Emunah

Emunah to wiara - hebr. emunah, rdzeń wyrazu wywodzi się od skały. Hebrajskie słowo emunah (wiara, sprawiedliwość, prawość, stabilność, wiarygodność) oraz emet (prawda, szczerość, prawdziwość, poprawność) posiadają wspólny rdzeń aman. W tekstach biblijnych szczególnie często możemy zaobserwować, że emunah i emet występują nierozdzielnie ze sobą. Istotnie wiara w oderwaniu od prawdy nie miałaby wiele sensu. Ta druga określa bowiem tę pierwszą. Wiara dla samej wiary, w oderwaniu od prawdy o rzeczywistości, byłaby sztuką dla sztuki, bezsensownym i bezproduktywnym wysiłkiem ducha. Innymi słowy emunah jest wiarą w prawdzie! Emunah, wiara, nie jest ucieczką od prawdy, emet.

Hebrajskie słowo emuna (wiara) oznacza jednak nie tyle wiarę w sensie przyjęcia czyjegoś poglądu za pewnik, bez weryfikacji lecz raczej, zgodnie z wcześniejszymi doświadczeniami duchowymi, które stały się udziałem ojców Izraela, Avrahama, Mojżesza i Jakuba, stanem zaufania do JHWH, który był (hjh), który jest (hwh), i który będzie (jhjh). Emunah jest nade wszystko bożym zaproszeniem do tańca, jest stanem zachłyśnięcia się i oczarowania Bogiem JHWH, jest stanem zaufania do Stwórcy, Elohim. Jest darem Ducha (Rucha) i najcenniejszym stanem w jakim może znaleźć się człowiek, jedyną obroną na czas próby i ciężkich doświadczeń życiowych. Wiara taka w żadnym razie nie stoi w sprzeczności z rozumem, a jedynie go uzupełnia ku pożytkowi człowieka. Relacja ta prowadzi z jednej strony do stanu bliskiego obcowania z Elohim Bogiem i Bożego Pokoju (Szalom), z drugiej zaś zapobiega fanatyzmowi religijnemu. Co więcej, niewidzialny Bóg, Elohim JHWH, pozostaje Niewidzialnym i Ukrywającym się, aby tym bardziej wyostrzył się "duchowy wzrok" poszukujących Drogi do Ojca. Nie jest jednak tak, aby nie pozwolił się On znaleźć tym, którzy go aktywnie poszukują. Warunek jest jednak jeden: musi odbywać się to w prawdzie, wierności i sprawiedliwości.

Emunah to nie tylko duchowy stan wiary człowieka. Sam Bóg Wszechmogący jest emunah! Emunah kształtuje się wyłącznie w codziennym doświadczaniu Niewidzialnego, wśród zagrożeń i problemów, ale także tego, co piękne, tajemnicze i niezrozumiałe, w prawdzie, sprawiedliwości i wierności Elohim Boga wobec człowieka. Konsekwencją stanu emunah jest taka relacja wiary i rozumu, która dozwalając na istnienie tajemniczej rzeczywistości, niedostępnej poznaniu, uwalnia całkowicie i bezwarunkowo od formalnych praktyk religijnych, od wiary w moc i prawomocność fetyszów, od kultu świętych pośredniczących w relacjach człowieka ze Stwórcą, a wreszcie nawet od konieczności tłumaczenia się z treści dialogu.