Helena Roerich
Helena Roerich - Helena Ivanovna Roerich (z domu Shaposhnikova) po Rosyjsku: Елена Ивановна Рерих; ur. 12 luty 1879, Saint-Petersburg — zmarła 5 październik 1955, Kalimpong, India - córkę architekta Szaposznikowa i krewna kompozytora Musorgskiego. Helena Roerich była niezwykle uzdolnioną kobietą, utalentowaną pianistką i autorką wielu książek, między innymi Podstaw buddyzmu oraz rosyjskiego przekładu Tajemnej Doktryny Heleny P. Bławatskiej. Dwutomowy zbiór Listów Heleny Roerich to skarbnica mądrości, duchowej wnikliwości i praktycznych życiowych rad, którymi się dzieliła z bardzo licznymi korespondentami - zarówno przyjaciółmi i współpracownikami, jak też przeciwnikami.
Poznała Mikołaja Roericha, kiedy ten kończył studia. Pomiędzy dwojgiem młodych ludzi natychmiast zrodziła się sympatia i wkrótce się zaręczyli. Po powrocie Mikołaja z Europy odbył się ich ślub.
Później, w Nowym Jorku, Mikołaj i Helena Roerichowie założyli Towarzystwo Agni-Jogi, poświęcone Żywej Etyce - nauce obejmującej i syntetyzującej filozoficzne i religijne nauki wszystkich epok.
W sierpniu 1902 roku Roerichowie święcili urodziny swego pierworodnego syna, Jurija (George), a latem 1903 i 1904 roku odbyli daleką podróż do czterdziestu miast Rosji. W październiku 1904 urodził się ich drugi, młodszy syn Światosław (Svetoslav) Roerich.
W maju 1923 roku Roerichowie byli nareszcie w drodze do Indii, tej bezczasowej krainy, gdzie, pośród śniegów himalajskich wierzchołków, mieli nadzieję zwrócić swe myśli ku Wieczności. Roerichowie przybyli do Bombaju w grudniu 1923 roku i od razu rozpoczęli objazd ośrodków kulturalnych i miejsc historycznych Indii, spotykając się przy tym z indyjskimi uczonymi, badaczami, artystami i pisarzami. Pod koniec grudnia byli już na południowych stokach Himalajów w Sikkimie, i z tempa, w jakim dotarli do gór, jasno wynika, że to właśnie Himalaje były głównym celem ich podróży. Rozpoczęli ekspedycję badawczą, która miała ich poprowadzić przez Chiński Turkiestan, Ałtaj, Mongolię i Tybet. Była to wyprawa w nie zbadane regiony, gdzie zamierzali studiować religie, języki, zwyczaje i kulturę miejscowej ludności.
Nie sposób przecenić roli Heleny Roerich w życiu i dziele Mikołaja Roericha. Na ich związek można patrzeć jako na pełną i wszechstronną współpracę, która trwała przez całe życie. Jej poglądy filozoficzne, wyrażone w księgach Żywej Etyki, były w całości podzielane przez Roericha i stanowiły siłę napędową jego twórczości i jego życia. Na krótko przed czterdziestą rocznicą ich pożycia małżeńskiego Roerich napisał w swoim dzienniku: "Czterdzieści lat - to szmat czasu. W tak długiej drodze, stawiając czoła licznym burzom i nawałnicom, wspólnie zwalczyliśmy wszystkie przeciwieństwa. I przeszkody zamieniały się w możliwości. Poświęcałem swe książki 'Helenie, żonie mojej, przyjaciółce, towarzyszce wędrówki, inspiratorce'. Każde z tych pojęć zostało wypróbowane w ogniu życia. I w Petersburgu, w Skandynawii, w Anglii, w Ameryce i w całej Azji pracowaliśmy, uczyliśmy się, rozszerzaliśmy świadomość. Tworzyliśmy razem i nie darmo jest powiedziane, że dzieła powinny by nosić dwa imiona - żeńskie i męskie".
Po zakończeniu swojej wielkiej ekspedycji, w roku 1928, rodzina osiedliła się w dolinie Kulu na wysokości 1980 m na podgórzu himalajskim, ze wspaniałym widokiem na dolinę i otaczające ją góry. To miejsce stało się ich domem na długie lata. Tu zorganizowali Himalajski Instytut Badawczy "Urusvati", którego celem było przestudiowanie i usystematyzowanie materiałów dopiero co zakończonej ekspedycji, a także przyszłych poszukiwań. Działalność Instytutu obejmowała badania z zakresu botaniki, etnologii i językoznawstwa oraz eksplorację stanowisk archeologicznych. Pod kierunkiem ojca obaj synowie Roericha, Jurij i Światosław, zgromadzili zbiór ziół leczniczych i przeprowadzili rozległe studia w dziedzinie botaniki i starożytnej medycyny, tudzież nad farmakopeą tybetańską i chińską.
Literatura Żywej Etyki.
Zbiór dzieł Heleny Roerich z zakresu wiedzy duchowej, ezoteryki, okultyzmu i magii od którego dobrze zaczynać studia duchowe i okultne. Studiowanie tych dzieł jest podstawą wiedzy szkoły ezoterycznej i okultystycznej Agni Jogi.
- Liście z Ogrodu Morji, cz. I – Zew ( 1924 )
- Liście z Ogrodu Morji, cz. II – Oświecenie ( 1925 )
- Wspólnota ( 1926 )
- Agni Joga ( 1929 )
- Nieskończoność I, II ( 1930 )
- Hierarchia ( 1931 )
- Serce ( 1932 )
- Świat Ognisty I ( 1933 )
- Świat Ognisty II ( 1934 )
- Świat Ognisty III ( 1935 )
- Aum ( 1936 )
- Braterstwo ( 1937 )
- Nadziemskie I, II, III, IV ( 1938 )
- Listy Heleny Roerich – tom I ( 1939 )
- Listy Heleny Roerich – tom II ( 1940 )
- Listy Heleny Roerich – tom III
- Listy Heleny Roerich – tom IV
- Listy Heleny Roerich – tom V
- Listy Heleny Roerich – tom VI
- Listy Heleny Roerich – tom VII
- Listy Heleny Roerich – tom VIII
- Listy Heleny Roerich – tom IX
- Kryptogramy Wschodu ( 1929)
- Podstawy Buddyzmu
Linki zewnętrzne
Portal o nauce i życiu wielkich mistrzów duchowych