Uttarajana

Z Himalaya-Wiki
Wersja z dnia 17:18, 14 mar 2023 autorstwa Kundalin (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "Uttarajana - północna droga Słońca wzdłuż ekliptyki. Rok słoneczny / Warsza (ang. Varsha) jest podzielony na dwie połowy. Jeśli codziennie będziemy zaznacza...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Uttarajana - północna droga Słońca wzdłuż ekliptyki.

Rok słoneczny / Warsza (ang. Varsha) jest podzielony na dwie połowy. Jeśli codziennie będziemy zaznaczać pozycję wschodu słońca na horyzoncie, zauważymy, że w ciągu sześciu miesięcy przesuwa się on powoli w jednym kierunku, a przez kolejne sześć miesięcy wraca tą samą drogą. Dzieje się tak dlatego, że Ziemia krąży wokół Słońca po eliptycznej ścieżce. Gdy Ziemia porusza się wokół Słońca, ze względu na nachylenie osi 23,5 stopnia, różne punkty na Ziemi otrzymują różne ilości światła słonecznego podczas tej podróży. Dzień, w którym znajduje się najdalej od Słońca przed zawróceniem, nazywany jest przesileniem. Ze względu na nachylenie, na jednym końcu eliptycznej ścieżki Zwrotnik Raka jest w jednej linii ze Słońcem, a na drugim końcu Zwrotnik Koziorożca. Oznaczają one skrajne północne i południowe szerokości geograficzne (+23,5° i -23,5°), na których Słońce wydaje się „obracać”, gdy obserwuje się je z Ziemi.

Na półkuli północnej przesilenie czerwcowe to dzień, w którym biegun północny jest najbardziej nachylony w kierunku Słońca. Słońce pojawia się bezpośrednio nad Zwrotnikiem Raka. Ten dzień - przesilenie letnie, wyznacza początek lata na półkuli północnej i przypada na 20 lub 21 czerwca. Ten dzień ma najdłuższy dzień w roku. Grudniowe przesilenie zimą oznacza dzień, w którym biegun południowy jest najbardziej nachylony w kierunku Słońca, a Słońce pojawia się bezpośrednio nad Zwrotnikiem Koziorożca. Ten dzień – przesilenie zimowe – wyznacza początek zimy na półkuli północnej, a wypada 20 lub 21 grudnia i dzień ten jest najkrótszym dniem w roku. Na półkuli południowej pory roku są odwrócone, gdy na północnej, w Europie jest zima, na południowej jest lato.

Począwszy od prawdziwego astronomicznego Makara Sankranthi 20 lub 21 stycznia, przez sześć miesięcy, w których Słońce przesuwa się na północ w kierunku Zwrotnika Raka, nazywa się Uttarajanam (uttara - północ; ajanam - ruch) czyli Północna Droga Słońca. Podobnie, począwszy od 20/21 czerwca, przez sześć miesięcy, w których Słońce porusza się na południe w kierunku Zwrotnika Koziorożca, to Dakszinajanam (dakszina-południe; ajanam- ruch). Według śrimad bhagawatam 5.21.7, Uttarajana jest dniem, w którym dzień jest najkrótszy na ziemi, zatem musi to być dokładnie w okresie 20-22 grudnia. „Dni zaczynają rosnąć od Uttarayana” zatem Makara Sankranti jest początkiem Narodzin Światła w końcu grudnia. To pokazuje, że przesilenie zimowe było uważane za początek Uttarajany w starożytności, w czasach wedyjskich. Współcześnie w Indiach przesilenie przypada na 20/21/22 grudnia, ale Uttarajana zaczyna się często dopiero 14 stycznia, co pokazuje, że naliczanie wedyjskich poprawek zatrzymało się w Średniowieczu z powodu przyjęcia błędów ptolemejskich w Indii w miejsce boskiej wiedzy wedyjskiej.

Nasze duchowe i tradycyjne praktyki są wokół nich ukształtowane. Słońce jest postrzegane jako forma Boskiego Wszechmogącego i mówi się, że ma wpływ na wszystkie nasze energie. Począwszy od Makara Sankranti 21/22 stycznia, sześć miesięcy Uttarajany uważa się za pomyślne, ponieważ podróżujemy w kierunku Słońca, Surja. Uttarajana oznacza dzień Dewów. Podczas Uttarajany obchodzone są dożynki i wiosenne święta, małżeństwa i inne pomyślne okazje. Okres ten rozpoczyna się krótkimi, najkrótszymi dniami, w związku z czym dni stają się coraz dłuższe każdego dnia, a Światło Słońca również wzrasta w ciągu następnych sześciu miesięcy. Poziom energii pranicznej w naszym ciele wzrasta i rzeczy dzieją się łatwiej. Otrzymujemy duchową łaskę i zbieramy żniwo naszej poprzedniej sadhany lub praktyk duchowych.

Uttarajana jest również nazywana Kaiwalja Padah, okresem duchowości, otwartości, łaski i oświecenia oraz wyzwolenia, zwłaszcza okresem między przesileniem zimowym a równonocą wiosenną. To jest powód, dla którego Bhiszma w Mahabharacie postanowił poczekać na Uttarajanę, zanim porzuci swoje życie śweickie dla ascezy mistycznej. „Nadszedł czas, aby zebrać ludzki potencjał”, mówi Sadguru Dźagadisz Wasudewdźi, ponieważ czakrami powyżej czakry Anahata lub czakry serca można znacznie łatwiej pracować w tym celu. Uważa się również, że Ganga z nieba dotarła na Ziemię w pomyślny dzień przesilenia zimowego.