Jak Skutecznie Praktykować Duchowo?

Praktyka duchowa dla Oświecenia, czy Wyzwolenia powinna być wolna od oczekiwań, Fantazji i emocjonalnych roszczeń. Ludzkie istoty musza siedzieć w Asanam, Medytacyjnej Pozycji, Zazen, tak jakby to była ostatnia chwila ich życia, mocno i w zdeterminowany sposób, acz stabilnie i bez zbędnych napięć! Postawa zmierzająca do pełnej Pozycji Lotosu, Padmasana, ze skrzyżowanymi nogami jest jak najbardziej wskazana i polecana przez Mistrzów i Mędrców, jacy przychodzą prowadzić ludzi ku Oświeceniu i Wyzwoleniu. Prosta, wyprostowana i zrelaksowana sylwetka ciała jest powszechnie obowiązującą normą, gdyż oświecone energie krążą łatwiej i skuteczniej w pozycji ciała przypominającej doskonały wzorzec oświeconej lotosowej istoty zatopionej w stanie Samadhi (Satori). Jeśli człowiek nie chwyta się myśli kurczowo, ale pozwala im swobodnie przepływać, przychodzić i odchodzić, wtedy myślenie staje się niemyśleniem, przepływem fal mentalnych na powierzchni oceanu umysłu (manasu), który w głębi jest cichy, spokojny i potężny, pełen możliwości twórczych. Gdy człowiek próbuje się powstrzymać, lub chwytać myśli, emocje, obrazy, wtedy utwierdza ich realność, ożywia je i wzmacnia, a one zaczynają kontrolować myślenie, tworzyć iluzje, wodzić na manowce. Człowiek staje się niewolnym sługą swoich myśli, a jego los jest ich skutkiem. Myślowe nawyki, emocje, przywiązania, wspomnienia, wszystko to zasłania i ściemnia Czysty Umysł, który traci swą przejrzystość i jasność.

Jakikolwiek problem pojawia się ludziom na tym świecie, jakkolwiek wielki, jeśli mu się przyjrzeć, zacząć iść do tyłu i sprawdzać, gdzie to się zaczęło, skąd to się wzięło – zawsze skończy się w umyśle, choćby to było w czasie poprzednich żywotów, wcieleń. Zawsze początek problemu leży w umyśle (manas), myśl jest początkiem wszystkiego, myśl, emocja, uczucie, wyobrażenie korzeniem jest zdarzeń i sytuacji. Problemem jest myślenie neurotyczne, ponieważ ono wypacza ludzkie życie i zamienia je w cierpienie, a sam umysł (manas) ulega podziałom, walczy sam ze sobą, tworzy całą chorą konstrukcję „ja”, „moje” i „mnie”, która pogrąża człowieka w iluzjach i problemach. Czystość Umysłu i powściągliwość prowadzi naturalnie ku rozwiązaniu ludzkich problemów, z którymi człowiek musi konfrontować się w tym materialnym świecie! Oczyszczanie Umysłu, Manasu, składu myśli, emocji i wyobrażeń jest podstawą duchowej praktyki, którą od tysięcy lat wypełnia się, po prostu siedząc w medytacyjnej postawie, ze skrzyżowanymi nogami.

Wszystkie starożytne Księgi opisywały prostą praktykę Medytacyjnego Siedzenia, Asanam, czy Zazen dla pożytku milionów poszukujących Drogi Oświecenia i Wyzwolenia! Praktyka czyni mistrzem, oczyszcza umysł i wiedzie do oświeconego życia, do przebudzenia ku wyższym celom. Trzeba dużo i regularnie praktykować, aby osiągnąć wyższe cele, chociaż już troszeczkę codziennej praktyki Medytacyjnego Siedzenia potrafi przeciąć spiralę problemów i rozwiązać zagmatwanie ludzkiego życia.

Każdy może próbować praktykować, a to co przeszkadza i odwodzi ludzi od praktyki jest początkiem złego losu, złym uwarunkowaniem karmicznym, które trzeba przezwyciężyć! Człowiek, istota ludzka musi się ćwiczyć w pokonywaniu przeszkód i trudności w praktykowaniu, trzeba usuwać przeszkody wewnętrzne i zewnętrzne, co jest częścią praktyki oczyszczania ku uwolnieniu. Ludzkie istoty nie rodzą się z wyboru, ale do pewnego stopnia mogą kontrolować swoje przeznaczenie, wpływać na swój los. Kontrolę, władze nad losem osiąga się poprzez panowanie nad umysłem, poprzez powściągliwość myślenia i kierowanie myślą. Najważniejsza Nauka Oświeconych Mistrzów, Mędrców mówi, że jeśli człowiek potrafi panować, kontrolować myśli, emocje i wyobrażenia, utrzymywać stale umysł (manas) w czystości i jasności, może też do pewnego stopnia kontrolować swoje przeznaczenie, czynić stosowne zmiany w życiu, wpływać wyraźnie na swój los. Właściwa praktyka Medytacji nie jest w stanie nikomu zaszkodzić, ale jest możliwe, że ktoś niewłaściwie praktykuje, czegoś mocno oczekuje, pożąda, jest do czegoś przywiązany w chorobliwy sposób, ignoruje warunki poprawnej praktyki, jak proste siedzenie, czy pomocny kierunek, albo dobre i czyste miejsce do praktyki. Generalnie, jeśli ktoś jest do czegoś przywiązany, uczepiony czegoś emocjonalnie, pożądliwy do czegoś, to zawsze przynosi to nieprzyjemne konsekwencje, cierpienia, ból lub rozpacz.

Dzięki praktyce Medytacyjnego Siedzenia (Asana, Zazen), oraz powtarzaniu mantramu, poprzez wykonywanie rytualnych pokłonów, wspólne grupowe śpiewy i recytacje oraz inne pomocne środki Karman ulega rozpuszczeniu i los człowieka w naturalny sposób ulega zmianie. Próbuj i próbuj praktykowania przez 10 tysięcy lat, ale to nie znaczy, że tylko przez 10 tysięcy lat. Porzuć liczenie czasu, powróć do próbującego, pierwotnego umysłu (manasu), który już jest wolny i cierpliwie pokonaj wszelkie przeszkody w kolejnych tysiącleciach, w kolejnych wcieleniach. Chociaż istnieją ograniczenia karmą, uwarunkowaniami tego i poprzednich żywotów, pracą człowieka jest dobrowolny wysiłek na rzecz zmniejszenia cierpienia i wzrostu szczęścia. Wszystko jest ze sobą powiązane i wszystko jest wzajemnie pod wpływem wszystkiego. Współzależność wszystkich rzeczy i istot to podstawa duchowej, Odwiecznej Nauki Mędrców, podstawa Dharmy. Z chwili na chwilę stawaj się osoba jasną, wyrazistą i klarowną, tak w mowie, myśli, jak i w każdym innym działaniu. Jasność, klarowność i prostota niekomplikowania sytuacji to właściwy kierunek rozwoju, właściwy kierunek praktyki. Próbuj ludzka istoto rozumieć rzeczy i sprawy w jasny, klarowny sposób. Utrzymaj Cisze i Jasny kierunek, a pojawi się prawdziwy owoc praktyki duchowej, Sadhany czy Abhjasy. Prawdziwy owoc duchowej praktyki jest tym, czym możecie się dzielić i cieszyć wraz z innymi ludźmi Drogi, z całą Sanghą, Wspólnotą Drogi.

Codzienna praktyka tysiąca pokłonów czyniona swobodnie oznacza, że być może Oświecenie jest już bliskie i w tym życiu realnie możliwe. Używaj mantramów w czasie pokłonów czynionych z całym oddaniem dla Trzech Klejnotów. Nie próbuj jednak zbyt gwałtownie czynić praktyk, które mogą być zbyt trudne dla nieprzygotowanego ciała i umysłu, lepiej zacznij od paru pokłonów i stopniowo próbuj coraz więcej przez coraz dłuższe okresy intensywniejszego praktykowania. Przywiązanie do Trzech Klejnotów, Sanghi (Wspólnoty, Zboru), Dharmy (Nauk i Praktyk) oraz Guru (Mistrza, Nauczyciela) musi być Czyste, bez awersji, zwątpienia, bez lęku czy złości, inaczej praktyka nie będzie właściwa i nie przyniesie właściwych owoców. Wytwarza się Czysta Więź, bez negatywnych obciążeń do każdego z Trzech Klejnotów Drogi. Bez przywiązania się i utwierdzenia w Trzech Klejnotach, Oświecenie, ani Wyzwolenie (Zbawienie) nie jest możliwe, a człowiek bez Mistrza Duchowego (Guru, Swami, Sa-Nim) zawsze się zgubi i wróci do ściemnienia. Trzy Klejnoty, Mistrz, Dharma i Wspólnota to Złote Prawo duchowej praktyki i Drogi. Praktyka uwalnia od wszelkich materialnych, chorobliwych żądz i przywiązań, ale więź z Trzema Klejnotami musi być ciągle wzmacniana i utwierdzana, inaczej nikt nigdy nie osiągnie ani Oświecenia, ani Wyzwolenia.

Mahamantra, Wielka Transcendentalna Mantra jakiej uczy każdy Oświecony Mistrz Duchowy to wielki skok ku Oświeceniu, wielki skok ku oświeconemu działaniu. Mahamantram usuwa wszelkie cierpienia i stopniowo przenosi praktykującego na drugi brzeg, od cierpienia do szczęścia, od niewiedzy do Oświecenia. Jeśli ktoś rozpoczął praktykę, niech cierpliwie praktykuje, aż osiągnie drugi oświecony brzeg rzeki życia, bo jeśli przerwie praktykę zostanie zniesiony prądem strumienia karmy na mielizny i manowce pseudoduchowości. Mistrz (Guru, Swami) jest przewoźnikiem, którego nie należy opuszczać, gdyż to zawsze oznacza zagubienie i zejście na manowce pseudoduchowości. Czilla (Odosobnienie Medytacyjne) to wspólna, grupowa praktyka ludzi Drogi, która trwa 7 dni, 21 dni, 49 dni, a okresowo do 108 dni, co dla poczatkujących nie jest łatwe. Redukuje się mówienie i jedzenie, robi długą praktykę poranną i wieczorną oraz sesje praktyk i rozmów z Mistrzem w ciągu dnia, utrzymywany jest stały i regularny rytm praktykowania, a trochę wspólnej pracy dla dobra Ośrodka czy Sanghi jest częścią duchowej praktyki.

Medytacyjne Siedzenie, Asana (Zazen jest podstawą duchowej praktyki! Atmasamya to Skupianie Jaźni, Duszy, Skupienie wewnątrz swej istoty, na tym, co jest esencją własnego istnienia. Jogin to osoba mocna i długotrwale praktykująca duchowo, regularnie kultywująca Skupione Siedzenie w czystym i dobrym miejscu, gdzie świeże powietrz i żywioły przyrody są obecne. Praktykujący głowę, kark oraz plecy trzyma prosto, w jednej linii, siedzi w bezruchu, ze wzrokiem skupionym, patrząc w przód wzdłuż linii nozdrzy. Wewnętrznie wyciszony bez obaw i zmartwień, trwa Jogin w ślubie czystości, panuje nad myślą, pełen świadomości Guru, w Duchu skupiony. Skupiony w wewnętrznym płomieniu, nie chwieje się myślą, umysł Jogina niczym płomień jasny w miejscu bezwietrznym. Skupianie w sobie, wewnętrznej istocie, sięga do głębi duszy, odnajduje prawdziwą naturę, podstawę wszystkiego. Praktykujący trzyma mocną, stabilną postawę, która zmierza do obrazu doskonałego wzoru, jakim jest Lotos, postawa Oświeconych Mistrzów Mądrości! Siedzenie, Medytacja wymaga posiadania Przewodnika, Mistrza, żyjącego w tym świecie Guru, z którym praktykujący człowiek jak najczęściej tak ustnie, jak i listownie konsultuje swoją praktykę, tym bardziej, im bardziej jest zaawansowany! Ludzie Drogi są dla siebie wzajemnie światłem, a za Przewodnika mają prawdziwe Światło, prawdziwą Dharmę, żywego Mistrza! Właściwa praktyka rozpoczyna się nauka właściwego myślenia!

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów