Thor: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "'''Thor''' (staronordycki Þórr, grom) – jeden z głównych bogów nordyckich z dynastii Azów. Syn Odyna i Jörð, małżonek Sif. Odpowiednik południowoge...") |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Thor''' (staronordycki Þórr, grom) – jeden z głównych bogów nordyckich z dynastii Azów. Syn [[Odyn|Odyna]] i Jörð, małżonek Sif. Odpowiednik południowogermańskiego Donara, bóg burzy i piorunów, sił witalnych, rolnictwa (jako sprowadzający deszcz odpowiedzialny za urodzaj). Patronował także małżeństwu i ognisku domowemu. | [[Image:166px-Mårten Eskil Winge - Tor's Fight with the Giants - Google Art Project.jpg|thumb|Thor]] | ||
'''Thor''' (staronordycki Þórr, grom) – jeden z głównych bogów nordyckich z dynastii Azów. Syn [[Odyn|Odyna]] i bogini Jörð - Ziemia, małżonek Sif. Odpowiednik południowogermańskiego Donara, bóg burzy i piorunów, sił witalnych, rolnictwa (jako sprowadzający deszcz odpowiedzialny za urodzaj). Patronował także małżeństwu i ognisku domowemu. | |||
Był to bóg bardzo silny i wytrzymały, władający potęgą burzy i piorunów, opiekun kowali. Thor był porywczym bogiem i niedobrze było go rozgniewać, a łatwo wpadał w gniew, z tego powodu otrzymał z czasem przydomek Gwałtowny. Thor był dobrym bogiem, w parze z gwałtownością bowiem szła jego prawość, dzielność i wielka odwaga. Stał on na straży porządku świata. Często wyprawiał się do Jotunheimu, gdzie siał śmierć uzbrojony w straszliwy młot Mjölner, żelazne rękawice i pas siły. | |||
'''Thora''' uznawano za bardziej przychylnego ludziom niż Odyn – równie gwałtownego, ale mniej tajemniczego. Przedstawiano go zwykle z długą, rudą brodą oraz młotem Mjöllnirem (symbolem jego siły) w ręku. Drzewem poświęconym Thorowi był dąb. Podróżował rydwanem zaprzężonym w kozły. Nie był tak przebiegły jak Odyn i zdarzało mu się wpaść w pułapkę. Przykładem tego jest słynna przygoda Thora w gościnie u króla Utgardu, olbrzyma zwanego Skirnirem, ostatecznie jednak zawsze zwyciężał. | '''Thora''' uznawano za bardziej przychylnego ludziom niż Odyn – równie gwałtownego, ale mniej tajemniczego. Przedstawiano go zwykle z długą, rudą brodą oraz młotem Mjöllnirem (symbolem jego siły) w ręku. Drzewem poświęconym Thorowi był dąb. Podróżował rydwanem zaprzężonym w kozły. Nie był tak przebiegły jak Odyn i zdarzało mu się wpaść w pułapkę. Przykładem tego jest słynna przygoda Thora w gościnie u króla Utgardu, olbrzyma zwanego Skirnirem, ostatecznie jednak zawsze zwyciężał. | ||
Linia 11: | Linia 14: | ||
[[Category:Hasło]][[Category: | [[Category:Hasło]][[Category:Bóstwa]] |
Aktualna wersja na dzień 13:44, 12 mar 2020
Thor (staronordycki Þórr, grom) – jeden z głównych bogów nordyckich z dynastii Azów. Syn Odyna i bogini Jörð - Ziemia, małżonek Sif. Odpowiednik południowogermańskiego Donara, bóg burzy i piorunów, sił witalnych, rolnictwa (jako sprowadzający deszcz odpowiedzialny za urodzaj). Patronował także małżeństwu i ognisku domowemu.
Był to bóg bardzo silny i wytrzymały, władający potęgą burzy i piorunów, opiekun kowali. Thor był porywczym bogiem i niedobrze było go rozgniewać, a łatwo wpadał w gniew, z tego powodu otrzymał z czasem przydomek Gwałtowny. Thor był dobrym bogiem, w parze z gwałtownością bowiem szła jego prawość, dzielność i wielka odwaga. Stał on na straży porządku świata. Często wyprawiał się do Jotunheimu, gdzie siał śmierć uzbrojony w straszliwy młot Mjölner, żelazne rękawice i pas siły.
Thora uznawano za bardziej przychylnego ludziom niż Odyn – równie gwałtownego, ale mniej tajemniczego. Przedstawiano go zwykle z długą, rudą brodą oraz młotem Mjöllnirem (symbolem jego siły) w ręku. Drzewem poświęconym Thorowi był dąb. Podróżował rydwanem zaprzężonym w kozły. Nie był tak przebiegły jak Odyn i zdarzało mu się wpaść w pułapkę. Przykładem tego jest słynna przygoda Thora w gościnie u króla Utgardu, olbrzyma zwanego Skirnirem, ostatecznie jednak zawsze zwyciężał.
W czasie zmierzchu bogów Thor zabija węża Midgardu, wielkiego Jormunganda, lecz zginie zatruty jego jadem.
Od jego imienia pochodzi nazwa czwartku jako „dzień Thora”, w języku duńskim, norweskim i szwedzkim - "torsdag", farerskim "hósdagur/tórsdagur", fińskim "torstai", niderlandzkim "donderda"), niemieckim "Donnerstag" oraz staroangielskim "Þunresdæg" i współczesnym angielskim "Thursday".