Swami Śiwananda Saraswati

Swami Śiwananda Saraswati

Swami Śiwananda Saraswati (8 września 1887 — 14 lipca 1963) był hinduskim nauczycielem duchowym, Guru i znanym popularyzatorem i promotorem Śiwananda Jogi i Wedanty. Śiwananda urodził się pod nazwiskiem Kappuswami w Pattamadai w dystrykcie Tirunelveli w Tamil Nadu. Studiował medycynę i służył w Malaya (dzisiejsza Malezja) jako lekarz przez wiele lat, zanim podjął monastycyzm. Przez większą część swego życia mieszkał koło Muni Ki Reti w Rishikesh.

Jest on założycielem The Divine Life Society (1936), Yoga-Vedanta Forest Academy (1948) i autorem ponad 200 książek na temat jogi, wedanty i wielu innych tematów. Ustanowił on Śiwananda Aśram, który jest kwaterą główną The Divine Life Society (DLS) nad brzegiem rzeki Ganges w Shivanandanagar, 3 kilometry od Rishikesh.

Jego filozofia i Śiwananda Joga, forma jogi którą propagował rozprzestrzeniły się obecnie w wielu częściach świata poprzez Centra Sivananda Yoga Vedanta.

Wczesne życie

Śiwananda urodził się w rodzinie Kappuswamy w Pattamadai koło Tirunelveli w Tamil Nadu w Indiach jako trzeci syn swych rodziców 8 września 1887 roku. Jako dziecko był bardzo aktywny i obiecujący w nauce i gimnastyce. Uczęszczał do szkoły w Tanjore, gdzie przodował. W tym czasie wydawał magazyn medyczny Ambrosia. Po ukończeniu szkoły praktykował medycynę i pracował jako doktor w Malaya przez 10 lat, gdzie zyskał świetną reputację ze względu na fakt, że odstępował od opłat dla biedaków potrzebujących leczenia. W miarę czasu wzrosło w nim poczucie, że medycyna była leczeniem na bardzo zewnętrznym, powierzchownym poziomie, wzmagając w nim potrzebę szukania gdzie indziej rozwiązania jak wypełnić pustkę i w 1923 roku opuścił Malaya i powrócił do Indii aby kontynuować duchowe poszukiwania.

Inicjacja

Po swym powrocie do Indii w 1924 roku odwiedził Varnasi, Nashik, i Rishikesh, gdzie poznał swego guru, Swami Vishwananda Saraswati. To Wiśwananda inicjował go w zakon Sannjasinów i nadał mu jego monastyczne imię. Ponieważ jednak Swami Śiwananda spędził tylko kilka godzin ze Swami Wiśwanandą, pełna ceremonia Wiradźa Homa została przeprowadzona później przez Swami Wisznudewanandę (nie mylić w późniejszym uczniem Swami Śiwanandy - Swami Wisznu-dewanandą), Mahanta (zwierzchnika) Śri Kailaś Aśram. Po inicjacji Śiwananda osiedlił się w Rishikesh i zagłębił się w intensywne duchowe praktyki. Śiwananda przez wiele lat prowadził surowe życie, ale pomagał także chorym. Ze swych pieniędzy które otrzymał ze swego ubezpieczenia otworzył charytatywną przychodnię w Lakshman Jhula w 1927 roku, służąc pielgrzymom, świętym i biedakom swą medyczną poradą.

Podróże

Po kilku latach Śiwananda rozpoczął intensywną pielgrzymkę i podróżował wzdłuż i wszerz całych Indii by medytować przy świętych kapliczkach i studiować u duchowych nauczycieli w całych Indiach. W czasie tego życia Pariwradźaki (wędrującego mnicha) Śiwananda zwiedził ważne miejsca pielgrzymek na południu włączając w to Rameshvaram. Odprawiał Sankirtan i dawał wykłady w czasie swych podróży. Odwiedził Aśram Śri Aurobindo i spotkał Maharyszi Suddhananda Bharati. W Ramana aśram uzyskał Darśan Ramana Maharyszi w czasie urodzin Maharysziego. Śpiewał bhadźany i tańczył w ekstazie z bhaktami Maharysziego. Udał się także na pielgrzymki w rozmaite miejsca w północnych Indiach włączając w to Kendranath i Badrinath. Odwiedził Kailash-Manasarovar w 1931 roku.

Fundacje

W czasie pobytu Śiwanandy w Rishikesh i jego podróży po Indiach, wielu poszukujących przyszło do niego po prowadzenie na duchowej ścieżce. Pozwolił niektórym z nich zamieszkać koło siebie i nauczał ich. Śiwananda poprosił swych studentów by wzięli kopie jego artykułów i wysłali je do publikacji. W miarę czasu duża liczba ludzi zaczęła do niego przychodzić i krąg wokół niego zaczął wzrastać.

Śiwananda założy Divine Life Society w 1936 nad brzegiem Gangesu. Darmowa dystrybucja duchowej literatury przyciągał do Swamiego ciągły przypływ uczniów, takich jak Swami Satjananda Saraswati, założyciel Satyananda Yogi.

W 1945 roku Swami Śiwananda stworzył Sivananda Ayurvedic Pharmacy i zorganizował All-world Religions Federation (Światową Federację Religii). Ustanowił All-world Sadhus Federation (Światową Federację Sadhu) w 1947 i Yoga-Vedanta Forest Academy w 1948. Nazwał swą jogę Jogą Syntezy.

Uczniowie

Uczeń Swami Śiwanandy - Chidananda został wyznaczony przez niego na Prezydenta Divine Life Society w Indiach, służąc tam aż do swej śmierci w 2008 roku.

Innymi znanymi uczniami byli Swami Krishnananda, Swami Venkatesananda (Południowa Afryka, Mauritius, Madagaskar, Australia), Swami Pranavananda (Malezja) i Swami Sivananda Radha (Kanada). Innym znaczącym uczniem był Śri Swami Sahajananda (Południowa Afryka), który został skierowany przez Swamiego Śiwanandę do ustanowienia Divine Life Society w Południowej Afryce.

Uczniowie którzy ustanowili nowe organizacje:

• Swami Chinmayananda założyciel Chinmaya Mission
• Swami Jyotirmayananda, Prezydent Yoga Research Foundation w Miami, U.S.A.
• Swami Lalitananda, Wiceprezydent Yoga Research Foundation w Miami, U.S.A.
• Swami Omkarananda, założyciel Omkarananda Ashram w Himalajach
• Swami Satchidananda, założyciel Integral Yoga Institutes, U.S.A.
• Swami Satyananda Saraswati, założyciel ruchu Satyananda Yoga
• Swami Shantananda, założyciel Świątyni Sztuki (Malezja i Singapur)
• Swami Sivananda Radha
• Swami Vishnu-devananda, założyciel International Sivananda Yoga Vedanta Centres, główna siedziba znajduje się w Kanadzie
• Saint Chot, urodzony jako Chot Hasabamrer Królestwie Siam w 1900 roku był mistrzem jogi wtradycji Swami Śiwanandy z Rishikesh z którym żył przez pięc lat od 1940 roku. Po II Wojnie Światowej powrócił do Thailandii i zaczął swą podwójną karierę jako wydawca prasowy i mistrz jogi. W wieku 75 lat przeszedł na emeryturę z dziennikarstwa i swe ostatnie lata poświęcił na nauczanie w swym prywatnym aśramie w Bangkoku, gdzie zmarł w pokoju w 1988 roku.

Dorobek pisarski

Niezwykle płodny autor, Swami Śiwananda napisał dokładnie 296 książek na rozmaite tematy: metafizyki, Yogi, religii, zachodniej filozofii, psychologii, eschatologii, sztuki, etyki, edukacji, zdrowia, powiedzonka, poematy, epistoły, autobiografię, biografie, opowieści, dramaty, przesłania, prelekcje, dialogi, eseje i antologię. Jego książki skupiają się bardziej na praktycznym zastosowaniu filozofii jogi niż na wiedzy teoretycznej. Znane jest jego powiedzenie: "Gram praktyki jest lepszy od ton teorii. Praktykuj Jogę, Religię i Filozofię w codziennym życiu i osiągnij samorealizację".

Śmierć

Swami Śivananda osiągnął mahasamadhi 14 lipca 1963 w swym aśramie nad brzegiem rzeki Ganges w Śiwanandanagar.