Laska Asklepiosa: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "'''Laska Asklepiosa''', także laska Eskulapa, łac. Aesculapius caducifer – symboliczna laska. Stanowi symbol medycyny (sztuki lekarskiej). W sztuce przedstawiana jes...") |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Laska Asklepiosa.png|thumb|Laska Asklepiosa]] | |||
'''Laska Asklepiosa''', także laska Eskulapa, łac. Aesculapius caducifer – symboliczna laska. Stanowi symbol medycyny (sztuki lekarskiej). W sztuce przedstawiana jest zwykle w formie prostego kija z oplatającym go wężem (ze względu na swe linienie – „odradzanie się” – symbolizuje ciągłą samoodnowę życia, ozdrowienie, długowieczność, uzdrawianie). Według mitologii greckiej i mitologii rzymskiej należała do atrybutów boga lekarzy, Asklepiosa (Eskulapa). | '''Laska Asklepiosa''', także laska Eskulapa, łac. Aesculapius caducifer – symboliczna laska. Stanowi symbol medycyny (sztuki lekarskiej). W sztuce przedstawiana jest zwykle w formie prostego kija z oplatającym go wężem (ze względu na swe linienie – „odradzanie się” – symbolizuje ciągłą samoodnowę życia, ozdrowienie, długowieczność, uzdrawianie). Według mitologii greckiej i mitologii rzymskiej należała do atrybutów boga lekarzy, Asklepiosa (Eskulapa). | ||
Wersja z 13:05, 20 lut 2017
Laska Asklepiosa, także laska Eskulapa, łac. Aesculapius caducifer – symboliczna laska. Stanowi symbol medycyny (sztuki lekarskiej). W sztuce przedstawiana jest zwykle w formie prostego kija z oplatającym go wężem (ze względu na swe linienie – „odradzanie się” – symbolizuje ciągłą samoodnowę życia, ozdrowienie, długowieczność, uzdrawianie). Według mitologii greckiej i mitologii rzymskiej należała do atrybutów boga lekarzy, Asklepiosa (Eskulapa).
Bibliografia
- Władysław Kopaliński: Słownik symboli. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 451–455.
- Leksykon symboli. Warszawa: ROK Corporation, 1991, s. 171.
- Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 146.
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 44.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 90.