Ramadan: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Jednym z najważniejszych zasad postu (saum) w czasie ramadanu jest obowiązek jałmużny (darowizny, datku, dotacji). Jeśli nie zostanie on spełniony przez wiernego, post zostaje "zawieszony", czyli nie może być przyjętym przez Boga. Jałmużna (arab. zakat) może być symboliczna, np. wystarczy przekazać drobną kwotę na cel społeczny, pomóc osobom starszym, samotnym matkom lub uchodźcom. | Jednym z najważniejszych zasad postu (saum) w czasie ramadanu jest obowiązek jałmużny (darowizny, datku, dotacji). Jeśli nie zostanie on spełniony przez wiernego, post zostaje "zawieszony", czyli nie może być przyjętym przez Boga. Jałmużna (arab. zakat) może być symboliczna, np. wystarczy przekazać drobną kwotę na cel społeczny, pomóc osobom starszym, samotnym matkom lub uchodźcom. | ||
Wersja z 19:08, 23 sty 2017
Ramadan - (arab. رمضان, ramaḍān; per., paszto, czecz. ramzan; tur. ramazan) - to tradycyjny dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Dla muzułmanów wszelkich nurtów jest święty, gdyż w tym miesiącu rozpoczęło się objawianie Świętego Koranu - archanioł Gabriel (arab. Dżibril) ukazał się Świętemu Prorokowi Muhammadowi, przekazując kilka wersetów przyszłej świętej księgi islamu. Ramadan jest tradycyjnym miesiącem wielbienia Boga, mistycznej ascezy, miesiącem modlitwy oraz studiowania Świętego Koranu. Dzienny czas postu wyznacza lokalny wschód i zachód słońca co do minuty.
Nazwa pochodzi od słowa Ramd, co oznacza "żar słońca". Powiada się Ramada al. Saai'mu, czyli wnętrze człowieka stało się gorące z pragnienia wywołanego postem. Nazwa ramadan ma pochodzenie islamskie, wcześniej miesiąc ten był nazywany Naatiq. Miesiąc ten nazywa się Ramadan ponieważ:
- Poszczenie w tym miesiącu wywołuje gorąco i palenie wywołane pragnieniem;
- Oddawanie czci Jedynemu Bogu w tym miesiącu wypala ślady grzechu w człowieku;
- Pobożność człowieka w tym miesiącu wywołuje w jego sercu to potrzebne ciepło miłości do jego Stwórcy i innych ludzi.
Podczas trwania ramadanu od świtu do zmierzchu (około 15 minut po zachodzie słońca) porządnemu muzułmaninowi (wierzącemu w Boga) powyżej 10 roku życia nie wolno spożywać żadnych pokarmów, pić żadnych napojów, palić tytuniu, używać kosmetyków, uprawiać seksu (saum). W nocy seks jest dozwolony, oprócz dziesięciu ostatnich dni ramadanu. W tym czasie nie wolno kłamać powołując się na Allah Boga, Świętego Proroka i zastępców czy następców. Zabronione jest także zwilżanie gardła rozpyloną cieczą, zanurzanie całej głowy w wodzie, robienie lewatywy czy wywoływanie wymiotów. Można jedynie, gdy jest wysoka temperatura i bardzo sucho, przepłukać gardło wodą. Wszystkie te zakazy noszą nazwę mufirat ( czynności przerywające post). Post przerywają także przypadłości związane z utratą świadomości: pijaństwo czy atak szaleństwa (nawet apopleksja) oraz miesiączka. Dużo czasu należy poświęcać modłom, studiowaniu Pisma Świętego (al.-Quran), rozważaniom i refleksjom. Ostatni posiłek przed kolejnym dniem postu muzułmanie jedzą przed świtem. Od momentu, kiedy usłyszą wołanie do porannej modlitwy fadżr, powstrzymują się od dalszego jedzenia i picia. W ramadanie muzułmanie pracujący zwykle spożywają dwa posiłki - iftar po zachodzie słońca oraz suhur przed wschodem słońca. Sufi jednakże polecają dla mistycznej ascezy jeden posiłek na dobę, po zachodzie słońca, a tylko czasem przed świtem, jeśli uwarunkowane jest ciężką pracą. W czasie dnia jednakże zachowywany jest całkowity post, powstrzymywanie się od posiłków oraz napojów kalorycznych i wody (pełna jedno-dzienna głodówka oczyszczająca).
Według tradycji mistycznej i duchowej, to podczas tego miesiąca Archanioł Gabriel, po arabsku Dżibril, objawił Świętemu Prorokowi Muhammadowi pierwsze wersy Koranu. "To jest miesiąc ramadan, w którym został zesłany Koran - droga prosta dla ludzi i jasne dowody drogi prostej, i rozróżnienie (pomiędzy dobrem i złem)" - Koran 2:185 - Ramadan. W swojej idei ramadan przypomina chrześcijański Wielki Post: pokuta, dobre uczynki, poświęcanie się Bogu, , tyle, że stosunkowo niewielu chrześcijan w rzeczywistości praktykuje poszczenie (głodówki) w czasie Wielkiego Postu, takie jak polecał Jezus Chrystus, trwające 40 dni. Nakaz postu w ciągu dnia jest zapisany w Świętym Koranie. Każdego wieczora po iftarze, osoby obchodzące Ramadan spotykają się w świątyni, w meczecie na piątą modlitwę, yatsi ("normalna" piąta modlitwa, także poza postem) połączoną z teravi.
Post to inaczej ochrona przed karą Allah Boga. Dokładnie 29 lub 30-dniowy post obowiązujący wyznawców islamu ma na celu pomóc wiernym w odróżnieniu fałszu od prawdy, w dyscyplinowaniu zmysłów. Podczas jego trwania należy pokutować czyli żałować swoich błędów, grzechów, przewinień, a w zamian doświadcza się odpuszczenia grzechów. Post (saum) ma na celu przerwanie rutyny związanej z zaspokajaniem codziennych potrzeb. Chodzi w nim o to, aby ćwiczyć ciało i ducha, wzmacniać wewnętrzną dyscyplinę i siły moralne. Ci, którzy poszczą, wchodzą do raju z bramy "ar-Rajan" (gdzie raj ma 8 bram, piekło 7, a odległość między bramami wynosi 70 lat). Kobiety ciężarne, karmiące matki, osoby nieuleczalnie chore, oraz chore psychicznie, a także podróżujące dłużej niż 3 dni, nie muszą przestrzegać postu w miesiącu ramadan. W zamian mogą wybrać sobie 30 dowolnych dni w ciągu roku na post (saum), a w czasie ramadanu nakarmić przynajmniej jedną osobę, której nie stać na przyzwoity posiłek wieczorny.
Jednym z najważniejszych zasad postu (saum) w czasie ramadanu jest obowiązek jałmużny (darowizny, datku, dotacji). Jeśli nie zostanie on spełniony przez wiernego, post zostaje "zawieszony", czyli nie może być przyjętym przez Boga. Jałmużna (arab. zakat) może być symboliczna, np. wystarczy przekazać drobną kwotę na cel społeczny, pomóc osobom starszym, samotnym matkom lub uchodźcom.