Sahasrara

Z Himalaya-Wiki
Wersja z dnia 12:24, 7 lut 2008 autorstwa Kundalin (dyskusja | edycje) (Nowa strona: '''SAHASRĀRA ĆAKRAM''' Siódmy, najwyższy lotos czy ośrodek spośród siedmiu świeczników bywa najbardziej ezoteryczny, gdyż niewiele o nim powiedziano, a jeszcze mniej napisano...)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

SAHASRĀRA ĆAKRAM

Siódmy, najwyższy lotos czy ośrodek spośród siedmiu świeczników bywa najbardziej ezoteryczny, gdyż niewiele o nim powiedziano, a jeszcze mniej napisano, aby nie dokonywać profanacji Sacrum. Obszar Korony ponad szczytem głowy w istocie składa się z trzech wielkich lotosów, z trzech zwojów płatków dających obraz kwiatu, chociaż najczęściej mówi się o środkowym z nich, którego liczbą płatków jest 1000, Sahasra! Prawdziwym jednak korzeniem, początkiem pracy nad rozwojem Lotosu Korony, w istocie Trójlotosu jest praktykowanie z 12-to płatkowym lotosikiem Guru-Padma, który znajduje się na szczycie głowy, dokładnie na czaszce! Bez gruntownego rozwinięcia dwunastu energii Guru-Ćakry oraz jej wewnętrznych aspektów i zewnętrznych rytuałów nie ma możliwości rozwoju czy pobudzenia Trójlotosu Korony ponad głową. To Guru-Ćakram na szczycie głowy jest w istocie Bramą do Korony. Powiązanie systemu lotosów Korony ponad głową ze szczytem głowy jest w istocie powiązaniem z Guru-Ćakrą o 12-tu płatkach, który jest siedzibą Najwyższej Zasady, Guru-Tattwy, zasady podlegania każdej ludzkiej duszy pod przewodnictwo żyjącego na Ziemi Mistrza i Przewodnika, Nauczyciela spośród mistrzów Duchowej Hierarchii 144 tysięcy proroków, mistrzów i świętych! Tylko osoba posiadająca czysty i dobry, wiecznotrwały związek ze Śri Guru może być wprowadzona w istotną, głębszą pracę z Trójkoroną, z siódmym sanktuarium pośród ośrodków świadomości Duszy.

Trójkorona składa się z trzech dużych lotosów, pierwszy ma 960 płatków, drugi 1000, a trzeci 1100, a symbol potrójnej Korony Króla-Mistrza Mądrości miał symbolizować rozwój tych trzech wielkich i wspaniałych, magiczno-duchowych Lotosów! Najczęściej wspominane Serce Trójkorony o dokładnie 1000-u płatków leży dokładnie w obszarze, gdzie łączą się obie dłonie, gdy dwie ręce mocno i wysoko wyciągamy ponad szczyt głowy w pozycji modlitewnej. Jest to zwykle odległość dobrego łokcia własnego osoby ponad własną głową. Lotos 960 płatków jest w połowie tej drogi do szczytu głowy, a lotos 1100 płatków jest w lustrzanej odległości ponad lotosem 1000 płatków. Z uwagi na ilość płatków bywa, że lotosy te są mylone w literaturze, stąd różnie podawane ich umiejscowienie ponad głową, ale zawsze jedno miano około Tysiącpłatkowego. Dolna Korona, liczona wraz z kwiatem Guru-Ćakra to 960 + 12, czyli dokładnie 972 płatki, a raczej energetyczne węzły, kanały kosmicznej energii.

Ciekawa jest budowa wieńcowa środkowej Korony, bo dokładnie 1000 płatków to 20 wieńców (Ďala) po 50 płatków każdy wieniec, co daje 20 stopni wzrostu i ewolucji w oddzielnych, coraz subtelniejszych kręgach wyższego, duchowego istnienia. Świadomość (Ćitta) obudzona w Koronie, tak czy owak pozwala Duszy na nieograniczoną komunikację z całym Wszechświatem, szczególnie z wyższymi, anielskimi bytami (Dewa, Bóstwa, Anioły). Lotos Trójkorony to najwyższy ośrodek świadomości w Złotym Wieku Prawdy (Satya, Kŗta Yuga), prawie nieosiągalny przez byty wcielające się w epoce Kālī Yugi, w wiekach spętania czasem. Najniższy wieniec (Ďala) środkowej Korony, jego 50 płatków tworzy powiązania, sieć kanałów energii budujących płatki wszystkich sześciu ośrodków w tułowiu, szyi i głowie. Dala to wieniec 50 wibracji, sylab alfabetu Devanagari, dźwięki mowy Niebios tworzące Sanskŗti, język aniołów Boga.

Guru-Padma, Lotos Mistrza-Przewodnika to miejsce na szczycie głowy rozwijające się niczym kwiat o 12-tu płatkach, w istocie węzeł 12-tu kanałów energii ciała zwanych siecią meridianów. Jest tam diamentowy Tron, na którym zasiada Guru, jako boska para, Śiwa i Śakti, jako Bóstwo i Bogini, co przypomina ludziom o poszukiwaniu Boskiego Króla i Królowej, którzy strzegą Bramy do wyższego świata. Kto nie doświadcza Guru jako boskiej istoty, jako emanacji Bóstwa i Bogini, kto nie jest przyłączony szczytem swej głowy do wyższego przewodnictwa, jakie od Guru pochodzi, ten nie będzie wprowadzony do siódmej komnaty, a w istocie Trójkomnaty Korony! Pełna synchronizacja 12 kanałów energii i świadomość ich wibracji, opisywanych w węzłach jako płatki kwiatu lotosu o brzmieniu Ha, Sa, Kha, Frem (Phrem), Ha, Sa, Ksza, Ma, La, Wa, Ra, Yūm, jest bardzo początkowym, wstępnym warunkiem pracy i jakiegokolwiek postępu duchowego.

Praca z Pięcioma ogólnymi kolorami lotosów Trójkorony, raczej ich Ćakr, czyli Kręgów, to inny ważny punkt pracy. Pięć Kolorów Korony to zieleń, czerwień, żółty, biały i niebieski, w trzech różnych układach odpowiadających pracy trzech głównych aspektów boskości, jakie wyrażają twórczy Brahmā, podtrzymujący Wiszńu i anihilujący Śiwa! Kontemplowanie sylab na szczycie głowy, w rytm przepływu regularnego i pogłębionego oddychania należy do istotnych praktyk wspomagających oczyszczenie i ożywianie systemu meridianów zodiakalno-solarnej energii, jakie płyną przez obszar lotosu szczytu głowy, którego średnica obejmuje szerokość czterech palców własnej dłoni praktykującego. Jest to jeden z najważniejszych obszarów przykładania dłoni dla uzdrawiania i błogosławienia. Stałe i regularne przyjmowanie błogosławieństw żyjącego Guru przez ośrodek szczytu głowy jest jednak najbardziej istotną praktyką.

Ideałem, Bóstwem kierującym Lotosem Korony jest Sūrya, Duch czy w istocie Anioł Słońca, a głębsza nauka mówi o Trzech Słońcach jako o trzech coraz wyższych stanach świadomości w Trójkoronie. Wielkie Centralne Słońce, Praźródło Energii całego Wszechświata jest jako najwyższy anioł i patron siódmego, trójczęściowego poziomu ewolucji Duszy! Kult solarny tak czy owak, materialnie związany jest z ośrodkiem splotu słonecznego, nadpępkowym, a duchowo z ośrodkiem ponad głową. Obraz Słońca ponad głową, którego promienie światła i blasku spływają przez szczyt głowy do ciała i jego ośrodków energii to bardzo podstawowy, ogólny wzór dla medytacyjnych procesów! Ludzie związani z lotosem Korony, to już byty bardziej anielskie, półboskie, jednak głębiej lgną do światła Słońca niż ludzie Manipura!

Lotos Korony to zawsze Świątynia Słońca, wewnętrzna, duchowa świątynia, solarne sanktuarium Duszy. Świadomość osiąga tutaj zdolności pozacielesne i ponadmaterialne, które czasem odkrywane są podczas spontanicznej ekstazy lub niekontrolowanej, przymusowej eksterioryzacji do wyższej, subtelnej powłoki. Diamentowa, krystalicznie czysta energia Wyższej, Boskiej Prawdy, spływa z góry, zasilając ośrodki cielesnej świadomości, płatki aktualnie aktywniejsze i rozwijające się w procesie ewolucji człekozwierza. Parambrahman to ogólnie przyjęta nazwa Najwyższego Ducha, jakiego siedzibą i ośrodkiem skupienia są Lotosy Trójkorony, symbolizowane trzyczęściowym ołtarzem boskości, trójdzielnością światów.

Bija (Bidźa) Mantram, czyli dźwięk źródłowy Lotosu Śri Guru na szczycie głowy to sylaba AIM (EIM, AEIM), specyficzna samogłoska anielskiej mowy powstająca przez zlewanie dźwięków ‘A/E’ oraz ‘I’ z mocnym unosowionym ‘M’ (NG.), wysoko wibrowana, postawiona na szczycie głowy. Pozwala rozwijać się Lotosowi Guru zwanym też górnym sercem, tak, aby osoba dojrzała do przyjęcia przewodnictwa Boskiego Guru, mistrza posłanego przez Boga, będącego w Duchowej Hierarchii. Przyjęcie Guru musi być trwałe i stałe, poparte duchową inicjacją oraz w miarę regularną praktyką i błogosławieństwem. Dla wielu prymitywnych ludzi jest to trudne do przyjęcia z powodu nadmiernie przerośniętego i wybujałego egotyzmu, a także z powodu opętań. Długotrwałe ćwiczenie się w kierunku wypełniania Woli Bożej, życia zgodnie z prawami i zasadami Niebios Królestwa Boga to jak najbardziej pomocne, życiowe praktyki! Ludziom zwykle jest łatwiej skupić się na szczycie głowy, w obszarze Guru-Ćakra, a także tuż ponad głową, gdzie leży lotos o 960 płatkach Duszy, Wyższej Jaźni.

Pracuje się z obszarem siódmym, z przestrzeniami Trójlotosu w ten sposób, że wszystkie subtelne energie, jakie mają w nim siedzibę są doprowadzane do odpowiednich miejsc w lotosach leżących wewnątrz ciała. Jest to praca głęboko alchemiczna i bardzo subtelna, wymagająca ogromnej wiedzy i praktyki, szczególnie o wibracjach dźwięku oraz o kanałach wewnętrznej energii. Ćakramy ponad głową to zbiorniki i transformatory subtelnej energii duchowej, która jest zlewana wzdłuż subtelnych Nādis (Strumieni) do płatków i ośrodków wnętrza ciała. Nauka wymaga tu opanowania kilkudziesięciu intensywnych praktyk przewodzenia energii oraz około tysiąca specjalistycznych ćwiczeń duchowych. Mamy trzy stopnie pracy, a starożytna Laya Yoga z krainy Śang-Śung zwie te schodki piramidy odpowiednio metodami Sthulla-Kriyā, Sukszma-Kriyā i Laya-Kriyā, gdzie Sthulla dotyczy rozmaitych rytuałów i ceremonii o ezoterycznym charakterze!

Manďala znana jako Matrika, czyli 50 liter, głosek alfabetu mowy niebios, Devanagari, Sanskŗti, to 50 wibracji pierwszego wieńca Lotosu Sahasrara, Ďala dźwięków od ‘A’ do ‘Ksza’! Kontemplowanie sylab alfabetu, ich wibrowanie i nucenie, połączenie z odpowiednim obiegiem Nādi, kanałów subtelnej energii Duszy, to właściwe wyczucie użycia elementu Matriki do pracy nad wyższym rozwojem duchowym w związku z Trójkoroną! Bardzo ciekawie jest jednak opisywany Lotos 960 (972) płatków, między innymi jako 81x12, czyli 81 pąków po 12 płatków, gdzie Guru-Ćakra opiera się na szczycie głowy. Dolna Korona przypomina w ten sposób krzak winogron z jego kiściami owoców, co jest znanym symbolem. Ogólna liczba płatków Trójkorony, włącznie z małymi lotosikami Bindu, to mniej więcej 3000 energetycznych jakości, węzłów czy płatków, akurat tyle, ile nocą, w bezchmurną ciemną noc koło Nowiu Księżyca widać gołym okiem gwiazd na Nieboskłonie.

Skupianie wszystkich energii, światła gwiazd około Nowiu, to praktyka łączenia się z kosmiczną świadomością, z przesłaniem, jakie płynie od systemów gwiezdnych, jakie tylko są widoczne na niebie ponad głową. Kopuła czaszki odzwierciedla kształt sklepienia niebieskiego w miejscu urodzenia, subtelnie tworząc lokalne jakości ludzkich społeczności. Nie ma możliwości rozwoju Korony bez znajomości energii gwiazd widocznych nocą wokoło miejsca zamieszkania! To czucie i znajomość ważniejszych gwiazd i ich wpływu wskazuje na budzenie się Duszy w kierunku kosmicznej świadomości lotosu Korony. Tradycyjny nowicjat w organizacji duchowej, zakonnej, polegający na spędzeniu przynajmniej 1000 dni w bezpośredniej obecności Śri Guru, Duchowego Mistrza-Przewodnika to zwyczajny, inicjacyjny czasokres na pobłogosławienie Lotosu Korony.

Ideały duchowe takie jak Paramātman czy Parampurusha, Najwyższa Dusza, Najwyższy Duch odnoszą się do lotosów Trójkorony. Śiwa Maheśwara, Najwyższy Król to określenie Boga, imię Boga w lotosach Korony. Boska Para Rodzicielska, Strażnicy Woli Niebios odzwierciedlają się jako Moryah i Menāka w dolnym lotosie Korony o 960/972 płatkach. Ścieżka Morya wiąże się z Koroną 81 gron czy pęków płatków, acz piękno lotosu polega na jego wibracyjnym uporządkowaniu, bo praca w cyklu smoczym obejmuje około 20 lat, a w każdym kolejnym roku 12 kolejnych płatków, co daje 240 energii rozbudzonych w cyklu smoczym, a cztery takie cykle to 80 lat życia i 960 pobudzonych twórczo płatków. Ścieżka Vajrasattva (Wadźra-sattwa) Czohan Moryah nawiązuje do tego rodzaju obiegu energetycznego wyznaczanego przez dolny lotos Korony tuż ponad głową, najmocniej związany z Guru-Ćakrą jako swoją podstawą, Bindu.

Praca z siódmym obszarem systemu lotosów to praca nad przekraczaniem wszelkich ograniczeń, ale też jest to praca wyrzeczenia i renuncjacji, głęboka Samnyāsa pod kierunkiem Śri Guru. Tylko osoby zdolne do trwałej, wiecznej więzi z Guru mogą być poważniej wtajemniczone w praktyki i nauki Sahasrara-Ćakra! Zniknięcie ego, osobistej jaźni, to zwykle początek praktyki, a jest to zniknięcie ego i połączenie się w służbie Guru, totalne oddanie i poświęcenie, co ma cztery stopnie, a wcale nie jest łatwe! Trójkąt jest wierzchołkiem ku górze, równoboczny, z OKIEM w środku jako wyższe Oko Boga, Oko Nieba jest starym symbolem wymagającym skupienia i długiej praktyki. Odczuwamy Trójkąt i Oko ponad głową, a Oko jest w istocie Słońcem. Czuwanie na szczytach gór pozwala na swobodny dostęp kosmicznych promieni do płatków lotosów Trójkorony! Istnieje wiele praktyk, symboli, mantr i ćwiczeń, które poruszają system Korony, praktyki z Moryah i Menāką także do nich należą, bo to duchy Dobrej Woli i Mocy Bożej strzegące tajemnic himalajskiej Loży Świętych Mistrzów Duchowej Hierarchii czuwającej w imieniu Boga, Śiva nad rozwojem duchowym ludzkości.

Niech światło i błogość Anioła Słońca zawsze jest z Tobą! OM AIM NAMAH!

Lotos Korony odmierza Tysiąclecia Lotos Guru – podstawowy winiec Boskiego Dnia Korony! Lotos Tysiąclistny to Kwiat Dnia Boga trwającego Millenium!

Autor: Himalaya Ryszi