Tekst źródłowy strony Gideon Jasper Richard Ouseley

'''Sir Gideon Jasper Richard Ouseley''', M.A., 1835 - 1906, tłumacz "Ewangelii Świętych Dwunastu", urodził się w Lizbonie dnia 15 października 1835 roku jako młodszy syn majora Sir Ralpha Ouseley'a K.C.B. Po śmierci ojca przenosi się z pomocą rodziny do krewnych do Irlandii, gdzie zamieszkuje od dnia 14 maja 1842 roku. Otrzymuje znakomite wykształcenie na Uniwersytecie w Dublinie, gdzie uczy się biegle m.in. języków biblijnych takich jak greka, łacina, hebrajski i aramejski. Uniwersytet w Dublinie ukończył w tytułem magistra w 1858 roku. Zaraz po ukończeniu studiów ożenił się, mieszkał razem z żoną. W wieku lat 72 umiera dnia 9 grudnia 1906 roku. W 1861 roku został wyświęcony jako ksiądz kaznodzieja w Irlandzkim Kościele Ustanowionym (the Established Church) przez biskupa Down i Connor oraz mianowany jako Curate (Wikariusz) of Warrenpoint, Co. Down. Wystąpił on jednak szybko z tego kościoła chrześcijańskiego z uwagi na panoszące się tam zepsucie moralne, obżarstwo, pijaństwo i tabakową narkomanię. Został przejęty jako ksiądz przez Apostolski Kościół Katolicki w 1870 roku, pomimo głoszenia, że Jezus był wegetarianem i propagowania religijnie ascetycznych poglądów, co nie przeszkadzało biskupowi katolickiemu. W Apostolskim Kościele Katolickim (the Catholic Apostolic Church) pozostał do 1894 roku, a potem został zmuszony do rezygnacji z powodu zbytniej sławy i propagowania odnalezionej ewangelii. Ksiądz Ouseley założył Zakon Zjednoczenia i Stowarzyszenie Zjednoczonych Świątyń (the Order of At-one-ment and United Templars Society) dla propagowania nauk mistyczno ascetycznych opartych o apokryficzną Ewangelię Świętych Dwunastu. 

[[Image:Ouseley_Gideon_Jasper_Richard.jpg|thumb|Rev. Gideon Jasper Richard Ouseley]]


Po 1894 roku, ksiądz Ouseley przeszedł do Kościoła Baptystów (the Church of his Baptism), gdzie został przyjęty przez the Prior of the Carmelite Church of Our Lady of Mount Carmel, Kensington, London. Kościoły chciały raczej wykorzystać sławę duchownego i jego rzekome nawrócenie dla swoich celów propagandowych i zjednania sobie wiernych niźli rzeczywiście rozpowszechniać orędzie pierwotnej, apostolskiej Ewangelii Świętych Dwunastu Jezusa Chrystusa. W Kościele Baptystów pełnił funkcję kaznodziei. W 1898 roku umiera jego żona, ale w następnym roku ponownie wchodzi w związek małżeński. Swoje pierwsze imię odziedziczył po starszym bracie swego ojca, wujku misjonarzu i kaznodziei znanym jako Rev. Gideon OUSELEY, urodzonym w Dunmore, County of Galway, Ireland, w 1762 roku, a zmarłym w Dublinie, dnia 14-ty maj, 1839 roku. Innym znamienitym krewnym młodego kaznodziei był Major J.W.J. Ouseley, od 1847 roku profesor języka perskiego i arabskiego w East India Company College (od 1862 Haileybury College), wcześniej profesor tychże języków w College of Fort-William, Calcutta. Inny wujek, Sir William Ouseley (1769 - September, 1842), był znanym brytyjskim orientalistą, starszym synem oficera Ralpha ze starej irlandzkiej rodziny. Można powiedzieć, że tłumacz Aramejskiej Ewangelii urodził się w wybitnej rodzinie orientalistów, stąd i dobra znajomość języków i dokonane wielkie dzieła. Pod koniec życia mieszkał razem z drugą żoną i dwoma kotami. 

Oprócz przetłumaczenia Ewangelii Aramejskiej Świętych Dwunastu Apostołów pokazujących oryginalne poglądy Jezusa Chrystusa Gideon Ouseley napisał parę znanych książek oraz dokonał kilku świetnych tłumaczeń:  

# The Original Book of Genesis (Second Edition. 1900).
# Palingenesia: or The Earth's New Birth (1884). A book given in symbol, and not to be taken literally.
# New Light on Old Truths (1888). A manual of Doctrine for the use of the Clergy, with an Address to theLaity (of all denominations).
# The Unity, Duality and Trinity. Setting forth the Feminine Aspect of the Trinity. (3) A Basket of Fragments.
# The Apocalypse of St. John.
# The Church of the Future. (1896). One Holy, Divine Human, Catholic and Apostolic: Fundamentals of Religion, etc., for the union of all Churches. 


==Ewangelia Życia Doskonałego Świętych Dwunastu==

Za sprawą uczciwych i wiernych prawdzie odkrywców i badaczy pierwszego chrześcijaństwa, rozpowszechniana jest tak zwana "Ewangelia Życia Doskonałego", której inne nazwy to "Ewangelia Świętych Dwunastu" lub "V Ewangelia". W jej przedmowie możemy przeczytać: "Ta Praewangelia przez wiele lat była przechowywana w jednym z buddyjskich klasztorów w Tybecie, aby nie skalały jej ręce fałszerzy. Zawiera ona wydarzenia oraz rozmowy, których nie ma w dotychczas znanych Ewangeliach. Uwagę zwraca braterski stosunek Jezusa do zwierząt, wielokrotnie akcentowana idea reinkarnacji. Tekst Ewangelii Życia Doskonałego można uznać za miarodajny, wolny od przeróbek, jakie czyniono po soborze nicejskim w 325 roku." Oprócz licznych angielskich wydań "Ewangelii Świętych Dwunastu" istnieją liczne wydania niemieckie i szwedzkie, z redakcji których wynika jednoznacznie, że ta Ewangelia została odkryta w 1881 roku w czasie wyprawy księdza Ouseley'a w Himalaje i do Tybetu. Warto odnotować, że w pierwszym maszynopisie polskiego tłumaczenia dokonanego przez księdza Zalewskiego stoi adnotacja, że zostało przetłumaczone z języka niemieckiego i aramejskiego na polski, co wskazuje na istnienie co najmniej kopii lub odpisu oryginalnego tekstu aramejskiego. 

Spotkamy coraz więcej młodych ludzi, którzy przypominają chrześcijaństwu, że jest to prawdziwa Ewangelia, w przeciwieństwie do tych sfałszowanych, czy raczej ocenzurowanych i co za ty idzie skróconych z kanonicznego Nowego Testamentu, które zostały zredagowane przez korektorów w czasach cesarza Konstantyna. Jezus Chrystus, który błogosławi i chroni rośliny oraz zwierzęta, a także sprzeciwia się wojnie jest dla młodzieży i ludzi myślących, wolnych od obłudy, bardzo atrakcyjny. Prawda jest taka, że Gideon Richard Ouseley był katolickim duchownym, proboszczem, który udał się w podróż do Indii, co było bardzo modne w arystokratycznych kręgach XIX wieku. Prawda jest taka, że około roku 1881 ten duchowny katolicki, a także anglikański Gideon Richard Ouseley (1835-1906), przetłumaczył odkryty w klasztorze buddyjskim w Hemis apokryf, który zatytułowany był "The Gospel of the Holy Twelve: known also as the Gospel of the Perfect Life" ("Ewangelia Świętych Dwunastu znana także jako Ewangelia Życia Doskonałego"). Niektórzy podejrzewali także, że jedynie ujawnił apokryf posiadany od dawna przez celtycko- chrześcijański Kościół Ustanowiony w Irlandii przez Świętego Patrycka. 

Jak wiemy, na Soborze Nicejskim w 325 roku powołano tzw. korektorów ówczesnych pism świętych Kościoła. Wskutek ich działania doszło do wielu ingerencji w teksty - głównie skreśleń i modyfikacji, tak, aby były one zgodne z interesami Kościoła, a jeszcze bardziej Imperium Rzymskiego. W rezultacie oryginalne wersje wspomnianych dokumentów zostały zmienione w wielu miejscach (ocenzurowane). Dotyczy to także pism powstałych w wersji oryginalnej około 300 lat po śmierci Jezusa. Ich tekst kanoniczny został ustalony ostatecznie w roku 382, za papieża Damazego, ale i tak cześć chrześcijan się z tym subiektywnym i skorygowanym wyborem nie zgadzała. Pewien nacisk, który był wywierany od ostatniego trzydziestolecia czwartego wieku przeciwko prywatnej lekturze pozakanonicznych pism w krajach Zachodu, spowodował, że kompetentni orzecznicy wszystko dogmatycznie gorszące w nich określili jako dodatki albo fałszerstwa heretyków. W Syrii jeszcze w V wieku konieczne były specjalne środki zaradcze, aby wprowadzić ważność czterech (oddzielonych) Ewangelii w miejsce znajdującej się tam w użyciu autentycznej Ewangelii Tacjana (Diatessaron) o podobnej treści. 

Wydaje się zrozumiałym, iż o ile z jednej strony można uznać tekst Ewangelii Życia Doskonałego za miarodajny, a więc wolny od wszelkich przeróbek i fałszerstw, jakich dopuścili się korektorzy, ustanowieni na Soborze w Nicei w 325 roku. Z drugiej strony - tekst ten może zawierać błędy i pewne nieścisłości, obciążające bądź to autora lub autorów V Ewangelii względnie dokumenty, tj. materiały pisemne, które posłużyły do opracowania tekstu aramejskiego - jednolitego. Tak, więc zakładając nawet maksimum dobrej woli i czystość intencji autora lub autorów - możliwość błędu lub nieścisłości niewątpliwie istnieje, co upoważnia nas dom krytycznego i analitycznego potraktowania tekstu. "Ewangelia Życia Doskonałego" została napisana przez Esseńczyka, czyli kapłana z ludu, wywodzącego się z tej samej esseńskiej tradycji co Jezus Chrystus. Wierzono tam w reinkarnację i przestrzegano zasad wegetarianizmu. Jezus Chrystus był kapłanem z ludu, nauczał także w świątyniach. Pochodził z rodu Dawida, ale wychowany wśród Esseńczyków posługiwał się rodzimym językiem aramejskim a także innymi, co widać z lektury. Wszystko to przemawia na korzyść autentyczności "Ewangelii Życia Doskonałego", spisanej przez rodaka, jednowiercę i w oryginalnym codziennym dla tego kręgu języku, a przede wszystkim nie obdartym w trzysta lat po odejściu Jezusa z tego, co było ówcześnie niezrozumiałe lub niewygodne, z racji wpływów cesarstwa rzymskiego, jego kulturowego przywiązania do uczt mięsnych, widowisk, w których poświęcano zwierzęta, oraz niewolnictwa. Do dziś archeologia wydobyła na światło dzienne i inne, niezmienione dzieła o życiu Jezusa, starsze od kanonicznych. 

Nie są i nigdy nie były prawdą apologetyczne brednie wymyślane przez obrońców ortodoksji, jakoby ksiądz Gideon Jasper Richard Ousley materiały rzekomo zapożyczył z Ewangelii kanonicznych, ale mocno przerobił je pod kątem propagowania reinkarnacji i wegeterianizmu, wkładając w usta Jezusa Chrystusa swoje własne poglądy na religię oraz wymyślając rozmaite fantazje. Sir Gideon R. Ouseley wiernie opisał przypisywane Jezusowi Chrystusowi także przez inne apokryfy podróże do Egiptu, Persji i Indii, gdzie uczył się on mowy zwierząt, tajemniczego sensu liczb i czynienia cudów. Jezus miał faktycznie na imię Jezus-Maria (aram. Yoszua-Mariam) i był żonaty z Miriam, która umarła stosunkowo wcześnie, bo po siedmiu latach małżeństwa, aby Jezus mógł realizować wyższe cele. Brednie o spirytystycznym rzekomo pochodzeniu przypisywane "Piątej Ewangelii" przełożonej przez księdza proboszcza Gideona Richarda Ouseley'a są często skutkiem mylenia tegoż odkrycia z innym dziełem o kompilacyjnym charakterze a zwanym "Ewangelią Wodnika" (The Aquarian Gospel of Jesus the Christ), pochodzącym z objawienia czyli źródeł wewnętrzenej inspiracji Levi H. Dowlinga (1844-1911) a napisanej w 1908 roku. Czyli panowie opluwacze Ewangelii tacy jak Roman Zając i inni dyletanci mylący książki celowo lub z niewiedzy powinni "zajęczeć", ale ze wstydu i ordynarnego nieuctwa! Nie jest bowiem tajemnicą, że Levi H. Dowling inspirował się wielce znaleziskiem księdza Gideona Richarda Ouseley'a ale nie zgadzał się z częścią jego treści, jak to bywa. Prawda nie wszystkim pasuje, zatem postanowił uzupełnić i przetworzyć tekst w oparciu o inne źródła, a duchy Swedenborga i innych pomagały Dowlingowi ochoczo. Nietety jest to temat z innej bajki o innym dziele. 

Sir Gideon J. R. Ouesley odkrył prawdziwego Jezusa Chrystusa propagatora reinkarnacji, wegetarianizmu i dobroci dla zwierząt. Jezus Chrystus i Jan Chrzciciel w Ewangelii odmawiają spożywania mięsa, odrzucają polowanie na zwierzęta i krwawe ofiary. Jezus Chrystus głosi dietę wyłącznie owocowo-ziołową. W duchu tych wskazań, Jezus karmi tłumy pięcioma melonami (48, 1-4), Paschę zaś świętuje bez baranka. W Ewangelii Ouseleya pojawia się idea Ojca- Matki (Abba-Amma), co może być bardzo atrakcyjne dla wszystkich, którym nie podoba się zbyt męskie przedstawienie Boga w Biblii. Właściwie z tekstu wynika, że Jezus przyszedł na świat głównie po to, aby nauczyć Żydów wegeterianizmu, za co został skazany na śmierć przez kapłanów zabijających zwierząta w ofierze, gdyż była to nauka zbyt radykalna dla zepsutej kasty rabinów. Jezus Chrystus po zmartwychwstaniu, chłostając kupców i kapłanów cudownym biczem, kładzie zresztą kres składaniu ofiar ze zwierząt w Świątyni Jerozolimskiej. Na koniec zaś apostołowie wyznają swą wiarę w reinkarnację, czyli ponowne wcielanie się dusz. Ślady tych wierzeń znane są z około 70 wersetów kanonicznej Biblii katolickiej i protestanckiej, chociaż często zaciemniane przez teologicznych spekulantów. 

Ten zbiór słów Prawdy Bożej, tłumacz ksiądz G. J. R. Ouseley autor przedstawił jako jedyną prawdziwą Ewangelię, którą odkrył w Tybecie w kompleksie klasztornym Hemis i przełożył na angielski z języka aramejskiego. Oczywiście było wielu świadków wyprawy i świadków tłumaczenia tekstu w bibliotece klasztoru, a także powszechnie wiadomo o jego bytności w Tybecie i co więcej, udowodniono niezbicie już za życia G. R. Ouseley'a, że potrafił biegle czytać i mówić po aramejsku, czego zadrościli mu nawet biskupi. Książka dość szybko została okrzyknięta jako oszustwo i fałszerstwo przez konserwę klerykalnych politruków, którzy nie mogli się pogodzić z tym, że według Jezusa Chrystusa, ktoś kto spożywa mięso nie jest chrześcijaninem i dlatego z pomocą kłamliwych zmyśleń dążyli do inkwizytorskiego zaszczucia księdza tłumacza, chcieli go także ekskomunikować. Wystarczy nawet pobieżna analiza, aby zauważyć, że "dzieło" Gideona R. Ouseleya nie jest posklejane z fragmentów ewangelii kanonicznych i innych tekstów biblijnych. Znajdujemy z niej wyjęte cytaty u św. Pawła (np. 1 Kor 13, 1 i 15, 22 odpowiednio w ustępach 69, 2 i 94, 7 "Ewangelii Życia Doskoałego") i w innych  apokryfach.

Zarówno styl Ewangelistów, jak i św. Pawła jest na tyle charakterystyczny, aby zorientować się, że "Ewangelia' stanowi wcześniejsze źródło. "Ewangelia Życia Doskonałego" obfituje w terminy i wyrażenia ewidentnie należące do okresu pierwotnego chrześcijaństwa. Słowo "Trójca" (19, 3; 96,18) nie występuje w Nowym Testamencie, choć ten teologiczny termin pojawia się u Teofila z Antiochii w II wieku i niewątpliwie był używany wcześniej. Redaktorzy NT pracowali w okresie przełomu III i IV wieku, kiedy ścierały się naki trynitarystów z naukami chrześcijaństwa monoteistycznego czyli jahwistycznego. Wyrażenie "Siedmioraki Duch Ożywiciel, który pochodzi od Świętej Dwójcy", wskazuje, że Ewangelia należy do nurtu gnostycznego, który popiera późniejsze nicejsko-konstantynopolskie wyznanie wiary z 381 roku wraz z zachodnią poprawką dotyczącą filioque (dodaną na synodzie w Frejus w południowej Francji). Ewangelia, co jest najbardziej prawdopodobne jest formalnie źródłem z którego zaczerpnięto to wyznanie wiary, jako, że jej autorzy powołują się na Ewangelię, ale nie precyzują dokładnie na którą. Ponadto fauna opisywana w tym dziele w ogóle pokrywa się z fauną spotykaną w Palestynie w czasach Jezusa. Czytamy o uratowanym przez Jezusa kocie, o królikach i człekokształtnych małpach, a koty, króliki i małpki to rzeczywistość Izraela w I wieku ery chrześcijaństwa, chociaż małpki później częściowo znikły z tego obszaru. 

Niektórzy pseudoznawcy aramejskiego rzekomo nie wiedzą jak brzmią nazwy zwierząt takich jak koń czy kot w języku aramejskim, czym się skandalicznie ośmieszają, bo izraelici znali zwierzęta takie jak koty ze swojego pobytu w Egipcie i wiadome słowa są pochodzenia egipskiego. A koni używała jazda Faraona ścigająca uciekających przez morze czerwone. Konie były dobrze znane w zastosowaniu do jazdy na rydwanach asyryjskich nie tylko egipskich. Jeśli jakiemuś politrukowi inkwizycji, takiemu jak Roman Zając rodzą się wątpliwosci co do historii człowieka, który używał konia do dźwigania ciężarów (21, 1-6), i twierdzi, że w Palestynie do tego celu używano wyłącznie osłów, to znaczy że z uporem osła zaprzecza nawet wiedzy którą powinien mieć z samej Biblii, a dowodzi, że historii Bliskiego wschodu nie zna wcale, bowiem arabowie od czasów co najmniej Izmaela, syna Abrahama powszechnie używają konii, a konne armie Filistynów pustoszyły Izrael wielokrotnie. Z kolei dla Romana Zająca rzekomo człowiek tresujący psa do polowań (rozdz. 14) oddaje raczej realia XIX-wiecznej Anglii, czyli tenże apologeta liczący na to, że wszyscy wokół są głupi jak w średniowieczu, pewnie nie słyszał o tym, że już Prorok Mojżesz zakazywał jedzenia tak psinki jak i kocinki, a Faraonowie szczuli żydów pasami w czasie ich niewoli. 

Opisana ceremonia zaślubin (92,3) wzięta jest do późniejszych rytów Kościołów Wschodnich, co pokazuje z jakich źródeł czerpało chrześcijaństwo, ale się do nich nie przyznaje, a i wręcz się prawdy o swych korzeniach wypiera, z uwagi na to, że korzysta z rytuału który jest ważny jedynie wtedy, gdy wykonany przez kapłana wegetarianina. Obraz Jezusa Chrystusa wrzucającego kawałek chleba do kielicha i błogosławiącego, wskazuje, że ten znany element mszy rzymskokatolickiej zwany commixitio, zapoczątkowany przez wczesnośredniowieczne Msze papieskie, został jawnie zaczerpnięty z tej Ewangelii lub ze źródła podobnego, których więcej wedle niektórych biskupów leży ukrytych w archiwach Watykanu i Konstantynopola. W "Ewangelii Życia Doskonałego" jest dosłownie wszystko, co nosi potężny ślad autentyczności, tylko trzeba czytać tekst ze zrozumieniem i wielką wnikliwością oraz znajomością realiów historycznych. Tak jak ceremonia zaślubin nie wzięła się z powietrza, a jedynie została zaczerpnięta z dzieł wczesnochrześcijańskich, choć źródła są ukrywane bo pokazują też niemoralność kleru i brak podstaowych istotnych wierzeń jak tego o reinkarnacji. 

Sam Gideon Jasper Richard Ouseley, uparcie do końca życia twierdził, że odkrył aramejski tekst w buddyjskim klasztorze i okazywał na to liczne dowody, chociaż nie związani z nim wydawcy tej Ewangelii z kręgów spirytystycznych i teozoficznych chcieli ją zawłaszczyć dla swoich celów. W kolejnych wydaniach "Ewangelii Życia Doskonałego" oraz licznych wywiadach Ouseley stwierdza wyraźnie, że tekst księgi na pewno nie powstał dzięki seansom spirytystycznym, podczas których kontaktował się z duszami Swedenborga, Anny Kingsford, Edwarda Maitlanda i niejakiego Placyda, jak to wymyślali rozmaici apologeci fałszu i obłudy. Gideon R. Oueseley pod wpływem odkrycia miał wizje nocne, podczas których ukazywał mu się pulpit z wieloma innymi jeszcze rękopisami, które ponoć ukryte są na Wschodzie i nieznane ludzkości, część tych jego późnych wizji jest interpretowanych jako proroctwo o odkryciu zwojow z Qumram. Gideon Richard Oueseley czytał przez całą noc, a rankiem, spisywał z pamięci to co wcześniej zobaczył, jednak te jego zapiski rzekomo zaginęły krótko po jego śmierci, a najprawdopodobniej używane są przez esseński kościół nazaretański. Ksiądz Gideon Richard Oueseley często twierdził, że stanowi ona przekład z aramejskiego, a w jego życiu swoje odkrycie traktuje jako objawienie prawdziwego chrześcijaństwa, które jak wiemy z historii zostało poważnie wypaczone w czasach cesarza Konstantyna. Niestety jego słowa były i ciągle są przekręcane ordynarnie przez rozmaite "zające" żerujące na naiwnych ludziach, głównie w ten sposób, jakoby Ewangelia Aramejska się księdzu Oueseley'owi objawiła spirytystycznie. Pojawiły się nawet kościelne wydania, gdzie jak to "wyjaśnia to przedmowa do angielskiego wydania z 1972 roku: otóż, duchy dokonały przekładu i ukazały Ouseleyowi angielski tekst", oczywiscie w chorych mózgach oszustów nie mogacych znieść prawdy o prawdziwym obliczu nauk Jezusa Chrystusa. Zresztą o fałszowaniu Ewangelii i jej ponownym odkryciu jasno powiada proroctwo Apokalipsy, co też warto pamiętać. Wedle Apostoła Pawła jak i Apokalipsy, co warto pamiętać, Ewangelia jest jedna, a nie cztery. 

Jak można zauważyć polscy wydawcy "Ewangelii Życia Doskonałego" nie ukrywają autentycnych korzeni książki i jasno trzymają się faktu, że jej podstawą jest odnaleziony w Tybecie aramejski rękopis, co stanowi wynik rzetelnej wiedzy na temat jej historii, ale podlega też świadomej manipulacji ze strony zagorzałych wrogów Ewangelii, czyli tak zwanych "zajęcy", które w ogniu piekielnym jęczeć będą. W niektórych polskich wydaniach kościelnych pomija się nazwisko Gideona Richarda Ouseleya, a podany jest jedynie polski tłumacz - ksiądz Kazimierz Zalewski, celem sprokurowania rzekomego spirytystycznego pochodzenia tego apokryfu bedącego widać solą w oku tych, co strzegą fałszerstwa z czasów rzymskiego cara Konstantyna. Podsumowując, "Ewangelia Życia Doskonałego" z całą pewnością jest historycznym dokumentem wczesnego chrześcijaństwa, ponieważ istnieje wiele przesłanek, aby uznać, że istniał aramejski rękopis o tej nazwie, a taką przesłanką jest chociażby lepiej znana Didache z podobnym wyborem nauk. Ewangelia ta została przetłumaczona przez G. J. R. Ouseleya pod koniec XIX wieku z zamiarem rozpropagowania idei wegeterianizmu i praw zwierząt wśród katolików i chrześcijan. Ksiądz Gideon J. R. Ouseley, który od początku utrzymywał i udowadniał, że odkrył starożytny rękopis w buddyjskim klasztorze, nigdy później nie twierdził, że napisał "Ewangelię Życia Doskonałego" inspirowany podczas seansów spirytystycznych przez duchy zmarłych, chociaż takie brednie o nim wymyślali wobec popularności tekstu jego krytycy, wrogowie i przeciwnicy niezdolni do pojęcia prawdy Ewangelii Jezusa Chrystusa. Wszystko wskazuje na to, że G. J. R. Ouseley stał się obiektem świadomie kierowanych oszczerstw i pomówień, zgodnie z zasadą inkwizycji, że cel uświęca środki. W tym wypadku celem dla kościołow konserwatywnych było przekonanie swoich wiernych, że Jezus Chrystus jednak nie był wegeterianinem i zwolennikiem reinkarnacji, tylko po to, żeby obrzydzić ludziom poznanie prawdy i uniemożliwić ich Zbawienie. 

==Bibliografia==

Henneke; Apokryfy Nowego Testamentu; 
The Gospel of the Holy Twelve. London: John M. Watkins,

==Linki Zewnętrzne== 

[http://www.thenazareneway.com/ The Nazarene Way]

[http://elmoryah.blogspot.com/ Portal o nauce i życiu wielkich mistrzów duchowych] 

[http://radza-joga.blogspot.com/ Polski portal z naukami Królewskie Radża Jogi]

[http://ezoteryka-magia-okultyzm.blogspot.com/p/radza-joga.html Portal z naukami ezoterycznymi i wiedzą tajemną Wschodu] 

[[Category:Nazwiska]]
[[Category:Artykuły]]