Jasnowidzenie

Jasnowidzenie, ang. clairvoyance – w w ezoteryce, jodze, tantrze i parapsychologii zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk, przedmiotów i wydarzeń w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej, niejako samym umysłem jako odbiornikiem. Jasnowidzenie nazywane jest percepcją lub odbiorem ponadzmysłowym, pozazmysłowym, paranormalnym.

Jasnowidzenie może dotyczyć zdarzeń, osób, rzeczy i zjawisk odległych zarówno w czasie jak i w przestrzeni. W historii ludzkości stwierdzono istnienie dziesiątków tysięcy jasnowidzów, jednakże współczesna nauka nie odkryła jeszcze mechanizmów stojących za zjawiskiem czy zdolnością jasnowidzenia. Jedyne co może uczynić współczesna nauka, tak samo jak pradawna, to stwierdzić, że dana osoba w jakimś stopniu, w jakiś konkretnych okoliczność wykazuje nadzwyczajne zdolności percepcji zdarzeń i zjawisk (posiada wiedzę, której nie zdobyła w tradycyjny organoleptyczny sposób).

Zjawiska związane z jasnowidzeniem

Jasnowidze nie zawsze muszą rozumieć swoje wizje – mogą one stać się dla nich zrozumiałe dopiero po pewnym czasie, podczas kontaktu z kimś, kogo dotyczyły. Jasnowidze psychometryczni muszą spotkać się z konkretnym człowiekiem (większość potrzebuje kontaktu cielesnego – muszą więc go dotknąć lub dotknąć przedmioty należące do osoby), by mieć wizję na temat jego przeszłości lub przyszłości. Obrazy takie pojawiają się w głowie jasnowidza bez uprzedzenia, nagle, jednak często trzeba czekać na owe wrażenia, nawet kilka tygodni. Nie sposób więc wyobrazić sobie przepowiedzenia komuś przyszłych wydarzeń na zawołanie. Wielu jasnowidzów, szczególnie tych mających wizje dzięki kontaktowi osobistemu bądź dotykowemu (to zdecydowana większość jasnowidzów), potrafi dostrzec aurę, energię człowieka. Jasnowidzenie może mieć rozmaity charakter – od wizji nocnych, stanów transowych, snów proroczych po kontakt bezpośredni w formie przeniesienia. Odmianą jasnowidzenia jest jasnosłyszenie, w którym informacje docierają w postaci dźwięku, a także jasnoczucie (prekognicja).

Literatura ezoteryczna i mistyczna wyróżnia następujące typy jasnowidzenia, według używanych organów ciała subtelnego:

• jasnowidzenie astralne (czuciowiedza)
• jasnowidzenie mentalne (wizje, uzmysławianie wizualizacyjne)
• jasnowidzenie przyczynowe (duchowe, niebiańskie)

Parapsycholodzy wyróżniają kilka sposobów wchodzenia w wizje:

• jasnowidzenie przyszłości – prekognicja
• jasnowidzenie przeszłości – retrokognicja
• jasnowidzenie psychometryczne – jest to jasnowidzenie polegające na opisywaniu przedmiotów, miejsc czy osób, zazwyczaj na podstawie jakiegoś przedmiotu nazywanego świadkiem.

Wśród odmian jasnowidzenia można wyróżnić kilka głównych metod uzyskiwania informacji.

• kryptoskopię – zdolność odczytywania przysłoniętych przedmiotów i zakrytego pisma,
• psychometrię – widzenie zdarzeń odległych w czasie i przestrzeni, w których uczestniczył jakiś człowiek, poprzez bezpośredni kontakt z przedmiotem tego człowieka,
• auroskopię – postrzeganie pozazmysłowe, zdolność dostrzegania tzw. aury, na podstawie której można wywnioskować o stanie zdrowia, nastroju, a nawet zbliżającej się śmierci osoby,
• pismo automatyczne – zdolność nieświadomego pisania,
• eksterioryzację – tzw. „out od body experience” – oddzielenie się świadomości od ciała, które daje możliwość przenoszenia się w odległe miejsca,
• sny prorocze - jasnowidztwo miewa charakter wizji podczas snu, co wykorzystywały wyrocznie i wieszczki greckie,
• teleradiestezję – badanie obiektów radiestezyjnych na odległość, np. cieków, szkodliwych promieniowań, ale też stanów fizycznych ludzi.

Jasnowidzenie w sposób istotny związane jest z religią, życiem pustelniczym, medytacją i kontemplacją, wyciszeniem wewnętrznym, a najwięcej jasnowidzów to święci i mędrcy głównych religijnych i mistycznych tradycji, wedyjskich (religie dharmiczne), jak i bliskowschodnich włącznie z chrześcijaństwem czy taoistycznych. Najbardziej z literatury światowej znane są jasnowidzenia dawnych wedyjskich ryszich, mędrców taoistycznych oraz biblijnych proroków. Joga tradycyjna zawiera praktyczne metody naukowe pozwalające systematycznie rozwijać jasnowidzenie oraz inne zdolności paranormalne. Jasnowidzenie duchowe (niebiańskie) jest najobszerniejsze i mocno związane ze zdolnością do praktyki samadhi - wchodzenia w jogiczny stan świetlistej świadomości, ekstazy i percepcji Najwyższej Istoty, Absolutu, Boga.

Wedle nauk ezoterycznych, w każdym narodzie, w każdym pokoleniu, pojawia się kilka osób ze zdolnościami jasnowidczymi, a raz na sto lat Bóg posyła do każdego narodu (języka) wieszcza czy proroka, jasnowidza ostrzegającego i prowadzącego, o większej mocy duchowej.

Jasnowidzenie i zdolność przepowiadania przyszłości od wieków budziły emocje i podziw wśród wielu ludzi. Wzmianki o osobach obdarzonych przez bogów lub naturę przedziwnym „wzrokiem wewnętrznym”, umożliwiającym dostrzeganie wydarzeń w przestrzeni i czasie, można znaleźć już w świętych księgach ludów starożytnych. Jasnowidztwo jest jedną z ciekawszych i bardziej tajemniczych zdolności ludzkiej psychiki. Jasnowidze cieszą się dużą popularnością również w Polsce.

Znani jasnowidze

• Prorocy biblijni: Henoch, Eliasz, Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Daniel
• Pythia - Wyrocznia Delficka
• Sybilla
• Zaratusztra
• Święty Malachiasz
• Święty Jan
• Apoloniusz z Tiany
• Prorok Mani
• Malachiasz z Armagh
• Leonardo da Vinci
• Nostradamus
• Emanuel Swedenborg
• Hrabia de Saint Germain
• Hrabia di Cagliostro
• Daniel Dunglas Home
• Franz Mesmer
• Shirdi Sainatha
• Anna Katarzyna Emmerich
• Helena Bławatska
• Ellen G. White
• Hazrat Inayat Khan
• Paramahansa Yogananda
• Anie Besant
• Helena Roerich
• Alice A. Bailey
• Onisaburo Deguchi
• Ramana Maharyszi
• Edgar Cayce
• Ojciec Pio z Pietrelciny
• Wolf Grigoriewicz Messing (1899-1974)
• Jeane Dixon
• Baba Wanga - Wangelia Pandeva Dimitrova
• Ingo Swann (jasnowidzenie za pomocą RV)

W Polsce:

• Jakub Horowic
• Stefan Ossowiecki
• Agnieszka Pilchowa (1888-1945)
• Czesław Klimuszko
• Robert Walter (10908-1981)
• Krzysztof Jackowski
• Aida Kosojan-Przybysz

Rozwój i doskonalenie zdolności jasnowidzenia

Jasnowidzenie jest jedną ze zdolności paranormalnych, która umożliwia postrzeganie zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej, zanim powiemy kilka słów o technikach jego rozwoju, trzeba zauważyć że przepowiadanie przyszłości odbywa się na podstawie obecnej zawartości wszystkich zamieszanych w nią osób. Jest to coś, co może ulec zmianie, chociaż może potoczyć się w zauważonym już kierunku. Zazwyczaj nie ulega większym zmianom, ale to co mówi przepowiednia, nie zawsze jest wyrokiem, chyba, że siły które mają spowodować jakieś zdarzenie, gromadziły się tak długo i są już tak intensywne, ze pojedyncza wola ich nie zatrzyma. W chwili skupienia i ekstazy wglądu, podczas głębokiej medytacji dokonuje się poszerzenie świadomości, rozjaśnienie widzenia.

Nagle widzimy cały wzór, wartości wszystkich zmiennych, wpływ ich zmian na wynik, i sam wynik. I to na tym polega widzenie przyszłości - na jasnowidzącym i pełnym mądrości ujrzeniu przeszłości i teraźniejszości, przyczyn i skutków. Pozostaje to poza możliwościami naszego umysłu, gdyż stopień skomplikowania tego jest zbyt duży. Umysł musi wejść w stan samadhi, stan połączenia z boskością, by móc to uczynić bezbłędnie. Im dalej zaglądamy w przyszłość, tym więcej widzimy możliwych sposobów rozwoju zdarzeń. Najbliższa przyszłość jest dość dokładnie zdeterminowana, lecz na tę dalszą wpłyną jeszcze decyzje różnych osób w bliższej przyszłości, których nie znamy i które też możemy przewidzieć, ale to jest już przewidywanie przewidywania i zamiast spójnego obrazu otrzymujemy wiele nakładających się na siebie obrazów, które są możliwościami. Nie czyni to ich jednak bezużytecznymi, wręcz przeciwnie - daje to nam informację, do czego dojdzie w zależności od tego, jak postąpimy i pozwala przez to świadomie pokierować naszym życiem.

Nauka sformułowała mądrą zasadę mówiącą o tym, że badając, zmieniamy obiekt badań, wpływamy nań. We wglądzie jasnowidzącym jest to bardzo prawdziwe. Oto zaglądamy w dalszą przeszłość i widzimy kilka alternatyw dla przyszłości. Niektóre z nich są spokojne, szczęśliwe i nieciekawe, zaś na końcu jednego z możliwych rozwojów wydarzeń widzimy na przykład nasze morderstwo. Obraz ten wywołuje w nas natychmiastową reakcję emocjonalną, a przez to zostaje przez nas naładowany energią, a przez to przyciągnięty bliżej rzeczywistości i prawdopodobieństwo jego rzeczywistego wydarzenia się zwiększa się. Warto być świadomym tego prawa, gdy zajmujemy się za czytanie przyszłości kogoś, wobec kogo mamy jakiś emocjonalny stosunek, z nami samymi włącznie: pozwalając się przestraszyć przyciągamy to, co budzi strach.

Rozwijanie zdolności jasnowidzenia

Przyjęty system ćwiczeń powinien zależeć od tego, czy jest się wzrokowcem, słuchowcem czy dotykowcem, czyli którym ze zmysłów najintensywniej odbiera się świat. Oczywiście można wyćwiczyć inny zmysł, ale podążenie za naturalną skłonnością zmniejszy wysiłek.

Wzrokowcy powinni ćwiczyć wpatrywanie się w ekran. Ekranem może być każdy przyjemny obiekt będący "ramą bez zawartości". Popularna jest kryształowa kula, może to też być lustro, powierzchnia wody, jasny krajobraz po horyzont, popularny jest wśród praktyków obraz czystego nieba, a także pusty ekran wyobraźni przed zamkniętymi oczami, widziany wewnętrznym wzrokiem. Ekran powinien mieć niejednoznaczną, płynną, zmienną powierzchnię, nie zawierającą niczego, co samo z siebie przyciąga i angażuje uwagę. Wpatrujemy się nie w sam ekran, ale poza niego, ogniskując wzrok "po drugiej stronie lustra", a nie na jego powierzchni. Należy wyćwiczyć umiejętność długiego, pozbawionego napięcia i receptywnego wpatrywania się przez ekran, cokolwiek nim jest. Po pewnym czasie takich praktyk zaczną się pojawiać z początku niewyraźne obrazy - wtedy można zacząć ćwiczyć sterowanie nimi wolą, to znaczy wyrażanie świadomego życzenia na temat tego, co się chce ujrzeć.

Słuchowcy stosują tę samą technikę zamieniając ekran wizualny na słuchowy. Ekranem słuchowym może być jakakolwiek muzyka lub dźwięki, które są niejednoznaczne, nie absorbujące uwagi, zawierają "szumy" i "echa". Najbardziej naturalnym takim podkładem muzycznym są odgłosy przyrody w lesie, szum morskich fal albo wodospadu, szum wiatru i to właśnie stosowano za czasów, gdy nie było możliwości odtwarzania muzyki na życzenie. Dziś istnieje wiele nagranej muzyki mającej takie właściwości. Dobrym podkładem są niektóre kasety z muzyką relaksacyjną, spokojną muzyką klasyczną oraz muzyką elektroniczną, chociaż najlepsze są podkłady dźwiękowe z samej przyrody.

Dotykowcy, stanowiący stosunkowo nieliczną grupę, odczytujący informacje w postaci odczuć i wrażeń, mogą ćwiczyć skupienie na odbieranych wrażeniach w stanie "niejednoznaczności dotykowej", na przykład leżąc w falującej wodzie albo siedząc w lekkich podmuchach wiatru.

Poza ćwiczeniem receptywności kluczowym punktem energetycznym ciała odpowiadającym za jasnowidzenie jest czakra trzeciego oka. Jej uaktywnianie i otwieranie poprzez specjalne praktyki jogiczne przyśpiesza i pobudza rozwój mocy jasnowidzenia. W jasnowidzeniu początkowe próby często, choć nie zawsze, nie przynoszą sukcesu. Liczy się tu wytrwałość w dążeniu do celu, przy czym nie można zbytnio skupiać się na osiąganiu zdolności jako na celu ćwiczeń, gdyż zdolności ponadnormalne pojawiają się zwykle jako skutek uboczny, niejako mimochodem. Zaobserwowano dziwną zasadę, że im dłużej człowiek uparcie ćwiczy mimo braku rezultatów, tym lepszy jest w tej sztuce wtedy, gdy uda mu się już przełamać blokadę. Wizje pojawiają się czasem same w szczególnie magicznych chwilach, lub we śnie, na pograniczu snu i jawy, podczas zasypiania lub wybudzania.

Ćwiczenia

1. Usiądź w swojej ulubionej medytacyjnej asanie (jogicznej pozycji).
2. Medytuj nad Uniwersalnym czy Kosmicznym Światłem jako tym, co pozwala widzieć poprzez wszystko, czas, przestrzeń i światy.
3. Wizualizuj ciało jako puste naczynie (wazę, dzban).
4. Oddychając, wdychaj w siebie to światło, koloru najczystszej bieli i świecące jak słońce. Czyniąc to, koncentruj się na tym świetle jako na energii pozwalającej na jasnowidzenie.
5. Gdy poczujesz światło w sobie, zbierz je - zaczynając od stóp i dłoni - i poprowadź w górę, do głowy, doprowadzając je do oczu.
6. Gdy oczy są już naładowane, utrzymaj to przez co najmniej 12 minut. Wizualizuj jasność białego słonecznego światła w obu oczach, pamiętając cały czas o tym, że rozwijasz zdolność jasnowidzenia.
7. Uwolnij światło, by mogło powrócić tam, skąd przybyło.

Bibliografia

• Janusz Krajewski, Ochorowicz Julian Leopold (1850-1917) w: Polski Słownik Biograficzny, t. 23, s. 499-505
• Jerzy Kubiatowski, Ossowiecki Stefan (1877-1944) w: Polski Słownik Biograficzny, t. 24, s. 431-433
• Elmar R. Gruber – „Tajny świat parapsychologii”.