Ramakryszna

Śri Ramakryszna Paramahansa, ur. 18 lutego 1836, zm. 16 sierpnia 1886 jest sławnym mistykiem żyjącym w XIX-wiecznych Indiach. Jego duchowe nauki doprowadziły do założenia Misji Ramakryszna przez jego głównego ucznia, Swami Wiwekanandę - obydwaj byli wpływowymi postaciami Odrodzenia Bengalskiego i odrodzenia hinduizmu w XIX i XX wieku. Wielu uczniów uważało go za awatara czyli wcielenie Boga i za takiego jest uważany przez wielbicieli obecnie.

Ramakryszna urodził się w biednej wisznuickiej rodzinie należącej do kasty bramińskiej w bengalskiej wsi. Został kapłanem w Świątyni Kali w Dakszineśwarze, która miała duży wpływ na główne ruchy bhaktystyczne w Bengalu. Jego pierwszą duchową nauczycielką była ascetyczna kobieta wyszkolona w Tantrze i bhakti linii wisznuickiej. Następnie pobierał nauki u wedyjskiego ascety propagującego adwaitę, który nauczył go niedualnej medytacji i zgodnie ze słowami samego Ramakryszny doświadczył przy nim Nirvikalpa Samadhi. Ramakryszna zgłębiał także inne religie, między innymi Islam i Chrześcijaństwo i stwierdził, że wszystkie one prowadzą do tego samego Boga. Mimo braku formalnej edukacji przyciągał bengalską inteligencję i średnią klasę.

Ruch Ramakryszna został rozpropagowany na Zachodzie przez Swami Wiwekananda. Sam Ruch Ramakryszna został określony jako jeden z odnowicielskich ruchów indyjskich.