Kultura Aryan, a Demony Niegodziwości

Arya to człowiek szlachetny i nobliwy jest, w odróżnieniu od Dasyu, czyli osoby niegodziwej, złej i zepsutej. Arya praktykuje rytuały i ćwiczenia duchowe przepisane ludziom przez Niebiosa, objawione przez anielskie istoty z wyższych światów.

Dasyu ochoczo dokucza innym, męczy dręczy i uciska ludzi, a w miejsce autentycznie objawionych rytuałów i praw boskich ustanawia swoje własne, narzucając je innym przemocą, uciskiem i terrorem. Arya jest wielbicielem Boga Stwórcy Kreacji i podąża za prawością objawioną w cnotach Niebios przez anioły Dobra i Prawości.

Słowo Arya synonimem jest boskości i uduchowienia, często synonimem pojęcia Iśwara lub osoby z Iśwara zrodzonej, gdyż powiadają stare księgi, iż „Arya Iśwaraputrah“, co znaczy, że Arya Boskim Synem Jest!

Iśwara to boskość immanentna, zasada czy istota boskości w żywych istotach, w ludzkich bytach, a przejawia ją człowiek poprzez duchowe udoskonalenie, poprzez praktykę głębokiej, wewnętrznej duchowej Yogi czy Tantry. Iśwara to obraz Boga skupiony w centrum duszy jak w ognisku soczewki, obraz, który ożywia się, gdy całą mocą uczuć i myśli skierowujesz uwagę na to, co boskie.

Poruszenie Boga Immanentnego Iśwara, w centrum ludzkiej istoty daje władzę rozpoznawania religijnego fałszu, obłudy i moc odrzucenia tego, co nie pochodząc od Boga zostało dodane do boskiej religii przez skorumpowanych ludzi zwanych Dasyu.

Tak zawsze, kiedy budzi się człek ku boskości, powstaje religijna reformacja, często tylko częściowa, a czasem i całkowita, jeśli przebudzenie jest pełne. Synostwo Boże rodzi się wewnątrz człowieka uduchowionego jako wzrost działania Iśwara, obrazu Boga na duszę, umysł, uczucia i ciało ludzkiej istoty.

Cywilizacja Aryan to cywilizacja ludzi świadomych boskiego pochodzenia, a przez to przejawiających boskie, duchowe cechy i właściwości, takie jak Maitri, a jest to zdolność do okazywania Przyjaźni, Życzliwości, Sympatii w szczery niezafałszowany sposób. Ludzie którzy nie przejawiają Życzliwości ani Przyjaźni, nie są szczerzy w swoich sympatiach, tych bogowie, archanioły Niebios zaliczają do Dasyu.

Ignoracja i bezmyślnie łamanie boskich praw i zasad przyrody charakteryzuje najgorsze zło wśród Dasyu, bo zakłóca ład i porządek całej planety, a przecież przyroda została zbudowana boską ręką i ignoranci nie powinni manipulować wbrew prawom natury. Przykładowo, ludzka rasa zdolna jest do współżycia płciowego dla czerpania rozkoszy i przyjemności, a zwierzęta tylko dla rozmnażania zdolne są współżyć seksualnie, z nielicznymi wyjątkami. Nie należy człowieka czynić zwierzęciem cofając go w rozwoju wymysłem chorym, jakby miał współżyć tylko dla prokreacji gatunku, co jest oznaką zezwierzęcenia, a należy nauczać wzniosłej Tantry Maithuna o sprawianiu sobie największych rozkoszy poprzez obcowanie mężczyzny i kobiety.

Poznaje się Dasyu, złego i wykolejonego nagodziwca po chorych poglądach dotyczących życia seksualnego ludzkich istot, a chore poglądy Dasyu nie mają z boskim prawem nic wspólnego, są jedynie wypaczeniami religii i wypaczeniem biologicznej nauki o płciowości. Arya jest istotą szlachetną, uczciwą, wierną, nieobłudną, a prostolinijną i szczerą!

O tym że rozkosz jest prawem boskim nauczają wszystkie starożytne, objawione tradycje duchowe, czy religijne. Żądza posiadania drugiej osoby na wyłączność, dysponowania nią i używania wedle woli dla własnego zadowolenia, charakterystyczna jest dla Dasyu, będąc cechą niegodziwości i bezbożności, a wyrasta z zawiści i zazdrości. Miłowanie, Przyjaźń, te boskie właściwości wykluczają rojenia zazdrościowe!

Trzy demony atmosfery, czyli nastroju, demony mącące człowieczeństwo poprzez subtelne i ledwie zauważalne wpływy psują człowieczeństwo i deprawują ludzi. Istoty te działające prawie niezauważalnie wspominane są przez pradawnych Aryan, którzy byli specjalistami w rozpoznawaniu ich działania oraz wpływu. Istoty te postrzegane często jako energie, z uwagi na charakter ich działania to Śuszńa, Śambara i Arbuda, a gatunkowo należą do Asuras, demonów deprywujących i wypaczających naturalną boskość.

Ich nastrój, energia bardzo subtelna stanowi zasłonę na duszy, zasłonę która uniemożliwia człowiekowi postrzeganie i realizowanie duchowej natury, boskości, a jeśli jej szuka, to otrzymuje wypaczony, zniekształcony obraz Boga w postaci karykatury.

Ci, którzy w Bogu widzą mściwego starca, albo kogoś kto nakazuje stosować się do idiotycznych reguł wszyscy mają wokół duszy rozciągniętą zasłonę obłudy. Demon Suszńa wypacza kierunki rozwoju człowieka w ogólności, tak, że człowiek dla osiągnięcia Boga rezygnuje przykładowo z życia płciowego, maltretuje się celibatem, a w rzeczywistości jest to błędny, fałszywy kierunek rozwoju, który uwstecznia zamiast rozwijać człowieka w lepszą duchową istotę.

Wszelkie opaczne i przesadne pojmowanie zasad religijnych, a pomijanie czy lekceważenie tego, co istotne może być zwiedzeniem stosowanym przez Suszńasura, demona ułudy. Demon Suszna często produkuje rozkazy do samodestrukcji, wycofania się z duchowej działalności, ucieczki przed życiowymi wyzwaniami, inspiracje wiodące do nie tych cnót, które są faktycznie potrzebne, do pomieszania wartości, a także do niszczenia tych, którzy żyją w duchu pobożności. Dasyu często ulega wpływom takich szkodliwych istot i ogarnia ich nastrój demona, stąd są złośliwi wobec dobra, prawości, pobożności wedle boskich praw realizowanych.

Demon Sambara często przyjmuje postać świętoszka udającego boskość, która jest sprytnie wytworzonym złudzeniem. Charakterystyczny jest słodki i przymilny fałsz, gdyż Asura Sambara sączy truciznę do ludzkiego umysłu stwarzając iluzję, wrażenie, że ktoś jest uduchowiony czy święty. Obwołanie świętym jakiegoś plugawego ludobójcy i zbrodniarza, ukrywanie jego niegodziwości, a wprowadzenie w błąd rzekomą świętością, powoduje, że ludzie wielbiący takiego świętego, w słodki sposób obudzą się z głową i sercem w bardzo trującym szambo świadomości takiej zdegenerowanej istoty.

Demon Sambara pod pozorem walki ze złem niszczy wszelkie dobro, niejako przy okazji, niechcący albo w skutek wyższej konieczności. Widać jak pod pozorem rzekomej walki z terroryzmem ludzie pozbawiani są elementarnych ludzkich praw do własnego światopoglądu czy religii w różnych krajach i od razu łatwo poznać tu psychomanipulację przez Demona Sambara.

Oba demony sprawiają wrażenie złudnej siły, skupiają ludzkie dążenia ku mocy osiągania fałszywych, złudnych rzeczy, a także na szybkich i błyskotliwych sukcesach, które są tylko pozorne, gdyż w rzeczywistości przynoszą więcej szkody niż pożytku.

Trzecia siła demoniczna, Arbuda Asura szczególnie mocno podkreśla swoja wielkość i nieistniejące możliwości. Arbuda to jak wielka chmura, z której jest mały deszcz, wielka iluzja wskutek której ludzie zwiedzieni osiągają wielkie rozczarowania. Demon Suszńa podsyca wszelką ludzką małość i brak wartości, demon Sambara podsyca pogardę i lekceważenia wobec innych, a demon Arbuda podsyca skłonności do siłowej opresji i ciemiężenia bliźnich.

Trzy demony powietrzne zwane są demonami wojny, gdyż wzmacniają poczucie czy nastrój grozy, zagrożenia i strachu, a potem tendencje do siłowych i opresyjnych rozwiązań nagromadzonego napięcia. Stanowią też trzy charakterystyczne rodzaje powietrznych kataklizmów, które też generują wytwarzając emocje, energie, nastrój dla zjawiska.

Ludzie duchowi łatwo rozpoczynają działanie sił niegodziwego zła i podlegających mu Dasyu, ludzi zdegenerowanych moralnie, a nawet pozbawionych całkowicie ludzkich uczuć wyższych.

Arya wystrzega się niegodziwości kultywując szlachetność charakteru, a to są trzy cechy w szczególności jak Prawość, Sprawiedliwość i Prawda, tak w myśleniu i mówieniu, jak i w postępowaniu. Kto uważa się za religijnego ratując rzekomo zygoty przed ich zamordowaniem, a nie ratuje 50 tysięcy już urodzonych dzieci, które co dzień umierają z głodu, ten jest niewątpliwie antyreligijnym obłudnikiem, który zamiast zmniejszać cierpienie, zwiększa i wzmaga okrutny ból żyjących.

Boskie prawo nakazuje usuwać i zmniejszać cierpienie, wybierać mniejsze zło, a cierpienie zygoty jest mniejsze niźli cierpienie noworodka czy małego dziecka konającego z głodu.

Ludzie nie mogą być Aryami, jeśli powiększają zło i czynią niegodziwość, nieprawość względem objawionego Słowa Bożego. Kto działa niezgodnie z zasadą Życzliwości, Przyjaźni i niezgodnie z zasadą Miłosierdzia i Współczucia, Karuńa to nie jest istotą dobrą, a Bóg nie ustanawiał ludzkich ustaw ani przepisów, które jeśli są niezgodne z Wolą Bożą, są zawsze dziełem zła, nie są prawem, ale bezbożnym bezprawiem.

Dusza ludzka jest z natury istotą wolną, która winna respektować zasadę Rta Prawo Zwrotu i jego konsekwencje, a to jest katalog pięciu lub dziesięciu bardzo zasadniczych praw, oraz kilkudziesięciu mniejszych praw.

Prawo przyrody do naturalnego rozwoju i istnienia musi być respektowane nade wszystko, a dzika przyroda wszędzie na świecie pod wielką i troskliwą opieką przed niszczycielskimi Dasyu. Każdy człowiek uduchowiony czuje cierpienie przyrody i planety czynnie przeciwdziałając i tu jest klucz do prawdziwej religijności, klucz Aryanu!

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów