-mani, świadomości klejnot, moc spełniająca życzenia, klejnot umysłu

D

  • damaru – śiwaicki bębenek rytualny zwężony w środku, używany też w Tybecie
  • danda – święta laska, kij dharmy samnjasina
  • darpa - arogancja, powszechnie potępiana w religijnych tekstach Wschodu cecha blokująca rozwój duchowy
  • darpana - sanskr. darpańa; zwierciadło dharmy; lustro guru; umysł mistrza jest zwierciadłem, lustrem dla ucznia
  • darśan (darśana) – widzenie bóstwa lub guru
  • Dattatreja – wielki jogin, mistrz adwajta wedanty, troista inkarnacja
  • derwisz - mistyk, błazen, poeta, uczony, tancerz, wędrowiec, nędzarz, bogacz, asceta, sufi
  • dewa – Bóg, Anioł, Świetlista Istota, Niebianin
  • Dewi – Bogini, dziewica, niebianka, anielica
  • Dewaczan – Niebiosa zapełnione przez Anioły, przez bogów, niebian
  • Dharani - dosł. "skoncentrowana", "skupiona"; pieśń uzdrowienia; Bogini w lotosie Adżna
  • dharma – prawo, zasady duchowe, nauka i praktyka, reguły drogi
  • Dharmaradźa - sanskr. Dharmarãja; Król Dharmy; Władca Boskich Praw; imię Boga Jama, władcy zmarłych
  • dhjana (dhyāna) – medytacja, płynięcie ku światłu, pojazd światła
  • diabeł - zły duch, szatan, demon
  • digambara - jeden z głównych nurtów dżinizmu
  • Djaus, Diwa – Niebo, Bóg niebios, ojciec niebios
  • Djuloka - sanskr. Dyuloka; Niebiosa; patrz Dewaczan
  • Dogoni - Dogonowie, lud w Mali znany z tajemniczej wiedzy o Syriuszu
  • Durga – groźna forma Bogini Śakti, niszczycielka zła i demonów
  • Dwaraka - miasto w Indii mające ponad 5 tysięcy lat historii, historyczna siedziba Gopala Kryszna
  • dwapara juga – trzeci okres Mahajugi, wiek brązowy w hinduizmie
  • Dźagannatha – "Strażnik Planety", znana forma Kryszny czczona w wisznuizmie
  • Dźapa - powtarzanie, recytowane; odmawianie różańca
  • Dźapamala - sanskr. Japamãlã; różaniec zwykle z ziarenek drzewa Rudraksza
  • dżina – zwyciężca, adept hatha jogi, mistrz dżinizmu
  • dżinizm - jedna z najstarszych i najważniejszych religii Indii
  • dźiwa – dusza, jaźń żyjąca wewnątrz cielesnej powłoki
  • dźjotisz – światło, blask, astrologia wedyjska
  • dźniana – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad
  • dźnianamudra - sanskr. Jñãnamudrã; gest mądrości; postawa przekazywania wiedzy i mądrości

E

  • egregor - zbiorowa, podświadoma jaźń jakiejś grupy, wyznania czy plemienia
  • ejnesof - także ejnsof to w fil. hebr. Nieskończoność
  • ekagrata – jednolitość, zwartość, stały stan skupienia w jodze
  • ekologia - nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody
  • eksterioryzacja - OBE, podróżowanie świadomości poza ciałem fizycznym
  • El - Bóg, bóstwo męskie w kulturze semickiej, fenickiej i ugaryckiej
  • Elefanta - wyspa u zatoce Mumbajskiej w Indii znana z kultu Śiwa Trójgłowego
  • Elim - Bogowie, bóstwa, anioły w językach semickich
  • Elil - hebrajskie 'elijl' to bóstwo, bożek, bożyszcze, idol
  • Elohim - hebr. elohijm, arab. Allah to Bóg, Absolut, Boska Para lub Bogowie (Empireum Bogów)
  • Elura - zespół świątynny hinduski, buddyjski i dżinijski w stanie Maharashthra w Indii
  • emet - hebr. prawda, rzeczywistość, realność,
  • emunah - hebr. wiara, zaufanie, podstawowe pojęcie religijne od emun wierność, ufność
  • enosz - hebr. człowiek, istota ludzka
  • enoszut - hebr. ludzkość, rodzaj ludzki
  • ezoteryka - wiedza wewnętrzna, sekretna, tajemna

F

  • fakir - suficki i muzułmański święty, cudotwórca, charyzmatyk w islamie
  • fana - proces rozpuszczania ego; oczyszczanie, obmywanie się

G

  • gandharwa – klasa niebiańskich istot, półbogów Upadewa o dobrej naturze i wielkim artyzmie
  • Ganeśa - Pan Zastępów, starszy Syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, ucieleśnia mądrość i wiedzę
  • Ganga – sposzcz. Ganges, święta rzeka w Indii
  • Garuda – ptak wahana Boga Wisznu, rodzaj wielkiego orła
  • gatha – duchowe nauki i instrukcje podane rytmicznym wierszem do recytacji
  • gematria - numerologia oparta na języku hebrajskim i świętej geometrii; miara liczby i znaków
  • Gharapuri - inaczej Elefanta wyspa w zatoce Mumbajskiej znana z posągów Śiwa
  • gnoza - poznanie; scieżka poznawania wyższej wiedzy; odpowiada dźniana jodze
  • Godawari - jedna z siedmiu świętych rzek matek w Indii
  • Goloka - jedna ze sfer niebios; duchowa planeta
  • gopi – pasterka, tancerka, dusza wielbiąca pana Krysznę
  • Govardhana - święte wzgórze krysznaitów koło miasta Vrindavan w Indii
  • gryhastha – etap gospodarza domu w życiu
  • guna – więź, związanie, połączenie, zasada twórcza
  • guru - mistrz i przewodnik duchowy, nauczyciel duchowy, awatara
  • guru-dakśina – datek na rzecz mistrza i jego świątyni czy szkoły religijnej
  • gurukula – dom guru, aśrama, stała rezydencja mistrza, centrum duchowe

H

  • Haimawati- sanskr. Haimavatĭ; córka góry; córka Himalajów; jedno z imion Bogini Parwati
  • Halahala - sanskr. Hālāhala; trucizna jaką wypił Bóg Śiva, aby demony nie zatruły świata
  • Hamsa, Hansa - wahana, pojazd Boga Brahma w postaci świętej wielkiej gęsi wędrownej; mylnie tłum. jako łabędź
  • Hanuman – król małp, koalicjant Ramy w walce z demonem Rawaną
  • Harappa - miasto w Pakistanie (dawniej India Zachodnia) zniszczone w dawnych czasach przez wybuch atomowy
  • Hare Kryszna – potoczna nazwa organizacji wisznuickiej; znana mantra indyjska
  • Harihara – bóstwo będące zjednoczeniem Boga Śiwa i Wisznu
  • Hiady - gromada gwiazd w gwiazdozbiorze byka; nimfy w mitologii greckiej
  • Himalaya - Mistrz, Ojciec wszystkich mistrzów (ryszich), małżonek bogini Mena; Duch Gór Himalajów
  • Himavanti - Bogini Mena w północnym śiwaizmie, matka Parvati, małżonka Ducha Gór
  • harmonium - indyjski instrument muzyczny
  • hinduista – specjalista z zakresu religii lub wyznawca hinduizmu
  • hinduizm - wierzenia i praktyki religijne na Półwyspie Indyjskim
  • holi – indyjskie święto wiosny w pełnię Księżyca

I

  • Indra – "siła", wedyjski władca niebios Swargi, anielski Bóg Gromu, władca losu
  • Indus - święta rzeka Indii i Pakistanu wzdłuż której powstała cywilizacja wedyjska; nazwa mieszkańca Indii
  • inkarnacja – wcielenie duszy indywidualnej w materialną postać bytu
  • Iśa (īśā/na) – pan, władca, duch w sercu; indyjskie imię Jezusa
  • iśwara (īśvara) – pan, władca, czwarta emanacja Boga Śiwa odnoszona do serca
  • itihasy – legendy, bohaterskie sagi, opowieści mitologiczne jak Mahabharata czy Ramajana

J

  • Jadźurweda – jeden z czterech zbiorów świętych pism Wedy
  • jadźńa – ofiara ogniowa
  • Jama – zakazy moralne; anielskie Bóstwo śmierci i krainy zmarłych
  • Jamuna - święta rzeka w Indii
  • jantra - yantra, znak, symbol, diagram; używany do medytacji i skupienia oraz w rytuałach S
  • joga – zjednoczenie, unia, połączenie, jedność; zbiór dyscyplin duchowych z Indii
  • joganidra - mudra wyciszania pięciu zmysłów w jodze
  • Jogasutry – księga jogi Patandźalego
  • jogging - swobodne, luźne bieganie, amerykański bieg transowy wzięty z Tybetu
  • jogin – adept jogi, który osiąga zjednoczenie, czwarty etap rozwoju, kaiwalin – wyzwolony
  • juga – epoka, długi czas

K

  • Kailaśa - leżąca w Tybecie po stronie chińskiej najświętsza góra hinduizmu i śiwaizmu oraz buddyzmu
  • kaivalya - kaiwalja, stan jedyności, pełnego zjednoczenia z boskością, wyzwolenie
  • Kali - Bogini, groźna małżonka Boga Śiva, ucieleśnia władzę nad śmiercią i czasem
  • kali juga – epoka bogini, wyzwolenia kobiety, panowania nad materią, wiek żelazny
  • Kalkin – zbawiciel, wyzwoliciel; imię nadchodzącej awatary Boga Wisznu
  • kalpa – okres, epoka, wielki cykl czasu, większy niż juga
  • Kamasutra - święta księga Indii o życiu erotycznym dla tantryków
  • Kańćipuram - spol. Kanczipuram; śiwaickie święte miasto w stanie Tamil Nadu
  • karańaśarira - spolszcz. karana śarira, ciało subtelne
  • karma, karman – czyn, akcja, los, przeznaczenie, skutek
  • kasta – grupa społeczna w kulturze Indii
  • Kaweri - jedna ze świętych rzek matek w Indii
  • Khajuraho - święte miasto w Indii znane ze świątyń dekorowanych scenami z życia erotycznego
  • kirtana - śpiewanie, recytowanie, intonowanie, tańczenie, jako praktyka duchowa
  • klasyczne tańce hinduskie – opis typowych stylów indyjskiego tańca
  • klątwa - rytualny urok lub czar sprowadzający nieszczęścia lub śmierć
  • Konarak – miasto w Indii
  • Kośa - ciało, powłoka, sfera świadomości
  • Krama - jedna z głównych jogicznych szkół śiwaizmu kaszmirskiego
  • kripa - krpa, łaska, błogosławieństwo, moc duchowa udzielana tylko w obecności guru
  • krodha - gniew, złość, irytacja, jedna z sześciu bram piekielnych
  • Kryszna – deifikowany awatara, wcielenie Boga Wisznu
  • krysznaizm – jeden z głównych nurtów wisznuizmu
  • Ku-Jogin - zły jogin, fałszywy jogin, jogoszust, źle praktykujący, zwiedziony
  • Kula - rodzina duchowego nauczyciela w sensie jego uczniów, pokrewieństwo duchowe
  • Kularnavatantra - krótki tekst ezoteryczny szkoły Kula czy Kaula Tantry
  • Kumbhaka - wstrzymywanie oddechu po wdechu dla napełnienia energią życia
  • Kumbhamela - Święto Dzbanu, zlot joginów i ascetów odbywany co 3 lata w Indii
  • Kundalini – Energia Wężowej Bogini Mądrości, moc ogniowa żeńskiej zasady boskości, śakti
  • Kundalini Joga – tantryczna metoda obudzenia ogniowej mocy Bogini
  • Kunti – matka pięciu braci Pandawa znanych z eposu Mahabharata
  • Kurukszetra - równina w okolicy Delhi, miejsce bitwy Kryszny i Ardźuny z Kaurawami; miejsce powstania Bhagawad Gity

L

  • Laja Joga – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z ćakramami i mocy Kundalini
  • LakiniRudrani, małżonka Boga Rudra, trzeciej emanacji Boga Śiwa, królowa przyrody
  • Lakszman – brat króla Rama
  • Lakszmi – wisznuicka Bogini, małżonka Boga Wisznu
  • Lalita – bogini, małżonka Boga Śiwa czczona w południowym śiwaizmie i tradycji śrividya
  • Lalla (sanskr. Lalāsa) – śiwaicka mistrzyni Laja Jogi z XIV wieku
  • Linga – śiwaicki symbol Boga-Absolutu, znak prapoczątku stworzenia
  • Lemuria - wspominana historycznie w Ramajanie kraina demonów, dawna Wielka Lanka na Oceanie Indyjskim

M

  • Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego
  • Mahadewa – Wielki Anioł, Imię Śiwa
  • maha juga – czterowiecze, epoka trwająca 4 miliony 320 tysięcy lat
  • Mahabalipuram - święte miasto w Indii w stanie Tamil Nadu znane z kompleksu starożytnych świątyń Boga Śiwa
  • mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii
  • Maheśwara – jedno z imion Śiwy
  • Maitreja – nauczyciel Ludzi i Aniołów, pierwotny Dźagad Guru dla wszystkich
  • maja – iluzja, złuda, zaćmienie
  • Majapur - święte miasto w Indii gdzie ma siedzibę ruch krysznaitów
  • mala – różaniec modlitewny, zwykle o 108 lub 1008 koralikach
  • mandala - symboliczne zobrazowanie mocy i energii bostwa w formie diagramu
  • mantra – słowo, wibracja, dźwięk; ochrona umysłu; fraza modlitewna
  • manipura - Trzeci ośrodek energii w okolicy splotu słonecznego; Lotos o dziesięciu płatkach
  • magia - najwyższy poziom praktycznej realizacji ezoteryzmu, okultyzmu, hermertyzmu i boskiej religii
  • Manu – praojciec i prawodawca ludzkości, idealny wzór człowieczeństwa
  • manusmryti – traktat wieszcza Manu, księga braminów
  • manwantara – cykl czasu dłuższy niż juga, krótszy niż kalpa
  • Mara, Marya – iluzja, koszmar, Zły Duch
  • marutowie – niebiane, bogowie światłości, dworzanie Boga Indra oraz Boga Waju
  • Mathura - święte miasto znane jako miejsce narodzin Awatara Kryszna
  • Matsja – ryba, imię jednej z awatar, wcieleń Boga Wisznu; także asana, pozycja w jodze
  • medium - osoba kontaktująca się z duchami w sposób paranormalny
  • Medjugorie - miejsce kontrowersyjnego objawienia maryjnego z lat 80-tych XX wieku w dawnej Jugosławii
  • Mena lub Menaka - Bogini, niebiańska nimfa, Królowa Himalajów, Małżonka Ducha Gór Moria
  • Mitra – wedyjski i perski Bóg przyjaźni, życzliwości i miłosierdzia
  • mitologia indyjska – lista wedyjskich i hinduistycznych Bogów oraz Bogiń
  • mistyka - ezoteryczna dziedzina wiedzy o bezpośredniej łączności człowieka z bóstwem
  • moksza – wyzwolenie, ekstaza; skupienie mądrości; czwarty etap praktyki tantry
  • Moria lub Morya - Ojciec Mistrzów Duchowych (Ryszich); znany jako Mistrz Himalaya lub Hermes
  • mudra – pieczęć, pozycja i gest; zaawansowana praktyka jogi lub tantry
  • muladhara - lotos podstawy o czterech płatkach
  • mumukszu – tęsknota za Bogiem, pragnienie połączenia z Najwyższym

N

  • nadi – strumień, subtelny przewód dla energii duchowej; w jodze uczy się o 14 nadi podstawowych
  • nada – Boski Głos wewnątrz, wibracja Wszechświata, "dźwięk" ciszy, wibracja Najwyższych, Bezforemnych Niebios
  • Namaskar - hinduskie pozdrowienie: bądź pochwalony, także hołd zpokłonem jako Padnamaskar
  • Narajana – Istota Najwyższego Boga, punkt, w którym Brahma, Wisznu i Śiwa są Jednym
  • Narasinha – człowiek-lew, czwarta inkarnacja Pana Wisznu
  • natjaśastra – klasyczny traktat o indyjskim tańcu duchowym
  • nawiedzenie - stan bycia pod wpływem szkodliwego ducha lub demona
  • Nashik - święte miasto kultury duchowej ramaitów w Indii
  • neohinduizm - ruch odrodzenia starej duchowości hinduistycznej
  • New Age - ruch na rzecz złotego wieku, lepszego życia i postępu
  • nidra – jogiczny stan świadomości, sen jogiczny bez zjawisk sennych
  • numerologia - wiedza o liczbach i ich interpretacji; wiedza z daty urodzenia, wartości imion i nazw

O

  • okultyzm - wiedza tajemna, tajemnica, sekretność; ezoteryka; mistyka
  • om – święte słowo mocy rozpoczynające praktykę mantramów, inaczej pranawa
  • opętanie - owładnięcie człowieka lub zwierzęcia przez demona, złego ducha czyli asura
  • oświecenie – podstawowy duchowy cel adeptów jogi i tantry, po którym zaczyna się prawdziwa praktyka
  • Or - boskie światło w tradycji hebrajskiej kabały i perskiej mistyki
  • orgazm - w mistyce Wschodu stan seksualnego spełnienia i błoga ekstaza świętego seksu
  • orgon - podstawowa energia kosmiczna w odkryciach Wilhelma Reicha

P

  • Padanamaskara - dotknięcie stóp guru lub świętego
  • pandawowie – pięciu bohaterów eposu Mahabharata, symbol zwycięstwa zła nad dobrem
  • paramatma – wyższa jaźń, wyższa dusza, nadjaźń lub naddusza, dusza wszechrzeczy, jaźń wszystkich istot
  • ParaśuramaRama z toporem, jeden z trzech herosów noszących imię Rama
  • Parwati – Bogini Parwati, dobrotliwa małżonka Boga Wisznu
  • parias – członek społeczności pozakastowej; najemnik, parobek, niewolnik
  • Plejadanie - wspominani w ezoteryce mieszkańcy planet z Plejad
  • Plejady - mistyczna gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka
  • Patandżali – Patańdźali, indyjski Ryszi, autor traktatu Jogasutry
  • Pradźapati (Pradżapati) – aspekt Boskiego Ojca
  • prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany w czasie pudźy do spożycia, komunia
  • pradżnia (prajńa) – prawiedza, mądrość, wszechwiedza, pierwotna zdolność zrozumienia
  • prana – siła, energia witalna, moc życia i oddechu, energia słoneczna
  • pratjaja – odczuwanie, odbiorczość, intuicyjna percepcja, czujność
  • prema – duchowy dar Bożej Miłości, najwyższa i najczystsza postać Miłości
  • Prythiwi – Bogini Ziemi; żywioł ziemi w filozofii indyjskiej
  • pudźa – msza, nabożeństwo, rytuał religijny, ceremonia
  • Purany – rodzaj świętych pism indyjskich
  • Puri – miasto w Indii, jedna z czterech siedzib Śankaraćarja hinduizmu
  • Purusza - dusza, jaźń, czysta istota, wnętrze, mieszkaniec wnętrza, człowiek
  • Puszan – wedyjski Bóg rozkwitu i wzrostu, także duchowego
  • Puszkar - miasto w Indii koło Ajmer słynne z głównej świątyni Boga Stwórcy, Brahma
  • Puttaparthi - miejscowość w południowych Indiach, główna siedziba awatara Śri Sathya Sai Baba

Q

  • qawwal - śpiewak, kantor
  • qawwali - rodzaj muzyki praktykowany przez sufich i joginów w Indii

R

  • Radha – małżonka Pana Kryszny
  • radźas – druga z trzech gun, pasja, ambicja, namiętność
  • raga – przywiązanie lub rodzaj muzyki indyjskiej
  • rakszas - rodzaj bardziej złośliwego i podłego demona jaszczurowego, asura
  • Rama – mityczny bohater i awatara Wisznu, zwycięski pogromca demona Rawana
  • Ramajana – epos opisujący dzieje króla Rama i zwycięstwo dobra nad złem
  • rasa – smak; w wisznuizmizmie rodzaj związku
  • ratha - architektoniczna forma śwątyń budowanyc na kształt starożytnych rydwanów
  • Ratha Jatra – wisznuickie Święto Rydwanu
  • Ratri – wedyjska Bogini nocy, wieczora i zmierzchu; noc
  • reinkarnacja – ponowne wcielanie żyjącej duszy (jaźni), atmana
  • Reptilianie - rasa istot gadzich, jaszczurów z Oriona próbująca skolonizować ziemię i zniewolić ludzkość
  • Rudra – imię Śiwa, aspekt Natury, Przyrody; trzecia emanacja Boga Śiwa, dawca lekarstw
  • Rudraksha - mala, różaniec służący do recytowania modlitw i formuł magicznych, mantramów
  • Rudrani - inaczej Lakini, małżonka Ducha Przyrody, Rudra-Deva
  • runy - pierwotne pismo magiczne Skandynawii, Celtów, Germanów, a nawet Ormian, dane przez Odyna
  • Rygweda – jedna z Wed – Świętych Ksiąg Starożytnej Indii
  • Ryszi – mędrzec, mistrz madrości; klasa istot oświeconych
  • ryta – prawo i porządek boski we wszechświecie, zasada ładu i harmonii

S

  • Sadguru – zrealizowany guru, nauczyciel świata
  • sadhana – dyscyplina praktyki duchowej, która prowadzi do realizacji
  • sadhu – święty asceta, mistyk
  • sahasrara - Siódmy ośrodek energii; lotos korony o tysiącu płatków ponad głową
  • samadhi – ekstaza, stan świadomości w którym ustaje myślenie, zjednoczenie
  • sampradaja – stowarzyszenie, zrzeszenie, zbór, zgromadzenie, braterska wspólnota joginów
  • samourzeczywistnienie – w jodze niższy stopień duchowego oświecenia
  • Samaweda – święta księga ekstatycznych pieśni, trzecia Weda
  • Samsara, sansara – cierpienie, kołowrót narodzin i śmierci
  • sannjasa – wyrzeczenie, najwyższy inicjacyjny stopień ucznia w jodze i tantrze, faza życia; życie mnicha lub mniszki,
  • sangha – wspólnota, bractwo, zbór; grupa praktykujących jogę regularnie
  • sankhja – klasyczna filozofia indyjska mająca podstawy w traktacie Bhagawad Gita
  • sanskryt – starożytny alfabet indoeuropejski
  • saptasindhawa – siedem świętych rzek w tradycji indyjskiej
  • Saraswati – Bogini, patronka muzyki i wiedzy, małżonka Boga Brahma
  • Saraswati (rzeka) - jedna z siedmiu świętych rzek matek płynąca z Himalajów poprzez Zachodnie Indii
  • Sati – Bogini, pierwsza małżonka Boga Śiwa i córka Dakszy; ceremonia pogrzebowa
  • satja juga – epoka prawdy, złoty wiek, pierwsza część czterowiecza
  • sattwa – najszlachetniejsza z trzech gun, określająca równowagę wewnętrzną, prawość, zgodność i spokój ducha
  • Sawitar – wedyjski Bóg ucieleśniający duszę słońca i źródło życia
  • sektofobia - zaburzenie psychiczne w postaci poczucia zagrożenia przez sekty
  • sennik - podręcznik interpretacji snów; opis symboliki i znaczenia snów
  • seremetyzm - brak kompetencji w zakresie ezoteryki
  • Shirdi - święte miasto znane z wielkiej świątyni awatara Boga Śiwa, Bhagawana Śri Sainatha (Shirdi Sai Baba)
  • siddha – cudotwórca, doskonały, rodzaj półboskich istot
  • siddhi – charyzmatyczna moc duchowa, owoc duchowej realizacji; często dar duchowy, oznaka uświęcenia
  • siedem matek – idea pochodzenia ludzkości od siedmiu Matek-Bogiń; Plejady
  • Sita – dosłownie: "bruzda", Bogini urodzona w bruździe, małżonka proroka i awatara Rama
  • sitar - indyjski i perski instrument muzyczny
  • sevaka - służebnik, ofiarnik, osoba poświęcona służbie Bogu, Guru i Aszaramowi; Bhakta
  • soma – święty napój mający na celu pojednanie z bóstwami niebios
  • Subhadra – siostra awatara Kryszny
  • Sufi - święty, czysty, mądry; mistyk
  • Sufizm - mistyczny nurt filozoficzny
  • Surja – anielski Bóg Słońca; dosłownie "słońce"
  • sutra – zwięzły aforyzm służący jako środek do zapamiętania świętych nauk
  • swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty
  • swadhiszthana - drugi ośrodek energii poniżej pępka o sześciu płatkach
  • swastyka – wedyjski symbol pomyślności i powodzenia w formie indyjskiego krzyża
  • system kastowy – naturalny system podziału ról społecznych w kulturze wedyjskiej

Sz

  • Szachy - Królewska gra indyjskiego pochodzenia mająca wiele wariantów
  • Szastra - zobacz śastra
  • Szatkarman - poszóstne uzdatnienie; sześć ćwiczeń oczyszczających z Hatha Jogi

Ś

  • Śaka, Sakka – buddyjski władca uważany za inkarnację Boga Indra
  • śakti – moc i potęga boskiej natury, żeński aspekt Boga, Boskość; także siła czy energia udzielająca wszelkich charyzmatów, duchowych darów (siddhi).
  • śaktyzm – kult Bogini i żeńskiej mocy w hinduizmie, podstawa tantry
  • Śankara – reformator hinduizmu
  • śastra - starożytny indyjski traktat poruszający tematy filozoficzno-religijne
  • siddhi – cudowne zdolności i moce
  • Śikhara – typ północnoindyjskiej świątyni
  • Śiwa – Najświętsze Imię; Łaska, Przychylność, Trzecia Osoba Stwórcy niszcząca grzech, cierpienie, błędy i zło
  • śiwaizm - indyjski i nepalski kult Boga Śiva w hinduizmie
  • śiwaizm kaszmirski - jedna z sześciu głównych znanych szkół ezoteryczno-duchowych śiwaizmu
  • śrawaka – uczeń słuchający nauk guru na własne uszy
  • Śri – jedno z imion Bogini Lakszmi
  • Śri jantra - wzorzec świętej geometrii przywołujący energię ezoterycznej bogini Śri Lalita Tripurasundari
  • święta krowa – o indyjskim szacunku do matki krowy
  • święty - osoba uznana za posiadającą boskie właściwości, często dar uzdrawiania lub materializacji wibhuti

T

  • tabli - hinduski instrument muzyczny (bębenek)
  • tamas – trzecia z trzech gun; ciemność, zaślepienie, niewiedza
  • tantryzm (śaktyzm) – religijna filozofia i kultura, siła seksualna łącząca pierwiastek żeński i męski
  • Tara – forma Bogini, jedna z dziesięciu archetypów małżonki Boga Śiwy, występuje w pięciu postaciach
  • tattwa – prawda, prawdziwa istota, podstawowa zasada, prawdziwy byt
  • telepatia - odczuwanie na odległość; komunikacja pomiędzy umysłami
  • tilaka (bindi) – kropka z pasty sandałowej malowana na czole hinduskich kobiet lub znak malowany na ciele typowy dla danej sampradaji
  • Tiruvannamalai - święte miasto śiwaitów w Indii u stóp góry Arunachala, celu pielgrzymujących joginów
  • tithi – jednostka czasu równa jednemu dniu księżycowemu
  • treta juga – druga część czterowiecza, wiek srebrny w naukach hinduizmu
  • trimurti – Trójca Święta – Brahma (Kreacja), Wisznu (Utrzymanie), Śiwa (Niszczenie)
  • Trzecie Oko - szósty ośrodek rozwoju wyższej świadomości; punkt jasnowidzenia; źródło magicznych mocy
  • trzech ojców – doktryna wisznuicka
  • tulasi – rodzaj kwiatu używanego w ceremoniach religijnych typu "puja"
  • turija – stan ciągłej świadomości
  • Twaszar – wedyjski Bóg – Architekt, Twórca

U

  • Uma – małżonka Boga Śiwa, jedno z imion Bogini Parwati
  • Upadewa (Upadeva) – w mitologii indyjskiej: półanioł, półbóg
  • Upaniszady – sanskrycki gatunek literacki
  • Uszas – Bogini świtu, jutrzenki, poranka przed wschodem słońca

V

  • Varanasi - Benares, święte miasto hinduizmu i buddyzmu w Indii
  • Viśuddha - Piąty ośrodek energii w okolicy gardła; Lotos o szesnastu płatkach
  • Voodoo - czytane "wudu", szamańska religia znana z Haiti, a pochodząca z Afryki
  • Vrindavan - święte miasto krysznaitów, miejsce dzieciństwa Awatara Kryszny

W

  • wahana – nosiciel, pojazd; zwierzę na którym w ikonografii hinduistycznej podróżuje Bóstwo
  • Waju (Vāyu) – wedyjski Bóg powietrza, wiatru, zdrowia i światła
  • Wamana – czwarta inkarnacja Boga Wisznu w postaci karła, pogromcy demona Bali
  • Wampiry - istoty żywiące się cudzą energią życia, a także wysysaną krwią
  • wanaprastha – faza życia, jedna z czterech aśram
  • Waraha – trzecia inkarnacja Boga Wisznu w postaci Dzika
  • warna – kasta, zasadnicza grupa społeczna
  • Waruna – wedyjski Bóg czuwający nad ładem i porządkiem wszechświata
  • wedanta – indyjski ruch filozoficzny będący kontynuacją i objaśnieniem Wedy
  • wedanta sutra – święta księga wedanty
  • Wedy (Veda) – święte Pisma indoeuropejczyków, arjan i współcześnie hindusów
  • wedyzm – najstarszy kierunek hinduskiej religijności arjan (aryjczyków)
  • wegetarianizm – zdrowe jogiczne odżywianie z wyłaczeniem tego co pochodzi z zabijania zwierząt
  • wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Pana Śiwy
  • Wilkołak - człowiek w amoku przemieniający się w drapieżnego wilka
  • wirat - słowo sanskryckiego pochodzenia oznaczające Naturę jako MOST do Boga
  • wisznuizm – jeden z trzech głównych nurtów religijności i duchowości indyjskiej
  • Wrindawana – święte miasto wisznuitów w Indii
  • Wrytra – demon, asura, zły duch, demon złej myśli i negatywizmu pokonany przez Boga Indra

X

Y

  • yajna - rytuał ofiarny, ceremonia ogniowa
  • yajurveda - jedna z czterech wed tycząca kultu ofiarniczego i rytuału
  • Yam - sylaba nasienna, bidźa mantram w ośrodku serca, w anahata
  • yama - zasady moralne; bóstwo śmierci; zakaz moralny
  • yamuna - rzeka w Indii
  • yantra - znak, symbol, talizman, diagram ochronny lub magiczny, zwykle związany z bóstwem i mantrą
  • Yeti - legendarny człowiek śniegu w Himalajach
  • yoga --->zobacz joga
  • yoga mudra - lotosowe zjednoczenie z guru
  • yoganidra - proces wyciszania i powściągania zmysłów; rodzaj mudry
  • Yogin - osoba praktykująca jogę

Z

  • Zend-Avesta - święta księga, biblia zaratusztrian
  • Zombi - ożywiony nieboszczyk lub osoba w transie, zwykle pod wpływem czaru lub ziół