Orb

Orb - maksymalne dopuszczalne odchylenie od wzorcowego kąta aspektu, inaczej zasięg kątowy aspektu badanego w horoskopie. Innymi słowy jest to zakres, w jakim dany aspekt działa, mimo braku całkowitej dokładności; zależy od rodzaju aspektu i od tworzących go planet; z reguły w większości szkół astrologicznych nie przekracza 10°.

Bardzo silne aspekty są mniejsze od 1 do 2 stopni czasem do 3 stopni jak jasny obiekt. Silne aspekty sięgają do 5 stopni. Średnie aspekty do 7 stopni (w praktyce do 6 stopni 59 minut). Dalej mamy słabe aspekty: do 11 stopniu, czasem do 13 stopni lub nawet do 15-17 stopni. Tradycyjnie jednakże liczby 1, 3, 5, 7, 11 wyznaczają siły aspektów kątowych (3, 5, 7, 11 to liczby pierwsze, a także liczby węzłowe w astrologii i arytmologii). Mamy pięć klas Orb, od zero do 1 stopnia, od 1 do 3 stopni, od 3 do 5 stopni, od 5 do 7 stopni, od 7 do 11 stopni, a także czasem od 11 do 13 (lub nawet do 17 stopni dla Słońca i Księzyca w Pełni)...

Dokładniejszy opis zjawiska Orb - odległości kątowych w aspektach

Odległości koniunkcyjne i aspektowe dla Gwiazd Stałych i innych obiektów wyznaczają tak zwane liczby węzłowe (nieparzyste liczby stopni). Gwiazdy Stałe (łac. stellae fixae) najwyraźniej i najmocniej operują (wpływają) wtedy, gdy są w bardzo dokładnym aspekcie do planety, MC, IC, Ascendentu lub Descendentu oraz Rahu, Ketu lub innych mocnych punktów w horoskopie (z orbami czyli odległościami kątowymi o zasięgu do odpowiednio 0,5, 1-ego stopnia oraz z wpływem słabszym w liczbach węzłowych 2, 3, 5, 7 stopni, a także 11 oraz 13 stopni dla najjaśniejszych obiektów nieboskłonu). Najsilniej działają w koniunkcji, ale należy również rozważać kwadraturę, opozycję i trygon.

Dla jasnych gwiazd I wielkości (1 magnitudo), maksymalna przyjmowana orba/orbis to generalnie 7 stopni w każdą stronę, dla gwiazd II wielkości (2 mag) orba to 5 stopni, dla gwiazd III wielkości (3 mag) orba to 3 stopnie, dla gwiazd IV wielkości (4 mag) orba to 2 stopnie. Orba dla gwiazd i obiektów V wielkości (5 mag) to generalnie 1 stopień. Orbę liczymy w każdą stronę od punktu położenia Gwiazdy czy obiektu (planety). Orba jest mniejsza niż odpowiednia liczba węzłowa tylko wtedy, kiedy, dwie gwiazdy są na tyle blisko siebie na niebie, że ich orby zachodzą na siebie, wtedy dzielą się po połowie z uwzględnieniem orby kategorii jasności, jak chociażby Algol i Plejady, gdzie pomiędzy nimi wychodzi średnio po 2 stopnie. Alkione w Plejadach (2,85 mag) ma orbę II wielkości zatem 5 stopni, ale całe Plejady jako Gromada mają orbę 7 stopni (bo jest to suma ich wizualnej jasności, na co jest specjalny wzór do obliczeń). Algol w maksimum widoczności (2.05 mag) ma orbę II wielkości, także 5 stopni, jednak w minimum jasności (3,35 mag) ma orbę III wielkości gwiazdowej czyli tylko 3 stopnie.

W praktyce Plejady jak i Algol, w stronę do siebie wzajemnie, mają orbę około 2 stopni (po połowie), a w drugą odpowiednio do jasności wizualnej czyli magnitudo. Merkury w minimum jasności (5,5 mag) ma orbę zaledwie 1 stopień, zatem jak tranzytuje gwiazdę demonów i Algol jest w pełni jasności to działa na Merkurego z odległości 5 stopni, a Merkury na Algola, dopiero jak podejdzie blisko na 1 stopień. Orba Urana mającego V wielkość gwiazdową też jest podobnie niewielka, na zaledwie 1 stopień. Orby jasnych planet, które mają zerową lub ujemną wielkość gwiazdową (chociaż po ptolemejsku należą do I wielkości) mogą być większe niż 7 stopni, na 11 stopni lub nawet na 13 stopni, chociaż wpływ z takiej odległości jest zwykle słabszy. Wpływ, działanie, co wyższa liczba węzłowa jest słabszy, maleje (jak przechodzi z węzła 2 do węzła 3 stopni, o 2/3, jak przechodzi z węzła 3 stopni do węzła 5 stopni, o 3/5 poprzedniego i tak dalej). Jeśli odległość w stopniach od węzła aspektu jest 1 stopień 53' to aspekt jest znacznie silniejszy bo mniejszy niż 2 stopnie (liczba węzłowa), w stosunku do odległości 2 stopnie 10' bo to już przedział na zewnątrz orby 2 stopni acz w orbie do 3 stopni. Liczby węzłowe to wzmaganie wpływu na liczbie węzłowej stopni przy dochodzeniu do aspektu i słabnięcie wpływów po kolejnych węzłowych liczbach stopni przy odchodzeniu od aspektu. Nie mylić też wpływów algolicznych z plejadowymi, gdy Algol przechodzi przez Punkty Osi MC-IC lub ASC-DESC lub NN-SN (Rahu-Ketu), a Plejady jeszcze nie weszły w orbę (współdzieloną ze sobą).

Pamiętajmy, że gwiazd wizualnie jaśniejszych niż I wielkość (1 mag) jest 15 sztuk i ich orba może być większa niż 7 stopni, zatem do węzłów 11 stopni oraz 13 stopni mogą się pojawić wpływy, chociaż niewielkie. Słońce (-26 mag), Syriusz (-1,44 mag), Kanopus (-0,62 mag), Arktur (-0,05 mag), Alfa Centauri/Rigil Kentaurus (-0,05 mag), Wega (0,03 mag), Rigel (0,18 mag), Procjon (0,4 mag), Achernar (0,45 mag), Betelgeza (0,45 mag), Hadar (0,61 mag), Kapella Aa (0,71 mag), Altair (0,76 mag), Aldebaran (0,87 mag), Kapella Ab (0,96 mag), Spica (0,98 mag). Gwiazdy te formalnie należą do I wielkości gwiazdowej ptolemejskiej (perskiej, wedyjskiej), jednak są w grupie najjaśniejsze, a ich orba jest większa w wielu aspektach, chyba że dzielą wpływ z inna silną gwiazdą. Jeśli w zasięgu orby silnej gwiazdy jest jakaś słabsza, ich wpływy się mieszają na pewnym łuku ekliptyki (znaku). A stąd mamy już analizy oparte na grupach gwiazd (asteriksach, stacjach gwiezdnych, nakszatrach etc).