Światło Himalaya i Transmisja - Starożytna Górska Szkoła Lajów

Z Himalaya-Wiki
Wersja z dnia 15:18, 19 mar 2009 autorstwa Kanomi (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

(Hridaya nr 38)

1. Światło Duchowe, Oświecenie, to wielce popularny temat wśród poszukujących Duchowej Drogi osób, spośród których, niektórzy stają się rzeczywistymi Uczniami Duchowymi, nie tylko przelotnymi gośćmi spotkań z Wielkimi Mistrzami i Przewodnikami Ludzkości. Używa się często terminów oznaczających Światło, z których niektóre mają dobre wibracje do kumulowania i ożywiania Świetlistej Powłoki, wyższej, duchowej świadomości ludzi, aniołów i demonów! Dźjoti (Jyoti) to bodaj wyraz najpopularniejszy i odnoszony do kosmicznego Światła obiektów na nieboskłonie, szczególnie gwiazd. Obrazy Światła to pokarm duchowy dla Umysłu, pokarm odżywiający wyższe i subtelne ideały, pokarm rozjaśniający myśli i wrażenia mroczne. Myślenie (medytowanie) o Świetle, rozjaśnianie wnętrza obrazami Światła Słońca i Księżyca, rozjaśnianie obrazami Światła gwiazd, wszytko to prowadzi do przebudzenia ku wyższej, zbiorowej naturze duchowej, ku Duchowi Człowieczeństwa i Przyrody. Służba transmitowania Światła w grupach lub trój-osobowych zespołach należy do zaszczytnych praktyk duchowych, które są wielce pożyteczne dla całej ludzkości niosąc wszędzie Miłość i Pokój na falach Światła. Im więcej medytujących w Świetle w jakiejś okolicy, tym jest spokojniejsza i bezpieczniejsza. Im mniej medytujących, tym bardziej szerzy się ciemnota, bieda, epidemie, kataklizmy, inkwizycja, mięsożerstwo i wszelka mroczna, przestępcza, antyduchowa działalność. Gdzie duchowi nauczyciele i boscy Guru nie są uszanowani należycie i czczeni, tam z czasem przychodzi zagłada taka jak na Babilon, Sodomę czy Jerozolimę w czasach Chrystusa. Nie trudno przewidzieć losy pomrocznego kraju, gdzie publicznie szkaluje się samo pojęcie Guru i wszystkich, którzy w tej Boskiej roli występują!


2. Termin Himalayaa oznacza rodzaj żeński od słowa Himalaya, które używane jest po pierwsze na określenie masywu najwyższych gór świata, Himalajów, a po drugie dla określenia Ducha Mądrości tychże gór. Przyjmuje się, że Himalaya oznacza pasmo górskie czyli góry Himalaje, ale wewnętrznie Himalaya oznacza także osobę czy duszę Himalajów. W ten sposób Mistrz, Mahatma Himalay/a to Wielka Dusza Himalajów. Rodzaj żeński zaś to Himalayaa (także Layadevii), niejako małżonka Ducha Śnieżnych Gór. Himalaja to dosłownie śnieżne pochłonięcie. Himalay/a to jakby duchowa, boska osoba utkana ze śnieżnego światła. Himmah oznacza Boskie Światło Duszy, podobne blaskowi, jaki widzą himalaiści wspinając się na szczyty Dachu Świata, kiedy promienie słońca odbijają się od górskich lodowców i wiecznych śniegów. Alaya oznacza Siedzibę, a Góry Himalaya często interpretowane są jako Świetlista Kraina, Siedziba Światłych Mistrzów Duchowych. Kultywowanie Dźjotiszmati – myśli świetlistej - polecają wszyscy jogini i mistrzowie duchowi jacy kierowali losami ludzkości. Wedle dawnych legend, w dolinach himalajskich istnieją Rajskie Krainy, Świątynie i Ogrody.


3. Kiedy mówimy o Świetle Gór Himalaya mamy na myśli jaśniejący blask podobny refleksom światła odbitego od ośnieżonych i lodowatych szczytów wielkich gór Dachu Świata. W praktykowaniu wyobrażamy sobie siebie jako przekaźniki tegoż jaśniejącego, białego światła. Jest to światłość śnieżnobiała, co do której możemy powiedzieć, iż jest światłością świata, gdyż spływa jako refleks promieni słonecznych z najwyższych dostępnych nam szczytów świadomości, których Himalaje są symbolem i rzeczywistą siedzibą zarazem. Światłość ta dotyczy żeńskiego aspektu boskości, stąd właśnie pojęcie Himalayaa – jakie zapisujemy w oryginalnym brzmieniu wymawiając długie 'Aa' na końcu. Istnieją tajemne imiona zarówno dla Ducha Himalajów jak i dla Bogini Gór, jednak ich brzmienie i znaczenie otrzymują Wtajemniczeni jedynie od swego boskiego Śri Guru – Mistrza Przewodnika. A kto raz takie imię usłyszy musi baczyć, aby nie odpaść od Ścieżki i Mistrza jak żona Lota stając się słupem soli, symbolem wiecznej śmierci i rozpadu duszy. Wiele osób medytujących miewa problemy życiowe lub wewnętrzne jedynie z powodu niewłaściwego myślenia i niegodziwego mówienia o swych Guru. Z Woli Bożej o inkarnowanym w ludzkiej formie Guru należy zawsze mówić i myśleć dobrze i nigdy duchowym Nauczycielom nie przypisywać żadnego zła! Dobrym Umysłem i Dobrym Człowiekiem zarazem zwie się taką istotę w ludzkim ciele, która otrzymawszy Inicjację wiernie wypełnia duchowe praktyki i odważnie podąża duchową Drogą trzymając się obranego przez Inicjację Śri Gurudźi!


4. Czohan Morja uważany jest jako Mahaatman Himalaya - manifestację Ducha Gór. Himalayaa znana jest jako żeńska forma Pana Morja lub jako małżonka (także siostra duchowa) tej wielkiej inkarnacji. Czohani Himalayaa jest najważniejszą Strażniczką przekazu ścieżki lajów z pośród wszystkich żeńskich form. Himalayaa jest matką Parwati (małżonki Śiwy), która zawsze jest zwana Córką Ducha Śnieżnych Gór. Himalaja, Śnieżne Pochłonięcie, oznacza, iż Blask Himmah przynależny światłu odbitemu od wiecznych śniegów jest tym Światłem, które wyobrażone wewnątrz naszej świadomości (Ćittam) powoduje rozpuszczenie ego i pochłonięcie małego egotycznego ja w wielkiej Boskiej Wszechjaźni. Doświadczanie rozpuszczania we wszystko roztapiającym w sobie świetle o białawym blasku stanowi najbardziej podstawową, fundamentalną praktykę ezoteryczno-duchowej laja jogi. Praktyka z Białym Światłem zawsze jest Bramą, początkiem i podstawą duchowości, dlatego jest kultywowana zarówno przez najbardziej początkujących neofitów, jak i przez wielkich Mistrzów, którzy wciąż umacniają i rozwijają podstawy, aby wznieść się na szczyty Krain Ducha.


5. Wszystko to oznacza iż Czohan Himalaya (Pan Morja) jako boska, duchowa istność jest w rzeczywistości Ojcem Parwati, małżonki Boga Żywego, Czohan Śiwa. Czohani Himalayaa jako Matka, Amma/n jest najbardziej esencjonalną strażniczką linii przekazu wszystkich lajów, joginów i tantryków, strażniczką wszystkich pobożnych, uświęconych Sadhu. Sam Dobry Bóg, Pan Śiwa Jogeśwara, o czym warto pamiętać jest kolejną emanacją Czohan Rudra, który jest Duchem Natury, Panem Życia na tej planecie. Guru Niebian, Czohan Rudra stworzył wszelkie formy żywych istot na planecie ziemi. Wszelkie formy życia są w Jego dłoni. Kto jest w harmonii z życiem jest w harmonii z Czohan Rudra-Śiwa. Emanacja znana jako Śhiva Yogeśvara jest więc jedynie kolejną awatarą Rudry. Pan Morya (Morja) znany jest jako Prorok Henoch (Enoch), Idris, Hermes Trismegistos, Saurid, a także jako Jahwe Katan, Mniejszy Bóg, mniejsza osobowa forma zasiadająca na Tronie Władzy Najwyższej Woli. Wyższa Istota Boga jest Niewidzialna i występuje jako Światło i Dźwięk. Mistrz Morya, Mahatma Himalaya rozpowszechnił wielce medytacje Transmisji i Trójkątów znane jako Laya Yoga Tantra w łatwej, uproszczonej wersji. Ludzi powinni zwróć uwagę na nauki Posłańców z Niebios, które zawsze zachęcają do pracy nad rozwojem świadomości i przemianą umysłu w wyższą formę bytu.


6. Kto łamie prawa życia, prawa sumienia, ten podpada pod gniew Czohan Rudra, jak symbolicznie opisana jest kara za niecne występki przeciwko Bożemu Prawu, Dharmie, Torah zapisanemu na tablicach naszych sumień. Zgodnie ze starożytnym prawem ustanowionym dla świata królestwa zwierząt, zabijać wolno tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla uratowania swojego życia. Oznacza to, że prawo natury pozwala zabić we własnej obronie oraz dla zaspokojenia głodu, jeśli nie ma innej możliwości podtrzymania się przy życiu. Pan Rudra Deva jest strażnikiem tego odwiecznego prawa. Świat Królestwa Zwierząt szybko eliminuje spośród siebie osobniki, które łamią tak ustanowione prawo. Dlatego gatunek o charakterze niszczycielskim sprowadza na siebie zagładę. Ludzie wyalienowani z życia duchowego, odcięci od anielskich strażników Dharmy powoli acz nieuchronnie staczają się na samo dno ciemnych i mrocznych krain istnienia, w ciemne doły przedpiekla, w których jedynie ból, cierpienie, głód, bieda, strach i zgrzytanie zębów oraz wieczny mrok panuje. Ludzie odcięci od Boga i Niebios, pozbawieni przewodnictwa żyjącego Guru oraz Aniołów – Idamów zdążają w odmęty ciemności i mroku, choć tego nie dostrzegają, bo któż dostrzega swój los w świecie subtelnym po śmierci ciała, albo swe życie w przyszłym wcieleniu? Praktyka Światła pod przewodnictwem Oświeconego Guru wiedzie dusze ludzkie na wyżyny świadomości i ostatecznie do coraz wyższych i lepszych odrodzin, ku pełni duchowego Wyzwolenia! Ludzie muszą nauczyć się dbać o własne zbawienie jako o najważniejszą rzecz na świecie!


7. Kontemplacja Światła Himalaya pozwala nam coraz lepiej rozumieć naturalny Ład Przyrody (Ryta) i jej Dobre Prawo (Dharman). Światło to jak matczyne skrzydła, ochrania nas i opiekuje się nami, prowadząc naszą ścieżkę po bezpiecznych szlakach. W ten sposób unikamy wszelkich manowców duchowości, które polegają na łamaniu praw natury ustanowionych przez Pana wszelkiego życia. Termin `Rudra' dosłownie oznacza Dziki, Groźny lub Straszny w sensie pierwotny czy naturalny, na podobieństwo dziko rosnącej puszczy, gdzie siły przyrody same stanowią o rozwoju form życia. Mówimy, że obecność Pana Rudra Deva jest bardzo żywa wszędzie tam, gdzie przyroda żyje w nieskalanym, pierwotnym stanie. Straszliwa potęga natury ukazuje zarazem całe swoje piękno i wspaniałość, powodując, iż straszny rozumiemy także jako cudowny. Wszystko to, co ludzie nazywają Karą Bożą albo Gniewem Boga jest w istocie działaniem subtelnych sił Przyrody, działaniem zwrotnym Duchów Życia, które kierują losami planety i czuwają, aby każdy dostał to, na co zasługuje! Najwyższa Istota stwarza Prawo Karmana, Zwrotu i Odpłaty, ale miliony i miliardy Aniołów/Dewów strzegą jego wykonania i stosowania, pomagając dobrym i dosięgając złych nagromadzeniami karmicznych wyładowań. Nieliczne tylko istoty, będące czynnymi Boskimi Guru, prowadzącymi Aśramy oraz Inicjowanych Uczniów, nie doświadczają osobistej karmy zwrotnej, a jeśli cierpią to z powodu grzechów własnych Uczniów oraz z powodu spalania w sobie złej, antyduchowej karmy swego narodu i języka!


8. Czohan Rudra jest strażnikiem lotosu Manipuraka, zwanego też ośrodkiem splotu słonecznego. Manipura oznacza `Ogród Klejnotów' lub `Skarbów'. Symbolika ukazuje Pana Rudra jako władcę przecudownego ogrodu niezliczonych skarbów. Ogrodem tym jest sama dzika przyroda. Kluczem do ogrodu jest harmonia z prawami życia w świecie natury. Ład Przyrody to inaczej prawo czystego sumienia. Uwolnienie psychiki od balastu winy i grzechu powoduje, że sumienie jest czyste, niepokalane. Wtedy, w naturalny sposób żyjemy w harmonii z naturalnym, biegiem rzeczy, z porządkiem panującym w królestwie przyrody, a w szczególności w Królestwie Zwierząt, które posiada naturę ogniową. Dostęp do Ogrodu Klejnotów jest obwarowany przestrzeganiem prawa ustanowionego przez Strażnika Ogrodu Natury. Oto i świadomość Pana Rudra. Jeśli ośrodek splotu słonecznego jak anatomicznie zwie się Ćakram Manipury jest czysty i dobrze funkcjonuje, osoba nigdy nie popada w obawy, lęki czy powątpiewania ani w irracjonalne myślenie czy urojenia. Zdrowy lotos solarny to pogodny i stały charakter, pogodny umysł bez cienia obaw, lęku czy zwątpienia w Guru. Generalnie produkowanie lęków, obaw, zwątpień i powątpiewań, zamartwianie się, to oznaki brudnego i toksycznego umysłu, oznaki zanieczyszczonego lotosu Manipuraka. Czysty Umysł to Rurdrowy Umysł.


9. Powiada się o jedenastu Rudrach jako o cechach całej Emanacji Czohan Rudra. Odpowiada to dziesięciu aspektom symbolizowanym jako płatki lotosu Manipuraka oraz wszystko-kierującej całości. Powiada się, iż Władcą Lotosu jest Śiwarudra. Jedenasty Rudra jest zatem samym Panem Śiwą. Liczba jedenaście to liczba mistyków i ezoteryków. Jedenasty oznacza dosłownie Jeden (Pierwszy) po dziesiątce. Liczba ta jest często używana podczas powtarzania różańca z dłuższymi Modlitwami (Mantramami) dla zjednania łaski i błogosławieństwa. Możemy powiedzieć, że różaniec Pana Rudra zawiera jedenaście powtórzeń frazy modlitewnej. Istnieje jedenaście wielkich metamorfoz zanim człowiek staje się sam Mistrzem Duchowym zdolnym do samodzielnego nauczania, co oczywiście nie oznacza porzucania swych Nauczycieli, a wręcz przeciwnie, głębszą jedność z Nimi wszystkimi na wyższych, wewnętrznych poziomach, a nie tylko na zewnątrz. Można mieć dwóch czy więcej Guru i uczyć się bardziej intensywnie, ale trzeba pamiętać, aby wszystkich swoich Guru – Nauczycieli czcić jednakowo mocno i gorliwie, bez cienia powątpiewania, bez żadnego odstępstwa. Im bardziej Światły, bliższy Oświecenia Duchowego Umysł człowieka, tym bardziej akceptuje i kultywuje ideę posiadania i poddania duchowemu przewodnictwu żyjącego Guru! Tylko istoty szkodliwie demoniczne, rakszasowe odrzucają ideały nauczane o duchowym kierownictwie Guru i relacji Guru z uczniami! Porzucanie Guru danego przez Boga zawsze komplikuje życie i prowadzi do wielu nieszczęść ludzkie dusze, gdyż jest to zawsze łamaniem podstawowych praw i zasad Niebios danych dla ludzkości! Ludzie muszą zaiste uwolnić się od antyduchowych oszustów, którzy ideę Guru żyjących w ludzkiej formie negują, oszustów, którzy od Guru odwodzą, albo odradzają podejmowanie inicjacji i duchowe oddanie wobec Śri Guru.


10. Grupa jedenastu dew (aniołów) istnieje jako ucieleśnienia przejawień Śiwarudra. Mahadewa jest ich głową i centrum. Możemy nazywać ich Rudradewami i rozumieć jako Lożę Aniołów zarządzających opiekujących się wszelkimi aspektami porządku istniejącego w przyrodzie. Siedzibą całej tej Loży jest tradycyjnie Rudrawasah, czyli boska góra Kailasa. Nasiona owoców z drzewa zwanego Rudrakszah służą do sporządzania wszelkiego typu różańców. Każdy z jedenastu Rudrów uważany jest także za wcielenie czy uosobienie Ducha Ogniowego (Wahni, Agni), który jest strażnikiem ścieżki rozwijanej w oparciu o lotos Manipuraka. Benares, Święte Miasto Indów nazywany jest także Siedzibą Pana Rudra (Rudrawasah), gdyż boska kult/ura `Straszliwego Cudownego', jak poetycko można określić Pana Rudra, kwitnie tam do dzisiaj. Rozpalanie rytuałów i ofiar ogniowych takich jak Agni-Hotra jest czcią składaną wyższemu aniołowi Przyrody, jakim jest w Niebiosach Bóg Rudra-Śiwa. Rudragayatri śpiewana podczas ogniowych ceremonii to hołd składany Matce Naturze i Ojcu Życia za pomoc i wsparcie i za samo życie.


11. Tradycyjnie, Pan Rudra Deva to niszczyciel grzechów i smutków, niszczyciel błędów i win, a także niszczyciel demonów i złych istot. Wzywa się obecność Pana Rudra zawsze, gdy potrzeba dokonać egzorcyzmu i wypędzić złego ducha. Wzywamy Rudradewę prostą formułą "Yaa Te Rudra!”, co oznacza: "O Ty, Rudro!" Wszystko to co dowiadujemy się tutaj o Panu Rudra i o Panu Śiwa, służyć może pomocą do pracy z lotosem Manipuraka, symbolizowanym przez wspomniany kwiat o dziesięciu płatkach. Podobizna Rudry lub Śiwy użytkowana jest bowiem jako zasadniczy symboliczny archetyp boskiej świadomości splotu słonecznego, świadomości, która ma dziesięć, a właściwie jedenaście stopni, sefirot wzrostu, co ilość płatków plus cały lotos symbolizują. Droga Ognia i Światła to ścieżka wzrostu i rozwoju Umysłu, ścieżka metamorfoz, jakie przechodzi ludzkie myślenie i zmysł rozumnego osądu zanim człowiek osiągnie stadium istoty światłej o zdrowym myśleniu i dobrej, czystej myśli!


12. Bhaiszadźja Dewa także jest anielską formą Ducha Natury, tyle, że leczniczą, uzdrawiającą dla każdej duszy. Dlatego mówimy, że straszliwa potęga przyrody posiada moc odwracania wszelkich chorób i cierpień. Śiwa-Waidja-Natha czy Bhaiszadźja to kult/ura Pana Krainy Wschodniego Raju i Mistrza Uzdrowienia. Zresztą sam Rudra czczony jest jako znawca wszelkich leków, dawca wszelkich leków i co ważniejsze jako władca leczniczej mocy ziół i modlitw. Harmonia ze światem przyrody poprzez ośrodek splotu słonecznego może być wielce praktycznym wnioskiem płynącym z naszych wysoce idealistycznych rozważań. Oddychanie energią Przyrody i skupienie na leczniczym Świetle żywej Przyrody to odwieczne, bardzo skuteczne medykamenty na wiele ludzkich dolegliwości. Wyszukiwanie leczniczych kolorów, miejsc, dobroczynnych ziół i kryształków to odwieczne sposoby wspomożenia ludzkiego zdrowia, powodzenia i szczęścia, sposoby Naturalne, Rudrowe, Świetliste!


13. Tradycyjna, podstawowa fraza mantryczna spośród rozlicznych modlitw do Czohan Rudra powiada: Czysty Szacunek, Cześć i Wdzięczność składamy Panu Rudra! W Sanskrycie, języku boskich aniołów, pierwsze słowa pozdrowienia i powitania oznaczają wyraz szacunku o charakterze wyrazu czci czy hołdu. Pełnia adoracji w oryginale zabrzmi mniej więcej tak:

Om Namo Bhagawate Rudraaja!

Dokładnej recytacji tej modlitwy można jednakże nauczyć się tylko od Jogaćarjów tradycji Himalaya. Utrzymywanie świadomości Ducha Natury, Pana Rudra, zniszczy wszelkie smutki, grzechy, błędy, winy, demony i wszelkie zło. W ten sposób zostajemy oczyszczeni dla dokonania pełnej unifikacji świadomości w procesach duchowych starożytnej ścieżki laja i tantry. Praktykę mantramów, wibracyjnych modlitw zawsze łączymy z kontemplacją Światła chociażby poprzez wpatrywanie we wzrastający Blask Świtu o poranku dnia czy poprzez Tratakę wpatrywania w płomienie oliwnych lampek, świeczek czy ogniska! Ćwiczenia zatrzymanego oddychania praktykujący jogę zawsze łączą z wyobrażaniem Światła płynącego odpowiednimi kanałami duchowych energii wewnątrz swego ciała subtelnego1


14. Formą Pana Śiwy jest groźna forma Władcy Czasu zwana Mahaakaala. Przyjmuje się taką formę Rudry czy Śiwy jako zasadniczą emanację władającą kresem istnienia wszystkich rzeczy. Śiwa Purana wymienia MahaaKaalę jako jeden z dziesięciu podstawowych aspektów i manifestacji Boga, z których wywodzi się cała późniejsza semicka Kabała z jej drzewem Sefirot. Całość to jedenasty element Drzewa Życia, jakim jest Bóg-Śiwa. Symbolicznie personifikowany Rudra Dewa mieszka na północy, niejako pod gwiazdą polarną (Dhruwatarą), a gdy naucza, jego twarz skierowana jest na południe. Zatem medytując skupiamy się w świadomości Pana Rudra pozostając twarzą w kierunku północy. Taka sama zasada pozostaje w odniesieniu do Śiwy. Prastary zwyczaj zabraniał wymieniania Imienia Pana Rudra zwykłym śmiertelnikom, aby nie wzywać Go nadaremnie. Podobnie jak imię Boże należy ze czcią i szacunkiem wymawiać imię każdego Guru (Mistrza, Przewodnika) i nie używać w sposób niegodny, próżniaczy lub lekceważący czy obsceniczny. Nigdy nie należy mówić źle o Bogu ani o Guru – Posłańcu Niebios. Taka sama zasada obowiązuje praktycznie we wszystkich religiach, systemach duchowych czy ezoterycznych!


15. Wymienia się także siedem Imion Emanacji Rudra Deva, Anioła Życia i Przyrody w związku ze stronami i sferami świata. Jest to liczba siedmiu lub ośmiu Rudrów. Wschodnią stroną świata włada Bhawarudra, który jest dawcą błogości, wszechwidzenia i opiekunem wstrzemięźliwych. Południem świata włada Śarwarudra zwany też Łucznikiem, który posyła śmiercionośne strzały i decyduje o czasie ostatniej godziny. Zachód należy to Paśupatirudry zwanego Panem Królestwa Zwierząt, który ustanawia i podtrzymuje ład i porządek przyrody w świecie zwierząt (ludzie też tu po części należą). Północną Krainą zarządza Pan Ugrarudra, Straszny czy Groźny Duch Przyrody, którego podobizna najbardziej odpowiada Mahakali. Dolną strefą Góry Meru zarządza Agnirudra zwany Ogniem lub Błyskawicą. W nim to spalają się wszelkie nieczyste, demoniczne i mroczne resztki z tego świata, zostając przetworzone w ten sposób na Światło. Środkową strefą włada Iśanarudra, dosłownie Rządzący, solarny aspekt Rudry. W górnej strefie Meru zasiada Mahadewarudra, Wielki Anioł zarządzający anielskimi, czystymi bytami Dewaczanu, Królestwa Niebios. Ósmy i ostatni aspekt Rudry to sam Rudra zwany też Śiwą lub Rudra-Śiwą i pojęty jako jedna i jedyna całość, bez dzielenia na emanacje kolejnych pojawień i zstąpień lub kompetencji do władania odpowiednimi obszarami naszej planety jako duchowego pomiotu i żyjącego samoistnie bytu. Pierwszych czterech Rudras opiekuje się podstawowymi stopniami rozwoju dusz, a trzech Rudrów Osi Logosu opiekuje się trzema wyższymi wtajemniczeniami. Tak to Ścieżka Rozwoju Duchowego posiada rzeczywiście Siedem Stopni Wzrostu, chociaż początkujący ich nie czują, nie zauważają ani nie rozumieją.


16. Kolejnych siedem aspektów (emanacji) Pana Rudra (Śiwy) kieruje falami życia naszej planety w kolejnych Czterowieczach istnienia świata. Aktualnie mamy siódme Czterowiecze (Mahajuga) w swej schyłkowej postaci. Mahadewa (Wielki Bóg, Wielki Anioł) jest jak najbardziej aktualną formą emanacji Czohan Rudry, współpracującą z siódmą emanacją Manu - praojca ras ludzkich – Prawodawcy Manu o imieniu Waiwaswata. Za, bagatela, 427 tysięcy lat, kiedy skończy się aktualna Kalijuga, a wraz z nią całe bieżące Czterowiecze, swoje panowanie rozpocznie znów Bhawarudra jako Pan Form Życia naszej planety. Ósmym Manu, przyszłym Ojcem ras ludzkich, będzie starzec - mędrzec o imieniu Saawarńi. Czohan Rudra jest w Hymnach Wedyjskich nazywany wiecznie zielonym Panem Świata, co przypomina postać Khidra z nauk sufich. Rudra uznany jest za patrona wszelkiej dzikiej, niezmodyfikowanej przez człowieka Przyrody, jako Kontroler Życia i Anioł Strażnik Przyrody, Duch Natury. Ludzie powinni dobrze studiować i przyswajać Księgi Manu – Prawodawcy, pomimo ich archaicznej formy zapisu, gdyż zawierają wiele subtelnych, uniwersalnych Praw i Zasad, które bez względu na czyjeś poglądy czy opinie i tak działają zawsze i wszędzie pod słońcem, w całym solarnym logosie! Przyroda po dokonaniu wielkiego cyklu przemiany takiego jak YUGA, i tak wymusza powrót do podstawowych Zasad Ducha! Co więcej świat ewoluuje w cyklach mniejszych zwanych Kaala, które miewają 5 tysięcy lat i po każdym cyklu Dharma – Odwieczne Dobre Prawo zostaje odnawiane, a ci którzy wprowadzili własne odstępstwa od Boskich Zasad, zostają zmieceni i precz usunięci w mroki ciemnych dołów istnienia! Przykładem zmiecenia zła jest zagłada Kaurawów na polu Kurukszetra w czasach życia Pana Kryszny! Innym przykładem jest zagłada Babilonu, Sodomy i Gomory czy Jerozolimy w 30 lat po zamordowaniu Jezusa przez siły Ciemnoty. Zło zawsze zostaje ostatecznie usunięte, choć źli mają jakiś okres czasu na poprawę i naprawienie szkód, jakie wyrządzają ludzkości przez wprowadzanie swoich praw w miejsce Boskich Praw i Zasad Kosmosu, w miejsce Ładu i Porządku Ducha Przyrody!


17. Czterech uczniów Pana Śiwy nieustannie wchodzi w inkarnacje, aby podtrzymywać przekaz jogicznych tradycji. Zwie się ich Mahawatarami. Tworzą oni Wadźrę ważnych aspektów Boga Śiwy, a wszystko na podobieństwo Rudrów czterech stron świata. Czasami powiada się, że Pan Śiwa to Bóg – Jogin (Zjednoczyciel). Ukazuje On bowiem ścieżkę doskonałego wyrzeczenia i ascezy (tapas). Jedną z takich Mahawatar był Śankara, jogin wcielony dla odnowienia nauki śiwaickiej i życia klasztornego w Indii. Inną wielce znaną postacią jest wielki święty i mędrzec o pięknym imieniu Kabir, który nauczał o jedności religii hinduskiej i muzułmańskiej, pragnąc aby zwolennicy obu trwali w duchu ekumenii i pojednania. Dobra Wola Śiwy cudownie uzdrawia i przywraca do życia. Śiwa Mahadewa rozumiany jest jako lekarz (Waidja) i sprawca długowieczności. Woda z rytualnego obmywania Lingamów Siwy służy jako cudowny lek na wszelkie choroby, o czym mówi Atharwaweda i wiele innych świętych ksiąg.


18. Kryształowo - biała góra Kailasa to duchowe centrum promieniowania cudownego Światła zwanego Światłem Himalaya. Świadomość Mistrza Himalaya jako Ducha Gór i Layadevii jako Duszycy Gór i Matki, która zrodziła Boginię Parwati (małżonki Śiwy przekazującej Hathajogę i Tantrę) pomoże lepiej zrozumieć ezoterykę pradawnej ścieżki lajów, których blask jaśnienia Himalajów natchnął do odkrycia i zrozumienia procesu pochłonięcia egoicznych negatywności czy rozpuszczenia się w bezbrzeżnej świetlistości. Praktykowane procesy przebaczania i uwalniania od sił zła, złych uwarunkowań i złych ludzi stanowią dobry wstęp do głębszej i sekretnej duchowości Wschodu. Tysiące osób każdego roku przybywa z pielgrzymką do podnóża Świętej Góry Kailasa, aby Świętą Górę chociaż raz okrążyć. Jest to miejsce pielgrzymowania, Mekka dla przedstawicieli praktycznie wszystkich wyznań religijnych i grup duchowych, jogiczno-ezoterycznych z całego świata. Kroniki podają, że 7-8 tysięcy lat p.e.ch. Góra Kailasa była wiecznie zielonym górskim Rajem na którym medytowało tysiące joginów i ascetów religijnych wszelkich wyznań, nawet egipskich. Wielu boskich Guru przyprowadza do Góry Kailasa swoich duchowych, wiernych Uczniów, aby dokonać w tamtejszej scenerii inicjacji w Świadomość BOGA ŻYWEGO! Tak współcześnie jak i już w starożytności Otwarte i Duchowe umysły jednoczą się u podnóża Góry Kailasa, symbolu duchowej siedziby Boga na Ziemi!


19. Czym jest Światłość, czym jest Światło świadomości? Tak jak blask słońca odzwierciedla się od kryształowej góry Kailasa, tak od szczytu naszej istności odbija się czyste Światło Duszy, którą zobrazować można jako wewnętrzną, całkowicie słoneczną czy ognistą istotę. Dusza stworzona na obraz i podobieństwo Absolutu jest podobna słońcu, które jaśnieje bez zasilania, jakby samo z siebie. Dusza to wiecznie płonący w nas Duchowy Ogień, Aatmagni, którego nic nie gasi ani nic nie przerywa. Na podobieństwo Boga, zawsze świeci i zawsze płonie. Jogin, kiedy spogląda na słońce, to po to, aby podtrzymać pamięć, iż własna dusza, jaźń jest takim słońcem jaśniejącym na firmamencie Niebios, Raju. Góra symbolizuje ciało, w którym zawarta jest nasza świadomość. Symbol Góry to przyjęta tradycyjnie pozycja właściwa dla kontemplacji i rozmyślań medytacyjnych. Krystalicznie śnieżnobiała góra symbolizuje ciało fizyczne, włącznie z jego uczuciami i myślami, całkowicie oczyszczonymi ze wszelkich skalań światowości, grzechu, błędu czy winy. Wtedy odzwierciedlamy blask boskiej duszy jakby światło słońca odbite od wiecznych śniegów. Jaśnieje to jasno i krystalicznie. Ktokolwiek zobaczył iskrzenie promieni słońca odbitych od lodowca utrzyma zawsze w wyobraźni pamięć jaśniejącego blasku, jaki podobny jest temu, który doświadczamy w mistycznym przeżyciu.


20. Ćittam to uważne obserwowanie lub lepiej rozważanie, myślenie intencyjne, dobrze ukierunkowane na cel. Ćittam to otrzymywanie poprzez rozważanie, refleksyjna odbiorczość. Właściwość tę zwiemy zwykle intuicyjnym rozumowaniem. Ćittam to zarówno Umysł jak i Serce, to Rozum i Pragnienie połączone w nierozerwalną jedność. W istocie Ćittam zwany jest świadomością lub zdolnością do uświadamiania sobie i spostrzegania, a także do osiągania czy realizowania celu. Czasami opisujemy dla lepszego zrozumienia Ćittam jako jądro lub centrum Umysłu-Serca, jako sferę naszych najgłębszych przeżyć, dążeń i celów, sferę, w której dotykamy ostatecznego Celu naszego tutaj istnienia. Słusznie mówimy tutaj o myśloczuciu lub myślo-odczuciu. Kiedy dążymy do obranego celu z głębokim jego zrozumieniem i poczuciem wewnętrznej potrzeby, wtedy mówimy o działaniu w harmonii, w zgodzie z Umysłem i Sercem. Człowiek Oświecony nie ma problemów z moralnością ani postępowaniem, nie ma dylematów jak postąpić ani co powiedzieć, cokolwiek czyni jest bowiem Czyste i Święte. Im więcej Światła przejawia ludzka istota tym chętniej i częściej praktykuje Medytacje Transmisji Światła oraz tworzy wiele Trójkątów Mocy z innymi medytującymi! Im bardziej w Świetle Boga stoi ludzka istota, tym bardziej otwarcie i na większą skalę działa w imieniu swoich Nauczycieli i Guru dla dobra całej ludzkości. Kto nie dojrzał do regularnej i stałej grupowej praktyki Światła ten nie ma w sobie Światła ani nic wspólnego z duchowym Oświeceniem! Kto nie słucha nauk Guru ten zawsze jest w błędzie i mroku!


21. Światło Świadomości jest doświadczaniem jasności i przejrzystości naszych potrzeb, pragnień i dążeń, a także wyższych celów duchowych i przeznaczenia ludzkości w ogóle. Blask duszy, jaźni, Aatmana praktycznie rozjaśnia wszelkie wątpliwości i niejasności. Osoba spowita lękiem, obawami i wątpliwościami nie jest w Świetle Boga lecz w cieniu Mroku i Ciemności. W Świetle Boskiej Duszy otrzymujemy coś w rodzaju wizji czy lepiej uporządkowanego marzenia, które jest logicznie i strukturalnie przejrzyste. Osiągamy klarowność, jasność postępowania we wszystkich sprawach codziennego życia i nawet jak to się innym ludziom nie podoba, to jednak ma uznanie w oczach Boga. Możemy afirmatywnie potęgować takie doznanie, powtarzając chociażby takie konfirmację:


Jam jest Światłem. Jam jest Światłem. Jam jest Światłością samą!

Jam Jest Czysty, Jam Jest Czysty, Jam Jest Czysty! Jam Jest Czystością Samą!


Światłość płynąca z identyfikacji z wielkimi istotami tradycji Himalaya-Tirtha (Laja Jogi) natychmiast wprawia w ruch maszynerię wyzwalającą naszą zdolność percepcji blasku odwiecznego jaśnienia drzemiącego w głębi naszej istoty, w głębi naszej duszy. Boska Inspiracja natychmiast posyła nas tam, gdzie są grupy duchowego Braterstwa skupione wokół posłanych na Ziemię Guru – Proroków i Mesjaszy, Awatarów. Boska natura prowadzi człowieka do najbliższej grupy Medytacji Transmisyjnej, gdzie Światło i Miłość jako skondensowana energia posyłane są wspólnym wysiłkiem dla Oświecenia całego rodzaju ludzkiego! W Świetle wiemy, że trzeba trzymać się żyjącego na Ziemi Śri Guru!


Om Śri Rudram, Om Śri Rudram, Om Śri Rudram!

Om! Rudram Śaranam Gaćczami! Om! Gurum Śaranam Gaćczami!


Hum!


Himalaya Swami