Leon Cyboran: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Leon Cyboran''' - ur. 1928 we Wrocławiu, zm.1977 – znakomity badacz filozofii indyjskiej w powojennej Polsce. Absolwent filozofii ze specjalizacją z psychologii ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Leon Cyboran''' - ur. 1928 we Wrocławiu, zm.1977 – znakomity badacz filozofii indyjskiej w powojennej Polsce. Absolwent filozofii ze specjalizacją z psychologii (UW 1952) i filologii indyjskiej (UW 1963), uczeń profesorów Jana Legowicza i Eugeniusza Słuszkiewicza, miał rzadkie w świecie przygotowanie do zajmowania się klasyczną jogą jako dziedziną filozofii i duchowości indyjskiej, którą obrał za temat swej rozprawy doktorskiej (UW 1970) i (niedokończonej) habilitacji. Leon Cyboran swoją filozofię wcielał w życie. Od roku 1972/73 wykładowca KUL, gdzie kontynuował pracę ks. Franciszka Tokarza. Autor polskiego przekładu Jogasutr Patandźalego wraz z komentarzem Ryszi Wjasa (Vyasa). | '''Leon Cyboran''' - ur. 1928 we Wrocławiu, zm.1977 – znakomity badacz filozofii indyjskiej w powojennej Polsce. Absolwent filozofii ze specjalizacją z psychologii (UW 1952) i filologii indyjskiej (UW 1963), uczeń profesorów Jana Legowicza i Eugeniusza Słuszkiewicza, miał rzadkie w świecie przygotowanie do zajmowania się klasyczną jogą jako dziedziną filozofii i duchowości indyjskiej, którą obrał za temat swej rozprawy doktorskiej (UW 1970) i (niedokończonej) habilitacji. Leon Cyboran swoją filozofię wcielał w życie. Od roku 1972/73 wykładowca KUL, gdzie kontynuował pracę ks. Franciszka Tokarza. Autor polskiego przekładu Jogasutr [[Patańdźali|Patandźalego]] wraz z komentarzem Ryszi [[Wjasa]] (Vyasa). | ||
Z powodu tragicznej śmierci nie doprowadził do końca swych zamierzeń badawczych jak m.in. badanie i przekład Wiwarana do Jogasutr, trójjęzyczne sanskrycko-łacińsko-polskie wydanie 13 Upaniszad w dwustulecie wydania Oupnek'hat J.F. Anquétil-Duperrona. W uznaniu zasług za życia otrzymał indyjskie imię Simha Śivorama, Sim.ha Śivor Sim.ha Śivorām m lub (wg innej relacji) Sim.ha Śivovarn. (gdzie sim.ha = lew = Leon; Śiva to imię Boga joginów, Rāma to imię innego ważnego Boga hinduizmu, varn.a to stan, grupa społeczna, ród) czyli "Lew z rodu Śiwy" (= joginów) . | Z powodu tragicznej śmierci nie doprowadził do końca swych zamierzeń badawczych jak m.in. badanie i przekład Wiwarana do Jogasutr, trójjęzyczne sanskrycko-łacińsko-polskie wydanie 13 Upaniszad w dwustulecie wydania Oupnek'hat J.F. Anquétil-Duperrona. W uznaniu zasług za życia otrzymał indyjskie imię Simha Śivorama, Sim.ha Śivor Sim.ha Śivorām m lub (wg innej relacji) Sim.ha Śivovarn. (gdzie sim.ha = lew = Leon; Śiva to imię Boga joginów, Rāma to imię innego ważnego Boga hinduizmu, varn.a to stan, grupa społeczna, ród) czyli "Lew z rodu Śiwy" (= joginów) . |
Aktualna wersja na dzień 18:25, 23 lip 2009
Leon Cyboran - ur. 1928 we Wrocławiu, zm.1977 – znakomity badacz filozofii indyjskiej w powojennej Polsce. Absolwent filozofii ze specjalizacją z psychologii (UW 1952) i filologii indyjskiej (UW 1963), uczeń profesorów Jana Legowicza i Eugeniusza Słuszkiewicza, miał rzadkie w świecie przygotowanie do zajmowania się klasyczną jogą jako dziedziną filozofii i duchowości indyjskiej, którą obrał za temat swej rozprawy doktorskiej (UW 1970) i (niedokończonej) habilitacji. Leon Cyboran swoją filozofię wcielał w życie. Od roku 1972/73 wykładowca KUL, gdzie kontynuował pracę ks. Franciszka Tokarza. Autor polskiego przekładu Jogasutr Patandźalego wraz z komentarzem Ryszi Wjasa (Vyasa).
Z powodu tragicznej śmierci nie doprowadził do końca swych zamierzeń badawczych jak m.in. badanie i przekład Wiwarana do Jogasutr, trójjęzyczne sanskrycko-łacińsko-polskie wydanie 13 Upaniszad w dwustulecie wydania Oupnek'hat J.F. Anquétil-Duperrona. W uznaniu zasług za życia otrzymał indyjskie imię Simha Śivorama, Sim.ha Śivor Sim.ha Śivorām m lub (wg innej relacji) Sim.ha Śivovarn. (gdzie sim.ha = lew = Leon; Śiva to imię Boga joginów, Rāma to imię innego ważnego Boga hinduizmu, varn.a to stan, grupa społeczna, ród) czyli "Lew z rodu Śiwy" (= joginów) .
Bibliografia
Wojciech Chudy, O Leonie Cyboranie wspomnienie-epitafium, Filozofia, Czasopismo Koła Filozoficznego Studentów KUL, 2 [10], Lublin 1978; przedruk w: Gazeta Wyborcza, Gazeta Stołeczna, "Nekrologi", 21-22.06.1997
Maciej St. Zięba, Cyboran Leon, Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. II, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, Lublin 2001
Tadeusz Suchocki, Życie i twórczość naukowa Leona Cyborana, Studia Indologiczne, Instytut Orientalistyczny UW, Warszawa 2007
Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja, czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Przełożył z sanskrytu, opatrzył przypisami, napisał wstęp i posłowie oraz ułożył słownik terminów Leon Cyboran. Biblioteka Klasyków Filozofii, PWN, Warszawa 1986 [z przedrukiem najważniejszych prac L.C.]
Tomasz Ruciński, Contribution of Leon Cyboran (1928-1977) to the Study of Philosophy of Yoga, Sanskrit and World Culture, SCHR.OR. 18, Berlin 1986
Leon Cyboran, Recenzja książki Stanisława Jedynaka "Etyka Starożytnego Wschodu", Anthropos. Prace Instytutu Filozofii UMCS, Wyd. UMCS, Lublin 2001
Odkrywanie najwyższej miary człowieczeństwa w ujęciu Leona Cyborana, w: Krzysztof Jan Pawłowski, Dyskurs i asceza. Kształtowanie człowieczeństwa w kontekście mistyki filozoficznej, TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2007.