Weles: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Weles, Wołos - jedno z naczelnych bóstw słowiańskich. Bóg przysięgi, sztuki, magii, wiedzy, rzemiosła, poezji, muzyki, kupców, bogactwa i dostatku, zaświatów...") |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Weles, Wołos - jedno z naczelnych bóstw słowiańskich. | '''Weles''', Wołos - jedno z naczelnych bóstw słowiańskich. Bóg przysięgi, sztuki, magii, wiedzy, rzemiosła, poezji, muzyki, kupców, bogactwa i dostatku, zaświatów. Uosobienie mądrego gospodarza. Przypisuje mu się również funkcję opiekuna bydła, którego posiadanie oznaczało życie w dobrobycie. Jednak niektórzy badacze wskazują na pomylenie Welesa ze świętym Własem (św.Błażejem), który u prawosławnych Słowian jest opiekunem bydła. Weles dawał natchnienie wieszczom i szamanom. | ||
Bóg przysięgi, sztuki, | |||
Przypisuje mu się | Nazwa bóstwa pochodzi prawdopodobnie od rdzeni ''volstъ'' - włość, mienie należące do wspólnoty, ''valas''- włos, sierść lub ''wel'' - widzieć, czarowny wzrok. | ||
Weles dawał natchnienie wieszczom i szamanom. | |||
Nazwa bóstwa pochodzi prawdopodobnie od rdzeni ''volstъ'' - włość, mienie należące do wspólnoty, ''valas''- włos, sierść lub ''wel'' - widzieć, czarowny wzrok. | |||
Imię Weles/Veles łączone też jest z nordycką krainą umarłych - ''Valhallą'', co by tłumaczyło, że często przedstawiany jako także władca Nawii - zaświatów u Słowian. Wedle folklorystyznych wierzeń na łąki Nawii Weles wyprowadza dusze. W języku litewskim dusze zmarłych nazywane były veles. | Imię Weles/Veles łączone też jest z nordycką krainą umarłych - ''Valhallą'', co by tłumaczyło, że często przedstawiany jako także władca Nawii - zaświatów u Słowian. Wedle folklorystyznych wierzeń na łąki Nawii Weles wyprowadza dusze. W języku litewskim dusze zmarłych nazywane były veles. | ||
[[Category:Bóstwa]][[Category:Bóstwa słowiańskie]] | |||
Aktualna wersja na dzień 12:35, 31 sty 2017
Weles, Wołos - jedno z naczelnych bóstw słowiańskich. Bóg przysięgi, sztuki, magii, wiedzy, rzemiosła, poezji, muzyki, kupców, bogactwa i dostatku, zaświatów. Uosobienie mądrego gospodarza. Przypisuje mu się również funkcję opiekuna bydła, którego posiadanie oznaczało życie w dobrobycie. Jednak niektórzy badacze wskazują na pomylenie Welesa ze świętym Własem (św.Błażejem), który u prawosławnych Słowian jest opiekunem bydła. Weles dawał natchnienie wieszczom i szamanom.
Nazwa bóstwa pochodzi prawdopodobnie od rdzeni volstъ - włość, mienie należące do wspólnoty, valas- włos, sierść lub wel - widzieć, czarowny wzrok.
Imię Weles/Veles łączone też jest z nordycką krainą umarłych - Valhallą, co by tłumaczyło, że często przedstawiany jako także władca Nawii - zaświatów u Słowian. Wedle folklorystyznych wierzeń na łąki Nawii Weles wyprowadza dusze. W języku litewskim dusze zmarłych nazywane były veles.