Guna

Guna - w języku sanskryti słowo oznaczające więź, nić lub cechę. W hinduizmie termin ten rozumiany jest jednoznacznie. Guna (kor. chin ( ) | jap. chin ( ) | wiet. trân) - cecha, jakość, cnota. W sanskrycie znaczy jakość, drugorzędny element, także wynik działania zmysłów: oczu - obraz (barwo-kształt), uszu - dźwięk itd. W tym wypadku najczęstszym odpowiednikiem jest w chiń. chen. Słowo chen odnacza kurz, drobne cząsteczki, atomy i także materię, która jest rozumiana często jako zanieczyszczenie. Może być także rozumiana jak aktywna, uwarunkowana zasada w naturze, drobna, subtelna i zanieczyszczająca czysty umysł. Można także symbolicznie używać tego określenia, gdy mówi się o drobnych troskach codziennego życia.

Według samkhji istnieją trzy guny: sattwa, radźas i thamas. To znaczenie słowa guna jest najczęściej używane, nie tylko w samkhji, lecz także w innych prądach filozofii indyjskiej, w ajurwedzie i indyjskiej psychologii.

• Sattva Guńa - to zasada świetlistości, harmonii, dobroci
• Radźa Guńa - to zasada pasji, pragnienia, zamiłowania, namiętności
• Tamo Guńa - to zasada inercji, bezwładu, ściemnienia

Niektórzy twierdzą, że taki podział gun pojawił się po raz pierwszy nie w samkhji, lecz w Bhagavad Gicie. Według Bhagavad Gity Kryszna zdefiniował i opisał wszystkie trzy guny. Opowiedział również o podziale m.in. stanów umysłu, żywności, darów, ofiar na sattwiczne, radźasowe i thamasowe. Kryszna wykłada jednak filozofię Sankhya i cała Bhagawad Gita na tej filozofii się opiera.