GAJATRI

(Hridaya nr 23)

Od tysięcy lat Gajatri jest wizją ludzi zorientowanych duchowo. Jest inwokacją, wezwaniem do Bóstwa Światła. Cudowny prorok, który wskazał tę Pieśń Światła, wzywał źródło z którego biorą się wszystkie dobre myśli i z którego wyłaniają się wszystkie boskie formy i kształty. W pewnym sensie możemy opisać Gajatri jako świetlane tło wszystkich świateł. Prorok ów zarekomendował metodę przywoływania światłości, która jest jaśniejącym tłem wszystkich postaci dewaczanu (niebios).

Znaczenie Gajatri jest następujące:

Boże ziemi, niebios i wielkiego Ducha

Jesteśmy w objęciach Zbawiciela,

Gdy skupiamy się w świetle Boga,

Który chce naszego oświecenia

W czasie powtarzania słów Pieśni Światła przywołujemy światło Stwórcy, który sprawił, że istniejemy. Przywołujemy światło, które stymuluje naszą wolę do działania.

Światło to objaśniane jest jako światło naszego systemu słonecznego. Jest to świetlane tło, które dla fizycznych oczu jawi się jako ciemność kosmosu. Każdy z nas jest iskrą tego światła. Niezależnie od tego, czy jest to system słoneczny czy pojedyńcza osoba, tło pozostaje takie samo. Odczuwamy to jako postać "Jestem" lub "Jam Jest", jako doświadczenie świetlistej jedności zwane przez Patańdżalego Asmita.

Prorok, który przekazał Mantrę Gajatri, przekazał także miarę wersu dla jej zapisu składającą się z 3 linii po 8 sylab każda, co razem daje 24 sylaby wibrowane jako cała mantra/pieśń. Prorok ów był także władcą i naukowcem w swoich czasach, a pod koniec życia wycofał się do pustelni. Uznawany jast jako Mistrz wielu tajemnic Natury (Przyrody, Prakriti). Nazwał On Gajatri "Pieśnią Anioła Roku". Starożytny Mędrzec miał na myśli oczywiście rok księżycowy, który składa się z dwudziestuczterech faz przemian księżycowych. Każda sylaba odpowiada jednej pełni lub jednej fazie nowiu w rocznym cyklu księżycowych zmian. Nazwą Pieśni została także określona wedyjska miara wierszowa.

W istocie swej znamy tylko imię/tytuł noszony przez Proroka założyciela tej odmiany jogi światła. Brzmi ono Wiśwamitra. Tytuł ten przeszedł na wielu sukcesorów kontynuujących myśl założyciela w duchu jego przekazu i w linii sukcesji. W znaczeniu imienia zawiera się treść taka jak: "Przyjaciel, Przewodnik, Miara Wszystkości". Imieniem tym określano też organ słuchu jako miarę dźwięku. Jest to jakby moc przysłuchiwania się dźwiękowi. Wiśwamitra to symbol tej gałęzi mądrości którą się słyszy.

Jeśli mantrę Gajatri wypowiadamy właściwie i we właściwy (skupiony) sposób się jej przysłuchujemy, to świadomość uwolniona jest od pokładów (warstw) samouwarunkowywania się i od skłonności do popadania we wszelakie uzależnienia w trzech sferach (ciało, emocje, myśli). Taka osoba zaczyna żyć w świadomości kosmicznej. Osiaga stan bycia czystym, nieuwarunkowanym i świetlistym, podobnie aniołom (dewom) w niebie (dewaczanie).

Podczas wypowiadania tej mantry trzeba skupiać się w świetle świtu pojawiającym się przed wschodem słońca (zanim pojawi się tarcza słońca nad horyzontem). Dodaje się trochę skupienia w świetle południa i zmierzchu po zachodzie słońca w dniach nowiu i pełni księżyca. Dni te są szczególne, gdyż każdy z nich dotyczy jednej sylaby z całej Pieśni Światła. Sylaba OM rozpoczyna cały rok księżycowy w pierwszy nów tegoż roku.

Każda z trzech linii wierszowych mających po osiem sylab mantrycznych odpowiada Trzem Światom: odpowiednio Światu Ziemi, Światu Przestrzeni i Światu Niebian. Wyjaśnia to Inwokacja Boga rozpoczynająca całą Pieśń. Bhur odnosi się do świata ziemi. Bhuwah wskazuje na niebiosa powietrza, na świat pośredni. Swaha (czyt. Słaha) to sfera prawdziwych Niebios, świat Wielkiego Ducha zwanego też Duchem Pańskim. Wszelaki troisty podział reprezentujący Świętą Trójcę (Trimmurti) zawiera się w tej Inwokacji.

Kiedy myślimy o Bogu jako o powołującym do życia całe stworzenie Stwórcy Wszechświata - mówimy o Panu Brahmie. Brahma jest inteligentną Osobą Boga, Stwórcą wszystkiego. Jego tchnienie duchowe oznaczone wszechobecnością nazywamy brahmanem, który jest jakby duchem, nastrojem i aurą wszechobecnego Stwórcy. Brahma jest Płomieniem Wiecznego Ognia, a brahman jest Światłem Jaśniejącym, które świeci z płomienia. To światło jest Duchem Boga i z nim jednoczymy się recytując Gajatri. Bóg mieszkający wewnątrz ludzkich serc jako płomień ognia, jako Pan i Władca każdej osoby ludzkiej to Iśwara będący odbiciem Brahmy. W tej istocie naszej doskonałości leży nasze podobieństwo do samego Stwórcy Wszechrzeczy. Dlatego zawsze aktualnym jest wedyjskie przykazanie: "Bądźcie tak doskonali jak Bóg (Iśwara) doskanałym jest".

Osiągnięcie samoświetlnej istoty wszechjasności jest bezpośrednim owocem praktykowania Gajatri Mantry. Gajatri jest mantrą dla tych, którzy osiągnąć chcą wchłonięcie przez świadomość przestrzeni Wielkiego Ducha (Ducha Pańskiego), co także jest nazywane Oświeceniem. Jest to Inwokacja do swego Wyższego Ja (Iśwara), a także do światła słonecznych systemów. Śpiewając tę Pieśń Światła należy wsłuchiwać się w intonowany dźwięk a także skupiać się w nim i rozważać o jego znaczeniu. W szczególności jest to praktyka polecana w Epoce Złotego Wieku (Satya Yuga), która ma rozpocząć się Erą Wodnika i trwać jak zwykle przez dziesięć tysięcy lat.

Uważa się, że działanie Pieśni Światła w Nowej Erze będzie o wiele potężniejsze niż w poprzednich, gdyż Wodnik i Wodnica to para aniołów żywiołu powietrza, a więc podległych Waju - aniołowi (dewie) wiatru, który stoi na straży przygotowując drogę do wnętrza serca, do Iśwary. Kolorem Waju jest błękit niebios powstały nie gdzie indziej jak tylko w atmosferze.

Guru Wiśwamitra przekazuje Gajatri dla rozszerzenia świadomości u zarania Złotego Wieku Prawdy, na jego przednówku, który jest anologiczny do świtu nowego dnia. Możemy odkryć tę formę jogi po raz kolejny w historii świata. Gajatri posiada dwojaką formę dewaiczną (anielską). W żeńskiej formie jest to archetyp Matki Świata o pięciu twarzach patrzących jakby w pięciu kierunkach. Symbolizuje to pięć żywiołów wchłanianych w Najwyższą Świadomość przez Energię Świadomości zwaną też Kundalini. W tym znaczeniu Gajatri i Kundalini są jednym i tym samym.

Matka Świata jest Duchową Mocą Pana Brahmy (czyt. Pana Boga). Nazywana jest też małżonką Najwyższego Boga i w tym aspekcie jest uważna za doskonałą z Nim Jednię. Skupienie w świadomości Najwyższej Jedni bez Wtórego nazywane jest Narajana. Oznacza to dosłownie Ścieżkę Słoneczego Życia. Narajana to Żywe Słońce Serca Życia, jak możnaby powiedzieć w sposób mistyczny. Potocznie Narajana to Ścieżka do Boga, Dobro i Ścieżka Dobroci, Życie i Ścieżka Życia Wiecznego.

Wzrost znaczenia kobiety w aspekcie Wielkiej Matki następuje zawsze wtedy, gdy kobiety opanują zazdrość i zaborczość wobec swoich bliskich, a szczególnie wobec swoich dzieci. Niestety zawiść pojawiająca się jako zaborczzość i zazdrość to najciemniejsze siły jakie potrzeba rozpuścić w oczyszczającym świetle i unicestwić. Oczyszczenie z nienawiści to osiągnięcie prawdziwego macierzyństwa. Gajatri unicestwia także skłonności do prostytucji transformując energię seksualną w czystą postać boskiej Stwórczej Potęgi. Prostytucja jest wyrazem nienawiści i pogardy do przeciwległego bieguna zwanego Najwyższą Świadomością Boga. W aspekcie międzyludzkim to pogarda/nienawiść do płci przeciwnej, która manifestuje się jako prostytucja lub jej skromniejsze odmiany.

Oczyszczona energia żeńskości będzie siłą wiodącą, mocą duchową Epoki Złotego Wieku. Dlatego kontemplujemy dziesięcioręką postać Gajatri z pięcioma twarzami. Aureoala świętości wokół głowy tej energii przedstawionej w symbolicznym anielskim kształcie jest kryształowo-biaława na zewnątrz, a zielonkawa wewnątrz. Środkowa twarz jest różowawa, prawa dłoń w geście błogosławieństwa, a lewa w geście wszystkodającego zadowalania wielbicieli.

Powtarzanie Gajatri z pełnym skupieniem i uwagą z pomocą różańca (rudraksza) powoduje iż ludzka istota zostaje oświetlona i całkowicie skąpana w świetle Boga. Można to nazwać zanurzeniem w światło oświecenia lub chrztem w świetle boskiego płomienia. Oczyszczające Światło Boga posiada moc usuwania złoża winy, błędu i grzechu. W terminach jogi jest to usuwanie karmy dawnych uczynków. Właściwa postawa do tej praktyki to skrucha i żal z powodu kroczenia błędnymi ścieżkami bezbożności. Najlepszą porą praktykowania recytacji tej Wielkiej Modlitwy jest pora świtu, jeszcze przed wschodem słońca.

Inwokujemy Światło Kosmosu, śpiewamy Pieśń Duszy Wszechświata. Gajatri jest zaawansowaną formą ścieżki światłości zwanej też według Jogasutr praktyką Dźiotismati. Inicjacja w praktykę Gajatri zwie się Inicjacją Pojednania albo Inicjacją Przymierza. Oczywiście jest to Przymierze z Najwyższym Bogiem, który tradycyjnie zwany jest Narajana - "Tylko Bóg jest Dobrym". Ostatecznie osiągamy wieczne zbawienie, wyzwolenie z uwarunkowań karmicznych.

Praktykowanie Gajatri bez Inicjacji (Dikszan) jedynie zbiera zasługę dla podążania tą ścieżką. Jedynie praktyka po inicjacji posiada moc zbawczą uwalniającą od skutków przeszłych czynów. Istnieje także niewielki warunek do spełnienia w podążaniu tą Odwieczną Ścieżką światłości. Jeden, pojedyńczy cykl tej praktyki duchowej trwa okrągło ponad trzy lata. Spiraa Gajatri posiada trzy i pół zwoju, trzy i pół kręgu w swoim obiegu.

Potrzeba trzech lat (roczne cykle natury) aby rozkręcana energia osiągnęła swój cel i zakotwiczyła się w świadomości Narajana. Jeszcze pół roku (pół cyklu) potrzeba aby wzniosła się na szczyt korony świadomości z podnóżka tej wysokości. Jeśli to ćwiczenie duchowe zostanie przerwane na okres trzech spirali księżycowej miary (półtora miesiąca księżycowego) to roślinka wyrosła z tej pracy więdnie i pracę należy rozpocczynać od nowa. Zdarzają się pogorszenia stanu zdrowia lub powroty do dawnych nieczystych sposobów życia. Należy zatem zdecydować się na trzy i pół roku pracy jeśli chcemy mieć chociażby jakąś zasługę na drodze do wyzwolenia.

Praktykę Gajatri zawsze należy łączyć z medytacjami światła następującymi po jej recytacji i towarzyszących jej pokłonach. Ćwiczenia znane jako Surja Namaskar można włączyć przed lub po tej praktyce, o ile tylko znane są nam wraz z towarzyszącymi jej dwunastoma mantrami do aniołów słonecznych (surjadewa). Oczywiście, wszelkie dźwięki mantr należy się uczyć poprzez słyszenie od kogoś kto je dobrze zna. Mantra jest przekazem dźwięku który się słyszy. Nie jest możliwym nauczenie się mantry z jakiegokolwiek podręcznikowego opisu, ponieważ w ten sposób nie można jej usłyszeć z ust żyjącej osoby, która niesie ze sobą dźwięk i błogosławieństwo przekazywania i uruchamiania mocy mantry.

Transliteracja pieśni światła według przekazu linii Himalaya:

OM BHUR BHUWA SŁAHA

OM

TAT SAWITUR WARENJAM

BHARGO DEWASJA DHIMAHI

DHIJO JONAH PRAĆODAJAT

HUM!

Praktykujący powinni pamiętać iż należy intonować ze szczególnym skupieniem i z głęboką tęsknotą ku Najwyższej Istocie. Usilnie pamiętamy o podtrzymywaniu płomienia ćwiczenia duchowego o świcie każdego poranka, a także około (po)południa i w okolicy zachodu słońca, a raczej o zmierzchu w każdy dzień nowiu i pełni księżycowej.

Wielki cykl praktyki poprzez tę wyzwalającą mantrę zawiera aż siedem takich trzy i pół rocznych okresów pracy z pokłonami co łącznie daje 24 i 1/2 roku praktyki. Oczyszcza to całkowicie na wszystkich planach świadomości. W każdy nowy cykl wymagana jest oddzielna praktyka inicjacyjna. Podstawowa sadhana (ćwiczenie duchowe) pozwala osiągnąć głębokie oczyszczenie planu ziemi.

Hum!

Himalaya Swami