Satkara

Satkara, satkAra, satkāra, w dewanagari: सत्कार - jedna z podstawowych praktyk omawiana w Jogasutrach przez Ryszi Patańdźali. Satkara posiada dwa główne rodzaje znaczeń, bardziej potoczne i bardziej techniczne w sensie praktyki jogi.

Potoczne znaczenia ogólne: dobre traktowanie, dobre prowadzenie się (w sensie moralnym), dobre leczenie (dobra, skuteczna kuracja), dobra służba, dobre służenie (dobre posługiwanie); okazywanie szacunku i czci w należyty sposó; łaskawość czy wręcz królewska łaska; gościnność, chętne częstowanie gości jedzeniem; kultywowanie praktyk religijnych w stosownym czasie, świętowanie; należyte spalenie ciała zmarłych osób.

Szczególne znaczenia w jodze: troskliwość, uważność, dbałość, należyte starania, pilność, staranność, akuratność (punktualność, działanie odpowiednie do sytuacji); uwaga, skupienie, skupienie uwagi, baczenie, czujność; rozważny wzgląd i baczenie na wszystko w odniesieniu do jogi, szanowanie jogi, respekt dla nauczycieli, uwaga nastawiona na jogę i mistrza etc. Tradycyjnie, w jodze, satkara to skupienie, uważność i pilność ucznia, zważanie na to co uczy i zaleca nauczyciel (mistrz, guru), pilne ćwiczenie tego co zaleca nauczyciel, przestrzeganie zasad praktyki jogi etc.

Dwa skrzydła na których porusza się jogin czy jogini szybując ku niebiosom to satkara i pratjaja.

Satkāram (satkAram) oznacza tyle co ćarkāram (caRkAram) czyli uważne rozmyślanie z szacunkiem i respektem w stosunku do zasad, nauk i mistrzów jogi, uważne i należyte przemyśliwanie wszystkiego co dotyczy jogi.

Satkāraṇa (satkaraNa) to należyta dbałość o traktowanie zwłok i odpowiedni pochówek wraz ze spaleniem ciała zmarłej osoby, rytuał pogrzebowy.