Podstawy Starożytnej Wiedzy o Wcieleniach Duszy

Nauka o reinkarnacji, cyklu ponownych odrodzin duszy (psyche) w ludzkim ciele była doskonale znana w filozofii greckiej i hebrajskiej. Pojęcie koła ponownych narodzin, w orginale greckim „kyklos geneseos“ nauczali w Grecji buddyjscy misjonarze znani jako uzdrowiciele, therapeutos, którzy opanowali całą Azję i część Europy (Tracja) w przeciągu ponad 400 lat od odejścia Śri Gautama Buddha około roku 553 p.e.ch. Podobnie idea szerzona była na ziemiach palestyńskich, hebrajskich i egipckich, a powszechny w użyciu hebrajski termin „Gilgul Nwszamot“, wędrówka duszy doskonale świadczy o tym, że wiara naukowa, doświadczalna, w reinkarnacji była powszechna wśród osób wychowanych w obszarze wpływu mistyki żydowskiej, egipskiej a później chrześcijańskiej.

Pisma proroka Henocha (El Morya) pochodzące sprzed potopu także poświadczają wielką prawdę o wędrówce dusz (gr. psyche, hebr. nefesz), jaką jest prawda o cyklicznym odrodzeniu, o ponownym wcieleniu duszy w ludzkie a czasem i zwierzęce ciało! Istnieje 360 ksiąg napisanych przez Proroka Henocha (El Morya, Hermesa), ale jedynie fragmenty kilku z nich są upublicznione, aby poszukującym dać przedsmak ezoteryki, mistyki, czyli okultyzmu religijnego. Wielki grecki Mistrz Mądrości, filozof, numerolog i asceta, Pitagoras, nauczał o cyklicznych wcieleniach, o reinkarnacji, a nawet znane są niektóre jego poprzednie wcielenia jako Etalides przed wojną trojańską, jako Euforbus w czasie wojny trojańskiej, potem jako Hermotimus z Samos, a i jeszcze jako Pyrros z Delos. Piąte w kolejności tej listy to wcielenie znane jako Pitagoras z Samos, które dopełnia cykl rozwojowy wtajemniczonego Pielgrzyma Drogi symbolizowany Pięcioramienną Gwiazdą (Tara) lub Pięciopłatkowym Kwiatem Lotosu.

Rozpowszechnienie i popularność doktryny duchowej o reinkarnacyjnym cyklu wędrówki dusz przez buddystów w okresie 400-500 lat rozkwitu buddyjskiej tradycji przed urodzeniem Jezusa (Jeszuah) to nie jest jedyny powód popularności nauk, podobnie jak i pisma henochiańskie. Kultura Arya(n), do której należą narody Europy i Azji w większości (Słowianie, Germanie, Grecy, Hindusi), od zawsze opierała się na naukowo opracowanej wiedzy o reinkarnacji pochodzącej z bardzo starożytnych czasów. Gautama Buddha jedynie odnowił wiele aspektów starożytnej Ścieżki Arya(n), Szlachetnych Dusz, Ścieżki Wojowników Szambala, pradawnych Rycerzy Świała, Prawdy, Miłości i Sprawiedliwości. Kara śmierci tak często wymierzana w starożytności przez boskich Sędziów-Mędrców posiadających Wgląd była stosowana na podbudowie nauki o reinkarnacji, gdzie mowa o wyrzuceniu złej duszy z jej ciała poprzez uśmiercenie w ramach kary za niegodziwość. Nikt nie przejmował się uśmierceniem bezbożnie niegodziwej osoby, jako że w świetle nauk o ponownych wcieleniach była to kara przede wszystkim dla złej niegodziwej duszy, a nie dla ciała, a dusza jak wiadomo w przyszłości wciela się ponownie. Kara taka z jednej strony skutecznie oczyszczała społeczeństwa ze wszelkiego niegodziwego zła i deprawacji, ale z drugiej strony zaludniała sferę przebywania dusz skażonych oczekujących na ponowne wcielenie, czyli zaśmiecała Hades (hebr. Szed), który stawał się cienistym, mrocznym lochem deprawacji i bezbożnej niegodziwości.

Oczywiście, kara taka mogła być stosowana za łamanie rzeczywistych praw ustanowionych przez Niebiosa (s. Dharma, hebr. Torah), a nie za łamanie praw ludzkich i musiała być wymierzana przez całkowicie uczciwych, oświeconych i pobożnych Sędziów-Mędrców! Wymierzanie surowych kar zawsze było w rękach Mistrzów Mądrości, którzy są Najwyższymi, Boskimi Sędziami tej Planety (Loka); nie kierują się stronniczymi poglądami politycznymi czy religijnymi, ale należą do Empireum rasy ludzkiej, jakim jest Duchowa Hierarchia, Białe Bractwo. Osoby doświadczające, widzące wędrowanie duszy poprzez wcielenia nie rozpaczają w obliczu śmierci fizycznego ciała, a także gotowe są do bohaterskiego poświęcenia w obliczu konieczności podjęcia słusznej walki. Śmierć nie istnieje dla osób znających z autopsji mądrą wiedzę o ponownych wcieleniach, ani zbytnia fascynacja aktualną formą fizycznego bytu, w który wrodzona jest dusza (gr. psyche, hebr. nefesz), bo człowiek rozpoznaje większą część cyklu swego istnienia, rozwoju i ewolucji jako byt subtelniejszy, energetyczny i duchowy! Wedle nauk prorockich Patriarchy Henocha mówi nawet o Aniołach (Bóstwach) opiekujących się życiem dusz, całym kołem wcieleń jednostki ludzkiej, a w hebrajskiej mistyce znanych jako Golgalim. Te same anioły opiekują się Kręgami Inicjowanych (Zapieczętowanych ku Zbawieniu, Wyzwoleniu), bo Zbawienie (Wyzwolenie), to proces uwolnienia duszy (psyche) od konieczności, przymusu wchodzenia w kolejne odrodzenia z powodu złych działań, myśli, słów i czynów, które obciążają duszę czyniąc ją grzeszną, brudną i złą. Dusze udoskonalone, szlachetne (Acil Nefesz) przeznaczone są do Zbawienia, a są to dusze inicjowanych, które dożywotnio (wieczyście) są wierne w nauce, praktyce i służbie duchowej Drodze, w której otrzymały inicjacyjne wtajemniczenie, czyli pieczęć zbawienia (wyzwolenia). Życie nie ma sensu bez dogłębnej, naukowej boskiej wiedzy o Duszy i reinkarnacji, a świat bez wiedzy o wcieleniach duszy wydaje się całkiem zły i niesprawiedliwy.

Prawo reinkarnacji w cyklach, podobnie jak i prawo odpłaty, zwrotu kary i nagrody z hinduska znane jako prawo karmana (karmy) musi być dogłębnie zrozumiane i wyjaśnione już dzieciom w szkołach w sposób naukowy, jako podstawy naukowej, dialektycznej filozofii życia. Odwieczna nauka o wcieleniach duszy przewiduje nie tylko zbawienie, wyzwolenie (po grecku Soteria) dla dusz uszlachetnionych, ale i cykle podłych odrodzin w uszkodzonych kalekich formach bytu, szczególnie w ciałach zwierzęcych takich jak osły, psy, lisy, świnie, węże, konie, czy inne zwierzęta domowe lub leśne. Koncepcje wywodzone w oparciu o autopsję własnych wspomnień przebudzonych dusz, które pamiętają swe poprzednie wcielenia w rzeczywisty sposób jak i w oparciu o wiedzę przyniesioną przez Anioły, Bogów. Wyższe istoty z odległych, wyższych światów, przewidują także ostateczną karę dla bardzo złych i niegodziwych dusz w postaci Zagłady, Uniecestwienia Złej Duszy, co mistyka chrześcijańska czy żydowska zwała śmiercią drugą w jeziorze siarki i ognia Gejhinom (Piekła Gehenny). Prawdziwi chrześcijanie, ci wyuczeni przez Jezusa, nie obawiali się śmierci ciała z powodu represji za wiarę, bo wierzyli w powszechną naukę o wcieleniach, ale za to obawiali się uniecestwienia siebie, duszy (osoby) w ogniu ostatecznej Zagłady, czyli śmierci drugiej, którą jest kara śmierci wymierzana przez Anioły w imieniu Boga, strażnika Planety (hind. Śiva, hebr. Jahwah, JHWH). Dobrze znany jest tak w tradycji żydowskiej (Abaddon) jak i w tradycji greckiej (Apollyon) anioł zagłady, anioł niszczyciel, który ostatecznie unicestwia złe, upadłe dusze po wyczerpaniu wszelkich przeznaczonych dla nich możliwości poprawy, uszlachetnienia.

Cykl reinkarnacyjny nie trwa w nieskończoność, a forma ludzka nie jest stałą formą bytu dla żyjących, inwidualnych dusz. Dusza ludzka może być nieśmiertelna pod warunkim oczyszczenia ze skażenia i uszlachetnienia, udoskonalenia tak, aby mogła powrócić do Niebios, tam skąd została na Ziemię zesłana w ramach kary za grzechy i niegodziwości w wyższych niebiańskich światach, na wyższych planetach łańcucha ewolucji. Har-Cijon, biblijną Górę Zbawienia tworzą osoby (dusze) bezwzględnie posłuszne (Hebr. Cijut, Posłuszeństwo) Prawom Boga (hebr. Torah, hind. Dharma) oraz inicjowane, naznaczone znakami zapieczętowania do Zbawienia, Wyzwolenia (hebr. Cijun, Znak, Inicjacja, Stopień). Uczniowie Drogi powinni głęboko studiować Dharmę (hebr. Torah), Prawa Boże i w pełni ich przestrzegać, a wtedy ich losy tak się ułożą, że w końcu będą Wyzwoleni. Wedyjska nauka powszechna w Oriencie, powszechny i ostateczny akt Zagłady zwie termniem Pralaya, co bliskie jest pojęciom substancjalnego rozpuszczania lub anihilacji, natychmiastowej zagłady bytu, który jest istotą kolejnych wcieleń tworzących cielesne, widzialne formy bytu. Anioły Rozpuszczania, Pochłonięcia Layadeva zajmują się oczyszczaniem sfer istnienia planety przy końcu większych cyklów istnienia, takich jak Yuga (epoka) czy Kalpa, a także obejmują setki tysiecy lub miliony ziemskich lat. Najkrótsza Yuga, to Kali Yuga, Epoka Bogini Czasu (Śri Kali) trwająca zaledwie 432 tysiące lat. Nowicjusze muszą bardzo umocnić się w Drodze, aby nie zanieczyszczać swej duszy ciężką zbrodnią zdrady, odstępienia, bo na zbawienie zasługują jedynie dusze heroiczne, bohatersko wierne i oddane, a nie ci, których zniechęcają najmniejsze przeszkody. Tak Sufi jak Rsi (Ryszi) nauczają, że cierpliwość, wytrzymałość to jedna z koronnych, najistotniejszych cnót, boskich przymiotów udoskonalonej, szlachetnej duszy!

Wy ludzie, musicie dla wyższego dobra całej ludzkości ciągle pamiętać te nauki i propagować boską, wyższą Wiedzę wśród ogółu ludzi, a szczególnie musicie skarby mistyki przekazywać waszym dzieciom dla pożytku przyszłych pokoleń i polepszanie stanu tej ludzkości. Góra Kailaśa zasiedlona jest przez Wyzwolonych Laya, tych, którzy osiągneli Kaivalyam, Zbawienie, Wyzwolenie duszy z kręgu cyklicznego odradzania dusz, a jest to podobnie jak Har-Cijon symboliczna góra złożona z dusz, inicjowanych, wtajemniczonych, zapieczętowanych ku Zbawieniu, Wyzwoleniu pieczęciami inicjacji przez Wysłannika Bogów, który zna niebiańskie ryty inicjacji, pieczętowania będąc realnym Guru, Przewodnikiem duchowej Drogi! Bóg Błogosławi wytrwałych i zwycięskich Pielgrzymów Drogi!

Himalaya Swami L.M.