Kształtowanie Związków Miłosno-Erotycznych

1. Związki pomiędzy dwojgiem osób płci przeciwnej to jeden z tak zwanych czterech wielkich tematów duchowości. Bardzo wiele osób przychodzi do nauczycieli duchowych szukać pomocy dla swoich związków miłosno-erotycznych lub w celu znalezienia odpowiedniej osoby dla szczęśliwego życia we dwoje. Takie osoby powinny być świadome, że samo znalezienie drugiej połówki lub uratowanie związku przed stagnacja i rozpadem nie jest celem samym w sobie i że szczęście w swej istocie nie zależy od osób dostarczających miłosnych rozkoszy. Szczęście i spełnienie to stadium rozwoju ludzkiej świadomości, kiedy istota ludzka stopniowo przeobraża się w postać anielską, boską i ponad stanami Szczęścia czy Błogości osiąga się samo Czyste Istnienie. Kāma to miłosno-erotyczne zaspokojenie i spełnienie, ale spełnienie tylko do pewnych granic, często uwarunkowanych kulturą i zwyczajami w lokalnej społeczności, a także własnym losem zdeterminowanym w kolejnych dawnych żywotach. Bardzo wiele, choć nie wszystko, w tworzeniu udanych, długotrwałych związków zależy od obrazów miłosno-erotycznego pożycia, jakie człowiek zakodował w sobie od dzieciństwa, czyli od wzajemnych relacji rodziców i rodziny. Złe wspomnienia można zatrzeć, a złe wzorce przetransformować w znacznie lepszą postać, jednak podświadomy umysł gra dużą rolę w niewidzialnym tworzeniu i planowaniu reakcji i relacji pomiędzy dwoma osobami, nawet jak zauroczone są stanem zakochania.

2. Głęboką, podstawową siłą tworzącą każdy związek międzyludzki jest Maitrî – przyjaźń, sympatia i życzliwość razem wzięte. Więzi nieoparte na Przyjaźni, na Maitrî, a jedynie na pożądaniu seksualnym dla zaspokojenia z natury owej są nietrwałe i co najwyżej krótkotrwałe, a dopiero fundament głębokiej i bliskiej przyjaźni, pełnej sympatii i życzliwości Maitrî daje szanse na realna długotrwałość związku kobiety z mężczyzna. Społeczeństwa wychowane od dzieciństwa w duchu szczerej życzliwości do innych, w duchu sympatii i przyjaźni o wiele łatwiej tworzą długotrwałe związki w sposób spontaniczny. Nauka zawierania braterskiej przyjaźni, nauka szczerości, uczciwości i lojalności w relacjach międzyludzkich jest niewątpliwie podstawową dla rozwinięcia zdolności tworzenia głębokich, pozytywnych i względnie trwałych związków z upragnionymi osobami. Mówiąc o względnej stałości mamy na myśli fakt nieuchronności fizycznej śmierci, która ostatecznie kładzie kres wszelkim fizycznym związkom i relacjom, chociaż dusze, pierwiastki jaźni, żyją dalej w innym świecie. Fakt występowania śmierci i inkarnowanie się ponownie w nowych ciałach pozwala nawet planować odnalezienie się w przyszłych żywotach. Bez Maitrî jednak, ludzkie istoty ledwie przez kilka czy kilkanaście lat potrafią żyć i działać razem, choć istotą związku miłosno-erotycznego jest zaangażowanie życia nie tylko dla swego dobra, ale i dobra swego potomstwa.

3. Ludzkość tej epoki Kālî-Jugi składa się z resztek dawnych cywilizacji, a bardzo dużo jednostek jest opóźnionych nie tylko w duchowej, ale i w emocjonalno-umysłowej ewolucji. I tak żyją w ludzkich ciałach dusze o skłonnościach monogamicznych, jak i takie o silnych skłonnościach poligamicznych. Żyją osoby, które żyją nawykami z dawnego życia mnicha czy mniszki, osoby które za wszelką cenę chcą uniknąć posiadania potomstwa czy jakiegokolwiek stałego związku, przed którym podświadomie, a nawet karmicznie, uciekają. W szczególności, zbyt słabo rozwinięte ciała emocjonalne i mentalne wielu ludzi nie są w stanie przeżywać głębszych uczuć wyższych takich jak Maitrî, czy podejmować stałych decyzji, obowiązków. Brak wytrwałości, woli osiągania kompromisu, brak stałości to negatywne cechy ogółu ludzkości od początku Kālî-Jugi, czyli od czasów zstąpienia Pana Kryszny, Syna Bożego u kresu epoki poprzedniej zwanej Dwapara-Jugą. Ludzie poszukujący szczęśliwego czy szczęśliwszego związku miłosno-erotycznego powinni przeanalizować wzorce i schematy życia kochającej się pary rodzicielskiej, jakie wynieśli z domu. Jest to rodzaj podstawowego kodu, który można też wytworzyć poprzez silne i wyraziste wyobrażanie sobie idealnych rodziców czy idealnej pary w miłosno-erotycznej relacji. Ciągłe myślenie w kategoriach egoistycznego zaspokajanie się bez uwzględniania szczęścia drugiej osoby świadczy jedynie o braku dobrych, pozytywnych związków miłosno-erotycznych oraz o niedojrzałości do podjęcia partnerskiej roli w parze, z drugą miłującą osobą. Egoizm to jedna z wielkich ogólnych przeszkód w znalezieniu tak zwanej drugiej połówki, a także jedna z ciężkich chorób ludzkiego rodzaju, które miłość wykluczają.

4. Tworzenie związku miłosno-erotycznego nie jest trudne, ale trzeba dobrej woli i trochę poświęcenia, aby taki związek był długotrwały i mógł też spełnić swoje wyższe cele jak wychowanie potomstwa tak, aby miało dobre wzorce miłosne dla osiągania powodzenia w życiu. Ludzkość nie jest ograniczona w życiu erotycznym jedynie do wydawania potomstwa, ale też trzeba dbać o to, aby przypadkowe potomstwo nie było pokrzywdzone brakiem rodziców, domu i dobrych wzorców funkcjonowania miłosno-erotycznej pary. Ludzie o skłonnościach poligamicznych powinni to wyraziście deklarować, aby nie krzywdzić tych, o pragnieniach monogamicznych, którzy chcą pielęgnować swoje pokoleniowe i karmiczne tendencje oraz skłonności duszy. Otwarte i szczere deklarowanie własnych pragnień i skłonności zmysłowo-erotycznych w nawiązywanych relacjach może zapobiec wielu życiowym nieszczęściom i tragediom. Miłość kojarzona jest pozytywnie, ale utrata miłości i rozpad związków miłosno-erotycznych rodzi wiele tragedii, których można uniknąć. Tworzenie związków wyłącznie w oparciu o erotyczne preferencje nie daje długotrwałej relacji, jeśli nie ma wspólnych działalności. Podobnie brak sympatii erotycznych uniemożliwia dobry związek, a życie tylko dla prokreacji bywa jednym z tragicznych nieporozumień.

5. Jedność i zgodność pary, wiele wspólnych zainteresowań, dążeń czy celów oraz wzajemne wsparcie w realizacji duchowej to dobre wróżby dla długotrwałego związku, który może być kontynuowany nawet w życiu duszy po opuszczeniu zużytego już ciała w procesie naturalnej śmierci. Plemienne walki i narodowe wojny wiele kobiet pozbawiły mężów i to w młodym wieku, powodując przeżywanie utraty, śmierci bliskiej osoby, a także konieczność poszukiwania nowego mężczyzny. W kolejnych wcieleniach, w stosownym dla przypomnienia przeżyć wieku, odtwarzają się także dawne doświadczenia, powodując rozstanie i uśmiercenie związków, choć bez fizycznej śmierci. Takie nachodzące stany, przeżywanie rozstania w silny sposób, to pamięć z dawnych wcieleń i przeszkoda w budowaniu trwałej więzi, coś co wymaga oczyszczenia i uzdrowienia, aby się już więcej nie powtarzało i nie komplikowało życia miłosnego. Inną z przyczyn niespełnienia związków jest brak zrozumienia faktu, że jedyną wieczną miłością idealną jest duchowa miłość do Boga, Bóstwa czy Bogini, a związki ziemskie w swej formie dobiegają istotnego kresu czy przełomu w chwili śmierci tak zwanej drugiej połowy, z czym tak czy owak kobiety muszą się bardziej pogodzić, z uwagi na to, że średnio kobiety żyją dłużej. Jest to także jeden z czynników uwarunkowujących do rozstania, że mężczyzna umierając odchodzi w fizyczny sposób. W kolejnych wcieleniach nasila się obawa utraty partnera, która też przyczynia się do zwiększenia rozstawalności, co trzeba poddać niwelującej psychoedukacji, oczyszczeniu i uzdrowieniu.

6. Im więcej ludzi zaczyna sobie zdawać sprawę jak głęboko bywają uwarunkowane życiowe historie miłosno-erotyczne, tym bardziej ludzkość ma szansę na postęp w uporządkowaniu swego życia erotyczno-miłosnego. Odebranie dzieciom ich ukochanych rodziców czy przez rozwody i rozstania, czy przez konieczność emigracji „za chlebem” przez jedno z rodziców, czy przez uwięzienie jednego z rodziców, wywołuje patologiczną nienawiść do systemu społecznego oraz poczucie bezsensu przygniatającego wszelkie marzenie o miłości i związku czy rodzinie. W efekcie wzrasta ilość epokowej patologii, a nauczyciele duchowi ludzkości muszą dbać o jej redukcję, pomagać ludziom w ulepszaniu i udoskonaleniu ich więzi. Chorobliwa podejrzliwość tak samo mocno niszczy związek jak i rzeczywista zdrada, którą trudno jest wybaczyć, ale wcale nie mniej niźli brak higieny czy egoistyczne zaspokajanie tylko siebie w związku erotycznym. Narzekanie na zły karman czy pecha w miłości jedynie te niekorzystne uwarunkowania pogłębi, stąd warto pamiętać, że zamiast narzekać trzeba się oczyszczać.

7. Ludzie, którzy poświęcili swój związek wyższym celom, duchowości, powinni pamiętać,aby nie porzucać Drogi, ponieważ związki tak pozbawione wspólnych, wyższych celów łatwo się rozpadają i trudno utrzymać je w istnieniu. Kāmarati to rozkosz z miłosnej i erotycznej więzi, chociaż Kāma bywa kojarzona z erotycznym pożądaniem. Miłosna para nie powinna ani tłumić wzajemnego do siebie pożądania ani się wstydzić swojej nagości, ale powinna się starać czynić wspólne intymne pożycie atrakcyjnym dla obojga. Jeśli wzajemny pociąg i pożądanie nabierze cech erotycznej przyjaźni, na pewno wspólne pożycie będzie możliwe do późnej starości, nawet pomimo fizjologicznego wygaszenia czy osłabienia potencji. Maitrî to przyjaźń życzliwa, skora do pomagania sobie, wspieranie się i dobroczynność, a tak uczuciowo rozwinięte związki tworzą podstawy Braterstwa. Rozwody i rozstania nie powinny być wymówką do porzucenia duchowości, Drogi ani Sanghi ani do złośliwości czy zemsty na stronie, która odchodzi. Zawsze lepiej, pogodziwszy się z rozstaniem, oczyścić więź z osobą, która odchodzi i otworzyć się dla stworzenia nowego i znacznie lepszego związku, bo to uwalnia od złego karmana rozpadu w bardziej pozytywny i zdrowy sposób.

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów