Bhawana

Bhawana - w sanskrycie: bhāvana (भावन) od bhāva - jest to boskie zamierzenie, stwarzanie, istnienie, odczuwanie, odnosi się do doświadczenia oraz kontemplacji. Sylaba 'bha' oznacza światło, piękno lub odbicie. Oznacza proces oglądu czegoś lub kogoś w świetle umysłu lub w swietle duszy/jaźni, a ostatecznie, w świetle Boga Stwórcy. Doświadczanie czy kontemplowanie w świetle jaźni/duszy celem uzmysłowienia, odczucia, poznania Prawdy o obiekcie na którym kultywowana jest bhāvanam. Pojęcie bhāvana odnosi się do „doświadczenia” według Īśvarapratyabhijñāvimarśinī (KSTS tom 65, 330). – Odpowiednio „[...] Zatem w wyniku praktykowania [tego wglądu] cechy Jego świadomości, które są aspektami Śakti , w pełni przenikną [te różne poziomy], powodując powstanie [różnych] mocy. Ale nawet bez praktyki, w [rzadkim] przypadku natychmiastowego zanurzenia się w To, osiąga się stan wyzwolenia w życiu poprzez proces bezpośredniego doświadczenia (āvis-bhāvana-krama) [Pięciu Stanów Mistycznych]: Błogość, Wznoszenie się, Drżenie, Sen i „Wirowanie”, co oznacza przenikanie”.

Bhairava uczy Boginię, Śri Devi, o swoim wewnętrznym stanie bhāvanam: „[...] Tam, w centrum [tj. w fundamencie], o Córko Gór, znajduje się najwyższe światło pomiędzy dwojgiem, bytem i nieistnieniem. W tym centrum moja (energia) przebywa w zgodzie z (jej najwyższym) stanem istnienia. (Ona jest) Kālī, która generuje (kalanī) czas, ta, która jest przyczyną myślenia (kalpanā). Następnie wyszła ta najwyższa Bogini, która pożera czas, pochłonięta błogością własnej (wrodzonej) błogości, potężna w kontemplacji (jej) własnej natury [tj. svabhāva-bhāvana-utkaṭā]. Ustanowiona na płaszczyźnie świadomości i nieświadomości, znajduje się pomiędzy płaszczyzną świadomości a nieświadomości. (Ona jest) Boginią, która jest Wielką Pustką, Transmentalną, która pożera czas”.