Skąd Się Bierze i Jak Działa Sumienie?

1. Sumienie to słowo oznaczające powierzchnię duszy, jaźni, na której zapisane są wspomnienia dawnych doświadczeń, przeżyć i wspomnień. Ludzie o trochę pogłębionym Sumieniu czują coś niejako z wewnątrz, bo dusza, jaźń jest mieszkańcem serca, ale nie do końca czują całą głębię tej prastarej warstwy pamięci, jaka jest w nich odbita. Trzeba przebić się przez powierzchowne warstwy emocji i potoku myśli i sięgnąć do sfery wyższej czucio-myśli, bo to jest miejsce przechowywania rozumnych refleksji i doświadczeń bądź to wielu wcieleń na Ziemi, bądź pobytów w innych niewidzialnych dla materialnych zmysłów światach. Zapis sumienia to nauka wyciągnięta przez ludzkie dusze w przeciągu wielu żywotów z rozlicznych wcieleń i w zasadzie każdy mógłby sięgnąć do tej części wnętrza, jeśli tylko by zechciał i zatopił się w cichej Zadumie! Uczcie o ludzie swoje dzieci, uczcie medytacji sięgających do głębi ich sumień kształconych czasem przez tysiąclecia. Dobre czy zdrowe sumienie kojarzone jest zawsze z prawdą, uczciwością, szczerością, taktem i wyczuciem, z intuicyjnym rozumieniem spraw i zdarzeń, z właściwą i rozsądną oceną zachowań innych. Zdrowy rozsądek to inna nazwa dobrego sumienia, umysłu człowieka prawego i naturalnie duchowego. A taki właśnie naturalnie uduchowiony, zaprawiony w czynieniu dobra dla innych człowiek jest najlepszym kandydatem czy kandydatką na Ucznia Duchowego dla poznania głębszych boskich zasad i tajemnic. Człek sumienny to zaiste człek rozsądny o głębokiej myśli i sprawiedliwej ocenie zdarzeń, w której pochwała tego co dobre i nagana dla tego co złe uzupełniają się wzajemnie i są w swej istocie budujące. Ludzie o dobrym i prawym sumieniu ochoczo oddają się regularnej medytacji, modlitwie i podobnym ćwiczeniom duchowym, a szczególnie łatwo i chętnie angażują się w duchowy trening oddania, bhakti, nie mając żadnych problemów ani wewnętrznych konfliktów z powodu rozmaitych form boskiej czci, wielbienia i duchowego oddania. Dobre, uczciwe i prawe sumienie objawia się na Ziemi jako człowiek honoru, który jest wierny swoim bliskim i przyjaciołom, a najbardziej duchowym mistrzom, wspólnocie i aniołom.

2. Sumienie kojarzone jest ze zmysłem moralnym, ze zdolnością rozeznawania co jest dobre a co złe, ze zdolnością zdroworozsądkowego różnicowania pomiędzy tym co właściwe a niewłaściwe, pożyteczne a szkodliwe. Podstawowych par przeciwieństw można mnożyć, jednakże zdolność odróżniania dobrego ode złego trzeba ćwiczyć i rozwijać, tak poprzez naukę duchowo-moralną o tym co jest dobre a co złe w oczach Boga jak i poprzez rozwój wyższej czuciowej funkcji serca, jaką jest Intuicja, a w końcu i jako zdolność wyboru poprzez wgląd z pomocą czuciowiedzy Trzeciego Oka. Viveka to od wieków omawiana zdolność rozpoznawania i rozeznawania duchowego, zdolność właściwego wyboru, właściwego myślenia i widzenia, właściwego rozumienia rzeczy i zjawisk. Człowiek bez zdolności Viveka, bez sumienia zdolnego rozeznawać i czynić dobre pożyteczne wybory w życiu jest niczym kaleka bez oczu, niczym ślepiec nie mogący iść w życiu właściwą drogą dlatego, że w ogóle nic nie widzi w dziedzinie moralności. O takich osobach ślepych moralnie powiadał był Jeszua Prorok, że jeśli ślepy ślepego będzie prowadził, niechybnie obaj w dół wpadną. Czynienie osądów moralnych bez zdrowego Oka Serca, bez daru rozeznawania odpowiednio wyćwiczonego i wyszkolonego jest kazaniem ślepca do zgromadzenia ślepych, a wszyscy razem siebie warci, bo w istocie sumienia pozbawieni psychopaci. Tacy ślepi psychole torturowali i palili ludzi na stosach za propagowanie duchowo poprawnej wiedzy moralnej i ezoterycznej, takiej jak GNOZA czy HESYCHASM. Sumienie to głębiej wyczuwanie prawidłowej wiedzy, słusznej i dobrej informacji, sumienie to zdolność wyczuwania i rozeznawania co jest prawdą a co fałszem, co jest dobre a co złe, co pożyteczne a co szkodliwe. Przykładowo, ludzie prawidłowo rozpoznający prawdę na temat odżywiania, spontanicznie przestają jeść mięso zabitych zwierząt i zostają wegetarianami. Jest to oznaka przebłysku jakiegoś jednego promyka Światła Duszy z dwunastu wielkich promieni Duszy w Sercu, które rozjaśnia i oczyszcza serca oraz życie człowieka z błędnych i szkodliwych nałogów, do jakich mięsożerstwo należy.

3. Sumienie wspomina nawet ewangeliczny Apostoł Paweł, nielubiany przez wielu za swe judaistyczne podejście do nauk Jezusa i chrześcijaństwa esseńskiego, jednak uczy prawidłowo, kiedy przypomina, że tak zwani poganie, czyli goje nie znający żydowskich nauk ezoterycznych osiągną zbawienie, jeśli tylko będą podążać za głosem swego Naturalnego Sumienia. Problem w tym, żeby to sumienie działało i było nieskażone, czyste, intuicyjne, żeby dawane odczucia i impulsy serca właściwie prowadziły człowieka. Buddha Gautama opisuje, że takie czyste i prostolinijne sumienie jest właśnie Pierwotną Naturą Człowieka, naturą wrodzonej mądrości, zdolności wyboru tego co słuszne i właściwe. Długotrwały trening mistyczno-ascetyczny i wiele modlitw oraz medytacji musieli zrobić obaj myśliciele, zanim doszli do tak konstruktywnych wniosków, które jednak oznaczają konieczność oczyszczających powierzchnię serca praktyk, konieczność Odsłonięcia Sumienia, Naturalnej Pierwotnej Jaźni, tej jak się często powiada Wewnętrznej Natury. Nie należy własnego lenistwa czy nieudaczności, spóźnialstwa czy lęku albo wątpliwości przypisywać sumieniu, naturze serca. Oczyszczenie serca to uwolnienie od wszystkiego, co zmysł Viveka, zdolność rozeznawania sytuacji hamuje lub blokuje, uwolnienie od wszystkiego co intuitywny ogląd i zrozumienie wypacza, zniekształca czy wykrzywia. Jaźń Serca, to średnie Ja z nauki Kahunów, musi być jako Czyste Zwierciadło odbijające Prawdę, taką jaką jest. Duchowa kultura Wedanty kładzie wielki nacisk na rozwój zdolności postrzegania, percepcji rzeczy i spraw, takimi jakimi są, Tat Sat, to to, co jest takim jakim jest! Viveka zawsze jest połączona z Viragą – odwagą, męstwem i bohaterstwem.

4. Sumienie rodzi się, a u części ludzi odradza z oczyszczania umysłu i uwalniania od błędów życiowych, od złych nałogów i szkodliwych zwyczajów. Rodzi się jako Czyste Serce u tych, którzy dopiero wchodzą po raz pierwszy na szczeble człowieczeństwa, gdyż kiedyś byli duszami minerałów, roślin czy zwierząt, a odradza u tej znacznej części rodzaju ludzkiego, którzy jako dusze byli już niebiańskimi stworzeniami, ale na wskutek pobłądzenia upadli w niższe formy bytu, stając się w końcu istotami ludzkimi. Duchowe źródła od tysiącleci wspominają o tych dwóch częściach rodzaju ludzkiego, a nawet ich intuicyjna prawda o swoim uprzednim pochodzeniu jako bytów jest zgoła odmienna i wiele wierzeń odnośnych też. Jedni potrzebują pracować pilnie nad rozwojem i rozbudzeniem sumienia, inni bardziej nad jego regeneracją, gdyż popadli w błędne zaślepiające poglądy. Często Mędrcy poznają rodzaj skażenia sumienia po sposobach życia czy typowych chorobach, na jakie cierpią osoby w aktualnym wcieleniu. Dawny sobek i egoista, zamknięty w sobie odrzucający ludzkie przyjaźnie odradza się często jako osoba chora na autyzm, a ci co kaleczyli okrutnie innych choćby w czasie wojny, odradzają się z już brakującymi kończynami czy organami. Poszerzenie Viveki o zdolność oglądania ludzi poprzez wcielenia wymaga nie tyle rozwoju intuicji, ile takiej świadomości, że żyje się świadomie także pomiędzy wcieleniami i pamięta ludzi jako dusze, jak wyglądają w zaświatach, a potem poznaje ich, gdy się odradzają w podobnym czasie. Aby skażenie usunąć i oczyścić powierzchnię serca swego będącą sumieniem, czystym zwierciadłem, ludzkie istoty muszą bardziej słuchać rzeczywistych duchowych przewodników i nauczycieli ezoterycznych!

5. Niebiosa, Empireum Niebios, Najwyższa Duchowa Władza Boska raz na sto lat do każdego narodu i języka przysyła kogoś z posłańców niebańskich zawsze gotowych nieść ludzkości pomoc i uwolnienie. Istnieje nawet ciągłość, gdyż posłaniec odchodzący zdaje relację o narodzie i jego stanie temu, który przychodzi po nim jako następca. Zwykle kilka lub kilkanaście dusz opiekuje się szczególnie jakimś narodem, a wysłannicy pracują używając głównie języka tegoż narodu. Czyste Serce, Dobre Sumienie natychmiast intuicyjnie rozpoznaje Posłańców z Niebios i nie myli się w tej materii, a Uczniowie Boga, dokładnie wszyscy gromadzą się wokół Posłańca Niebios i pomagają dzielnie w Jego Pracy! W ten sposób Posłany z Niebios Przewodnik Duchowy dobrze wie kto ma czyste serce i na ile, gdyż poznaje to wprost z zaangażowania i stałości duchowej służby w Misji, jaką na Ziemi pełni. Bywają jednak narody tak nieczyste, tak skażone, że znalezienie osoby o dobrym sumieniu graniczy z cudem. Ludzie nieczystego serca, o nieczystych sumieniach ani nie rozpoznają Posłańca Niebios, Zwiastuna, ani nie angażują się w duchową pracę czy służbę inicjowaną przez emisariusza z Niebios Bożych. Dobre Sumienie to inaczej czyste serce, wypolerowana powierzchnia Duszy, zwierciadło dobrej wiary, które wie samo z siebie, co jest dobre i właściwe, dlatego odnalezienie aktualnego Przewodnika Duchowego Narodu i zaangażowanie w Misji nie jest trudne, a wręcz samo wychodzi. Źli ludzie zawsze mają awersje do boskich ludzi posłanych im przez Niebiosa, a także mają awersje, uprzedzenia do ich duchowych nauk, które są Głoszone! Niech nikt nie ma złudzeń, że jest ktoś o dobrym, czystym sercu, kto nic nie robi w Misji Posłańca Niebios. Stąd od wieków uczniowie każdego kolejnego Posłanego z Niebios Proroka, Awatara, głosili niezmiennie, że oprócz tych, którzy skupili się wokół Mistrza-Nauczyciela nie ma nikogo dobrego, a cała reszta ich narodu jest zła i zepsuta. Twierdzenie takie jest uprawnione, aż po kres życia danego Proroka, ale tylko z ust tych, którzy przez całe swoje życie podążali za objawianą im wyższą duchową prawdą będąc w służbie Posłańca i nie popadli w żadne wątpliwości ani rezygnacje wiodące do upadku!

(Udana)

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów