Święto Wszystkich Joginów - Mahaśiwaratri

1. Każdego roku w końcu lutego lub na początku marca, w czasie tuż przed Nowiem Księżyca wszyscy jogini celebrują wielkie wspólne Święto – Dzień Jogina! Właściwie i dzień i noc, bo całonocne czuwanie poświęcone praktyce JOGI jest najistotniejszą częścią Mahaśiwaratri – Wielkiej Nocy Jogina Śiwa! Generalnie można przyjąć, że Dzień Jogina to doroczny festiwal w pierwszy Nów w znaku Ryby wedle astronomicznego kalendarza księżycowego, bo miesiąc luty/marzec to właśnie znak Ryby, Mina. Od wielu tysiącleci jest Mahaśiwaratri Dniem Joginów, Pustelników i Ascetów, a także Dniem Oczyszczenia Duszy na przedwiośniu! Mahaśiwaratri jest radosnym świętem wszystkich odłamów i tradycji JOGI, takim dniem jedności wszystkich jogicznych mistyków, poszukiwaczy prawdy, żarliwych ascetów i fakirów, siddhów cudotwórców. Mahaśiwaratri to też dzień odnowienia oblicza Ziemi, szacunku dla żywiołów i duchów przyrody, słowem Dzień Ziemi o wielu tysiącach lat tradycji. Radosne skupienie, posty na wodzie, dużo jogicznej praktyki, oddychania praniczne, mantrowania, pełne uwielbienia i ekstazy śpiewania, duchowe tańce joginów, wszystko to odbywa się w czasie Festiwalu Jogi. Świętowanie Nowiu Księżyca to prastara tradycja duchowa wszystkich indoeuropejczyków, w szczególności także całej kultury słowiańskiej. Nie przypadkowo Śiwa – Bóstwo, ideał doskonałego Mistrza Joginów ma we włosach sierp księżyca symbol Nowiu, symbol duchowej odnowy, odnowienia i zmierzania do pełni oświecenia! Ślady duchowej kultury Jogi, ślady celebracji Święta Joginów mamy i na Indonezji i w Egipcie, Sudanie czy Libii, także na Uralu, na Syberii czy w Środkowej Europie, Skandynawi, Grecji i Iberii (Hiszpania, Portugalia).

2. Jogini i ich oddani uczniowie spotykają się razem w wieczór przed Dniem Nowiu Księżyca, aby oddawać się pogłębianiu życia duchowego, studiom mistyki, medytacjom, ćwiczeniom nieśmiertelności ducha, a szczególnie uzdrawiania i praktykom długowieczności. Wszystkie szkoły i tradycje jogi jakie tylko istnieją celebrują praktykami ducha ten szczególny wieczór i całą noc, od zachodu słońca aż do wschodu słońca następnego dnia pokazując dobitnie, że Joga to zjednoczenie ludzkich serc i dusz w praktyce doskonałości! Mistyczne tradycje tak na Wschodzie jak i na Zachodzie od zawsze używały dni Nowiu, czasu dochodzenia księżyca do Nowiu jako okresu wzmożonych praktyk, czy to mistycznej modlitwy serca czy alchemii dla znalezienia eliksirów długowieczności. Czas ten jest bardzo dobry dla rozwikływania syndromu pociągu do śmierci, który powoduje sploty niekorzystnych okoliczności, chorób, wypadków, nieszczęść czy katastrof przynoszących cierpienie albo nagłą śmierć. Usuwanie pecha, zdejmowania klątw, usuwanie skutków złej czarnej magii, to wszystko zabiegi ochronne i oczyszczające jakie od tysiącleci praktykuje się w czasie Nowiu, w noc poprzedzającą Nów Księżyca zwaną ogólnie Śiwaratri, Nocą Łaski! Bardzo popularna jest praca z żywiołami, jak praniczne ćwiczenia oddechowe czy rytuały ogniowe Homa. Wytrawni Nathowie, praktykujący głęboko Hathajogę potrafią przez 2-3 godziny utrzymywać Mudrę długiego życia i nieśmiertelności zwaną Viparitakarani, w wielkim uproszczeniu podobną do prostej półświecy, tak, że głowa jest na dole, a nogi i ręce w górze, co daje mocne ukrwienie mózgu i odmłodzenie!

3. Maha-Śiwa-Ratri, dosłownie Wielka Noc Łaski to czas uwolnienia od dawnych błędów, grzechów, od nałogów i złych, szkodliwych przyzwyczajeń, czas wielkiego uwolnienia i przebaczenia. Osoby skłócone, mające do siebie jakieś urazy odwiedzają się i spotykają w czasie Śiwaratri i odpuszczają sobie wzajemnie swoje ciężkie grzechy, padają sobie w w ramiona i objęcia, błogosławią sobie. Jogowa zasada Ahimsa każe przebaczać i jeśli obie strony są gotowe do takiej pokuty to wspólnie i z miłością celebrują MahaRatri. Każdy uczeń i uczennica Jogi dba doskonale o to, aby do nikogo nie żywić urazy, a szczególnie aby żyć w miłości i przyjaźni wielkiej ze wszystkimi swoimi duchowymi nauczycielami, instruktorami, Guru czy Mistrzami! W czas Maha-Ratri uczniowie przybywają do Aśramu czy Ośrodka swego Mistrza, Guru, do swych instruktorów aby odnowić Przymierze Łaski, odnowić praktykę, ślubowania duchowe i inicjacje! Ahimsa to zasada niekrzywdzenia, która zabrania czynów złych i krzywdzących takich jak zabijanie, ranienie, zadawanie bólu, sprawianie przykrości, stąd dla słabych duchowo ludzi specjalne dni na oczyszczenie, uwolnienie i przebaczenie obejmujące głębsze sfery psychiki, a nie tylko podstawowy trening dla doskonalenia formy przejawienia jaką jest ciało gęste. Joga uczy o kilku coraz subtelniejszych powłokach cielesnych, i z każdą się pracuje, aby była udoskonalana. Praca tylko z ciałem fizycznym nie jest uważaną za właściwą nawet przez Mistrzów Hatha Jogi. W czas Maha-Śiwa-Ratri pojednujemy się ze wszystkimi naszymi mistrzami, nauczycielami, instruktorami i przewodnikami jakich tylko spotkaliśmy w tym ziemskim życiu! Każdy nauczyciel duchowy jest dla ludzi boskim darem i błogosławieństwem!

4. Istnieją trzy wielkie celebracje duchowe w tradycjach Jogi na Wschodzie, a właściwie dawniej istniały w całej Euroazji, po jednej w każdym czwórmiesiącu. W Rybach to Maha-Ratri, w Raku to Guru-Purnima, święto mistrzów i nauczycieli duchowych - można powiedzieć, że jest to Dzień Duchowego Nauczyciela, a w Skorpionie to tak zwane Święto Światła, Di(pa)wali! Trzy razy w roku jogini kultywują takie szczególne dnie, ale bodaj Maha-Śiwa-Ratri jest najbardziej ekumenicznym, pojednawczym i publicznym z tych mistyczno-duchowych, ezoterycznych festiwali związanych z jogiczną kulturą Ducha! Wszystkie ośrodki Jogi w każdej szkole u każdego mistrza czy nauczyciela celebrują obchody Dnia Jogina znane jako Maha-Śiwa-Ratri. Jest to wielka pamiątka związana ze zstąpieniem na Ziemię doskonałego Mistrza Jogi, Śri Śiwa Jogeśwara zwanego w skrócie Sadaśiwą. Uczniowie i studenci Jogi wszędzie na świecie zapraszają i przyprowadzają na Maha-Śiwa-Ratri swoje rodziny, przyjaciół i znajomych aby wszyscy wspólnie pojednali się ze sobą w Bogu, bo słowo Joga samo w sobie oznacza Pojednanie! Mahaśiwaratri to czas, kiedy natura powoli budzi się do życia i wiosennego kwitnienia, czas pozimowego przednówka i ożywienia duszy! Jest to noc intensywnego wysiłku dla polepszenia życia w każdej sferze i przywołania pomyślnych sił Natury na cały nadchodzący rok, stąd rytuały dla zjednania harmonii, powodzenia i pomyślności w życiu ludzi! W Indii zauważa się, że największe klęski żywiołowe zdarzają się w tych okolicach, gdzie zaniedbano rytuał Wielkiej Nocy Łaski, a liczba uczestników Maha-Śiwa-Ratri jest raczej niewielka. Dzięki badaniom naukowym udowodniono już nawet, że jeśli przynajmniej pięć procent ludzi na jakimś terenie jest żywo zaangażowanych w medytowanie i praktyki doskonalenia duchowego, to kataklizmy i klęski naturalne omijają cały ten obszar, a nawiedzają okolice, które zaniedbały się pod względem kultury duchowej!

5. Najstarsze i najpiękniejsze szkoły jogiczne na Wschodzie głoszą taki pogląd, że właśnie w Noc Śiwa staje się człowiek prawdziwym Uczniem Duchowym Ścieżki Jogi, uczniem Drogi Doskonałości, że jest to dla praktykujących czymś w rodzaju wspólnotowej Inicjacji we Współczucie i Przebaczenie ponad i poza szkołami czy stylami nauczania, liniami przekazu i rodzinami aśramowymi uczniów poszczególnych Guru! Często spotkać można zwyczaj dawania jakiegoś duchowo znaczącego prezentu osobie której sympatię lub przebaczenie pragniemy zjednać, osobie którą chcemy przebłagać za uczynione jej zło czy krzywdę. Szkoły siddhów uważają, że dobrzy ludzie zapraszają wszystkich z którymi chcieliby się pojednać, a źli to tacy, którzy na prośby o pojednanie nie zjawiają się i nie chcą uczestniczyć w odwiecznej ceremonii pojednania z Bogiem i pomiędzy sobą w rodzinach czy kręgach znajomych! Śiwa Ratri, czas dochodzenia do Nowiu Księżyca jest najlepszy do tego, aby wymazać ze swego serca wszelką nieprzyjaźń, awersję, urazy, bariery czy podziały, stąd właśnie kultywowanie oczyszczenia duszy w tym najbardziej sprzyjającym okresie! Jogini i Siddhowie generalnie używają kosmicznych terminów księżycowych do swej praktyki i ćwiczeń w zakresie rozwoju duchowego i ascezy, ale czas Maha-Śiwa-Ratri, Nów w znaku Mina, Ryby jest szczególnie znany i powszechnie stosowany w całej kulturze Euroazji. Uczniowie duchowi mistycznych szkół Wschodu znani są ze swojego wielkiego szacunku i respektu wobec mistrzów, przewodników, a nawet wobec prostych nauczycieli instruujących w ćwiczeniach jogicznych. To z głębokiego naturalnego szacunku dla boskich mistrzów i przewodników, uczniowie każde zadanie czy zalecenie Guru starają się wykonywać tak dobrze jak w wojsku żołnierze każdy rozkaz swego dowódcy. Człowiek inteligentny i sprawny umysłowo rozumie, że to, co wypełnia się dla Boga i Guru musi być zrobione nawet lepiej niźli rozkaz dowódcy w wojsku od którego zależy doczesne życie lub śmierć w wypadku wojny. To, co zaleca duchowy Mistrz, Guru jest tym od czego zależy nie tylko jedno doczesne życie ale i cała wieczność, wiele wcieleń i życie samej Duszy! Stąd taka wielka gorliwość i sumienność uczniów duchowych w stosowaniu się do pleceń i rad Śri Guru w każdej szkole czy linii przekazu Jogi. Pojednanie i starcie wszelkiej nieprzyjaźni to jedno z tych zaleceń dla którego warto pościć cały dzień i intensywnie praktykować jogiczne ćwiczenia przez całą noc. Praca w sumie niewielka i łatwo dostępna dla każdego człowieka, raz w roku, a zysk bardzo wielki dla ludzkości!

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów