Gwiazdy stałe: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Tradycja stosowania gwiazd stałych w astrologii, podobnie jak punktów arabskich (właściwie chaldejskich), przyszła do Europy w Średniowieczu z krajów arabskich, które przejęły spuściznę astrologii perskiej i wedyjskiej. | Tradycja stosowania gwiazd stałych w astrologii, podobnie jak punktów arabskich (właściwie chaldejskich), przyszła do Europy w Średniowieczu z krajów arabskich, które przejęły spuściznę astrologii perskiej i wedyjskiej. | ||
Przykładowe gwiazdy stałe to np. [[Plejady]], [[Syriusz]], [[Aldebaran]] (Oko Byka), [[Regulus]] (Serce Lwa), [[Antares]] (Serce Skorpiona), [[Fomalhaut]] (Usta Wieloryba), [[Algol]] (Oko Gorgony), [[Betelgeza]], Bellatrix, Wega, Mirach, Arktur czy Deneb Algedi. W przypadku gwiazd stałych najważniejsza jest [[koniunkcja]] i paralela. Najważniejsze gwiazdy stałe są położone jak najbliżej pasa zodiakalnego, jak najbliżej [[ekliptyka|ekliptyki]] i jest ich 22 lub 28, w astrologii wedyjskiej tworzą tak zwane [[nakszatry]] (27 nakszatr), a w astrologii chaldejsko-perskiej i arabskiej tak zwane stacje księżycowe. | Przykładowe gwiazdy stałe to np. [[Plejady]], [[Syriusz]], [[Aldebaran]] (Oko Byka), [[Regulus]] (Serce Lwa), [[Antares]] (Serce Skorpiona), [[Fomalhaut]] (Usta Wieloryba), [[Algol]] (Oko Gorgony), [[Betelgeza]], Bellatrix, [[Wega]], Mirach, Arktur czy Deneb Algedi. W przypadku gwiazd stałych najważniejsza jest [[koniunkcja]] i paralela. Najważniejsze gwiazdy stałe są położone jak najbliżej pasa zodiakalnego, jak najbliżej [[ekliptyka|ekliptyki]] i jest ich 22 lub 28, w astrologii wedyjskiej tworzą tak zwane [[nakszatry]] (27 nakszatr), a w astrologii chaldejsko-perskiej i arabskiej tak zwane stacje księżycowe. | ||
[[Category:Astrologia]] | [[Category:Astrologia]] |
Wersja z 19:41, 4 kwi 2024
Gwiazdy stałe - nazwa obejmująca wszystkie widoczne gwiazdy na niebie, jednak w astrologii bada się zwykle wpływ nie więcej niż około tysiąca gwiazd stałych. W tradycji astrologicznej używa się stu kilkudziesięciu, często 144 gwiazd stałych widocznych z półkuli północnej.
Każda z gwiazd stałych ma przypisane określone znaczenia, które mogą być korzystne lub nie w zależności od tego, w jakim domu i w kontakcie z jaką planetą czy światłem (Słońce, Księżyc) się znajdują.
Tradycja stosowania gwiazd stałych w astrologii, podobnie jak punktów arabskich (właściwie chaldejskich), przyszła do Europy w Średniowieczu z krajów arabskich, które przejęły spuściznę astrologii perskiej i wedyjskiej.
Przykładowe gwiazdy stałe to np. Plejady, Syriusz, Aldebaran (Oko Byka), Regulus (Serce Lwa), Antares (Serce Skorpiona), Fomalhaut (Usta Wieloryba), Algol (Oko Gorgony), Betelgeza, Bellatrix, Wega, Mirach, Arktur czy Deneb Algedi. W przypadku gwiazd stałych najważniejsza jest koniunkcja i paralela. Najważniejsze gwiazdy stałe są położone jak najbliżej pasa zodiakalnego, jak najbliżej ekliptyki i jest ich 22 lub 28, w astrologii wedyjskiej tworzą tak zwane nakszatry (27 nakszatr), a w astrologii chaldejsko-perskiej i arabskiej tak zwane stacje księżycowe.