Pir

Pir lub Peer - po persku: پیر‎‎, dosłownie "stary [osoba]", "starszy" - tytuł mistrza Sufich lub przewodnika duchowego używany także w tradycji nathów. Zamiast tytułu Pir używa się także słowa Hazrat (mistrz) lub po prostu Szajch (wódz, mistrz). Pir często objaśniane jest jako "Święty", w sensie osoby świętej za życia, pełnej gnozy. Rolą Pira w szkołach, zakonach i braterstwach sufickich jest instruowanie i prowadzenie inicjowanych uczniów, wszystkich, którzy złożyli przysięgę Przymierza, Bajat. Mistrz tytułowany jako Pir zwykle jest mistrzem autoryzowanym do prowadzenia uczniów w więcej niż jednej sufickiej tarice (linii nauczania, scieżce).

Ogólnie, lekcje jakich udziela Pir w formie wykładów czy kazań dla ogółu murid (uczniów) nazywane są suhba. Przewodnictwo duchowe to zalecone praktyki i indywidualne rady oraz instrukcje do treningu duchowego rozwoju na sufickiej ścieżce duchowości, mistyki i gnozy.

W perskich i indyjskich tradycjach sufickich, stopnie czy pozycje duchowe znane jako Szajch oraz Murszid (nauczyciel przewodnik) poprzedzają funkcje jakie niesie ze sobą tytuł Pira. Perski tytuł Sarkar bywa czasem używany zamiennie z tytułem Pir w niektórych szkołach i zakonach sufickich.

W Indii często do mistrza sufickiego można zwracać się tytułem Peer Baba, w dewanagari पीर बाबा, dosłownie Starszy Ojciec lub Stary Ojciec.

W tradycjach alewickich, Pir musi być bezpośrednim spadkobiercą i dziedzicem nauk duchowych Hazrat Ali.