Baraka

Baraka (arab. البركة) - z arabskiego błogosławieństwo, moc duchowa. Dar jakim obdarzył Proroka Muhammada (Mahometa) Allah Bóg. Muzułmanie oraz sufi wierzą, że każdy prorok od Adama do Muhammada obdarzony jest podobną opieką, a ponadto wglądem w sprawy wiary. Dlatego też Świętego Proroka Muhammada nazywa się często al-insan al-kamil (arab. الانسان الكامل) (człowiek doskonały).

Baraka to starodawne słowo sufich pochodzące z kultury arabskiej i perskiej. Oznacza błogosławieństwo, esencje życia, od której rozpoczyna się ewolucja, a szczególnie wszelki rozwój duchowy człowieka. Bez Baraka od żyjącego mistrza duchowego sufich nie może być człowiek zbawiony. Sufickie ceremonie sama z recytowaniem dhikrów, wasif oraz wersetów Koranu służą otwarciu dla Baraka przekazywanej przez Szajcha, Murszida lub Pira.