Brahmaćarja: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Termin ten w sensie aśramy odnosi się głównie do osób do 25 roku życia. Tradycja hinduistyczna (Manusmryti) zakłada, że długość życia człowieka wynosi 100 lat. Każdemu z czterech etapów życia przypada równa liczba lat. W czasie przypadającym na brahmaćarję młody człowiek uczy się pod nadzorem nauczyciela (guru), najlepiej w gurukuli, ściśle przestrzegając celibatu i abstynencji seksualnej. Na tym etapie uczeń zdobywa ogólne wykształcenie oraz wiedzę nt. religii (Wedanta). Jest to traktowane jako przygotowanie do kolejnych etapów życia, tj. gryhastha, wanaprastha, sannjasa. | Termin ten w sensie aśramy odnosi się głównie do osób do 25 roku życia. Tradycja hinduistyczna (Manusmryti) zakłada, że długość życia człowieka wynosi 100 lat. Każdemu z czterech etapów życia przypada równa liczba lat. W czasie przypadającym na brahmaćarję młody człowiek uczy się pod nadzorem nauczyciela (guru), najlepiej w gurukuli, ściśle przestrzegając celibatu i abstynencji seksualnej. Na tym etapie uczeń zdobywa ogólne wykształcenie oraz wiedzę nt. religii (Wedanta). Jest to traktowane jako przygotowanie do kolejnych etapów życia, tj. gryhastha, wanaprastha, sannjasa. | ||
[[Category:Hasło]] | |||
Wersja z 22:45, 4 lut 2008
Brahmaćarja (sankr. brahman - absolut, ćarya - podążanie, praktykowanie, prowadzenie się) - w społeczeństwie hinduistycznym pierwszy z czterech etapów (aśrama) życia człowieka. Brahmaćarją określa się także dobrowolny ślub celibatu i ascezy składany przed Guru przez jego ucznia sannjasina (wyrzeczeńca). Osobę na etapie brahmaćarji nazywa się brahmaćarinem. Przykładem takiej osoby był Mahatma Gandhi.
Termin ten w sensie aśramy odnosi się głównie do osób do 25 roku życia. Tradycja hinduistyczna (Manusmryti) zakłada, że długość życia człowieka wynosi 100 lat. Każdemu z czterech etapów życia przypada równa liczba lat. W czasie przypadającym na brahmaćarję młody człowiek uczy się pod nadzorem nauczyciela (guru), najlepiej w gurukuli, ściśle przestrzegając celibatu i abstynencji seksualnej. Na tym etapie uczeń zdobywa ogólne wykształcenie oraz wiedzę nt. religii (Wedanta). Jest to traktowane jako przygotowanie do kolejnych etapów życia, tj. gryhastha, wanaprastha, sannjasa.