Brahmwihara Prathjaja

Z Himalaya-Wiki

Wędrując wspólnie na Górę Kailaś, do źródła wszelkiej Jogi udostępniamy dzisiaj tę prostą wspólną praktykę, aby wszyscy szczerze jogą zainteresowani mogli efektywnie przybliżać się do celu, do Naturalnego Istnienia, do Doskonałego Człowieka czuwającego w głębinie Serca.


Proponowana wspólna medytacja o charakterze rozmyślania, rozważania i odczuwania jest idealną praktyką grupową dla grona osób głęboko i szczerze zainteresowanych LAJA JOGĄ. Osoba prowadząca, po otrzymaniu dodatkowych instrukcji o prowadzeniu grupy, może korzystać z tej instrukcji, głośno czytając jej istotne punkty. Krąg praktykujących Brahmawiharę nazywamy zwykle BHAKTIĆAKRĄ, a wspólne spotkania grupy Bhaktisadhaną lub Bhaktijogą.


Mistrz Założyciel wszelkiej Jogi, ŚIWA, wraz ze swą małżonką, partnerką i przyjaciółką o imieniu PARWATTI, która była pierwszą uczennicą i Mistrzynią Jogi, nazywani są w tradycji Laja, jako "Współgłowy" Aśramu (Sanktuarium) na Górze Kailaś - SURJA GURU, co oznacza Słonecznych Nauczycieli.


Zrówno Śiwa jak i Parwatti znani są pod wieloma różnymi imionami. Oboje są całkowicie wyzwolonymi Mistrzami patronującymi wszystkim szczerze przybliżającym się do Boga, tym, którzy pragną urzeczywistnić swoją Własną, Pierwotną Naturę, która w terminologii jogicznej nazywana jest PURUSZA - Istotny Byt, Doskonały Człowiek, Czysta Jaźń, Ogród Jutrzenki czy Źródło Życia. Mistrzowie Ci, wspólnie patronują szczerym i ufnym aspirantom.


Spośród wielu Imion jakimi obdarzony jest Śiwa, do najbardziej chyba znanych należą takie Jego Imiona jak: Jupiter (Mistrz Jowisz), Babadźi, Padmasambhawa (Guru Rimpocze) czy Jehowa. Śiwa jednoczy w sobie wszelkie odmiany i foRamy jogi wszystkich czasów. W nadchodzącej Nowej Erze właśnie zjednoczenie i synteza wszystkich form jogi będzie odgrywać kluczową nutę.


Brahmawihara-Prathjaja godna jest polecenia jako indywidualna codzienna medytacja wszystkich osób o szczerych i głębokich skłonnościach do prowadzenia religijnego trybu życia, który polega na uwielbieniu, czci, oddaniu i służeniu względem Pana i Boga. Praktykę tę stosują Bhaktowie buddyjscy, gdzie nazywa się ona BODHIĆITTA i jest w istocie pielęgnowaniem stanu Przebudzonej Świadomości. Ta Dhjana służy pełnem rozwinięciu całego wrodzonego każdej ludzkiej istocie potencjału BHAKTI, który tłumaczy się jako Czyny Boga lub Aktywność Ojca Niebieskiego. Jest to stan istnienia i działania zarówno Buddhy jak i Chrystusa czy Kryszny.


Brahmawihara to korzeń i podstawa każdej z istniejących religii. Religia bowiem, czyli Bhakti Joga opiera się o Miłość, Współczucie, Radość i Spokój. Wspólne praktykowanie tej Dhjany przyniesie z czasem pełne Oczyszczenie, czyli Uciszenie całego potoku naszej Świadomości. Tym co osiągamy jest Czysta Świadomość lub jak wolisz, Świadomość Spokoju i Ciszy. Czysta lub jak wolisz Przebudzona Świadomość jest naszym Pierwotnym, Naturalnym stanem istnienia.


Pozostaw pauzy na milczenie pomiędzy poszczególnymi punktami. Czytaj całość praktyki delikatnie, z Serca, a także powoli, jakby z zastanowieniem. W istocie jest to rozważanie i odczuwanie. Intuicyjnie odbieraj głębię znaczenia każdej WIHRY (Aktu, Czynu).


WPROWADZENIE

1. IŚWARAPRANIDHANA. Wspomnij Boga, Najwyższą Istotę, Stwórcę Nieba i Ziemi. Z całą ufnością oddaj się Bogu w opiekę, w Nim przyjmij SCHRONIENIE, w Iśwarze - w Twoim Władcy.


a) trzykrotnie intonuj OM (AUM), które jest zlaniem się Trójdźwięku w jednobrzmiącą sylabę, podobną do głoski Ą. Jednoczysz się z Iśwarą;

b) powtarzaj z Serca następujące słowa trzy razy: "Niech będzie uwielbiony Pan i Bóg, umiłowany i błogosławiony pełen najwyższej Mądrości i siedmiorakiego poznania Prawdy". HUM

c) recytuj Schronienie dowolną ilość razy, w sanskrycie lub po polsku: OM BRAHMDHRAMASANGHANM (HUM) "Przyjmuję Schronienie w Najwyższym Bogu, w Jego Świętej Nauce i w Braterstwie Praktykujących".

d) intonuj (śpiewaj lub powtarzaj) mantrę (wibrację) przywołującą stan całkowitego Wyciszenia czy Oczyszczenia Świadomości: BHWANA ĆITTAPRASDANM (Intonację rozpocznij wibracją OM, potem powtarzaj mantrę Oczyszczenia Świadomości, zwykle 108 razy, a następnie zakończ mówiąc HUM).


WŁAŚCIWA PRAKTYKA

2. ĆATUR-BRAHMWIHRA. Cztery rozmyślania (myślowe medytacje), które są czterema sposobami uspokojenia umysłu (psychiki, czyli wszystkich fal przeżyć świadomościowych, praktykuje się na każde z czterech rozmyślań około 5-7 minut poświęcając. Oto Boskie Akty synchronizujące z Przebudzoną Świadomością jawią się jako doskonała droga do rozwoju intuitywnego odbioru czy odczuwania (s. PRATHJAJA). Kontemplujący (s. DHJAJIN) zamienia się w słuch i czucie, całym sobą percepując głębię znaczenia każdej z Brahmawihar.


I. MAITRI

a) wewnątrz Serca, w głębi własnej istoty odczuwamy pulsujące źródło miłości, która wszystkiemu jest życzliwa i przyjazna. Odczuwamy nieograniczoną dobroć i sympatię tryskającą z głębi Serca. Odczuwamy cały nasz naturalny potencjał przyjaźni i miłowania.

b) rzeka miłości, życzliwości i przyjaźni szerokim strumieniem wylewa się z naszego wnętrza ku wszystkim naszym bliskim, ku współpraktykującym. Odczuwamy głęboką życzliwość dla wszystkich szczęśliwie żyjących. Posyłamy naszą miłość do wszystkich dobrych ludzi. Wyobrażamy się w sytuacjach, w których działamy z miłością jako ucieleśnienie dobroci i przyjaźni.

c) z całego Serca promieniujemy falami uczucia miłości i życzliwości do wszystkich stworzeń, zdarzeń, do wszystkich sytuacji, zarówno dobrych jak i złych. Wyobrażamy sobie jak dobroć, życzliwość przyjaźń i miłość obejmują całe nasze miasto, kraj, nasz kontynent, cały świat i jak rozprzestrzeniają się w kosmosie. We wszystkie strony świata posyłamy naszą Miłość, aż w końcu sami stajemy się ucieleśnieniem Miłości (s. PREMA).


II. KARUNA

a) wewnątrz Serca, w głębi własnej istoty odczuwamy pulsujące źródło miłosierdzia i współczucia, sympatię, która skierowana jest ku wszystkim i wszystkiemu. Odczuwamy rzeczywisty stan każdej rzeczy i każdej istoty. Postrzegamy własne serce jako nieograniczoną empatię, zdolność współodczuwania. Odkrywamy miłosierdzie i współczucie jako swój naturalny stan istnienia.

b) utrzymujemy wypływ strumienia sympatii i współczucia do wszystkich cierpiących osób, ludzi, zwierząt i roślin, które spotkaliśmy w naszym życiu. Postanawiamy okazywać miłującą dobroć wszystkim cierpiącym ból i udręczenie, których spotykamy w naszym życiu. Gorąco pragniemy, aby każda napotkana przez nas istota wyzwoliła się ze wszystkich udręczeń. Oby przejmujące i przenikliwe fale kojącego miłosierdzia przyniosły ulgę wszystkim udręczonym istotom.

c) z całego Serca ogarniamy cały świat falami dobrotliwego współczucia, które mają moc niesienia ulgi i rozpraszania wszelkiego bólu i cierpienia. Przynosimy ulgę każdej osobie, każdej żyjącej istocie, o której tylko ze współczuciem pomyślimy. Cały świat ogarniamy swoim współczującym sercem, które ma moc lekarstwa przynoszącego natychmiastowe ukojenie. Strumień współczucia wybawia niezliczone istoty z oceanu bólu i cierpienia przynosząc trwałą błogość i szczęśliwość. Zanika wszelkie cierpienie świata.


III. MUDHITA

a) skupiamy się w naszym Sercu odczuwając w głębi źródło radości i zadowolenia. Zacność i cnota dobroci są tym , co cieszy nas najbardziej. Odczuwamy w duszy pełnię radości z każdego dobrego czynu i z prawego, zacnego postępowania. Cieszy nas wszelka uczciwość. Odkrywamy naszą wrodzoną zdolność do radownia się w każdej sytuacji i do bycia zadowolonym w każdej chwili życia.

b) odczuwamy jak z naszego Serca radość i zadowolenie wypływają mocnym strumieniem. Nasza radość ogarnia całe nasze otoczenie, bliższych i dalszych znajomych. Szczególny przepływ radości i błogości płynie jako natchnienie do ludzi zacnych, uczciwych, ugruntowanych w cnocie dobroci i prawości. Oby głęboka radość zawsze towarzyszyła ich życiu. Cieszymy się szczęściem i powodzeniem innych.

c) cały świat napełniamy dobroczynną, błogą radością i niezmierzonym zadowoleniem, które wypływa z dobroci serca. Wspieramy naturalną i wrodzoną tendencję kierowania się ku dobru, która jest istotą każdej żyjącej duszy. Niech wszystko zmierza w radości ku prawości, zacności i dobroci. Cieszy nas ogromnie budowanie świata zacności i dobroci. Oby wszystkie istoty były szczęśliwe, aby wszystkie istoty miały się dobrze.


IV. UPAKSZA

a) w głębi Serca odnajdujemy nasze najbardziej spokojne miejsce. Jest to jakby sanktuarium ciszy i pokoju. Z całym oddaniem wczuwamy się w to miejsce, jako w źródło milczenia i równowagi. Przebywamy wewnątrz w stanie zapewniającym nam ukojenie, spokój i harmonię. Jakikolwiek ciężar natychmiast odpuszczamy, przebaczając sobie całkowicie wszystko. Całkowicie pogrążamy się w źródle wewnętrznej ciszy.

b) cisza i spokój z naszego serca płyną we wszystkie strony, ogarniając całe nasze otoczenie, wszystkie sytuacje życia, wypełniając każdą chwilę. Stajemy się wyrozumiali i tolerancyjni dla wszystkich i wszystkiego co nas spotyka. Ogłaszamy Pokój we wszystkie strony świata, wyrzekamy się gniewu, zazdrości i obmawiania. Postanawiamy zachować neutralność, czyste ręce, serce i mowę pośród każdej sytuacji życia. Odczuwamy stałość i siłę ciszy, bezstronności.

c) cisza z naszego serca rozpuszcza wszelką chęć odwetu. Uczuciem tym nasycamy całą przestrzeń, nasze środowisko, miejscowość, kraj, kontynent, cały świat. Wyobrażamy sobie całą kulę ziemską jako oazę pokoju i przebaczenia. Wszelka zemsta i odwet przestają istnieć. Wszystkie urazy i awersje pomiędzy ludźmi rozpuszczają się w strumieniu ciszy i pokoju, które emanujemy z serca. Świat osiąga doskonałą równowagę, a wszystkie istoty są szczęśliwe i pełne pogody ducha.


V. BODDHIĆITTA

a) całym sercem odczuwamy głębię Czterech Boskich Aktów. Doświadczamy Natury swojej Przebudzonej Świadomości jako pełni Miłości, Współczucia, Radości i Spokoju w jednej chwili. Odczuwamy Niezmierzoną Czystość, Przestrzeń, Wszechświadomość i Pustkę, które trwają w każdej chwili naszego życia. Doświadczamy siebie jako źródła tej boskiej moralności - Miłości!

b) przyjmujemy do naszego Serca (Wnętrza, Psychiki) wszystkie znajome i nieznajome osoby, aby wspólnie z nami doświadczały stanu Przebudzenia Świadomości. W szczególności wchłaniamy do serca naszych rodziców, matkę i ojca, a także nasze rodzeństwo, siostry, braci i dalszą rodzinę.

c) cała ludzkość i wszystkie istoty naszej planety gromadzimy jako jedną rodzinę wewnątrz naszej Przebudzonej Świadomości o Czterech Boskich Właściwościach.


ZAKOŃCZENIE

3. TRATAKA.

a) skupienie na kimś, kto osiągnął doskonałość etyczną i moralną, a kto jest dla nas wzorem prawości i ideałem, do którego dążymy. Pamiętajmy imię tej istności, wyobrażajmy sobie postać, w szczególności spojrzenie, próbujmy wczuć się w stan świadomości (w głębię psychiki i ducha) urzeczywistniony przez tę osobę. Możemy wybrać dowolną istotę, świętego, mistrza, proroka lub anioła, która to istota będzie nam bliska. Odczuwamy Serce tej postaci, wpatrujemy się w oczy, gdyż właśnie oczy przekazują głębię tego co płynie z serca. Próbujemy doświadczyć stanu bycia takim jak wybrany przez nas ideał.

b) możemy rozmyślać (powtarzać w myślach powoli i z czuciem) Pięć Wielkich Ślubowań BODHISATWY, czyli Ucieleśnienia Dobroci, Przebudzonej Dobroci. Jest to praktyka drugiej klasy Jogi, stanowi więc rozwinięcie Bhakti Jogi.


MAHAWRATTA

  1. AHIMSA – Ślubuję Powstrzymanie Krzywdzenia Myślą,Słowem i Uczynkiem.
  2. SATHJA – Ślubuję Zawsze Mówić Prawdę Myślą, Słowem i Uczynkiem.
  3. ASTEJA – Ślubuję Powstrzymanie Kradzenia Myślą, Mową i Uczynkem.
  4. BRAHMAĆARJA – Ślubuję Zachowanie Wstrzemięźliwości Myśli, Słów i Czynów.
  5. APARIGRAHA – Ślubuję Powstrzymanie Posiadania (Nieprzywiązywania) Myślą, Słowem i Uczynkiem.


Mahawratta, Ślubowania Bodhisatwy stanowią fundament moralności jogicznej w Drugiej Klasie (Krija Joga, Tantra Joga). Ogniskujemy się więc w naszej pracy BHAKTÓW we właściwym kierunku. Szerszy komentarz oraz Siddhi (Cudowne Moce) pojawiające się jako skutek realnego urzeczywistnienia tych pięciu zasad etycznych będą omówione przy innej okazji.

c) możemy wspólnie intonować wibrację przybliżającą nas do Nauczyciela, do Iśwary, do Boga, do naszego Pana, Władcy i Guru.

OM GURU lub OM GURU DEW (24 do 108 razy)

d) wspólne HUM (oznacza zakończenie praktyki i zawsze jest w Tradycji Laja mówione na końcu cyklu ćwiczeń duchowych).


Prema Sathja Dharma Śantih OM
Hum!

Himalaya Swami L.M.