Astarot: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "'''Astarot''' - Category:HasłoCategory:Demonologia") |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Astarot''' - | [[Image:Astarot.jpg|thumb|Astarot]] | ||
'''Astarot''' (Asterot) - niegdyś [[Serafiny|Serafin]], książe chóru tronów, obecnie wielki książe piekieł. Przedstawiany jest jako szpetny anioł z podwójnymi smoczymi skrzydłami (ręce i stopy), z koroną na głowie, trzymający żmiję w jednej ręce i dosiadający wilka, psa lub bestię piekielną przypominającą smoka. Według angielskiej tradycji pojawia się jako wąż o barwnym, ceglastoczerwonym ogonem, dwóch żółtych, silnych i krótkich nogach, biało-żółtawym brzuchu, rudobrązowej szyi i ostrym kolcu podobnym do jeża. | |||
Astaroth – w tradycji okultystycznej dwudziesty dziewiąty duch Goecji. Demon znany również pod imionami Ashtaroth, Astarot i Asteroth. By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która według Goecji powinna być zrobiona z miedzi oraz Dysk Salomona (magiczny pierścień), który w tym przypadku powinien być zrobiony ze srebra i musi bezustannie dotykać twarzy maga, by ochronić go przed śmierdzącym oddechem demona. Najlepszym dniem na jego przywołanie jest środa, między godziną dziesiątą a jedenastą w nocy. | |||
Wezwany, Astarot zjawia się w postaci "pieknego anioła jadącego na smoku, w prawej ręce trzyma żmiję. Nie wolno jednak dopuszczać go zbyt blisko, bo przeraźliwie cuchnie." Jak głosi legenda, Astorat "jednym z siedmiu książąt piekieł, którzy odwiedzili Fausta. | |||
Jest on potężnym i silnym księciem Zachodniego piekła. Rozporządza 40 legionami duchów. Upadły anioł należący do kręgu Serafinów. Jego asystentami są demony: Amon, Pruslas, Barbatos i Rashaverak. Uważa się go za skarbnika mrocznego imperium. Czczony był przez Filistynów i mieszkańców Sydonu. Jego biblijnym pierwowzorem była Astarte - fenicka bogini pożądania, zmysłowości i wojny, odpowiednik babilońskiej Isztar. | |||
Wierzy się, że udziela odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, potrafi odkryć każdą tajemnicę. Gdy dostanie rozkaz, opowiada o upadku swoim (twierdzi, że został niesłusznie ukarany) jak i innych duchów oraz o grzechu i stworzeniu świata. Uczy wszystkich nauk wyzwolonych, zapewnia przychylność wielkich panów. | |||
Modlitwa do św. Bartłomieja ma chronić przed wpływami tego złego ducha. | |||
[[Category:Hasło]][[Category:Demonologia]] | [[Category:Hasło]][[Category:Demonologia]] | ||
Wersja z 12:36, 25 maj 2019
Astarot (Asterot) - niegdyś Serafin, książe chóru tronów, obecnie wielki książe piekieł. Przedstawiany jest jako szpetny anioł z podwójnymi smoczymi skrzydłami (ręce i stopy), z koroną na głowie, trzymający żmiję w jednej ręce i dosiadający wilka, psa lub bestię piekielną przypominającą smoka. Według angielskiej tradycji pojawia się jako wąż o barwnym, ceglastoczerwonym ogonem, dwóch żółtych, silnych i krótkich nogach, biało-żółtawym brzuchu, rudobrązowej szyi i ostrym kolcu podobnym do jeża.
Astaroth – w tradycji okultystycznej dwudziesty dziewiąty duch Goecji. Demon znany również pod imionami Ashtaroth, Astarot i Asteroth. By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która według Goecji powinna być zrobiona z miedzi oraz Dysk Salomona (magiczny pierścień), który w tym przypadku powinien być zrobiony ze srebra i musi bezustannie dotykać twarzy maga, by ochronić go przed śmierdzącym oddechem demona. Najlepszym dniem na jego przywołanie jest środa, między godziną dziesiątą a jedenastą w nocy.
Wezwany, Astarot zjawia się w postaci "pieknego anioła jadącego na smoku, w prawej ręce trzyma żmiję. Nie wolno jednak dopuszczać go zbyt blisko, bo przeraźliwie cuchnie." Jak głosi legenda, Astorat "jednym z siedmiu książąt piekieł, którzy odwiedzili Fausta.
Jest on potężnym i silnym księciem Zachodniego piekła. Rozporządza 40 legionami duchów. Upadły anioł należący do kręgu Serafinów. Jego asystentami są demony: Amon, Pruslas, Barbatos i Rashaverak. Uważa się go za skarbnika mrocznego imperium. Czczony był przez Filistynów i mieszkańców Sydonu. Jego biblijnym pierwowzorem była Astarte - fenicka bogini pożądania, zmysłowości i wojny, odpowiednik babilońskiej Isztar.
Wierzy się, że udziela odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, potrafi odkryć każdą tajemnicę. Gdy dostanie rozkaz, opowiada o upadku swoim (twierdzi, że został niesłusznie ukarany) jak i innych duchów oraz o grzechu i stworzeniu świata. Uczy wszystkich nauk wyzwolonych, zapewnia przychylność wielkich panów.
Modlitwa do św. Bartłomieja ma chronić przed wpływami tego złego ducha.