Sati: Różnice pomiędzy wersjami
(Nowa strona: Sati (sanskryt: dobra żona, prawdziwa żona) – pierwsza małzonka Boga Śiva; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie w...) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Sati (sanskryt: dobra żona, prawdziwa żona) – pierwsza małzonka Boga Śiva; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża. | '''Sati''' (sanskryt: dobra żona, prawdziwa żona) – pierwsza małzonka Boga Śiva; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża. | ||
[[Category:Hasło]] | [[Category:Hasło]] | ||
Wersja z 10:01, 11 lut 2008
Sati (sanskryt: dobra żona, prawdziwa żona) – pierwsza małzonka Boga Śiva; od niej pochodzi hinduski zwyczaj, polegający na rytualnym samospaleniu się spaleniu wdowy na stosie wraz ze zwłokami męża. Zgodnie z założeniem mógł być wykonywany wyłącznie za zgodą żony, jednak w historii zdarzały się czasem nadużycia. Hinduskie żony często walczyły o prawo takiej śmierci, jak o przywilej. Wierzono, że małżeństwo łączy ludzi na zawsze. Nazwa rytuału samospalenia rytualnego pochodzi od bogini Sati, żony boga Śiwa, która jako pierwsza dokonała samospalenia. W sanskrycie słowo sati oznacza dobra kobieta. Anglicy zakazali tej praktyki w 1829 roku, jednak jeszcze współcześnie zdarzają się przypadki dokonywania sati, w żałobie po stracie ukochanego męża.