Jak Życie i Świat Zacząć Zmieniać na Lepsze

Dzień, w którym człowiek zaczyna rozumieć, że powinien pracować z sobą samym i czyni wysiłek wewnętrznej przemiany jest dniem wielkiego czynu. Światło wiedzy i zrozumienia budzi się w człowieku pod wpływem życiowej praktyki, wielu lat głębokich i intensywnych poszukiwań, długiego okresu żarliwego badania, studiowania i twórczego wysiłku. Weda to światło wiedzy i zrozumienia, jakie zapala się w człowieku na skutek rzetelnych i odpowiedzialnych studiów duchowych, wewnętrznych u wszystkich gorliwych badaczy i poszukiwaczy. Kiedy często rozważasz człowiecze istotne pojęcia, takie właśnie jak Weda, prędzej czy później dostąpisz łaski poznania prawdy i mądrości. Ludzie płyną przez życie napędzani swoimi pragnieniami, rodzą się nawet na tym świecie z powodu swoich pragnień i otrzymują to, o czym myślą długo i często, to czego się spodziewają i obawiają, bo każda myśl to w istocie rodzaj napędowego pragnienia. Myśl o Guru, a będziesz blisko Guru, myśl o biedzie, a będziesz biedny i głodny. Świat jest sumą ludzkich pragnień a człowiek, aby zmienić życie i świat na lepsze musi zmienić swoje pragnienia i połączyć się z tymi, którzy myślą i marzą podobnie. Jeśli chcesz rzeczywiście, aby świat zmienił się na lepsze to natychmiast przyłącz się do tych, którzy mają wizję lepszego świata i pracują nad jej urzeczywistnieniem. Nawet jeden procent ludzi w danym kraju może skutecznie wpływać na bieg wydarzeń, a pięć procent ludzi może skutecznie kierować całym społeczeństwem.

Zmienianie swego życia i otaczającego świata na lepsze rozpoczyna się zawsze od wewnętrznej przemiany polegającej na ulepszeniu siebie tak, aby człowiek sam był dokładnie tym, czym chciałby, aby byli inni. Jest to początkowa i podstawowa praca polegająca na zmianie paradygmatu myślenia i ukierunkowaniu umysłu, wyobraźni na tworzenie nowych, lepszych warunków życia. Zawsze myśl, że przyciągasz i zdobywasz wszelkie środki i możliwości na realizację zamierzonych celów. Jak najczęściej myśl i mów, że możesz to co chcesz, masz to co pragniesz i że zawsze osiągasz to, co planujesz. Siłę woli i moc możliwości czyń swoją rzeczywistością, aby nie pogrążać się w pragnieniach niemocy, jakie wspólnymi siłami wytwarzają różne społeczne grupy ludności poczynając od rodziny jako podstawowej komórki. Od tego, co i jak myślisz, zależy przyszłość twoja i ludzkości, jaka jest z tobą w związku, a jest to rodzina, miasto, kraj, a nawet kontynent. Im większa grupa ludzi zbiera się w jednym miejscu i intensywnie projektuje przyszłość, tym większy jest jej wpływ na losy kraju i społeczeństwa. Siła grupy energetycznie zjednoczonej wspólną myślą potrafi przełamać nawet wielkie przeszkody i zwyciężyć. Historycznie armia Ardźuna na Polu Kuru była znacznie mniejsza, a siły przeciwnika przeważające w stosunku 11:7, jednak siła wiary i ufności, pomoc Boga w słusznej sprawie pomogła armii Ardźuna zwyciężyć nad złem. Kto zmienił siebie mocą Jogi, jest potężniejszy i jeśli się rzeczywiście postara odniesie zamierzony efekt.

Prawdziwa kultura jest udziałem wielkich mędrców, a boska duchowa kultura płynie poprzez wieki i każdy człowiek ma do niej prawo, o ile tylko zechce wziąć. Wiara musi być rozumna, inaczej jest bezwartościowa, a człowiek musi odrzucić chore dogmaty sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem i historycznym faktem. Ludzka praktyka duchowa często rozpoczyna się od rozważań i dociekań o sens, cel i pochodzenie swej istoty, o sens i cel swego własnego jednostkowego życia. Trzy wielkie pytania: skąd pochodzę, kim jestem, dokąd zmierzam od zawsze towarzyszyły ludzkości, jej filozofom, mędrcom, szamanom i duchownym wszystkich kultur, jakie istnieją pod słońcem. Trzy wielkie pytania to badanie przyszłości, teraźniejszości i przyszłości, pytania o to, co było przed urodzeniem i poczęciem, o to kim człowiek naprawdę jest i co będzie się działo po śmierci z ludzką istotą, a kwestie te często są przyczyną egzystencjonalnych kryzysów i załamań życia, twórczych depresji. Samo rozmyślanie kwestii postawionej w jednym z wielkich pytań filozofów może człowiekowi pomóc pogłębić wiedzę o własnej tożsamości i pomóc odkryć subtelne rejony własnej świadomości, poznać samego czy samą siebie. Życie każdą ludzką istotę, prędzej czy później, zmusza do refleksji nad tymi istotnymi kwestiami i do poszukiwania siebie.

Guru ofiaruje ci swoją pomoc człowiecze, aby twoje życie mogło nabrać głębszego sensu, aby pełnia twego człowieczeństwa mogła się przejawić i rozkwitnąć. Każdy rodzi się na tej planecie z powodu własnych pragnień, przywiązań, wyobrażeń i każdy może odkopać w sobie myśli będące przyczyną tego życia, oczyścić je, rozpuścić lub przemienić, aby uwolnić się od konieczności odradzania. To, co dzieje się w życiu wybitnych mędrców jest często spowodowane reakcją ludzkiej ciemnoty społecznej na twórcze dobro dawane przez artystów, pisarzy, poetów czy wynalazców jako ludzi wiedzy i mądrości. Każdy jest przede wszystkim sam odpowiedzialny za swój los, a jeśli nie nakarmi głodnego i nie przyodzieje nagiego, sam znajdzie się w podobnej sytuacji, tak działa prawo posiewu i zbioru. Człowiek uczy się bezinteresownej służby, dobrego czynu dla wspólnoty rodzinnej, społecznej a w końcu duchowej i dopiero za to zbiera dobry los jako żniwo. Mędrcy narażają się przychodząc jako Guru do ludzkości z Posłaniem od Boga, pomimo, że ludzie Boskich Wysłanników często zabijają, więżą lub torturują, co ma miejsce w każdym stuleciu istnienia ludzkości w każdym kraju. Kto Posłańca Boga, Guru, bierze za zwykłego człowieka, ten jest niezbyt rozgarnięty umysłowo, ale wielu nie chce widzieć z powodu swych złych, bezbożnych i szkodliwych skłonności. W istocie rzeczy, złym jest tylko ten, kto mówi i myśli coś złego o Posłańcu Boga, o Guru wypełniającym Wolę Bożą na Ziemi. Człowiek, jeśli szczerze pragnie przemiany swojego życia na lepsze, na pewno spotka ludzi, a czasem i Aniołów w ludzkich ciałach, którzy mu pomogą w dokonaniu najbardziej nawet rewolucyjnych zmian w sobie i w swym życiu.

Ludzkie istoty są świadome swojego życia i z powodu tej świadomości siebie i swego życia każdy człowiek jest odpowiedzialny za kształtowanie swego życia, co jest podstawową nauką duchową dla ludzkiego rodzaju. Wspominanie imienia Boga, skupianie w ciszy, modlitwa czy medytacja, to wszystko konieczne duchowe ćwiczenia i techniki dla samodoskonalenia i czynienia życia lepszym. Dobrej modlitwy trzeba się nauczyć od dobrego i kompetentnego Nauczyciela, który jest jako Guru, Mistrz dla każdej ludzkiej duszy na Ziemi. Naucz się technik duchowej praktyki i oddawaj się ćwiczeniom Jogi czy Tantry gorliwie, praktykuj z żarliwością, a osiągniesz rezultaty i wszelkie pozytywne przemiany siebie i życia. Wiara jest ciągłym praktykowaniem, a ten kto nie praktykuje modlitw i medytacji, nie ma wiary, jest bezbożny. Każdy ma swoją własną wolę, może uczyć się i rozwijać, a przecież ludzie, którzy ciągle się uczą, studiują i rozwijają żyją generalnie kilkanaście lat dłużej od nieuków. Człowiek jest twórcą własnego losu, a jak posiewa, tak i zbiera, musi zrozumieć prawo karmy, odpłaty i pojąć dokładnie jak ono funkcjonuje. Filozofowie i psycholodzy nie są ludziom w stanie pomóc, o ile nie znają technik i praktyk pogłębiających świadomość i wiodących do wzrostu duchowej kultury, mocy i potęgi.

Wzajemne zrozumienie jest ważne nie mniej niźli dogłębne zrozumienie samego czy samej siebie. Zjednoczenie energetyczne, duchowe całej ludzkości jest jednym z podstawowych celów ewolucji człowieczeństwa rasy ludzkiej. Uleczenie z egoizmu, sobkostwa i ksobności jest wielkim zadaniem wszystkich nowoczesnych terapeutycznych szkół osobistego rozwoju, a Sewa, bezegoistyczne działanie dla dobra całego społeczeństwa jest miarą uduchowienia człowieka. Zanim będziesz studiować ukrytą wiedzę tajemną, Khandakam, musisz człowiecze uporządkować i ukierunkować odpowiednio swój umysł, przybliżyć się do jednego z Wysłanników Boga, jacy realnie żyją na Ziemi w twoich czasach, musisz umocnić się w duchowej praktyce, aby nikt i nic nie mogło cię z niej wyrwać. Musisz całkowicie oczyścić umysł ze wszelkich błędnych poglądów uniemożliwiających spełnienie, zrozumienie, oświecenie. Zacznij ludzka istoto praktykę duchową, bo Najwyższa Istota wspiera i ochrania człowieka wprost proporcjonalnie do jego praktyki duchowej i bezegoistycznego wspierania potrzebujących. Bądźcie hojni wspierając duchowe cele Świętych Mistrzów, Guru tej planety, bądźcie szczodrzy i hojni dla swoich bliskich, pomagajcie uciemiężonym i bezradnym!

Każdy z ludzi potrzebuje odnalezienia dla siebie celu i sensu życia. Brak życiowych celów, brak poczucia sensowności życia jest przyczyną wielu kryzysów, załamań, depresji oraz plagi samobójstw. Mistrzowie Orientu od początku istnienia ludzkiej cywilizacji polecają poszukiwanie siebie w głębi swej Jaźni czy Duszy, zrozumienia swojego własnego miejsca i roli w społeczeństwie, co jest istotą w poszukiwaniu sensu życia. Kim Jestem, Dokąd Zmierzam, Skąd Pochodzę – to Trzy Wielkie Pytania, jakie tak starożytni jak i współcześni Mędrcy polecali człowiekowi do rozważań, refleksji czy rozmyślań. Wystarczy zaczerpnąć kilka czy kilkanaście głębokich oddechów, skupić się i wczuć w siebie, w swoje ciało i swoją istotę, a potem utrzymywać jedno z tych wielkich badawczych pytań, obserwując pojawiające się reakcje myśli, uczuć, skojarzeń, wspomnień czy uzmysłowień. To ważne, aby móc swobodnie poświęcić na badanie swego wnętrza chociaż kilkanaście minut i próbować dociekać sedna siebie przez długi okres czasu, kilku miesięcy czy kilku lat, tak aby odkryć jak najgłębsze cele i sens życiowej pielgrzymki. Kim Jestem? – to bardzo podstawowe pytanie, rodzaj zadumy, a wytrwałym odpowiedź na pewno się wykrystalizuje pod wpływem dłuższego czasu prób i eksperymentów z tym samozapytywaniem! Dobrze jest ciekawsze refleksje zapisywać, aby później móc podsumować swoją drogę samopoznania swej istoty.

Niechaj się człowiek nie zadowala prostymi, szybkimi i banalnymi odpowiedziami ani w ogóle znanymi frazesami, jakie z pewnością będą się pojawiać, ale niech cierpliwie drąży i bada głębokości swej własnej indywidualności. Nie jesteśmy ograniczeni ani płcią, ani wiekiem, ani zawodem, rasą czy religią i jako istniejące byty, Dusze czy Jaźnie możemy wniknąć głęboko w wewnętrzną prawdę o sobie samych. A przecież był to rodzaj zadumy, refleksji, znany u wszystkich ludów indoeuropejskich, także słowiańskich. Jeśli leżysz, leż płasko na plecach, z rozrzuconymi luźno rękoma i nogami, a jeśli siedzisz, to siedź prosto, mocno, stabilnie i luźno, a do badania swej wewnętrznej istoty przymknij oczy i odczuwaj siebie w ciele! Najlepszą pozycją ciała do rozmyślań i kontemplacji jest siedzenie klęczne (po japońsku), albo siedzenie skrzyżne z podwiniętymi pod siebie nogami (po turecku). Oba sposoby siedzenia, zwane też naturalnymi dobrze wpływają na zdrowie, pracę serca, poprawę krążenia i relaksację, chociaż ludzie chorzy, zesztywniali, muszą się czasem przyzwyczaić do tych sposobów siedzenia w czasie zadumy, autorefleksji czy medytacji. Wielkie pytania studiowane są jako rodzaj badania siebie tak przez mistyków chrześcijańskich w klasztorach, jak i przez adeptów buddyjskiego zen czy też przez medytujących joginów, a także w tradycji zarathusztrańskiej. Uświadomienie sobie głębiej swej natury, tego kim się jest i dokąd zmierza ludzka Dusza, Jaźń, wyzwala człowieka z wielu problemów jak nieśmiałość, niepewność, niepokój, poczucie błądzenia, grzeszności, nieadekwatności, wyzwala z wielu uciążliwości osadzając osobę we właściwym miejscu, we właściwej roli, we właściwej pracy, związku, misji, we właściwym czasie i towarzystwie. Życie czy los przestaje przeszkadzać, a zaczyna pomagać, jeśli człowiek staje się sobą, tym, kim naprawdę jest i spełnia się spontanicznie!

Mistrz czy Mędrzec jakiś, może Jasnowidz mógłby w zasadzie wskazać człowiekowi jego rolę i miejsce oraz zadania do spełnienia, cele do realizacji w życiu, ale cóż z tego za pożytek, jeśli osoba nie ma dość wiary i zaufania, aby w takie informacje uwierzyć. Dlatego rzeczywiści Mędrcy raczej pomagają człowiekowi, aby dowiedział się jak zrobić ten wysiłek samopoznania i zrozumieć siebie, niźli podają informację o zadaniach indywidualnych danej duszy. Mistrzowie stosują metodę naprowadzania, wskazują kierunek i opisują jak wygląda miejsce, do którego trzeba dojść, ale człowiek musi podjąć trud praktykowania, aby osiągnąć cel. Mistrz daje pewną wiedzę ogólną, właśnie taką, że zapytywanie usilne samego czy samej siebie pytaniem o to, kim się naprawdę jest, prowadzi do polepszenia losu i harmonii z życiem, a także uwalnia od depresji i załamań, uwalnia od skłonności samobójczych z powodu zwątpienia w sens życia i poczucia bezsensowności czegokolwiek, a jest to bardzo wiele. Człowiek rozumiejący sam siebie będzie też z łatwością podejmować właściwe i słuszne decyzje, a te zawsze się w życiu opłacają i przynoszą korzyść!

Karman to nic innego niż los, splot uwarunkowań, okoliczności, które rodzą określone, często niespodziewane skutki, a jedną z możliwości gruntownej autoanalizy, badania siebie jest uświadamianie sobie jak dawne własne pragnienia, myśli, obawy czy wyobrażenia wpływają na obecne ludzkie życie. Dzisiejsze przeznaczenie częstokroć wynika jedynie ze splotu dawniejszych przyczyn, decyzji, pragnień, nawyków, sposobu wychowania, wiedzy, jaką człowiek nabył! W szczególności, dziecięce marzenia, plany czynione w wyobraźni mogą znacznie wpływać na dorosłe decyzje, wybory czy współtworzyć sytuacje w życiu, a wielu ludzi nie kojarzy tych możliwych przyczyn ze znacznie późniejszymi skutkami. Któż pamięta swoje sny, marzenia, pragnienia czy obawy sprzed dziesięciu czy trzydziestu albo i więcej lat? Któż przygląda się temu, co stwarza splot wielu różnych działań, decyzji czy pragnień! Oczywiście, badanie zagadnienia - kim jestem - musi też uwzględnić fakt, że inni, w tym własni rodzice wpływają na człowieka i modyfikują go w jakimś stopniu kształtując wedle swej woli, ale ludzka istota nie musi cierpieć za grzechy i błędy rodziców, może się od nich uwalniać i wyzwolić!

Uzdrowienie z przewlekłych chorób często współgra z pracą nad uświadomieniem sobie wszystkiego, co przyczyniło się do powstania patologicznego stanu, ze szczególnym uwzględnieniem tych czynników, które są własnymi błędami, złym stylem życia, niewłaściwymi czynami czy złą myślą! Nawet jednak jak uzdrowiciel podpowiada możliwe przyczyny, to człowiek musi przyjrzeć się sobie gruntownie i wniknąć w warstwy swej pamięci sprzed wielu lat czy dziesięcioleci, aby zweryfikować rzeczywiste przyczyny i stany, które wywołują dzisiejszą reakcję, skutek! Samouświadomienie takich dawnych przyczyn już zwykle samo w sobie przynosi ulgę, a pozytywne sugestie terapeuty czy autosugestie pomagają wymazać z wnętrza i rozładować nagromadzoną psychiczną energię emocji, myśli, pragnień, obaw, gniewu, żalu, smutku czy koszmarnych wspomnień z dawnych lat! Często przyczyną patologii, cierpień czy chorób nie są wcale drastyczne przeżycia, ale prozaiczne błędne i fałszywe przekonania, za które się walczyło z pełnym emocjonalnym zaangażowaniem. Mistyka nazywa psychicznym rakiem wierzenie w dogmat, który w rzeczywistości nie jest prawdziwy, a takich można nauczyć się w szkole na lekcji historii czy od rodziców, bo jednak nie bocian przynosi dzieci ani nie rodzą się one z kapusty; a i dostarcza ich błędna wiara religijna czy kłamstwa polityków. Psychiczny trąd, gangrena czy rak, jak nazywa się błędne i fałszywe wierzenia, przekonania czy dogmaty mogą być i często są istotnym przyczynkiem do występujących całkiem rzeczywiście chorób fizycznych, a uwolnienie się od fałszywych poglądów bardzo często bywa przyczyną cudu uzdrowienia, czyli mówiąc medycznie nagłego, samoistnego ustąpienia choroby, samowyleczenia!

Zarówno w poszukiwaniu Oświecenia jak i bardziej pragmatycznie, w poszukiwaniu Uzdrowienia, metody badania siebie, autoanaliza, zapytywanie o to, kim się jest może być bardzo pożyteczne i pomocne. Uwolnienie się od poczucia bezsensowności i bezcelowości życia jest dla wielu ludzi milowym krokiem naprzód w życiu, krokiem uwalniającym od samobójczych i autodestrukcyjnych skłonności, które mogą prowadzić do wyniszczenia siebie i poprzez nałogi, i poprzez wypadki, a nie tylko przez klasyczne sposoby samobójcze! Gruntowne przyjrzenie się sobie, swemu wnętrzu, wskazane jest każdemu, bez względu na wiek, kto zapętlił się w życiu i nie wie, co ze sobą zrobić dalej. Każdej osobie, która przeszła kryzys w życiu polecamy trzy wielkie samozapytania! Kim Jestem? Dokąd Zmierzam? Skąd Pochodzę? To jakby trzy klejnoty albo skarby pośród pytań, jakie człowiek może sam sobie stawiać, aby uświadamiać sobie swoją głębię, głębokość swej istoty poza czasem i przestrzenią! Ważne jest i myślenie, powtarzanie sobie pytania, a także wczuwanie się w siebie, we wnętrze swej osoby w czasie pytania i po pytaniu, kiedy pojawiają się odczucia, wrażenia i przypomnienia. Oświecenie u swych początków jest w istocie pogłębionym zrozumieniem, wyczuciem i uświadomieniem siebie i swoich relacji z otoczeniem, a także z tym, co Wysoko!

Adhikāra to najwyższe, najważniejsze cele w życiu, najistotniejszy sens życia, zadanie człowieka na ziemi, a odkrycie i wypełnienie swego Wielkiego Celu w życiu to całkowite spełnienie siebie, wielka Samorealizacja. Chociaż wielu poszukuje, tylko część ludzi odchodzi z tej ziemi z poczuciem gruntownego spełnienia i dobrze przeżytego życia jako całości. Śmierć wedle mistyków jest podsumowaniem i przeglądem całokształtu życia, a Wyższy Duch każdemu wystawia ocenę - albo dobrą, albo złą! Adhi oznacza to co najwyższe, światłe, a Kāra oznacza ćwiczenie, praktykę. Stąd spełnienie Celu Życia jest po prostu Najwyższą Praktyką dla każdego człowieka, dla każdej ludzkiej Jaźni. Biada tym, którzy nie rozeznają i mijają się ze swoim powołaniem, bo rozmijają się sami ze sobą i oddzielają od własnej Duszy, nieustannie tworząc ciemność i zły los!

Himalaya Swami L.M.