Sati: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 00:43, 20 lip 2009

Sati (sanskryt: सती, dobra żona, prawdziwa żona) znana jest także jako Dākshāyani – pierwsza małżonka Boga Śiwa; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Sati''' (sanskryt: dobra żona, prawdziwa żona) – pierwsza małzonka Boga Śiva; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża.
+'''Sati''' (sanskryt: सती, dobra żona, prawdziwa żona) znana jest także jako Dākshāyani – pierwsza małżonka Boga [[Śiwa]]; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża.
 [[Category:Hasło]]
 [[Category:Bóstwa]]