Mahasandhi

(Hridaya nr 33)

Wielka Doskonałość stanowi żywe ucieleśnienie Mahamudry, tj. Wielkiej Postawy. Mahasandhi, Wielka Doskonałość to praktyczny pojazd praktykowania Lajów. Mahamudra jest podstawą tej ścieżki, podobnie jak Samnjasa - ostatni pojazd uczniowski na Ścieżce Laja. Przykazanie "Bądźcie zatem tak doskonali jak Ojciec wasz Niebieski doskonałym jest", może być credo prowadzącym adepta po ścieżce, chociaż niewielu bierze to przykazanie Jezusa Chrystusa zupełnie na serio.

Kluczowe pojęcia, które wprowadzają do Mahamudry, a zarazem do Pierwszej Tajemnej Laja Jogi i pojazdu Jogaćarjów to: darśana, bhawana, ćarja i phala. Ukazują one cztery aspekty duchowej realizacji Wielkiego Wchłonięcia, Mahalaja. Jednocześnie, owe aspekty są zarazem filarami jak i stopniami, czy szczeblami praktykowania Tajemnej Laja Jogi jako Mahamudry.

DARŚANA - to właściwy pogląd, słuszne widzenie, esencjonalnie zaś spojrzenie. Patrzenie, spoglądanie lub widzenie to istotny sens tego filaru czy stopnia. Można powiedzieć, że jest to właściwa postawa obserwatora skupiona w wizji guru. Ćwiczenia takie jak trataka na postaci guru są wielce pomocnym wstępem. Widzenie boskości, dostrzeganie piękna wewnętrznej istoty, patrzenie z punktu widzenia zrealizowanej istoty, wszystko to pozwala wejść tam, gdzie Wielkie Istoty już się znajdują.

BHAWANA - [bhaawana] dosłownie: stawanie się, wywoływanie przebywania w siedzibie swej własnej natury. Właściwa medytacja, praktyka skupienia, przynosząca błogość i zanik jakichkolwiek uciążliwości. Świat staje się zabawny, jesteśmy w świecie jakby dziećmi, które bawią się każdym zdarzeniem. Nawet tragedie są postrzegane jako zdarzenia zabawne. Boski Humor i błogość zabawy duszy wcielonej w materię. Obserwowane staje się naszą rzeczywistością. Bawimy się tą grą zdarzeń i sytuacji. Wczuwamy się w przestrzeń, wsłuchujemy się w przestrzeń i doświadczamy tej Nirwany - bezbolesnego reagowania na świat i wydarzenia.

ĆARJA - [ćaarja] to głęboka świadomość duchowego posłannictwa i działalność służąca podtrzymaniu właściwego kierunku, tj. spełnieniu swej misji w życiu. Działanie i wędrówka po szlakach wytyczonych przez potrzebę spełnienia własnego celu w życiu. Każda dusza odkrywa misję dla której przybyła na ziemię i wypełnia swe zadanie. Ćarja to także świadome służenie dla spełnienia misji swego guru. Właściwe działanie to spełnianie swego zadania, realizacja odkrytej wewnętrznie misji życia, także wypełnianie woli lub prośby swego guru. Cały sposób życia zostaje zorientowany tak, aby służył spełnieniu duchowego posłannictwa.

PHALA - to owoc, skutek, etap końcowy, efekt. Cóż jest owocem filarów poprzednich? Realizacja indywidualnego zadania swej duszy/jaźni, powoduje, że w końcu osiągamy pojęcie o celu istnienia wogóle, a dusza wypełnia swoje kosmiczne zadanie. Powrót do Domu Ojca Niebieskiego staje się możliwy, gdyż nie ma już niczego, czego spełnienie zatrzymywałoby nas tutaj. Dusza nie powraca do Raju, zanim nie wykona swojej pracy, zadania, którego podjęła się zanim wyruszyliśmy we wcielenia na materialnym świecie. Całkowita wolność duszy od jej zobowiązań jest owocem ścieżki duchowej.

Kultywowanie tych czterech aspektów i stopni nauk stanowi Mahamudrę, jeśli jest to formalną praktyką adepta, a Mahasandhi kiedy ucieleśniamy te aspekty w swoim życiu mając bezpośrednią świadomość guru jako Iśwary (Boga - Ideału w sercu).

Praktyka Mahamudry obejmuje też cztery stany istnienia: siedzenie (w tym leżenie), chodzenie (w tym bieganie), jedzenie (w tym trawienie i spalanie) oraz wydalanie (w tym oczyszczanie).

Laja Samnjasa

Istotą procesu samnjasy w laja jodze, który jest podstawą dla praktyki Tajemnej Laja Jogi, jest Pochłaniające Wyrzeczenie. Bóg (Iśwara) tęskni za Tobą całą swoją Wszechmocą. Iśwara jest Pierwotnym Buddą (Adi Buddha), Panem, Władcą i Bogiem (Brahma) zarazem. Ty jesteś jego stworzeniem. On pozostawił Tobie wolność wyboru. Jeśli Ty wybierzesz Pana - On natychmiast przybliża się do Ciebie i przyjmuje Ciebie siłą całej swej tęsknoty. Jego tęsknota (Isza) powoduje, że zostajesz Wchłonięty w Boga. Jest to Layam!

Wolna wola jest jedyną przeszkodą. Jest to wola indywidualnego, egoicznego życia, wola wcześniejszych wyborów i zobowiązań. Esencjonalnie jest to wola, pragnienie oddzielnej (egoistycznej) egzystencji. Tanha, wola oddzielnego życia, doprowadza nas do osamotnienia i ateizmu, do zaprzeczania istnienia Boga.

Jeśli zrozumiesz to wskazanie (pouczenie) i ciągle utrzymasz je, niwecząc wolę (pragnienie, żądzę) indywidualnego życia, natychmiast osiągniesz to, że zostaniesz Wchłonięty przez Iśwarę, przez sprawy Pana. Oddaj swe życie, oddaj się całkowicie w ręce Boga. Zrezygnuj z siebie całkowicie. Niewielu rozumie te instrukcje, a jeszcze mniej je wypełnia. Samnjasa to przezwyciężenie lęku przed usunięciem największej przeszkody, korzenia EGO, którym jest wolna wola i potrzeba oddzielnego, egoicznego życia.

Tak to renuncjacja ostatniego pojazdu uczniowskiego staje się dobrą podstawą do dalszego podróżowania po ścieżce. Generalnie, student Mahamudry używa syntezy praktyk pierwszej klasy jogi jako swego pojazdu praktykowania, a student Mahasandhi opiera się na drugiej klasie jogi w podobny sposób. Nutą przewodnią pierwszego jest samadhi - skupienie w świetle celu, zaś nutą drugiego jest krija - wewnętrzne działanie, służenie z głębi serca.

Ćaturmara

Praktyka Mahamudry usuwa z czasem cztery rodzaje Przeszkadzających Sił (ćaturmaara). Owe siły to odpowiednio: skandha, kleśa, mrytju i dewaputra - mara. Cztery aspekty oczyszczenia mogą być doskonałym wzorcem dla programu jogicznego treningu, który ma za zadanie doprowadzić do głębokiego oczyszczenia.

SKANDHA-MARA - zaciemnienia pięciu składników natury psychofizycznej, bhutendriji; zaciemnienia naszego ucieleśnienia; przeszkody ciała i cielesności.

KLEŚA - zaciemnienia splamień emocjonalnych i namiętności; zaciemnienia z natury pasji i pożądań.

MRYTJU - zaciemnienia przeszkadzającej mocy śmierci; zaciemnienia popędu do śmierci i lęku przed utratą życia (który jest złudzeniem wynikłym z oddzielenia).

DEWAPUTRA - zaciemnienia boskiej dumy i żądzy; zaciemnienia wynikłe z boskich pragnień i boskiej tęsknoty (isza) oraz z poczucia własnej boskości (daiwarupa, anielska natura), typu 'jestem lepszy od innych bo się duchowo rozwijam' (wyniosłość) itp.

Mara (maara) to coś jakby ucieleśnione zło, zatem oczyszczamy się od skażeń wiodących do piekła, oczyszczamy się od złego. Cztery rodzaje kuszenia pochodzą od czterech rodzajów zanieczyszczeń, które należy pokonać i usunąć, korzystając z odpowiednich filarów Mahamudry.

== Owoce Darśany ==

Najwspanialszym owocem darśany jest pojawienie się czterech boskich cnót zwanych Brahmawiharą (Hridaja Nr 11). Mamy tu na myśli maitri (przyjaźń), karunę (sympatia), mudhitę (radość) i upakszę (tolerancja). Brahmawihara pojawia się spontanicznie jako skutek praktykowania połączenia z własnym Guru (Iśwara) poprzez proces zwany DARŚANĄ. Rozumie się więc czasem, że Brahmawihara jest początkowym stopniem realizacji Mahamudry. Zdolność (dar) do pozostawania w świadomości własnego Guru jest także pierwszą siddhi (cudowną mocą), która otwiera bramę do pozostałych mocy jogicznych.

W pojeździe Jogaćarjów aktywizowane są cztery sposoby działania będące oznakami bycia Sadguru (Iśwarą, Gureśwarą), czyli kompetentnym Przewodnikiem Duchowym. Właściwości te są pielęgnowane pośród wszystkich aćarjów laja jogi. Mamy tutaj:

USPOKAJANIE (zdolność do wyciszania i niesienia ukojenia potrzebującym wsparcia aspirantom ścieżki); WZBOGACANIE (zdolność dawania tego, co potrzebne, tego co jest aktualnie na czasie, dawanie z natchnienia); KONTROLOWANIE (zdolność do panowania nad sytuacją i władza nad dziejącymi się procesami przemiany); UNICESTWIANIE (zdolność do niszczenia, rozbijania ego i jego powłok, rozpoznawanie "kanałów" i "chwytów" ego).

Z czasem praktykowania, sama obecność Jogaćarji (Sadguru) będzie dokonywać tych czterech przekształcających działań wobec żarliwych adeptów ścieżki duchowego rozwoju.

Realizacja Mahamudry

Mahamudra zwana jest Najwyższą Postawą lub Wielką Pieczęcią. Ten Wielki i praktyczny Gest opiera się o Wyrzeczenie Samnjasina. Mahamudra przynależy do adwaity, do szkoły świadomości niedualnej, a więc anielskiej, dewaicznej. Jedność czystej aktualnie świadomości z jednej strony, a wyswobodzenie się z uwarunkowań przeszłości z drugiej strony daje gwarancję powodzenia w tego rodzaju ścieżce praktykowania. Uświadomienie natury przestrzeni, energii akaśa, praktykowane w krija jodze też jest potrzebne.

Owoce ścieżki zwanej Mahamudrą przychodzą poprzez praktykowanie z użyciem pomocnych środków realizacji czy urzeczywistnienia Mahamudry. W szczególności wyróżniamy trzy pomocne środki tego tajemnego pojazdu praktykowania:

MUDRA - to postawa, a w szczególności gest, który wyzwala mocą boskiego wzoru pewien szczególny nastrój czy energię Niebios. Gest wytwarza nastrój, który jest potęgą niesionej wibracji Ducha. Duchowy Ideał, taki jak guru, dewa (anioł) czy idam (strażnik ścieżki), każdy niebiański wzór posiada specyficzne gesty wytwarzające energetyczną wibrację wolności i miłości. Mudra zawiera w sobie asanę, jako swoje tło. Gesty lub ruchy dłoni i tułowia także są zawarte, czasem też ułożenie nóg. Opanowanie siadu zwanego lotosem jest potrzebne do praktykowania większości mudr. Mudra pieczętuje ciało i serce, chroniąc je przed skażeniami.

MANTRA - to dźwięk, potęga słowa mówionego, wibracja świętej frazy, moc słowa błogosławionego przez Guru w chwili inicjacji. Nigdy nie należy intonować mantr bez błogosławieństwa swego guru i bez instrukcji usłyszanej na własne uszy. Praktykę mantr można przekazać wyłącznie ustnie. Pracę z dźwiękiem dzieli się na trzy aspekty: śabdha to dźwięk wibrowany z pomocą własnego głosu, artha to słowo kontemplowane w myśli, zwykle w rytmie oddechu (praktyka mentalna); zaś pratjaja jest odbieraniem echa, odbicia rezonansu z głębi wnętrza, odczuwaniem po głośnej lub mentalnej praktyce. Najważniejsza praca to głośne wibrowanie i milczące odbieranie (Śabdha-prathjaja Dźapa).

JANTRA - symbol lub znak o ściśle określonym działaniu, który służy do ogniskowania spojrzenia lub wyobrażania. Wizualizacja znaku mocy przynosi ochronę dla umysłu (psychiki) i ciała. Jantra jest symbolem Domu Niebios (aniołów lub guru), symbolicznym kluczem do uruchomienia pewnej duchowej mocy czy właściwości. Istnieje cały pokaźny zbiór jogicznych tajemnych znaków mocy o rozmaitym oddziaływaniu.

Mudra, mantra i jantra odnoszą sie odpowiednio do trzech bram ludzkiej istoty, którymi odpowiednio są: ciało (kaja), mowa (wak) i świadomość (ćitta).

Hum!

Himalaya Swami