Derwisz: Różnice pomiędzy wersjami
(Nowa strona: '''Derwisz''' (pers. درویش) - członek muzułmańskiego, sufickiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; także żebrzący, ascetyczny, wędrowny mnich muzułmański (faki...) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Derwisz''' (pers. درویش) - członek muzułmańskiego, sufickiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; także żebrzący, ascetyczny, wędrowny mnich muzułmański (fakir). | '''Derwisz''' (pers. درویش) - członek muzułmańskiego, sufickiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; także żebrzący, ascetyczny, wędrowny mnich muzułmański ([[fakir]]). Najstarsze znane bractwo derwiszów powstało w XI w. założone w roku 1077 przez Abd al-Kadira al-Dżilaniego. Rytuał derwisza oddziaływał na emocjonalną stronę religijności i mistyki, zwłaszcza poprzez charakterystyczne tańce, które polegały na wielogodzinnym, nieprzerwanym obracaniu się wokół własnej osi, przy równoczesnym wypowiadaniu słów magicznych, np. tańczący derwisze z Konyi (Turcja), zakonu założonego przez Jelaluddina (Dżelaluddina) Rumi zwanego Mewlana (XIII w.). | ||
Najstarsze znane bractwo derwiszów powstało w XI w. założone w roku 1077 przez Abd al-Kadira al-Dżilaniego. Rytuał derwisza oddziaływał na emocjonalną stronę religijności, zwłaszcza poprzez charakterystyczne tańce, które polegały na wielogodzinnym, nieprzerwanym obracaniu się wokół własnej osi, przy równoczesnym wypowiadaniu słów magicznych, np. tańczący derwisze z Konyi (Turcja), zakonu założonego przez Jelaluddina (Dżelaluddina) | |||
[[Category:Hasło]] | [[Category:Hasło]][[Category:Sufizm]] | ||
Wersja z 17:57, 9 sty 2017
Derwisz (pers. درویش) - członek muzułmańskiego, sufickiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; także żebrzący, ascetyczny, wędrowny mnich muzułmański (fakir). Najstarsze znane bractwo derwiszów powstało w XI w. założone w roku 1077 przez Abd al-Kadira al-Dżilaniego. Rytuał derwisza oddziaływał na emocjonalną stronę religijności i mistyki, zwłaszcza poprzez charakterystyczne tańce, które polegały na wielogodzinnym, nieprzerwanym obracaniu się wokół własnej osi, przy równoczesnym wypowiadaniu słów magicznych, np. tańczący derwisze z Konyi (Turcja), zakonu założonego przez Jelaluddina (Dżelaluddina) Rumi zwanego Mewlana (XIII w.).