Asztawakragita: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Asztawakragita''' Ashtavakra Gita ( | '''Asztawakragita''' Ashtavakra Gita (Sanskryt: अष्टावक्रगीता; IAST: aṣṭāvakragītā) lub inaczej '''Pieśń Asztawakry''' - to indyjski dydaktyczny poemat filozoficzny nauczający w duchu systemu adwaita wedanty, że jedyną wartością wyzwalającą człowieka jest poznanie. Poemat ten, skomponowany w stylu humanistycznym, jest równocześnie wysokiej klasy dziełem literackim. | ||
Asztawakragita napisana jest w sanskrycie i podzielona jest na dwadzieścia jeden pieśni. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. | Asztawakragita napisana jest w sanskrycie i podzielona jest na dwadzieścia jeden pieśni. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między doskonałym mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym Dźanaką, królem Mithili. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje [[joga]]. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia. | Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między doskonałym mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym Dźanaką, królem Mithili. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje [[joga]]. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia. | ||
Asztawakra Gita prezentuje tradycyjne nauczanie Adwaita Wedanty z niezwykle rzadko spotykaną jasnością i mocą. Ta [[gita]] była znana, doceniana i zajmowała znaczące miejsce w nauczaniu: [[Ramakryszna|Ramakryszny]], [[Wiwekananda|Wiwekanandy]], Śri Śri Raviego [[Śankara| | Asztawakra Gita prezentuje tradycyjne nauczanie Adwaita Wedanty z niezwykle rzadko spotykaną jasnością i mocą. Ta [[gita]] była znana, doceniana i zajmowała znaczące miejsce w nauczaniu: [[Ramakryszna|Ramakryszny]], [[Wiwekananda|Wiwekanandy]], Śri Śri Raviego [[Śankara|Śankara]], Sai Baby i Osho. | ||
==Link zewnętrzny== | |||
[http://layah.org/ Portal i artykularnia Layah czyli strona poświęcona jodze, tantrze, medytacji i sprawom rozwoju wewnętrznego] | |||
Aktualna wersja na dzień 16:17, 8 sie 2019
Asztawakragita Ashtavakra Gita (Sanskryt: अष्टावक्रगीता; IAST: aṣṭāvakragītā) lub inaczej Pieśń Asztawakry - to indyjski dydaktyczny poemat filozoficzny nauczający w duchu systemu adwaita wedanty, że jedyną wartością wyzwalającą człowieka jest poznanie. Poemat ten, skomponowany w stylu humanistycznym, jest równocześnie wysokiej klasy dziełem literackim.
Asztawakragita napisana jest w sanskrycie i podzielona jest na dwadzieścia jeden pieśni. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku.
Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między doskonałym mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym Dźanaką, królem Mithili. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje joga. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia.
Asztawakra Gita prezentuje tradycyjne nauczanie Adwaita Wedanty z niezwykle rzadko spotykaną jasnością i mocą. Ta gita była znana, doceniana i zajmowała znaczące miejsce w nauczaniu: Ramakryszny, Wiwekanandy, Śri Śri Raviego Śankara, Sai Baby i Osho.