Wibhuti: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Wibhuti (Vibhuuti, vibhūti - dosłownie "niematerialny", "pozaziemski", "nadziemski") - termin odnoszony po pierwsze do cudownych, magicznych czy charyzmatycznych mocy osiąganych przez siddhów, a po drugie do świętego popiołu o białawym kolorze jaki materializuje się w obecności niektórych hinduskich świętych jak Shirdi Sai Baba, Sathya Sai Baba czy Swami Premananda. Trzeci rozdział księgi Jogasutry napisanej przez Ryszi Patandźali nosi tytuł Wibhūti i poświęcony jest metodom rozwijania cudownych czy raczej nadziemskich magicznych zdolności, mocy i charyzmatów (siddhi). Synonim pojęcia vibhūti jest termin "udi" oznaczający sproszkowany popiół z ogniowej ofiary, jednak czasem używany zamiennie. | Wibhuti (Vibhuuti, vibhūti - dosłownie "niematerialny", "pozaziemski", "nadziemski") - termin odnoszony po pierwsze do cudownych, magicznych czy charyzmatycznych mocy osiąganych przez siddhów, a po drugie do świętego popiołu o białawym kolorze jaki materializuje się w obecności niektórych hinduskich świętych jak Shirdi Sai Baba, Sathya Sai Baba czy Swami Premananda. Trzeci rozdział księgi Jogasutry napisanej przez Ryszi Patandźali nosi tytuł Wibhūti i poświęcony jest metodom rozwijania cudownych czy raczej nadziemskich magicznych zdolności, mocy i charyzmatów (siddhi). Synonim pojęcia vibhūti jest termin "udi" oznaczający sproszkowany popiół z ogniowej ofiary, jednak czasem używany zamiennie. | ||
Wibhūti ma wieloraką i głębokę symbolikę. Jest symbolem odwiecznej, nieograniczonej natury form Boga/atmy,duchowej jażni/, jest podstawą niezniszczalnej materii a jednocześnie symbolizuje karmiczne koło narodzin i śmierci, ma przypominać,że ciało jest garstką popiołu i nie należy się z nim utożsamiać. Symbolizuje również uwolnienie się od przywiązań, pragnień,pożądań, pokus związanych ze zmysłami i umysłem oczyszczonych przez spalenie w boskim ogniu trawiącym. | Wibhūti ma wieloraką i głębokę symbolikę. Jest symbolem odwiecznej, nieograniczonej natury form Boga/atmy,duchowej jażni/, jest podstawą niezniszczalnej materii a jednocześnie symbolizuje karmiczne koło narodzin i śmierci, ma przypominać,że ciało jest garstką popiołu i nie należy się z nim utożsamiać. Symbolizuje również uwolnienie się od przywiązań, pragnień, pożądań, pokus związanych ze zmysłami i umysłem a oczyszczonych przez spalenie w boskim ogniu trawiącym. | ||
Wg indyjskiej mitologii Bóg Šîwa spalił bożka żądzy Kāmę, zamieniając go w stos popiołu i ozdobiąc sobie popiołem głowę na znak zwycięstwa nad pożądaniami. | Wg indyjskiej mitologii Bóg Šîwa spalił bożka żądzy Kāmę, zamieniając go w stos popiołu i ozdobiąc sobie popiołem głowę na znak zwycięstwa nad pożądaniami. | ||
[[Category:Hasło]] | [[Category:Hasło]] |
Wersja z 10:13, 30 mar 2009
Wibhuti (Vibhuuti, vibhūti - dosłownie "niematerialny", "pozaziemski", "nadziemski") - termin odnoszony po pierwsze do cudownych, magicznych czy charyzmatycznych mocy osiąganych przez siddhów, a po drugie do świętego popiołu o białawym kolorze jaki materializuje się w obecności niektórych hinduskich świętych jak Shirdi Sai Baba, Sathya Sai Baba czy Swami Premananda. Trzeci rozdział księgi Jogasutry napisanej przez Ryszi Patandźali nosi tytuł Wibhūti i poświęcony jest metodom rozwijania cudownych czy raczej nadziemskich magicznych zdolności, mocy i charyzmatów (siddhi). Synonim pojęcia vibhūti jest termin "udi" oznaczający sproszkowany popiół z ogniowej ofiary, jednak czasem używany zamiennie. Wibhūti ma wieloraką i głębokę symbolikę. Jest symbolem odwiecznej, nieograniczonej natury form Boga/atmy,duchowej jażni/, jest podstawą niezniszczalnej materii a jednocześnie symbolizuje karmiczne koło narodzin i śmierci, ma przypominać,że ciało jest garstką popiołu i nie należy się z nim utożsamiać. Symbolizuje również uwolnienie się od przywiązań, pragnień, pożądań, pokus związanych ze zmysłami i umysłem a oczyszczonych przez spalenie w boskim ogniu trawiącym. Wg indyjskiej mitologii Bóg Šîwa spalił bożka żądzy Kāmę, zamieniając go w stos popiołu i ozdobiąc sobie popiołem głowę na znak zwycięstwa nad pożądaniami.