Minakszi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Himalaya-Wiki
(Utworzył nową stronę „Minakshi - dosł. "rybie oczko", w zapisie IAST mīnākṣi, często zapisywane jako Meenakshi w języku angielskim, Tamil மீனாட்சி) jest awatarą hindu…”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
Minakshi - dosł. "rybie oczko", w zapisie IAST mīnākṣi, często zapisywane jako Meenakshi w języku angielskim, Tamil மீனாட்சி) jest awatarą hinduskiej [[Bogini]] [[Parwati]] małżonki [[Śiwa]] Boga - czczona i wielbiona głownie w Południowej Indii. Jest jedną z kilku żeńskich form Boga mających wielką świątynię ku swej czci - słynną Świątynię Meenakshi w Madurai, w stanie Tamil Nadu. Znak Ryby zapożyczony przez chrześcijaństwo jest zapożyczony prawdopodobnie z kultu Minakszi [[Dewi]].  
'''Minakshi''' - dosł. "rybie oczko", w zapisie IAST mīnākṣi, często zapisywane jako Meenakshi w języku angielskim, Tamil மீனாட்சி) - jest awatarą hinduskiej [[Bogini]] [[Parwati]] małżonki [[Śiwa]] Boga - czczona i wielbiona głownie w Południowej Indii. Jest jedną z kilku żeńskich form Boga mających wielką świątynię ku swej czci - słynną Świątynię Meenakshi w Madurai, w stanie Tamil Nadu. Znak Ryby zapożyczony przez chrześcijaństwo jest zapożyczony prawdopodobnie z kultu Minakszi [[Dewi]].  


Świątynia Minakszi znajduje się w Indiach w Maduraj. Jest najokazalszą świątynią w południowej części kraju. Minakszi oznacza "rybie oczko" i tak właśnie brzmiało imię hinduskiej księżniczki. Legenda mówi, że dziewczynka od urodzenia miała trzy piersi, a jedyną szansą na pozbycie się dodatkowej jest spotkanie swojego przyszłego męża. Stało się tak, gdy księżniczka spotkała i poślubiła boga [[Śiwa]], który przybrał postać Sundareśwara. Historię tę przytacza się jako objaśnienie pochodzenia tego kompleksu świątyń, w którym znajdują się kultowe budowle Minakszi Dewi i Sundareśwara Śiwa. Jest to zarazem jedno z najokazalszych miejsc pielgrzymek w Indii.  
'''Świątynia Minakszi''' znajduje się w Indiach w Maduraj. Jest najokazalszą świątynią w południowej części kraju. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z VII w., ale może być dużo starsza. Niestety, w XIII w. Maduraj spustoszyli muzułmanie i obecny kształt świątynia uzyskała dopiero w XVII w. Minakszi oznacza "rybie oczko" i tak właśnie brzmiało imię hinduskiej księżniczki. Legenda mówi, że dziewczynka od urodzenia miała trzy piersi, a jedyną szansą na pozbycie się dodatkowej jest spotkanie swojego przyszłego męża. Stało się tak, gdy księżniczka spotkała i poślubiła boga [[Śiwa]], który przybrał postać Sundareśwara. Historię tę przytacza się jako objaśnienie pochodzenia tego kompleksu świątyń, w którym znajdują się kultowe budowle Minakszi Dewi i Sundareśwara Śiwa. Jest to zarazem jedno z najokazalszych miejsc pielgrzymek w Indii.
 
'''Maduraj''' (hind. Madurai, dewanagari मदुरै , transkrypcja madurai ) to miasto w południowej części Indii, w stanie Tamil Nadu, nad rzeką Wajhaj (uchodzi do cieśniny Palk), stolica okręgu Madurai. Około 1,2 mln mieszkańców. Maduraj to religijne i kulturowe centrum Tamilów, gdzie jest słynny kompleks świątynny Świątynia Minakszi w Madurai poświęcony Śiwie i jego małżonce, Parwati w legendarnym miejscu ich ślubu. Do głównej budowli prowadzi dwanaście monumentalnych bram (gopur), umieszczonych w trzech pierścieniach murów i pokrytych tysiącami malowanych rzeźb miejscowych władców i bóstw. Najwyższa z bram sięga 60 metrów, a całkowity teren zajmowany przez świątynię ma wymiary 259 na 233 m.  


Teren świątyni Minakszi ma wymiary 259 na 223 m. Wiele budowli pochodzi z czasów miejscowego władcy Tirumala Najaka (lata 1623-1655), lecz świątynia została założona przynajmniej w XII wieku, zaś nadzwyczajna Sala Tysiąca Filarów (których według niektórych obliczeń jest tylko 997) pochodzi z XVI wieku. Podobno każdy filar jest inny a obejrzenie wszystkich podobizn mężczyzn, kobiet,  bogów i bogiń zajęłoby miesiące. Jest to tętniąca życiem świątynia, która wciąż przyciąga pielgrzymów w  dzień i w nocy. Można spotkać tam wiele procesji i sporo obrzędów  odprawianych przy muzyce.  
Teren świątyni Minakszi ma wymiary 259 na 223 m. Wiele budowli pochodzi z czasów miejscowego władcy Tirumala Najaka (lata 1623-1655), lecz świątynia została założona przynajmniej w XII wieku, zaś nadzwyczajna Sala Tysiąca Filarów (których według niektórych obliczeń jest tylko 997) pochodzi z XVI wieku. Podobno każdy filar jest inny a obejrzenie wszystkich podobizn mężczyzn, kobiet,  bogów i bogiń zajęłoby miesiące. Jest to tętniąca życiem świątynia, która wciąż przyciąga pielgrzymów w  dzień i w nocy. Można spotkać tam wiele procesji i sporo obrzędów  odprawianych przy muzyce.  


Maduraj jest drugim, co do wielkości (po Madrasie) miastem stanu Tamilnadu. Zbudowali je Pandijowie , a do VII-XIII w. było ich stolicą. Świątynia bogini Minakszi jest najsławniejszym i największym obiektem kultu w Maduraj. Zlokalizowany jest w centrum historycznej części miasta. Główne obiekty kompleksu powstały w latach 1560-1680. Artystyczny kunszt nadano jej za czasów Najaków, gubernatorów Widźajanagaru. Znaczący wkład wniósł Tirumala (panujący w latach 1623-1660).
'''Maduraj''' jest drugim, co do wielkości (po Madrasie) miastem stanu Tamilnadu. Zbudowali je Pandijowie , a do VII-XIII w. było ich stolicą. Świątynia bogini Minakszi jest najsławniejszym i największym obiektem kultu w Maduraj. Zlokalizowany jest w centrum historycznej części miasta. Główne obiekty kompleksu powstały w latach 1560-1680. Artystyczny kunszt nadano jej za czasów Najaków, gubernatorów Widźajanagaru. Znaczący wkład wniósł Tirumala (panujący w latach 1623-1660).


Świątynia reprezentuje styl drawidyjski (południowo indyjski). Tradycyjnie mury zewnętrzne posiadają cztery gopury. Kolejne obwody murów zawierają następne jedenaście niższych gopur. Mandir centralny poświęcony jest formie bogini Parwati w aspekcie Minakszi (której oczy mają kształt ryby), będącej córką Kubery, przywódcy istot podziemi i skarbów, jednego z lokapalów. Jej małżonkiem pozostaje Śiwa Sundareśwara, drugie pod względem ważności bóstwo tej świątyni. Obu tym postaciom poświęcone są dwa oddzielne zbiory obiektów sakralnych i dedykowane im wewnętrzne pawilony.  
Świątynia reprezentuje styl drawidyjski (południowo indyjski). Tradycyjnie mury zewnętrzne posiadają cztery gopury. Kolejne obwody murów zawierają następne jedenaście niższych gopur. Mandir centralny poświęcony jest formie bogini Parwati w aspekcie Minakszi (której oczy mają kształt ryby), będącej córką Kubery, przywódcy istot podziemi i skarbów, jednego z lokapalów. Jej małżonkiem pozostaje Śiwa Sundareśwara, drugie pod względem ważności bóstwo tej świątyni. Obu tym postaciom poświęcone są dwa oddzielne zbiory obiektów sakralnych i dedykowane im wewnętrzne pawilony.  


Na terenie świątyni znajdują się też inne bóstwa czczone przez przybywających wiernych. Jedne są obrzucane kulkami z ryżu i masła, do innych kapłan przylepia kawałki ciasta, które wyznawcy odrywają z bóstwa i zjadają. Hindusi co rano budzą swoje bóstwa, polewają je wonnościami i stopionym masłem, potem ubierają w girlandy kwiatów. Co roku w tej świątyni odbywa się "ślub" dwóch bóstw, wielka religijna uroczystość z muzyką i procesją. Do świętego miejsca gdzie znajduje się posąg Minakszi mają wstęp tylko wyznawcy hinduizmu.  
Na terenie świątyni znajdują się też inne bóstwa czczone przez przybywających wiernych. Jedne są obrzucane kulkami z ryżu i masła, do innych kapłan przylepia kawałki ciasta, które wyznawcy odrywają z bóstwa i zjadają. Hindusi co rano budzą swoje bóstwa, polewają je wonnościami i stopionym masłem, potem ubierają w girlandy kwiatów. Co roku w tej świątyni odbywa się "ślub" dwóch bóstw, wielka religijna uroczystość z muzyką i procesją. Do świętego miejsca gdzie znajduje się posąg Minakszi mają wstęp tylko wyznawcy hinduizmu.
 
Świątynia Bogini Minakszi jest jednym z 51 sławnych "miejsc mocy" (śaktipitha) tradycji śaktyzmu. Dla tradycji hinduizmu tamilskiego jest źródłem błogosławieństw bóstwa planety Merkury, czyli Budha.
 
'''Kalendarz świąt i rocznic'''
 
#Zaślubiny boskiej pary - co roku bardzo uroczyście obchodzona jest rocznica zaślubin boskich kochanków, patronów świątyni (Chitrai Purnima przypadająca w kwietniu lub maju).
#Święto Łodzi (przypadający w styczniu lub lutym). 


[[Category:Bóstwa]]
[[Category:Bóstwa]]

Aktualna wersja na dzień 14:39, 14 mar 2010

Minakshi - dosł. "rybie oczko", w zapisie IAST mīnākṣi, często zapisywane jako Meenakshi w języku angielskim, Tamil மீனாட்சி) - jest awatarą hinduskiej Bogini Parwati małżonki Śiwa Boga - czczona i wielbiona głownie w Południowej Indii. Jest jedną z kilku żeńskich form Boga mających wielką świątynię ku swej czci - słynną Świątynię Meenakshi w Madurai, w stanie Tamil Nadu. Znak Ryby zapożyczony przez chrześcijaństwo jest zapożyczony prawdopodobnie z kultu Minakszi Dewi.

Świątynia Minakszi znajduje się w Indiach w Maduraj. Jest najokazalszą świątynią w południowej części kraju. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z VII w., ale może być dużo starsza. Niestety, w XIII w. Maduraj spustoszyli muzułmanie i obecny kształt świątynia uzyskała dopiero w XVII w. Minakszi oznacza "rybie oczko" i tak właśnie brzmiało imię hinduskiej księżniczki. Legenda mówi, że dziewczynka od urodzenia miała trzy piersi, a jedyną szansą na pozbycie się dodatkowej jest spotkanie swojego przyszłego męża. Stało się tak, gdy księżniczka spotkała i poślubiła boga Śiwa, który przybrał postać Sundareśwara. Historię tę przytacza się jako objaśnienie pochodzenia tego kompleksu świątyń, w którym znajdują się kultowe budowle Minakszi Dewi i Sundareśwara Śiwa. Jest to zarazem jedno z najokazalszych miejsc pielgrzymek w Indii.

Maduraj (hind. Madurai, dewanagari मदुरै , transkrypcja madurai ) to miasto w południowej części Indii, w stanie Tamil Nadu, nad rzeką Wajhaj (uchodzi do cieśniny Palk), stolica okręgu Madurai. Około 1,2 mln mieszkańców. Maduraj to religijne i kulturowe centrum Tamilów, gdzie jest słynny kompleks świątynny Świątynia Minakszi w Madurai poświęcony Śiwie i jego małżonce, Parwati w legendarnym miejscu ich ślubu. Do głównej budowli prowadzi dwanaście monumentalnych bram (gopur), umieszczonych w trzech pierścieniach murów i pokrytych tysiącami malowanych rzeźb miejscowych władców i bóstw. Najwyższa z bram sięga 60 metrów, a całkowity teren zajmowany przez świątynię ma wymiary 259 na 233 m.

Teren świątyni Minakszi ma wymiary 259 na 223 m. Wiele budowli pochodzi z czasów miejscowego władcy Tirumala Najaka (lata 1623-1655), lecz świątynia została założona przynajmniej w XII wieku, zaś nadzwyczajna Sala Tysiąca Filarów (których według niektórych obliczeń jest tylko 997) pochodzi z XVI wieku. Podobno każdy filar jest inny a obejrzenie wszystkich podobizn mężczyzn, kobiet, bogów i bogiń zajęłoby miesiące. Jest to tętniąca życiem świątynia, która wciąż przyciąga pielgrzymów w dzień i w nocy. Można spotkać tam wiele procesji i sporo obrzędów odprawianych przy muzyce.

Maduraj jest drugim, co do wielkości (po Madrasie) miastem stanu Tamilnadu. Zbudowali je Pandijowie , a do VII-XIII w. było ich stolicą. Świątynia bogini Minakszi jest najsławniejszym i największym obiektem kultu w Maduraj. Zlokalizowany jest w centrum historycznej części miasta. Główne obiekty kompleksu powstały w latach 1560-1680. Artystyczny kunszt nadano jej za czasów Najaków, gubernatorów Widźajanagaru. Znaczący wkład wniósł Tirumala (panujący w latach 1623-1660).

Świątynia reprezentuje styl drawidyjski (południowo indyjski). Tradycyjnie mury zewnętrzne posiadają cztery gopury. Kolejne obwody murów zawierają następne jedenaście niższych gopur. Mandir centralny poświęcony jest formie bogini Parwati w aspekcie Minakszi (której oczy mają kształt ryby), będącej córką Kubery, przywódcy istot podziemi i skarbów, jednego z lokapalów. Jej małżonkiem pozostaje Śiwa Sundareśwara, drugie pod względem ważności bóstwo tej świątyni. Obu tym postaciom poświęcone są dwa oddzielne zbiory obiektów sakralnych i dedykowane im wewnętrzne pawilony.

Na terenie świątyni znajdują się też inne bóstwa czczone przez przybywających wiernych. Jedne są obrzucane kulkami z ryżu i masła, do innych kapłan przylepia kawałki ciasta, które wyznawcy odrywają z bóstwa i zjadają. Hindusi co rano budzą swoje bóstwa, polewają je wonnościami i stopionym masłem, potem ubierają w girlandy kwiatów. Co roku w tej świątyni odbywa się "ślub" dwóch bóstw, wielka religijna uroczystość z muzyką i procesją. Do świętego miejsca gdzie znajduje się posąg Minakszi mają wstęp tylko wyznawcy hinduizmu.

Świątynia Bogini Minakszi jest jednym z 51 sławnych "miejsc mocy" (śaktipitha) tradycji śaktyzmu. Dla tradycji hinduizmu tamilskiego jest źródłem błogosławieństw bóstwa planety Merkury, czyli Budha.

Kalendarz świąt i rocznic

  1. Zaślubiny boskiej pary - co roku bardzo uroczyście obchodzona jest rocznica zaślubin boskich kochanków, patronów świątyni (Chitrai Purnima przypadająca w kwietniu lub maju).
  2. Święto Łodzi (przypadający w styczniu lub lutym).