Pitagoras
Pitagoras
Foremny pięciokąt gwiaździsty, złota gwiazda pentagramu stojąca na dwóch nogach to Godło Pitagorejczyków, znawców matematyki, geometrii, astronomii i astrologii, alchemii oraz numerologii. Pięć wielkich nauk wyzwolonych jest podstawą opanowania mądrości Pentagramu wedle Mistrza Pitagorasa - jednego z wielkich ojców zachodniego okultyzmu, ezoteryki, magii i hermetyzmu.
Pentagram pitagorejski zawsze był symbolem prawdy i doskonałości, a to za sprawą "boskiej proporcji" - linie tworzące boki pięcioramiennej gwiazdy dzielą się w złotym stosunku (tzn. że całość tak się ma do większej części, jak większa część do mniejszej),
Pitagoras w swym ezoterycznym Bractwie, wprowadzając termin „filosophia” uzmysławiał, że prawdziwi Mistrzowie Ducha to Mistrzowie Miłości i Mądrości całkiem zjednoczonych. Nie ma wiedzy duchowej, nie ma Mądrości bez Miłowania, bo na podłożu energii Filos rodzi się Sophia! Jeśli ktoś nie może zdobyć Boskiej Wiedzy Mędrców, bo zbyt trudna i szuka uproszczeń, to dlatego że brak w tej osobie Miłości, Miłowania typu Filos, które jest dobroczynną sympatią i oddaniem z poświęceniem tak, że obłuda czy dwulicowość nie są możliwe.
Wielkie Białe Bractwo jako ruch duchowy zostało dzięki Talesowi i Pitagorasowi (VII i VI w p.e.ch.) rozprzestrzenione po całej Grecji, a potem nawet po Italii