Baba

Baba - tytuł perskiego pochodzenia, po persku بابا; w sanskrycie, hindi i marati: बाबा znany także w językach urdu, pasztuńskim, asamskim, bengalskim, pendżabskim i innych - dosłownie: ojciec, dziadek, stary mądry człowiek, pan (ang. sir, lord). Tytuł popularny w krajach będących pod wpływem dawnej Persji, używany w wielu krajach Azji Zachodniej i Południowej. Często używany jako oznaka szacunku w stosunku do żyjących świętych sufickich. Tytuł często używany w formie Babadźi czy w angielskiej pisowni Babaji to "Czczigodny Ojciec", wzmaga postawę szacunku i czci, zwykle w stosunku do mistrza dzierżącego całą tradycję duchową (szkołę, zakon, linię przekazu).

Suficki zakon Bektaszijja, mający kwaterę główną w Albanii, używa tytułu Baba wobec wszystkich swoich nauczycieli, przewodników i mistrzów duchowych oraz wobec duchowieństwa. W czasach, gdy władcy islamscy panowali nad zachodnią częścią Indii, tytuł ten zaczął być używany także w stosunku do hinduskich i sikhijskich ascetów, sannjasinów, zarówno jako sufiks jak i jako prefiks ich imion (po lub przed imieniem). W niektórych zakonach i ruchach sufickich, szczególnie z Indii i Pakistanu, tytułu używa się wyłącznie w stosunku do głowy czyli zwierzchnika zakonu. W niektórych językach słowo to używane jest przez dzieci w stosunku do ojca, w znaczeniu: ojcze, tato.

Baba, to także indyjskie i perskie zawołanie jedynego i najwyższego Boga, Stwórcę Wszechświata, odpowiednik semickiego Abba.

Baba w zakonach sufich i wśród sannasinów - to nauczyciel duchowy, przewodnik duchowy, starsza dusza, ojciec duchowy, mistrz ojciec.