Wibhuti

Wibhuti (Vibhuuti, vibhūti - dosłownie "niematerialny", "pozaziemski", "nadziemski") - termin odnoszony po pierwsze do cudownych, magicznych czy charyzmatycznych mocy osiąganych przez siddhów, a po drugie do świętego popiołu o białawym kolorze jaki materializuje się w obecności niektórych hinduskich świętych jak Shirdi Sai Baba, Sathya Sai Baba czy Swami Premananda. Trzeci rozdział księgi Jogasutry napisanej przez Ryszi Patandźali nosi tytuł Wibhūti i poświęcony jest metodom rozwijania cudownych czy raczej nadziemskich magicznych zdolności, mocy i charyzmatów (siddhi). Synonim pojęcia vibhūti jest termin "udi" oznaczający sproszkowany popiół z ogniowej ofiary, jednak czasem używany zamiennie. Wibhūti ma wieloraką i głebokę symbolikę. Jest symbolem odwiecznej, nieograniczonej natury form Boga/ atmy, duchowej jażni/, jest podstawą niezniszczalnej materii a jednocześnie symbolizuje karmiczne koło narodzin i śmierci i ma przypominać,że ciało jest garstką popiołu i nie należy się z nim utożsamiać.Symbolizuje również uwolnienie się od przywiązań, pragnień,pożądań, pokus związanych ze zmysłami i umysłem oczyszczonych przez spalenie, w boskim ogniu trawiącym. Wg indyjskiej mitologii Bóg Šîwa spalił bożka żądzy Kāmę i zamienił do w stos popiołu i ozdobil sobie głowę tym popiołem na znak zwycięstwa nad pożądaniami.