Wybrane Aspekty Inicjacji

Czym jest w istocie proces dawania i przyjmowania inicjacji? Jaką głębię skrywa za sobą inicjacja? Niewątpliwie jest to błogosławieństwo i to w czterech połączonych czy też zlanych w całość postaciach. Inicjacja jest błogosławieństwem danym przez duchowego przewodnika (Hierofanta), jest błogosławieństwem danym od Głowy Duchowej Szkoły, czyli od Nauczyciela Świata - od Mahaguru (Pir-o-Murszid), dalej jest błogosławieństwem od całej Duchowej Hierarchii, czyli od wszystkich Mistrzów, Świętych i Proroków (od Wielkiego Białego Braterstwa), a w końcu też błogosławieństwem danym od Boga, czyli płynącym z Najwyższej Istoty.

Pierwsza postać jest słyszalna i namacalna, kiedy czujesz i słyszysz Twojego Hierofanta. Jest to jakby końcówka całej tej linii przekazu. Pozostałe trzy są mniej widzialne, lecz esencjonalnie, czwarta postać - błogosławieństwo Boga - jest najważniejsza. Zawsze próbuję doświadczać Energii Światła, Miłości i Mądrości stojących za całym przekazem, doświadczać wszystkich błogosławieństw które płyną od Boga i Jego Świętych.

Inicjacja jest przekazem indywidualnych praktyk oraz świętym sakramentem czy pojednaniem, przymierzem z Najwyższą Istotą. W każdej duchowej tradycji inicjacje uważane są za coś świętego. Szkoły Ezoteryczne przekazują te błogosławieństwa głównie w jednym celu: aby przygotować do receptywnego, intuitywnego odbioru Łaski, Błogości i Charyzmatu. Ścieżka Łaski, Otrzymywania Daru jest w istocie ścieżką duchowego wtajemniczenia. Jest to mistyczny sposób w jaki Bóg zaopatruje duszę w Światło i Miłość.

Rozmyślania i medytacje nad misterium sakramentu mogą zaowocować głębokim zrozumieniem procesu inicjacji. Zasadniczo samo słowo Inicjacja oznacza wprowadzenie, zapoczątkowanie, przyjęcie, wtajemniczenie. Perskie BAYAT to Pojednanie ze Źródłem, z Wielką Jednią, a także proces wewnętrznej PRZEMIANY. Oznacza to drogę zmieniania się, transformacji. Jeśli więc chcemy się zmieniać to jesteśmy generalnie gotowi do inicjacji. Dalej wystarczy wspomnieć sam fakt inicjacji i poddawać się zachodzącym zmianom.

Zmiana, to przekształcenie nas w kierunku bardziej kosmicznym. Świadomość rozszerza się i doświadczamy więcej Boga. Poprzez kolejne inicjacje przychodzi też pewna sakramentalizacja, czyli uświęcenie naszego życia. Świętość oznacza czystość i całościowość, czystość intencji i ich wyrażanie zaś jest fundamentem drogi duchowej przemiany.

Dikszan (Bayat), czyli Twoje pojednanie z Bogiem - co jest esencją błogosławieństwa - przynosi energię, wibrację uświęcającą, która oczyszcza umysł, emocje, intencje, pragnienia, żądze, dążenia, skłonności, oczyszcza całą tak zwaną karmę, czyli zbiór nasion, których owoce zbieramy w procesie życia. Nasze życie zaczyna się wysubtelniać i wzrastać ku wyższym i głębszym stopniom odczuwania i pojmowania.

Człowiek ma taką Naturę pragnieniową, która czasem go oddala, a czasem przybliża do Boga. Przykładem doskonałym są przypadki narodu żydowskiego, który Przymierza swe nieustannie odnawiał i łamał. Bóg jest miłosierny, wybaczający, miłujący. Zawsze możesz powrócić do zaniedbanej z Nim łączności. Istotą tejże Wszechjedni jest pojednywanie się. Ciągle wspominam chwilę otrzymania błogosławieństwa, aby ochronny płaszcz Światła i Miłości Boga był rozciągnięty i przybliżał ku Świętej Jedni.

Inicjacja jako Święte Przymierze rozwija osobisty związek czy łączność z Hierarchią, z Bogiem. Jest pomocą, aby Twoja łączność ze Świętymi, Mistrzami i Prorokami Boga była jak najlepsza. Oświecone istoty tworzą jedno wielkie Powszechne Braterstwo Duchowe. Stopniowo przechodząc przez kolejne wtajemniczenia, a w Szkołach Ezoterycznych jest ich zwykle siedem lub dwanaście, stajesz się częścią tego Wielkiego Braterstwa Oświeconych, zanurzonych w Bogu istot. Ścieżka inicjacji to historia o tym, jak człowiek staje się istotą boską (anielską).

Pierwsza Inicjacja przychodzi na prośbę osoby, która jej pragnie i zwykle prawie zawsze jest udzielana w krótkim czasie po wyrażeniu takiego życzenia. Można powiedzieć, że Inicjowanie to ożywianie kolejnych energii duszy, jaźni. Dwanaście płatków serca ożywionych przez kolejne 12-cie Inicjacji to pełnia rozkwitu Serca/Duszy, czyli droga pełnego przejawiania prawdziwej, Wyższej Jaźni. Sufi zwą tę boską Jaźń Duszą, a jej energię zwą Duchem - jest to boska wibracja, światło. Siedem inicjacji Laja to ożywienie siedmiu kręgów czy poziomów mocy w lotosie serca oraz siedmiu ćakramów (ognistych ośrodków świadomości) duszy.

Pierwsza inicjacja jest dana dla wzrostu samoświadomości, zrozumienia, pojmowania. Jest to więc ożywianie ENERGII MĄDROŚCI. Wzrasta zdolność pojmowania życia, wnioski są bardziej trafne, nauka Szkoły Życia staje się efektywna i bardzo twórcza. Wzrasta zdolność do radzenia sobie z sytuacjami codzienności. Można to rozwijać teoretycznie w nieskończoność. Jest to jakby pierwszy pojazd wiozący ku Oświeceniu. Energia Boga pracuje w tym aspekcie i rozwija Ciebie. Jest to proces bardzo efektywny, gdy spełniasz fundamentalny warunek inicjacji - wykonujesz systematycznie Twoją codzienną praktykę duchową daną Ci przez inicjującego Cię Hierofanta.

Pierwsza energia inicjacyjna niewątpliwie oczyszcza umysł, aby był odpowiednim naczyniem dla ENERGII MĄDROŚCI. Jakże łatwo płynąć jest wtedy przez życie. Zwiększa się wolność od trosk i cierpień, a problemy coraz szybciej odkrywają swe cudowne rozwiązanie. Codzienna, poranna, kilkunastominutowa praktyka (15-40 min.) jaką polecają Duchowe Szkoły jest wspaniałym narzędziem do realizacji tego aspektu przejawiania boskiego Życia, wyższej Jaźni, Duszy.

Generalnie, błogosławieństwo płynie na praktyki, co do których udzielono pozwolenia. Wielcy Nauczyciele zawsze przestrzegali i przestrzegają przed robieniem praktyk z własnego wyboru. Siły ego lubią wybierać to, co wcale nie służy duchowemu wzrostowi, lecz wręcz przeciwnie wzmaga fałszywe, zewnętrzne ego. Jego próżność i duma stają się silne i trudno zauważalne. Dlatego przestrzegamy zasadniczo, aby trzymać się poleconych praktyk. Jest tak też dlatego, że wtedy działa też moc ochronnego płaszcza czteropostaciowej fali błogosławieństwa (Tetragramonu).

Hierofant w swej istocie służy Bogu i Jego Świętym za usta i dłonie. Zrozumienie tego, że dający inicjacje przekazuje tylko moc i wolę Boga jest kluczem do odczucia głębokiego sensu pozwolenia, które jest dane przez Boga, lecz ustami człowieka. Poranne praktykowanie jest jak ożywcza poranna rosa zraszająca i nawilżająca całą materię (przyrodę) duchową substancją (deszcz). Zmienia ono energię całego dnia.

Esencjonalnie, podstawowa praktyka duchowa (co w jogach zwie się SADHANA) zawiera: ćwiczenie oddechowe (RAIJU), święte słowa, czyli pracę z dźwiękiem (MANTRAM) oraz medytację ze światłem (DŹJOTI). Oddychanie jest w 'Zakonie Misterium' fundamentalną praktyką i podstawą do robienia jakichkolwiek innych ezoterycznych ćwiczeń duchowych. Możemy rozpoznać trzy aspekty w całości: ODDECH, DŹWIĘK I ŚWIATŁO. Ta kolejność też jest najbardziej wskazana i zdaje się, z doświadczeń, być najefektywniejsza dla procesu Laja Jogi oraz dla innych transformacyjnych metod. Słuchanie Ciszy w milczeniu jest czwartą praktyką zestawu Sadhany. Całość koresponduje do Ognia Ziemi, a więc do aspektu żywiołu ognia w ośrodku serca i do ośrodka korzeniowego podstawy tułowia. Ogień Ziemi zostaje pobudzony.

Inwokacja oraz modlitwy mogą być dowolnie dodane do tej praktyki zasadniczej. Modlitwy można też mówić systemem różańcowym - powtarzając jedną modlitwę kilkanaście razy. Przynosi to wiele duchowej korzyści i na wschodzie znane było jako DŹAPA. Można rozpoczynać inwokacją `Modlitwy Otwierającej', a kończyć inną wybraną modlitwą. Taka seria ezoterycznych ćwiczeń duchowych u Sufich nosi nazwę RYAZAT i służy rozwinięciu Twego związku z ENERGIĄ MĄDROŚCI, aż stopniowo Twe życie stanie się życiem pełnym światła zrozumienia.

Oddychanie łagodnie przygotowuje ciało i psychikę do pracy ze świętymi dźwiękami, zaś medytacja ze Światłem rozpuszcza negatywne stany wnętrza, zasłony, złą karmę. Jeśli pojmiesz, że Hierofant to tylko służebnik, sługa Boży, i że przez jego usta otrzymujesz od Boga i Jego Świętych drobną pracę do codziennego wypełniania, pomoże to z pewnością w oddanym jej spełnianiu.

Abhjasa, druga kolejna Energia Inicjacyjna ożywia drugi płatek lotosu serca/duszy. Jest on energią miłości, sympatii i współczucia. Cała natura emocjonalna zostaje więc przetransformowana. Rozpuszcza się wiele złych pasji, agresji i innych emocji. Aspiracje i intencje stają się czystsze i piękniejsze. Jest to błogosławieństwo dla odkrywania światła miłości i współczucia.

Niewątpliwie więc, druga energia inicjacyjna oczyszcza naturę astralną, emocjonalno-namiętnościową. Uwalnia się wiele ukrytego bólu, serce staje się lekkie i świetliste. Tutaj upada ego, i całe jego siedlisko sprzeciwiających się Bogu namiętności. Rośnie więc miłość, wiara i oddanie. Współczucie i miłosierdzie, życzliwość i sympatia to główne emocje jakie zaczynają w człowieku mieszkać. Druga inicjacja w Laja Jogę dotyka lotosu wody w podbrzuszu oraz żywiołu wód w sercu, który to żywioł jest centralną zasadą serca. W ten sposób osadza się i ożywia Abhjam: Jaźń-Serce. Reszta lęków, obaw i fobii (szczególnie religijnych) musi ulec oczyszczeniu i rozpuszczeniu. Wtedy wyruszamy w dalszą podróż duchową po mistycznej ścieżce Himalaya.

Pradźnia-Sadhana, trzecia energia Inicjacji może być słusznie nazwana ENERGIĄ WOLI lub DYSCYPLINY. Dopełnia ona jakiś cykl pobudzania jakby pierwszej Triady płatków kwiatu serca. Odpowiedzialność i dyscyplina to kluczowe słowa do zrozumienia ożywionej tutaj energii. Ogólnym kluczem do wzrostu w ścieżce inicjacji jest ŚRADDHA (Yaqin), czyli wiara, zaufanie, oddanie. Bez zaufania do czterech klejnotów linii przekazu: Hierofanta (Aćarja, Szaikha), Mahaguru (Pira), Hierarchii (Obcowania Świętych) i Boga nie okazujemy się gotowi do wyższych inicjacji. Przez brak zaufania, czyli wiary blokuje się skutecznie działanie boskiej energii, która zawsze spływa poprzez ten Tetragrammon. Odrzucenie błogosławieństw inicjacyjnych to symboliczny grzech przeciw Duchowi Świętemu, który nie podlega odpuszczeniu (zatem trzeba potem znieść jego skutki). Lęk przed inicjacjami odczuwają silne egusie (egoizmy) trwające w poczuciu grzeszności, niegodziwości. Odzwierciedla on strach przed karą Bożą i syndrom zbędnego poczucia winy względem Boga. Inicjacje w jogę przybliżają do Boga o skok kwantowy, którego wielkość jest niewyobrażalnie wielka. Porzucenie ścieżki inicjacji równe jest upadkowi z Raju, a niechęć do Bożego Błogosławieństwa zwanego Inicjacją jest wprost niechęcią, wrogością wobec Boga. Ludzie potępiający czasem inicjacyjne ścieżki, w istocie swej, skażeni są zaciemnieniem duszy przez arogancję i pychę względem Boga Stworzyciela nieba i ziemi, co jest grzechem (skazą i błędem) lucyferycznym.

Pradźnia-abhjasa, czwarta Inicjacja, to w Laja Jodze wejście w sferę Jaźni Mędrca, w przestrzeń Zasad i Praw Natury. Jest to synteza i poszerzenie trzech poprzednich energii. Musimy być globalnie, potencjalnie gotowi, gdyż oznacza to poszerzone i połączone działanie poprzednich energii. Proces uświęcania i przemiany życia nabiera na sile. Oddanie Bogu i wiara w Boga, miłość ku Bogu testują się automatycznie w oddaniu i zaangażowaniu wobec Nauczycieli Duchowych, w zaufaniu do nich i w szacunku ku Nauczycielom i ich ścieżkom czy metodom. Próby te subtelnie przygotowują do jeszcze wyższych energii błogosławieństw, ale też skutecznie pokazują nasze egoistyczne przeszkody i opory.

Błogosławieństwo przynosi też zawsze błogość, jakąś ekstazę (HAIRA), którą jogini nazywają stanem ANANDA. Błogość czy szczęśliwość oznacza, że wspaniale asymilujemy przysłane nam od Boga prezenty, dary. Duchowa Radość czy lepiej błogość, to stan ni to radości, ni to smutku. Jeśli jest się ani radosnym, ani smutnym, a wszystko biegnie wspaniale, to jest właśnie Ekstaza, Haira (perskie), Ananda (sanskryt).

Orędzie Boga zawsze zawiera te same punkty. Zasady inicjacji we wszystkich tradycjach duchowych są te same i sposób realizacji też jest podobny. Inicjacja zwykle oznacza podjęcie jakiejś obligacji, złożenie ślubowania. Jest kwestią chęci, dążenia i aspiracji ku Bogu, to czy z przyjemnością wypełniasz te wszystkie obligacje.

Warto przestudiować warunki przymierza Adama, Noego, Abrahama, Mojżesza, Jezusa, Mohammada... Jest w nich ukryta jakaś tajemnica, misterium pojednania z Bogiem. Ciekawe, że zarówno Jezus jak i Muhammad odnoszą się głównie do Przymierza Abrahama, czyli do WIARY, UFNOŚCI, SZCZEROŚCI I ODDANIA. Muszą to być istotne wartości jeśli chodzi o rozwój mocy sakramentu. Przymierza Wamany, Ramy, Kryszny, Buddhy, Śankary, wszystkie zgodnie opierają się na najwyższych formach zaufania i oddania, na zawierzeniu Bogu całkowicie.

Jest wiele znaków, które wskazują Hierofantowi Twoją gotowość do którejś z wyższych inicjacji. Oczywiście jedna jaskółka wiosny nie czyni - tych jaskółek (czytaj: znaków) musi być wystarczająca ilość. Przejawem gotowości do energii trzeciej inicjacji jest chociażby chętne uczestnictwo w systematycznych grupowych spotkaniach medytacyjnych. Pociąg do dyscypliny grupowej praktyki w Szkole Ezoterycznej, w której otrzymało się inicjację jest jednym z wyraźnych znaków. Przelotne zainteresowanie wspólnymi medytacjami jest jednak jaskółką złudną. Przelotność oznacza nietrwałość, więc w gruncie rzeczy brak dojrzałości. Inna jaskółka to chęć i skłonność do słuchania nauk linii przekazu i medytowania nad nimi. Jest to próg Kręgu Pradźnia Sadhaków i szczerego, wiernego ucznia duchowego. Stałość dążenia i wspólnego praktykowania jest więc testem odsiewającym ziarno od plew.

Wszyscy Ci zatem, którzy przez wiele lat uczestniczą w tej samej formie wspólnej praktyki okazują się być z jakiejś istotnej strony gotowi do trzeciej inicjacji. Jaskółką drugiej inicjacji jest głębokie zaangażowanie w praktykę daną przez Hierofanta, a więc w indywidualną formę medytacji. Jest to znak samotnie poszukujących Boga, Pratjekabuddhów.

Gotowość do wieloletniego wspólnego medytowania i słuchania nauk jest gotowością do służenia w grupowej pracy przemiany świata. Jest to jaskółka czwartej energii inicjacji, gdzie widzi się potrzebę prowadzenia wspólnych grupowych medytacji i utrzymuje się dyscyplinę. Grupowa medytacja wytwarza energię, która zmienia mentalny klimat okolicy, miasta, kraju, a globalnie jest cząstką pracy wszystkich medytujących wkładaną w przemianę ludzkości. Energia grupowej medytacji jest potężniejsza niż suma energii indywidualnej medytacji poszczególnych osób. Osoba z systematyczną dyscypliną do uczestnictwa w grupie przekazuje i udowadnia też, że dąży do głębszej i intensywniejszej przemiany siebie. Udowadnia to aspirację dążenia do Boga. I jest to jaskółka!

Przelotne zainteresowanie grupową pracą medytacyjną dla doraźnego rozwiązania jakichś problemów pokazuje tylko brak gotowości do ścieżki duchowej. Tacy ludzie ciągle gdzieś przychodzą i odchodzą. I nie robią żadnych specjalnych kroków do przodu. Muszą jeszcze spać, kiedyś na pewno dojrzeją i zaczną zdradzać oznaki gotowości.

Tak, Inicjacje to bardzo obszerny temat. Tylko kilka aspektów zostało tutaj poruszonych. Ufam, że będą dla ciebie inspirujące i dodadzą Ci odwagi do pracy na ścieżce. Przy innej okazji o wielu innych aspektach ścieżki wtajemniczeń (inicjacji).

Bóg Ciebie Błogosławi. Modlę się każdego dnia o Łaskę dla Ciebie poszukująca Boga Żywego boska duszo... H U M!

Himalaya Swami L.M.