Indeks Haseł

Z Himalaya-Wiki
Wersja z dnia 21:49, 26 mar 2024 autorstwa Azim (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Alfabet Ezoteryczny i Hermetyczny

Oto lista pojęć związanych z medytacją, jogą, dharmą, tantrą, wedyzmem, hinduizmem, kulturą wedyjską, ezoteryką, magią, okultyzmem, astrologią, które znajdują się (niebieskie) lub powinny się znaleźć (czerwone) w polskiej Himalaya-Wiki. Oczywiście listę tę można, a nawet trzeba rozszerzać o nowe pojęcia. Bóstwa i Bogowie czy Anioły oraz Nazwiska, Miejsca, Artykuły znajdują się w osobnych kategoriach pojęć!

Ostatnio edytowane i uzupełniane Hasła na Himalaya-Wiki:


Skocz do hasła na literkę

ABCĆ - DEFGHIJKLMNOPQRSSz - ŚTUV - WX - Y - Z - Ż - Ź


A

  • abhajamudra - sanskr. abhaya-mudră; gest mistrza rozpraszający obawy i wątpliwości ucznia
  • abhawa - stan mistycznej śmierci, unicestwienie błędów, grzechów i żądz
  • abhjasa - wyższy stopień sadhany, praktyki jogi, regularna długotrwała praktyka inicjanta
  • aćarja - aćarya, acharya, wysłannik, posłannik, apostoł, nauczyciel duchowy
  • Adept - Mistrz Mądrości, istota przekraczająca ponadludzki stan
  • Adibuddha - najwyższy przebudzony, oświecony mistrz duchowy, pierwszy oświecony mistrz
  • adiguru - najwyszy mistrz i przewodnik duchowy, Śiwa jako mistrz założyciel jogi
  • advaita – indyjska filozofia niedualna, doktryna, główna szkoła wedanty
  • adźapa - patrz ajapa techniczna metoda praktyki himalajskiej laja jogi
  • adżna, adźńa, ajńa - Szósty ośrodek energii w głowie; Lotos o dziewięćdziesięciu sześciu płatkach
  • agama – pisemny przekaz nauk
  • Agni – Ogień, Płomień; żywioł ognia; bóstwo czy anioł Ognia
  • agnihotra – wedyjski rytuał ogniowy
  • Agni Joga - starożytny wedyjski system praktyki jogi wewnętrznego ognia (tumo)
  • ahamkara - praktykowanie osiągania prawdziwej jaźni
  • Ahi Bundhnja lub Ahi Budhnja - mityczny wąż głębiny, często utożsamiany z Lewiatanem
  • ahinsa – zasada niekrzywdzenia i niezabijania stworzeń
  • ajapa - adźapa joga, metoda praktyki lajów z siddhaśramu w Himalajach rozpowszechniona przez Purnananda
  • Ajhole - święte miasto Durgi w stanie Karnataka w Indii
  • ajńa - trzecie oko w treningu jogi
  • ajurweda - indyjska medycyna naturalna, formalnie akceptowana przez WHO
  • Akaśa - światło, dżwięk, przestrzeń, duch, kosmiczny eter
  • Aladyn - arab. mityczny właściciel zaczarowanej lampy
  • Allahabad - święte miasto w środk.-półn. Indii gdzie co 12 lat obchodzi się Kumbhamella
  • Amarnath - święta jaskinia himalajska w Kaszmirze koło Śrinagaru
  • Amba - indyjska bogini wojowniczka, patronka rycerzy i wojowników, bogini z Plejad, Alcyone
  • Ambara - niebiańskie bóstwo, dewa, strażnik ściezki duchowej na poziomie lotosu Wiśuddha
  • amryta – nektar nieśmiertelności, boski napój
  • anahata - Czwarty ośrodek energii w okolicy serca; Lotos o dwunastu płatkach
  • ananda – stan szczęścia i błogości, wrodzona rozkosz ducha
  • Ananta – nieskończoność; imię węża w mitologii Indii
  • anava – egotyzm, złudna niższa jaźń w naukach jogi
  • angelizacja - proces przemienienia człowieka świętego w anioła Bożego
  • antahkarana - wewnętrzny instrument, troisty lub poczwórny opis pierwiastków duszy (dźiwy) czy jaźni
  • apana - jeden z pięciu rodzajów subtelnej energii vayu ożywiającej ciała żyjacych istot, rodzaj oddychania
  • aranjaki - traktaty leśne, teksty pustkowia, dzieła ustelnicze, leśne rozważania, rodzaj pism wedyjskich
  • Arati - hinduistyczny rytuał
  • arhat - oświecony mistrz duchowy
  • Arunachala - święta góra południowych śiwaitów, joginów i tantryków w Tiruvannamalai w stanie Tamil Nadu w Indii
  • artha - druga faza rozwoju duchowego w tantrach; powodzenie, dobrobyt; radzenie sobie w życiu;
  • Aryman - zły duch, demon, biegunowe ucielesnienie wszelkiego zła, chaosu, ciemności i głupoty
  • Asana - Siad Medytacyjny skrzyżny lub klęczny, popularne Siedzenie buddyjskie, jap. Zazen
  • ascendent - znak zodiaku który wschodził nad horyzontem w momencie urodzin czy innej badanej daty
  • asmita - jaźniość, egotyzm, jestestwo, jestem - stan identyfikowania się istnieniem egotycznym
  • astrologia - podstawowy przedmiot każdej ezoterycznej szkoły, wiedza o wpływie gwiazd i planet
  • astrologia wedyjska - zachowana na wschodzie starożytna szkoła boskiej astrologii
  • asura - demon, nienaturalny, anty-sura, sztuczny, czort, diabeł, anty-boski
  • Asztawakra Gita - Pieśń Asztawakry jest traktatem prezentującym Adwaita Wedanty
  • Atlantyda - wspominana historycznie przez Platona wielka wyspa i kraina na Oceanie Atlantyckim
  • atman - dusza, jaźń, mieszkaniec serca, istota, rdzeń, ten który jest
  • aura - biopole w radiestezji i bioterapii otoczka energetyczna żywej istoty, aureola świętych
  • Avatar - film twórcy Titanica - James'a Camerona - z gatunku science fiction
  • awatara - zstąpienie, wcielenie, emanacja Bóstwa, deva lub devi, żywy anioł Boży
  • awadhuta - posłaniec z niebios, święty wieszcz, mistyk i mag działający z mocy ducha
  • Awesta - natchnione Pismo Święte wyznawców mazdaizmu i zaratusztrianizmu (zoroastryzmu)

B

  • bajat - arab. bayat, duchowa inicjacja, przyjęcie ucznia w sufizmie
  • bandha - związanie, ściśnięcie, wycisnięcie, naprężenie, jeden rodzaj ćwiczeń jogicznych
  • ban-guru - fałszywy, zły guru, bez mistrza i tradycyjnej linii przekazu, samozwaniec
  • baraka - błogosławieństwo, moc Boża, łaska przekazywana uczniom przez mistrza sufickiego
  • batin - sufickie: tajemny, ezoteryczny, wewnętrzny przekaz nauk mistycznych w islamie
  • Bektaszijja - suficka droga duchowa z Anatolii łącząca rozmaite tradycje religijne
  • Bhagawad Gita – święta księga hinduizmu; traktat 18 lekcji jogi
  • bhagawan – pan, władca, mistrz, błogosławieństw dawca
  • Bhagawata Purana - jedna z wisznuickich Maha Puran
  • bhakta – wielbiciel, ofiarnik, czciciel
  • bhakti – oddanie duchowe, uwielbienie, żarliwość, adoracja bóstwa
  • bhakti joga – joga duchowego oddania i wielbienia
  • bhakti marga - ścieżka oddania Bogu, ścieżka duchowego wielbienia Boga
  • bhikshu - mnich buddyjski
  • bharatanatiam – klasyczny taniec indyjski
  • bhawana - boskie zamierzenie, stwarzanie, istnienie, odczuwanie
  • Bhima – jeden z Pandawów; groźne imię Boga Śiwy
  • bies - nieczysta siła opętująca, czart, diabeł
  • bindi – czerwona kropka na czole kobiety
  • bindu - dosł. "kropla", "punkt", "nasienie", "ziarno"; jeden punkt, brama transcendencji
  • biofizyka - dziedzina naukowa z pogranicza fizyki i biologi, bada też aury
  • biopole - inaczej aura, eteryczna czy energetyczna otoczka żywej istoty
  • bliźniacze płomienie - bliźniacze dusze, dwie połówki tej samej hermafrodycznej superduszy, mąż i żona, boska para rodzicielska
  • Bollywood - największa na świecie wytwórnia filmowa w Bombaju (Mumbai) w Indii
  • bodhi – oświecenie, ucieleśnienie światłości
  • bodhićitta - bodhiczitta, oświecająca świadomość, oświecający umysł
  • Bóg - Absolut, Najwyższa Istota, Wszechduch, Brahman, Śiwa, El, Elohim, Allah
  • brahmaćarja – wstrzemięźliwość, celibat, boskie przewodnictwo, posłannictwo
  • Brahmany – komentarze objasniające rytuały wedyjskie i sens ofiary
  • Brahmaputra - rzeka w Indii, Syna Boży
  • Brahmarakszas - demon, istota upadła, zła istota udająca bóstwo, boga, uduchowienie; demoniczny oszust duchowy;
  • Brahmawidja - sanskr. Brahma-Vidyā, Boska Wiedza, Mądrość Boża;
  • braminizm – powedyjski nurt religijny kasty braminów
  • Budha - planeta Merkury; symbol posłańca Bogów; planeta badana w kosmogramie osób podających się za awatarów;

C

  • channeling - astralna metoda kontaktu z duchami zmarłych ludzi, zwierząt oraz z demonami (asurami)
  • chiromancja -system analizowania osobowości oraz odczytywania możliwości kształtowania losu, czytanie karmana z dłoni
  • ciało astralne - kama-śarira, w teozofii i okultyzmie ciało planu astralnego przechowujące wrażenia i żądze emocjonalne
  • ciało eteryczne - ciało energetyczne, ciało praniczne, linga-śarira, ciało aury i kanałów energetycznych
  • ciało mentalne - ciało myśli, wyobrażeń, wspomnień, niższe ciało mentalne, manas, mana-śarira
  • czakra/m ---> zobacz ćakram - ośrodek świadomości służący koncentracji w praktykach jogi i tantry
  • czintamani ---> zobacz ćintamani - klejnot świadomości
  • czart - rodzaj demona czy diabła w mitologii słowiańskiej
  • czisztijja - ćiśti, chishty; najstarsza z istniejących wielkich szkół sufizmu

Ć

  • Ćanda - bł. spolszcz. Czanda; olbrzym, gigant; demoniczny olbrzym w mitologii Wschodu;
  • ćandala - wyrzutek, banita, złoczyńca, zabójca, morderca ludzi lub krów
  • ćakram - dysk, krąg, okrąg, wirujący dysk, ośrodek energii duchowej, organ duszy
  • Ćakry transpersonalne - kilka ćakr znajdujących się ponad głową, włącznie z sahasrarą
  • Ćandra - księżyc, bóstwo księżyca, anioł księżyca
  • Ćarća Joga - system praktykowania jogi oparty na powtarzaniu i recytowaniu, joga modlitwy i szeptunku
  • ćaru - piękny, przyjemny, ukochany, promienny; słodka ofiara składana jako ahuti
  • ćaturaśrama - cztery etapy życia w wedyjskim i hinduistycznym systemie społecznym
  • ćela - sługa, służebnik, wierny uczeń Mistrza, adept Drogi, sewaka
  • Ćidambaram - święte miasto śiwaitów w południowej Indii w stanie Tamil Nadu
  • ćintamani - ćinta-mani, świadomości klejnot, moc spełniająca życzenia, klejnot umysłu
  • ćittam, ćit, ćitta - świadomość, substancja z której formują się emocje (kama), umysł (manas) oraz rozum (buddhi)

D

  • damaru – śiwaicki bębenek rytualny zwężony w środku, używany też w Tybecie
  • danda – święta laska, kij dharmy samnjasina
  • darpa - arogancja, powszechnie potępiana w religijnych tekstach Wschodu cecha blokująca rozwój duchowy
  • darpana - sanskr. darpańa; zwierciadło dharmy; lustro guru; umysł mistrza jest zwierciadłem, lustrem dla ucznia
  • darśan (darśana) – widzenie bóstwa lub guru
  • derwisz - mistyk, błazen, poeta, uczony, tancerz, wędrowiec, nędzarz, bogacz, asceta, sufi
  • dewa – Bóg, Anioł, Świetlista Istota, Niebianin
  • Dewi – Bogini, dziewica, niebianka, anielica
  • Dewaczan – Niebiosa zapełnione przez Anioły, przez bogów, niebian
  • Dharani - dosł. "skoncentrowana", "skupiona"; pieśń uzdrowienia; Bogini w lotosie Adżna
  • dharma – prawo, zasady duchowe, nauka i praktyka, reguły drogi
  • dhjana (dhyāna) – medytacja, płynięcie ku światłu, pojazd światła
  • dhikr - zikr, zikar, praktyka duchowego rozwoju u sufich, modlitwa z ruchami głowy
  • dikszan, diksza - inicjacja, błogosławieństwo, wtajemniczenie, przekaz nauk i praktyk dla ucznia duchowego
  • diabeł - zły duch, szatan, demon
  • digambara - jeden z głównych nurtów dżinizmu
  • Djuloka - sanskr. Dyuloka; Niebiosa; patrz Dewaczan
  • Dogoni - Dogonowie, lud w Mali znany z tajemniczej wiedzy o Syriuszu
  • Dhrupad - jedna z najstarszych odmian indyjskiej muzyki klasycznej
  • Dwaraka - miasto w Indii mające ponad 5 tysięcy lat historii, historyczna siedziba Gopala Kryszna
  • dwapara juga – trzeci okres Mahajugi, wiek brązowy w hinduizmie
  • Dźapa - powtarzanie, recytowane; odmawianie różańca
  • Dźapamala - sanskr. Japamãlã; różaniec zwykle z ziarenek drzewa Rudraksza
  • dżina – zwyciężca, adept hatha jogi, mistrz dżinizmu
  • dżinny - rodzaj demonicznych duchów z ognia stworzonych, dobrych i złych
  • dżinizm - jedna z najstarszych i najważniejszych religii Indii
  • dźiwa – dusza, jaźń żyjąca wewnątrz cielesnej powłoki
  • dźjotisz – światło, blask, astrologia wedyjska
  • dźniana – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad
  • dźnianajoga - dżnianajoga, dźńanajoga czyli zjednoczenie wiedzy w mądrości Brahmana Boga
  • dźnianamudra - sanskr. Jñãnamudrã; gest mądrości; postawa przekazywania wiedzy i mądrości

E

  • egregor - zbiorowa, podświadoma jaźń jakiejś grupy, wyznania czy plemienia
  • ejn sof - także ejnsof, ainsof, ein sof, to w filozofii hebrajskiej Nieskończoność
  • ekadaśi - jedenasty dzień (tithi) cyklu księżycowego, dzień postu w jodze
  • ekagrata – jednolitość, zwartość, stały stan skupienia w jodze
  • ekologia - nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody
  • eksterioryzacja - OBE, podróżowanie świadomości poza ciałem fizycznym
  • Elefanta - wyspa u zatoce Mumbajskiej w Indii znana z kultu Śiwa Trójgłowego
  • elfizm - pejoratywne zjawisko w okultyzmie uważania się za istotę duchową lub boską w oszukańczy lub złudny sposób
  • Elim - Bogowie, bóstwa, anioły w językach semickich
  • Elil - hebrajskie 'elijl' to bóstwo, bożek, bożyszcze, idol
  • Elura - zespół świątynny hinduski, buddyjski i dżinijski w stanie Maharashthra w Indii
  • emet - hebr. prawda, rzeczywistość, realność,
  • emunah - hebr. wiara, zaufanie, podstawowe pojęcie religijne od emun wierność, ufność
  • enosz - hebr. człowiek, istota ludzka
  • enoszut - hebr. ludzkość, rodzaj ludzki
  • eremita - pustelnik, mnich żyjący w odosobnieniu, sannjasin, wyrzeczeniec
  • ezoteryka - wiedza wewnętrzna, sekretna, tajemna

F

  • fakir - suficki i muzułmański święty, cudotwórca, charyzmatyk w islamie
  • fana - proces rozpuszczania ego; oczyszczanie, obmywanie się
  • fusho - jap. czytane fuszou, nienarodzone, określenie świata absolutnego w zen, bez narodzin i bez śmierci

G

  • Ganga – sposzcz. Ganges, święta rzeka w Indii
  • gatha – duchowe nauki i instrukcje podane rytmicznym wierszem do recytacji
  • Gayatri - mantra wedyjska i solarna bogini aryjskiej tradycji baraminów
  • gematria - numerologia oparta na języku hebrajskim i świętej geometrii; miara liczby i znaków
  • geomancja - sztuka wyboru lokalizacji odpowiedniej do życia i działalności
  • ghana - Himalajskie misy, gongi, dzwonki używane do terapii dźwiękiem w Indii, Nepalu, Tybecie
  • Gharapuri - inaczej Elefanta wyspa w zatoce Mumbajskiej znana z posągów Śiwa
  • ghul - arab. rodzaj demonicznego dżinna o złośliwej naturze
  • gnoza - poznanie; scieżka poznawania wyższej wiedzy; odpowiada dźniana jodze
  • Godawari - jedna z siedmiu świętych rzek matek w Indii
  • Goloka - jedna ze sfer niebios; duchowa planeta, najwyższa rezydencja Pana Kryszny
  • gopi – pasterka, tancerka, dusza wielbiąca pana Krysznę
  • Govardhana - święte wzgórze krysznaitów koło miasta Vrindavan w Indii
  • gryhastha – etap gospodarza domu w życiu
  • guna – więź, związanie, połączenie, zasada twórcza
  • guru - mistrz i przewodnik duchowy, nauczyciel duchowy, awatara
  • Guru Purnima - pełnia Księżyca na przełomie czerwca i lipca, dzień mistrzów i przewodników
  • guru-dakśina – datek na rzecz mistrza i jego świątyni czy szkoły religijnej
  • Gurugita - traktat tantrycznej jogi o podstawach duchowego rozwoju
  • Gurujoga - praktyka Iśwara-prani-dhanah w wersji rozbudowanej, tantrycznej
  • gurukula – dom guru, aśrama, stała rezydencja mistrza, centrum duchowe

H

  • Halahala - sanskr. Hālāhala; trucizna jaką wypił Bóg Śiva, aby demony nie zatruły świata
  • Hamsa, Hansa - wahana, pojazd Boga Brahma w postaci świętej wielkiej gęsi wędrownej; mylnie tłum. jako łabędź
  • Harappa - miasto w Pakistanie (dawniej India Zachodnia) zniszczone w dawnych czasach przez wybuch atomowy
  • Hare Kryszna – potoczna nazwa organizacji wisznuickiej; znana mantra indyjska
  • harmonium - ind. Peti, indyjski instrument muzyczny sprowadzony z Europy
  • Hatha Joga - Hathajoga to joga siły, ćwiczeń ciała fizycznego i energetycznego (prana kośa lub linga śarira)
  • Hiady - gromada gwiazd w gwiazdozbiorze byka; nimfy w mitologii greckiej
  • hinduista – specjalista z zakresu religii lub wyznawca hinduizmu
  • hinduizm - wierzenia i praktyki religijne na Półwyspie Indyjskim
  • holi – indyjskie święto wiosny w pełnię Księżyca
  • Homa - rodzaj ofiary, której centralnym elementem jest święty ogień i karmienie ognia
  • Hurufijja - hurufici, szyicka szkoła mistyki sufickiej oparta na znaczeniach liter

I

  • ida - lewy kanał czy przewód energii, strumień księżycowy, lewe nozdrze
  • ifrit - arab. rodzaj olbrzymiego złego ducha, dżinna
  • Imiona Indyjskie - Hindi - spis częściej używanych indyjskich imion męskich i żeńskich w języku Hindi
  • Indus - święta rzeka Indii i Pakistanu wzdłuż której powstała cywilizacja wedyjska; nazwa mieszkańca Indii
  • inkarnacja – wcielenie duszy indywidualnej w materialną postać bytu
  • itihasy – legendy, bohaterskie sagi, opowieści mitologiczne jak Mahabharata czy Ramajana
  • Iyengar - jedna z podkast bramińskich występująca na południu Indii

J

  • Jadźurweda – jeden z czterech zbiorów świętych pism Wedy
  • jadźńa – ofiara ogniowa
  • Jama – zakazy moralne; anielskie Bóstwo śmierci i krainy zmarłych
  • Jamuna - święta rzeka w Indii
  • jasnowidzenie - zdolność nadprzyrodzona pozwalająca postrzegać ponad czasem i przestrzenią
  • Jaszczury - mityczne istoty gadzie z konstelacji Oriona, zagrażające ziemi i ludzkości, szaraki
  • jantra - yantra, znak, symbol, diagram; używany do medytacji i skupienia oraz w rytuałach S
  • joga – zjednoczenie, unia, połączenie, jedność; zbiór dyscyplin duchowych z Indii
  • joganidra - mudra wyciszania pięciu zmysłów w jodze
  • Jogasutry – księga jogi Ryszi Patandźali, zwięzły podręcznik dla nauczycieli jogi
  • Jogeśwara - tytuł doskonałego mistrza joginów jakim obdarzony jest założyciel jogi Śiwa
  • jogging - swobodne, luźne bieganie, amerykański bieg transowy wzięty z Tybetu
  • jogin – adept jogi, który osiąga zjednoczenie, czwarty etap rozwoju, kaiwalin – wyzwolony
  • juga – epoka, długi czas

K

  • kahin - arab. rodzaj danego kapłana, wieszcza i szamana w tradycjach przedmuzułmańskich
  • kahuna - kapłan tradycyjnej szamańskiej religii z Hawajów znanej jako Huna
  • Kailaśa - leżąca w Tybecie po stronie chińskiej najświętsza góra hinduizmu i śiwaizmu oraz buddyzmu
  • kaivalya - kaiwalja, stan jedyności, pełnego zjednoczenia z boskością, wyzwolenie
  • kalaripayat - indyjska sztuka walki, pierwotna dla szkół całej Azji
  • kali juga – epoka bogini, wyzwolenia kobiety, panowania nad materią, wiek żelazny
  • kalpa – okres, epoka, wielki cykl czasu, większy niż juga
  • Kamasutra - święta księga Indii o życiu erotycznym dla tantryków
  • Kańćipuram - spol. Kanczipuram; śiwaickie święte miasto w stanie Tamil Nadu
  • karańaśarira - spolszcz. karana śarira, ciało subtelne
  • karin - kusiciel inspirujący ludzi do porzucenia duchowej drogi, czynienia zła, błędnych poglądów
  • karma, karman – czyn, akcja, los, przeznaczenie, skutek
  • Karmajoga - joga czynu, joga działania, podstawowy stopień indyjskiej jogi
  • karuna - empatia, współczucie, współodczuwanie, miłosierdzie, litość, zmiłowanie, druga zasada bodhićitta w jodze,
  • kasta – grupa społeczna w kulturze Indii
  • Kaweri - jedna ze świętych rzek matek w Indii
  • Khajuraho - święte miasto w Indii znane ze świątyń dekorowanych scenami z życia erotycznego
  • kirtana - śpiewanie, recytowanie, intonowanie, tańczenie, jako praktyka duchowa
  • klasyczne tańce hinduskie – opis typowych stylów indyjskiego tańca
  • klątwa - rytualny urok lub czar sprowadzający nieszczęścia lub śmierć
  • kodźagara - kojagara, kodżagara, święto oświecenia, długiego życia, zdrowia i bogactwa
  • Konarak – miasto w Indii
  • Kośa - ciało, powłoka, sfera świadomości
  • Krama - jedna z głównych jogicznych szkół śiwaizmu kaszmirskiego
  • Krija - rodzaj praktyk rozwoju wewnętrznego w tradycyjnej indyjskiej jodze i tantrze
  • Krijajoga - jedna z głównych linii nauczania autentycznej jogi z Himalajów
  • kripa - krpa, łaska, błogosławieństwo, moc duchowa udzielana tylko w obecności guru
  • krodha - gniew, złość, irytacja, jedna z sześciu bram piekielnych
  • krysznaizm – jeden z głównych nurtów wisznuizmu
  • Ku-Jogin - zły jogin, fałszywy jogin, jogoszust, źle praktykujący, zwiedziony
  • Kula - rodzina duchowego nauczyciela w sensie jego uczniów, pokrewieństwo duchowe
  • Kularnawa tantra, kularnawatantra - krótki tekst ezoteryczny szkoły Kula czy Kaula Tantry
  • Kumbhaka - wstrzymywanie oddechu po wdechu dla napełnienia energią życia
  • Kumbhamela - Święto Dzbanu, zlot joginów i ascetów odbywany co 3 lata w Indii
  • Kundalini – Energia Wężowej Bogini Mądrości, moc ogniowa żeńskiej zasady boskości, śakti
  • Kundalini Joga – tantryczna metoda obudzenia ogniowej mocy Bogini
  • Kunti – matka pięciu braci Pandawa znanych z eposu Mahabharata
  • Kurukszetra - równina w okolicy Delhi, miejsce bitwy Kryszny i Ardźuny z Kaurawami; miejsce powstania Bhagawad Gity
  • kutrub - arab. ghul rodzaju męskiego lub ludożerca
  • Kutub - w sufizmie mistrz mistrzów, najwyższy mistrz duchowy swoich czasów

L

  • laja - laya, stan rozpuszczenia, roztopienia, wchłonięcia, charakterystyczny dla zjednoczenia z Brahmanem Absolutem
  • Laja Joga – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z ćakramami i mocy Kundalini
  • Lakszman – brat króla Rama
  • Lalla (sanskr. Lalāsa) – śiwaicka mistrzyni Laja Jogi z XIV wieku
  • Lemuria - wspominana historycznie w Ramajanie kraina demonów, dawna Wielka Lanka na Oceanie Indyjskim
  • Lewiatan - wężowy demon wodny, potwór z głębi mórz i oceanów, demon kabalistów i judaistów
  • linga – śiwaicki symbol Boga-Absolutu, znak prapoczątku stworzenia; linga-śarira to ciało lustrzane, eteryczne
  • lotos - kwiat lotosu oraz ośrodek świadomości duchowej, ćakram
  • Lucyfer - upadły anioł światłości, który stał się demonem udającym oświecenie, demon fałszywego oświecenia

M

  • mag - kapłan szamańskich religii, w tym zaratusztrianizmu czy polinezyjskiej Huny
  • magia - najwyższy poziom praktycznej realizacji ezoteryzmu, okultyzmu, hermertyzmu i boskiej religii
  • Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego
  • maha juga – czterowiecze, epoka trwająca 4 miliony 320 tysięcy lat
  • Mahabalipuram - święte miasto w Indii w stanie Tamil Nadu znane z kompleksu starożytnych świątyń Boga Śiwa
  • mahamantra - maha mantram, wielka mantra, wielka recytacja, wielki dźwięk, wielkie słowo
  • mahasamadhi - świadome odejście jogina czyli duszy zaawansowanej
  • mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii
  • maja – iluzja, złuda, zaćmienie
  • Majapur - święte miasto w Indii gdzie ma siedzibę ruch krysznaitów
  • mala – 1. maalaa, różaniec modlitewny, zwykle o 108 lub 1008 koralikach, 2. mala, odpady, nieczystości, ekstrementy
  • mandala - symboliczne zobrazowanie mocy i energii bostwa w formie diagramu
  • mantra – słowo, wibracja, dźwięk; ochrona umysłu; fraza modlitewna
  • manipura - Trzeci ośrodek energii w okolicy splotu słonecznego; Lotos o dziesięciu płatkach
  • manusmryti – traktat wieszcza Manu, księga braminów
  • manwantara – cykl czasu dłuższy niż juga, krótszy niż kalpa
  • Mara, Marya – iluzja, koszmar, Zły Duch
  • Marga - Mistyczna Droga, Duchowa Ścieżka
  • marid - rodzaj demona o olbrzymiej posturze znanego w mitach arabskich i sufickich
  • marman - punkt lub obszar do akupresury w metodach ajurwedy, wrażliwy punkt na ciele
  • Mathura - święte miasto znane jako miejsce narodzin Awatara Kryszna
  • Matsja – ryba, imię jednej z awatar, wcieleń Boga Wisznu; także asana, pozycja w jodze
  • medium - osoba kontaktująca się z duchami w sposób paranormalny
  • Medjugorie - miejsce kontrowersyjnego objawienia maryjnego z lat 80-tych XX wieku w dawnej Jugosławii
  • Medytacja Transmisyjna - jogiczna praktyka Lajów polegająca na przekazywaniu Światła Bożego potrzebującym
  • Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny - współczesna międzynarodowa amerykańska organizacja krysznaitów
  • mitologia indyjska – lista wedyjskich i hinduistycznych Bogów oraz Bogiń
  • mistyka - ezoteryczna dziedzina wiedzy o bezpośredniej łączności człowieka z bóstwem
  • misy tybetańskie - rodzaj instrumentu muzycznego do terapii dźwiękiem w ajurwedzie
  • mithuna - tworzenie par miłosnych męsko-damskich, bliźniacze płomienie
  • moksza – wyzwolenie, ekstaza; skupienie mądrości; czwarty etap praktyki tantry
  • Moria lub Morya - Ojciec Mistrzów Duchowych (Ryszich); znany jako Mistrz Himalaya lub Hermes
  • mudra – pieczęć, pozycja i gest; zaawansowana praktyka jogi lub tantry
  • Muhurta - wedyjska godzina, 48 minut, jedna trzydziesta doby; miara czasu praktyki w jodze
  • muladhara - lotos podstawy o czterech płatkach
  • mumukszu – tęsknota za Bogiem, pragnienie połączenia z Najwyższym
  • murti - wizerunek niebiańskiej istoty lub oświeconego mistrza duchowego

N

  • nabhi - pępek, czesto w jodze kojarzony z lotosem manipura lub bindu wisarga
  • nadi – strumień, subtelny przewód dla energii duchowej; w jodze uczy się o 14 nadi podstawowych
  • nada – Boski Głos wewnątrz, wibracja Wszechświata, "dźwięk" ciszy, wibracja Najwyższych, Bezforemnych Niebios
  • Nada Joga - zbiór metod praktyki słuchania dźwięków wewnętrznych zwanych nadą, joga pomocnicza
  • nakszatra - w indyjskiej astrologii stacja księżycowa lub dom Księżyca
  • Nakszibandijja lub Naqszbandi - suficka tarika, tradycja mistyczna w formie organizacji zakonnej
  • Namaskar - hinduskie pozdrowienie: bądź pochwalony, także hołd z pokłonem jako Padnamaskar
  • natjaśastra – klasyczny traktat o indyjskim tańcu duchowym
  • nawiedzenie - stan bycia pod wpływem szkodliwego ducha lub demona
  • Nashik - święte miasto kultury duchowej ramaitów w Indii
  • Natha - adept Hathajogi, inicjowany uczeń szkoły Hatha Jogi, w linii Natha Sampradaya
  • neohinduizm - ruch odrodzenia starej duchowości hinduistycznej
  • New Age - ruch na rzecz złotego wieku, lepszego życia i postępu
  • ney - rodzaj instrumentu muzycznego używanego na środkowym wschodzie, także przez sufich
  • nidra – jogiczny stan świadomości, sen jogiczny bez zjawisk sennych
  • Nijama - reguły czystości w tradycyjnej jodze, wskazania dla życia duchowego, nadetyka, nadmoralność
  • numerologia - wiedza o liczbach i ich interpretacji; wiedza z daty urodzenia, wartości imion i nazw

O

  • odźas - także odżas, siła, siła życiowa, witalność, najwyższa forma energii w ciele ludzkim
  • okultyzm - wiedza tajemna, tajemnica, sekretność; ezoteryka; mistyka
  • Om – Om-kara, święte słowo mocy rozpoczynające praktykę mantramów, inaczej pranawa
  • opętanie - owładnięcie człowieka lub zwierzęcia przez demona, złego ducha czyli asura
  • oświecenie – podstawowy duchowy cel adeptów jogi i tantry, po którym zaczyna się prawdziwa praktyka
  • Or - boskie światło w tradycji hebrajskiej kabały i perskiej mistyki
  • orgazm - w mistyce Wschodu stan seksualnego spełnienia i błoga ekstaza świętego seksu
  • orgon - podstawowa energia kosmiczna w odkryciach Wilhelma Reicha
  • oświecenie - bodhi, kenśo, satori, sanmai, samadhi, stan wewnętrznej jasności i przytomności

P

  • Padanamaskara - dotknięcie stóp guru lub świętego
  • pandawowie – pięciu bohaterów eposu Mahabharata, symbol zwycięstwa zła nad dobrem
  • paramahansa - wedyjski tytuł dharmiczny, stosowany wobec wysoce zrealizowanych mistrzów (guru)
  • paramatma – wyższa jaźń, wyższa dusza, nadjaźń lub naddusza, dusza wszechrzeczy, jaźń wszystkich istot
  • parias – członek społeczności pozakastowej; najemnik, parobek, niewolnik
  • pingala - energia słoneczna, prawe nozdrze, prawy kanał czy przewód energii
  • Pir - starszy mistrz, tytuł duchowy w tradycjach sufickich oraz w zakonach nathów
  • piśaća - diabeł, upiór, zły, czort czyli najbardziej zezłośliwiona istota w materii mroku
  • Plejadanie - wspominani w ezoteryce mieszkańcy planet z gromady Plejad, niepoprawnie znani jako Plejadianie, Plejaranie
  • Plejadianie - właściwie Plejadanie, hipotetyczni mieszkańcy Plejad
  • Plejady - mistyczna gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka
  • Plejaranie - właściwie Plejadanie, hipotetyczni mieszkańcy Plejad
  • Patańdźali – Patańdźali, indyjski Ryszi, autor traktatu Jogasutry
  • pradżnia (prajńa) – prawiedza, mądrość, wszechwiedza, pierwotna zdolność zrozumienia
  • pramana - miary poznawcze w klasycznej jodze indyjskiej
  • prana – siła, energia witalna, moc życia i oddechu, energia słoneczna
  • pranajama - czwarta grupa ćwiczeń w klasycznej jodze, metody oddechowej kontroli energii życiowej
  • pranawa - pranava, wibracja AUM, Om, starożytny pierwotny dźwięk, wibracja Boga
  • prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany w czasie pudźy do spożycia, komunia
  • pratjaja – odczuwanie, odbiorczość, intuicyjna percepcja, czujność
  • prema – duchowy dar Bożej Miłości, najwyższa i najczystsza postać Miłości
  • pudźa – msza, nabożeństwo, rytuał religijny, ceremonia
  • Purany – rodzaj świętych pism indyjskich
  • Puri – miasto w Indii, jedna z czterech siedzib Adi Śankara aćarja hinduizmu
  • purnima - pełnia Księżyca, dzień dochodzenia Księżyca do pełni, doba do pełni
  • Purusza - dusza, jaźń, czysta istota, wnętrze, mieszkaniec wnętrza, człowiek
  • Puszkar - miasto w Indii koło Ajmer słynne z głównej świątyni Boga Stwórcy, Brahma
  • Puttaparthi - miejscowość w południowych Indiach, główna siedziba awatara Śri Sathya Sai Baba

Q

  • qawwal - śpiewak, kantor
  • qawwali - rodzaj muzyki praktykowany przez sufich i joginów w Indii

R

  • Radża Joga - starożytna droga duchowego rozwoju, ścieżka królewska, sztuka królewska, synteza jogi
  • radźas – druga z trzech gun, pasja, ambicja, namiętność
  • raga – przywiązanie lub rodzaj muzyki indyjskiej
  • rakszas - rodzaj bardziej złośliwego i podłego demona jaszczurowego, asura
  • Ramajana – epos opisujący dzieje króla Rama i zwycięstwo dobra nad złem
  • rasa – smak; w wisznuizmizmie rodzaj związku
  • ratha - architektoniczna forma śwątyń budowanyc na kształt starożytnych rydwanów
  • Ratha Jatra – wisznuickie Święto Rydwanu
  • Rawana - demon, który porwał Sitę i został zabity przez Ramę
  • reiki - japoński system medycyny tradycyjnej bazujący na przykładaniu rąk i bioenergoterapii oraz akupresurze
  • reinkarnacja – ponowne wcielanie żyjącej duszy (jaźni), atmana
  • Reptilianie - rasa istot gadzich, jaszczurów z Oriona próbująca skolonizować ziemię i zniewolić ludzkość
  • Rinpocze - pisane też Rinpoche to po tybetańsku Guru, mistrz duchowy
  • Rok 2012 - teorie na temat końca świata, zagłady i katastrofizmu w ezoteryce
  • Roszi - Roshi, w języku japońskim mistrz oświeconyc, straszy mistrz, mistrz mądrości, ryszi
  • Rudraksza - mala, różaniec służący do recytowania modlitw i formuł magicznych, mantramów
  • runy - pierwotne pismo magiczne Skandynawii, Celtów, Germanów, a nawet Ormian, dane przez Odyna
  • Rygweda – jedna z Wed – Świętych Ksiąg Starożytnej Indii
  • ryta – prawo i porządek boski we wszechświecie, zasada ładu i harmonii

S

  • Sadguru – zrealizowany guru, nauczyciel świata
  • sadhana – dyscyplina praktyki duchowej, która prowadzi do realizacji
  • sadhu – święty asceta, mistyk
  • Sahadźa Joga - ang. Sahaja Yoga, joga naturalnego zrodzenia się wewnętrznej istoty
  • sahasrara - Siódmy ośrodek energii; lotos korony o tysiącu płatków ponad głową
  • samadhi – ekstaza, stan świadomości w którym ustaje myślenie, zjednoczenie
  • sampradaja – stowarzyszenie, zrzeszenie, zbór, zgromadzenie, braterska wspólnota joginów
  • samourzeczywistnienie – w jodze niższy stopień duchowego oświecenia
  • samospalenie - zjawisko polegające na samozapłonie ludzkiego ciała z przyczyn wewnętrznych
  • samana - jeden z pięciu rodzajów energii życiowej stworzeń, także rodzaj oddychania
  • Samaweda – święta księga ekstatycznych pieśni, trzecia Weda
  • Samsara, sansara – cierpienie, kołowrót narodzin i śmierci
  • Samyama - Samjama to zjednoczna moc dharan, dhyan i samdhi
  • sangha – wspólnota, bractwo, zbór; grupa praktykujących jogę regularnie
  • sankhja – klasyczna filozofia indyjska mająca podstawy w traktacie Bhagawad Gita
  • sannjasa – wyrzeczenie, najwyższy inicjacyjny stopień ucznia w jodze i tantrze, faza życia; życie mnicha lub mniszki,
  • sannjasin - wyrzeczeniec, eremita, pustelnik, mnich lub mniszka w odosobnieniu
  • sanskryt – starożytny alfabet indoeuropejski
  • saptasindhawa – siedem świętych rzek w tradycji indyjskiej
  • Saraswati (rzeka) - jedna z siedmiu świętych rzek matek płynąca z Himalajów poprzez Zachodnie Indii
  • Sati – Bogini, pierwsza małżonka Boga Śiwa i córka Dakszy; ceremonia pogrzebowa
  • satja juga – epoka prawdy, złoty wiek, pierwsza część czterowiecza
  • sattwa – najszlachetniejsza z trzech gun, określająca równowagę wewnętrzną, prawość, zgodność i spokój ducha
  • sektofobia - zaburzenie psychiczne w postaci poczucia zagrożenia przez sekty
  • sennik - podręcznik interpretacji snów; opis symboliki i znaczenia snów
  • seremetyzm - brak kompetencji w zakresie ezoteryki
  • sewa - sanskryckie seva, służba, praca duchowa, oddanie, ofiara
  • sewaka - służebnik, ofiarnik, osoba poświęcona służbie Bogu, Guru i Aszaramowi; Bhakta
  • Shirdi - święte miasto znane z wielkiej świątyni awatara Boga Śiwa, Bhagawana Śri Sainatha (Shirdi Sai Baba)
  • siddha – cudotwórca, doskonały, spełniony, rodzaj półboskich istot
  • siddhanta - zbiór śiwaickich nauk jogi pozostawionych przez siddhów
  • Siddha joga - ogół metod jogicznych praktykowanych przez rasę siddhów
  • siddhi – charyzmatyczna moc duchowa, owoc duchowej realizacji; często dar duchowy, oznaka uświęcenia
  • siddhowie - w naukach jogi tantrycznej jest to wyższa klasa boskich istot używających cudownych mocy siddhi
  • siedem matek – idea pochodzenia ludzkości od siedmiu Matek-Bogiń; Plejady
  • sila - arab. rodzaj demonicznej istoty, dżinna płci żeńskiej
  • silsila - łańcuch duchowego przekazu z mistrza na ucznia, sukcesja zakonów sufickich
  • sitar - indyjski i perski instrument muzyczny
  • soma – święty napój mający na celu pojednanie z bóstwami niebios
  • Styks - główna z pięciu rzek mitycznej krainy Hades przez którą dusze przeprawiają się do Zaświatów
  • Subhadra – siostra awatara Kryszny
  • Sufi - święty, czysty, mądry; mistyk
  • Sufizm - mistyczny nurt filozoficzny
  • suszumna - centralny przewód, kanał czy meridian energii w ciele człowieka, związany z kręgosłupem, tyb. Tummo
  • sutra – zwięzły aforyzm służący jako środek do zapamiętania świętych nauk
  • swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty
  • swadhiszthana - drugi ośrodek energii poniżej pępka o sześciu płatkach
  • Swara - svara, nuty, podstawowe dźwięki gamy w muzyce indyjskiej
  • swastyka – wedyjski symbol pomyślności i powodzenia w formie indyjskiego krzyża
  • system kastowy – naturalny system podziału ról społecznych w kulturze wedyjskiej

Sz

  • Szachy - Królewska gra indyjskiego pochodzenia mająca wiele wariantów
  • Szadanga Joga - sześcioczłonowa joga opisana w Maitrajanija-Upaniszadzie
  • Szajtan - arab. zły duch, przywódca złych dżinnów, hebr. satan, szatan
  • Szatan - przywódca demonów lub rodzaj złego ducha wspominanny w Biblii
  • szaman - mistyk, mag, kapłan i czarodziej pełniący rolę przywódcy duchowego dawnych społeczności
  • szambala - shambala, śambhala, mityczna kraina świetlistych wojowników strzegących Ziemię przed inwazją zła
  • Szastra - zobacz śastra
  • szatćakrabheda - szat ćakra bheda/na, przeciąganie sześciu ośrodków, praca z sześcioma ćakrami ciała
  • szatkarman - poszóstne uzdatnienie; sześć ćwiczeń oczyszczających z Hatha Jogi
  • szatkasampatti - składający się z sześciu (szatka) osiągnięć czy udoskonaleń (sampatti)

Ś

  • śabda - dźwięk, wibracja, dźwięk mowy, pieśni, szeptu, odgłosy przyrody, dźwięki wewnętrzne
  • śakti – moc i potęga boskiej natury, żeński aspekt Boga, Boskość; także siła czy energia udzielająca wszelkich charyzmatów, duchowych darów (siddhi).
  • śaktyzm – kult Bogini i żeńskiej mocy w hinduizmie, podstawa tantry
  • Śankara – reformator hinduizmu
  • śastra - starożytny indyjski traktat poruszający tematy filozoficzno-religijne
  • Śikhara – typ północnoindyjskiej świątyni
  • Śiwa – Najświętsze Imię; Łaska, Przychylność, Trzecia Osoba Stwórcy niszcząca grzech, cierpienie, błędy i zło
  • śiwaizm - indyjski i nepalski kult Boga Śiva w hinduizmie
  • śiwaizm kaszmirski - jedna z sześciu głównych znanych szkół ezoteryczno-duchowych śiwaizmu
  • Śiwa Purana - Śiwapurana, jeden z najważniejszych traktatów o rozwoju duchowym oraz wcieleniach Boga na ziemi
  • Śiwasamhita - traktat Śiwa Boga zawierający wskazówki dla rozwoju duchowego ludzkości
  • śrawaka – uczeń słuchający nauk guru na własne uszy
  • Śri jantra - wzorzec świętej geometrii przywołujący energię ezoterycznej bogini Śri Lalita Tripurasundari
  • święta krowa – o indyjskim szacunku do matki krowy
  • święty - osoba uznana za posiadającą boskie właściwości, często dar uzdrawiania lub materializacji wibhuti

T

  • tabli - hinduski instrument muzyczny (bębenek)
  • taixi - chiń. oddychanie embrionalne, taoistyczna praktyka oddychania jak embrion w łonie matki
  • tala - stan ciemności, samozasłonięcia, samowypaczenie, stany i światy demoniczne, sfery piekielne
  • taluka - obszar podniebienia lub górnej części szyi, także ćakra siddhów w tym obszarze
  • tamas – trzecia z trzech gun; ciemność, zaślepienie, niewiedza, bezwład
  • tandawa - boski taniec Pana Śiwa
  • tanpura - tambura, tamboora, zwykle czterostrunowy śiwaicki instrument muzyczny, służący uzdrawianiu
  • tantra - tkanina, spoistość, kontinuum, kultywowanie boskiej energii i Mocy, Śaktyzm
  • Tantra Joga - ogół praktyk tantrycznych, synonim Kundalini Jogi
  • tantryzm (śaktyzm) – religijna filozofia i kultura, siła seksualna łącząca pierwiastek żeński i męski
  • taoizm - tradycyjna chińska droga bóstw nieba, chińskie shinto, odpowiednik jogi i tantry
  • tapas - żar, gorąco, asceza, umartwianie, żarliwość w ascezie mistyczno-ascetycznej
  • tarot - w kabale wróżebna czy dywinacyjna talia kart na których są znaki alfabetu hebrajskiego lub ich symboliczne obrazy
  • tat - to, tym, owo, wedyjskie określenie nieskończonego absolutu
  • tattwa – prawda, prawdziwa istota, podstawowa zasada, prawdziwy byt
  • tedźas - blask, żar, światło promienne wokół głowy jogina, aureola, ognisty duch
  • Tengri - główne bóstwo nieba szamańskich kultur plemion ałtajskich, ludów tureckich, mongolskich i tunguskich oraz Hunów
  • tengrianizm - tengryzm, tengriaństwo, szamańska religia ludów ałtajskich, tureckich, mongolskich i tunguskich, szamanizm, huna, hunowie
  • telepatia - odczuwanie na odległość; komunikacja pomiędzy umysłami
  • tilaka (bindi) – kropka z pasty sandałowej malowana na czole hinduskich kobiet lub znak malowany na ciele typowy dla danej sampradaji
  • Tiruvannamalai - święte miasto śiwaitów w Indii u stóp góry Arunachala, celu pielgrzymujących joginów
  • tithi – jednostka czasu równa jednemu dniu księżycowemu
  • tjaga - zaniechanie, pozostawienie, wyrzeczenie, bezinteresowność, wyrzeczenie owoców czynu
  • Towarzystwo Teozoficzne - stowarzyszenie ezoteryczne zajmujące się propagowaniem królewskiej jogi i filozofii wschodu
  • trataka - skoncentrowanie wpatrywanie, przygladanie w skupieniu uwagi, wpatrywanie bez mrugania w jodze
  • treta juga – druga część czterowiecza, wiek srebrny w naukach hinduizmu
  • trika - trójtworzenie, misteryjna nauka siwaizmu kaszmirskiego
  • trimarga - trójdroga, potrójna droga, trzy ścieżki: karma, bhakti i dźńana joga
  • trimurti – Trójca Święta – Brahma (Kreacja), Wisznu (Utrzymanie), Śiwa (Niszczenie)
  • triratna - trzy klejnoty, trzy drogocennosci, trzy skarby; Guru, Dharma i Sangha
  • Triśanku - król, dla którego Wiśwamitra stworzył własne niebo
  • triśarana - potrojne oddanie, potrójne schronienie, trójoddanie guru, dharmie i sandze
  • triśiksza - potrójne szkolenie; trening moralny, mentalny i mądrościowy
  • triśula - trójząb, atrybut trzymany przez Mistrza Śiwa, założyciela wszelkiej jogi
  • tryszna - pragnienie, żądza, pożądanie, roszczenie, pożądanie życia i obiektów zmysłowych
  • Trzecie Oko - szósty ośrodek rozwoju wyższej świadomości; punkt jasnowidzenia; źródło magicznych mocy
  • trzech ojców – doktryna wisznuicka
  • tulasi – rodzaj kwiatu używanego w ceremoniach religijnych typu "puja"
  • tulku - tybet. ciało przemiany, inkarnacja, emanacja, wcielenie dawnego lamy, awatara lub awadhuta
  • tummo, tumo - tybet. wewnętrzny żar, ogień kundalini, wzmaganie gorąca
  • turija – stan ciągłej świadomości
  • tuszita - zadowolenie, błogi spokój i rozkosz, niebiosa spokojnych i zadowolonych bóstw

U

  • udana - jeden z pięciu rodzajów energii życiowej stworzeń, także rodzaj oddechu
  • Uddiyana bandha - uddijana bandha, jedna z trzech najważniejszych bandh w Hatha jodze
  • udgatar - kapłan wedyjski wygłaszający modlitwy oraz śpiewający hymny z Samawedy
  • upanajana - wyświęcenie, przyjęcie, wedyjska ceremonia inicjacyjna, nałożenie świętego sznura
  • Upaniszady – sanskrycki gatunek literacki
  • upasana - siedzenie, praktykowanie, oddawanie czci bóstwu i guru, modlitwa i medytacja
  • upeksza - niezważanie, niedbanie, ostracyzm, skarcenie, stoicyzm, czwarta brahma-wihara
  • utsaha - siła, witalność, wytrwanie, stałe czuwanie, gotowość, czujność, wytężony trud

V

  • Varanasi - Benares, święte miasto hinduizmu i buddyzmu w Indii
  • Viśuddha - Piąty ośrodek energii w okolicy gardła; Lotos o szesnastu płatkach
  • Voodoo - czytane "wudu", szamańska religia znana z Haiti, a pochodząca z Afryki
  • Vrindavan - święte miasto krysznaitów, miejsce dzieciństwa Awatara Kryszny

W

  • wadźra - piorun, diament, ostrze piorunowe, diamentowa świadomość, krzyż
  • wairagja - vairagya, beznamiętność, bezpożądliwość, wolność od żądz i namiętności
  • Wairoćana - Wiroćana, porównujący się ze słońcem, asura, stary demon z mitów indrowych
  • wahana – nosiciel, pojazd; zwierzę na którym w ikonografii hinduistycznej podróżuje Bóstwo
  • wahdat-ul-wudżud - suficka nauka duchowa o jedności rzeczywistości w Allah Bogu
  • Wamana – czwarta inkarnacja Boga Wisznu w postaci karła, pogromcy demona Bali
  • Wampiry - istoty żywiące się cudzą energią życia, a także wysysaną krwią
  • wanaprastha – faza życia, jedna z czterech aśram
  • warna – kasta, zasadnicza grupa społeczna
  • wedanta – indyjski ruch filozoficzny będący kontynuacją i objaśnieniem Wedy
  • wedanta sutra – święta księga wedanty
  • Wedy (Veda) – święte Pisma indoeuropejczyków, arjan i współcześnie hinduistów
  • wedyzm – najstarszy kierunek hinduskiej religijności arjan (aryjczyków)
  • wegetarianizm – zdrowe jogiczne odżywianie z wyłączeniem tego co pochodzi z zabijania zwierząt
  • Wesak - święto w czasie majowe pełni Księżyca w Byku, dzień urodzin, oświecenia i parinirwany Buddha
  • wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Mistrza Śiwa
  • widźńana - poznanie, uświadomienie, wgląd poznający, zrozumienie i znanie, postrzeganie Brahmana, Puruszy, Atmana
  • wihara - miejsce odpoczynku dla mnichów, dom medytujących mnichów (bhikszu)
  • Wilkołak - człowiek w amoku przemieniający się w drapieżnego wilka
  • wiparjaja - błąd, pomylenie, błędna wiedza, pseudowiedza, błędne pojmowanie rzeczywistości, dewiacja
  • wirat - słowo sanskryckiego pochodzenia oznaczające Naturę jako MOST do Boga
  • wirja - energia, wigor, żywotność, siła woli, energiczność, elen vitale, niestrudzenie
  • wirujący derwisze - potoczna nazwa tureckiego bractwa tańczących derwiszów z Konya
  • wisznuizm – jeden z trzech głównych nurtów religijności i duchowości indyjskiej
  • Wiśuddha - Piąty ośrodek energii w okolicy gardła; Lotos o szesnastu płatkach
  • wiweka - rozróżnianie, rozeznawanie, rozpoznawanie, odróżnianie, odróżnianie prawdy od fałszu
  • wjana - w sanskrycie vyana, jedno z tchnień życiowych, rodzaj oddechu, także rodzaj energii życiowej stworzeń
  • Wrindawana – święte miasto wisznuitów w Indii
  • Wrytra – demon, asura, zły duch, demon złej myśli i negatywizmu pokonany przez Boga Indra
  • wrytti - fale aktywności myślowej, myśli wrytrowe, reakcje emocjonalne, zasłony mentalne
  • wuwei - chiń. czytane łułej, niedziałanie, spontaniczne działanie, swobodne płynięcie, dryfowanie, duchowe poddanie

X

  • Xian - czytane Sian, nieśmiertelny, istota nieśmiertelna, ideał mistyczny taoizmu, taoistyczny siddha

Y

  • yab-yum - tybet. ojciec-matka, połączenie pary bóstw meskiego i żeńskiego w tantrze
  • yajna - rytuał ofiarny, ceremonia ogniowa
  • yajurveda - jedna z czterech wed tycząca kultu ofiarniczego i rytuału
  • yako-zen - zen dzikiego lisa, zen (medytacja) bez mistrza i przekazu dharmy
  • Yam - sylaba nasienna, bidźa mantram w ośrodku serca, w anahata
  • yama - zasady moralne; bóstwo śmierci; zakaz moralny
  • yamuna - rzeka w Indii
  • yang - chiń. czytane jang, zasada męska, aktywna, słoneczna, odpowiada sanskr. pingala lub Śiwa
  • yantra - znak, symbol, talizman, diagram ochronny lub magiczny, zwykle związany z bóstwem i mantrą
  • Yeti - legendarny człowiek śniegu w Himalajach
  • yin - chiń. czytane jin, zasada żeńska, pasywna, ziemia, księżycowa, odpowiada sanskr. ida lub śakti
  • yoga --->zobacz joga
  • yoga mudra - lotosowe zjednoczenie z guru
  • yoganidra - proces wyciszania i powściągania zmysłów; rodzaj mudry
  • Yogin - osoba praktykująca jogę

Z

  • zabuton - jap. czytane dzabuton, mata do siedzenia w zen, kwadratowa mata do medytacji w lotosie
  • zafu - jap. czytane dzafu, poduszka do siedzenia, okrągła poduszka do medytacji w zazen
  • zahir - sufickie: wiedza ezoteryczna, zewnętrzna, jawna dla wszystkich, literalna
  • zaratusztrianizm (zoroastryzm) – religia objawiona starożytnych Medów i Persów
  • zazen - jap. czytane dzadzen, siedzenie w medytacji, od za - siedzieć i zen - medytacja, dhjana
  • zembyo - jap. czytane dzembjo, choroba zen, stan mylących odczuć i zjawisk (makyo), przywiązanie do pustki
  • zen - jap. czytane dzen, skrót od zenna, skupienie i medytacja, tłumaczenie słowa dhjana na japoński
  • zenshu - japońska wymowa chińskiego chanzong, dosłownie: szkoła zen, szkoła medytacji
  • Zend-Avesta - święta księga, biblia zaratusztrian
  • zendo - jap. czytane dzendou, dosłownie 'pawilon zen', sala medytacji, droga medytacji
  • zenke - jap. czytane dzenke, dom zen, rodzina zen, świątynia lub klasztor zen i rodzina praktykujących w tam
  • zensu - jap. czytane dzensu, dosłownie 'dziecko zen', uczeń zen, uczeń prowadzony przez mistrza roshi
  • zodiak chiński - opis lat dwunastu zwierząt, pięciu żywiołów oraz towarzyszy drogi chińskiej astrologii
  • Zombi - ożywiony nieboszczyk lub osoba w transie, zwykle pod wpływem czaru lub ziół

Ż

  • Żmij – skrzydlata gadzia postać, jaszczur lub gryf z wierzeń dawnych Słowian, słowiańska Naga