Gatha: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Gāthā ( ) - dosłownie wiersz, hymn. zwykle poezja recytowana przez Guru, której uczą się na pamięć uczniowie jako instrukcji nauk i praktyk. Gatha to podstawowe hymny nauk w Zaratusztrianizmie oraz w perskim i indyjskim sufizmie. | Gāthā ( ) - dosłownie wiersz, hymn. zwykle poezja recytowana przez Guru, której uczą się na pamięć uczniowie jako instrukcji nauk i praktyk. Gatha to podstawowe hymny nauk w Zaratusztrianizmie oraz w perskim i indyjskim [[sufizm|sufizmie]]. | ||
Typ najczęściej czterowersowego wiersza lub dłuższego hymnu. Hymny były częścią składową sutr. Gatha jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu (chin. chan; jap. zen) do ukazywania swojego zrozumienia buddyzmu. Gatha służyła więc wyrażeniu swego oświecenia. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też jest gatha ściśle związana z zenem i każdy uczeń w chwili oświecenia tworzył wiersz. | Typ najczęściej czterowersowego wiersza lub dłuższego hymnu. Hymny były częścią składową sutr. Gatha jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu (chin. chan; jap. zen) do ukazywania swojego zrozumienia buddyzmu. Gatha służyła więc wyrażeniu swego oświecenia. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też jest gatha ściśle związana z zenem i każdy uczeń w chwili oświecenia tworzył wiersz. | ||
Wersja z 18:16, 9 sty 2017
Gāthā ( ) - dosłownie wiersz, hymn. zwykle poezja recytowana przez Guru, której uczą się na pamięć uczniowie jako instrukcji nauk i praktyk. Gatha to podstawowe hymny nauk w Zaratusztrianizmie oraz w perskim i indyjskim sufizmie.
Typ najczęściej czterowersowego wiersza lub dłuższego hymnu. Hymny były częścią składową sutr. Gatha jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu (chin. chan; jap. zen) do ukazywania swojego zrozumienia buddyzmu. Gatha służyła więc wyrażeniu swego oświecenia. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też jest gatha ściśle związana z zenem i każdy uczeń w chwili oświecenia tworzył wiersz.
Czasem w Chinach nazywana była doujijia - czyli wierszem wzajemnego zrozumienia, gdy umysł ucznia i nauczyciela łączyły się ze sobą.