Kalidasa

Kālidāsa (skr. कालिदास, "sługa Kali") był słynnym poetą i dramaturgiem z epoki klasycznego sanskrytu, autorem dzieł Meghadūta, Abhijñānashākuntala, Kumārasambhava oraz wielu innych, również bardzo znanych. Trudno dokładnie określić, kiedy tworzył, najprawdopodobniej jednak w okresie imperium Guptów, w okresie 300-470 n.e. W literaturze sanskrytu ma takie samo miejsce jak William Szekspir w literaturze angielskiej. Sława spowodowała, że przypisywano mu też dzieła, których autorem nie był, takie jak Nalodaya i Shrutabodha. Naukowcy uważają obecnie, że te utwory napisali inni pisarze o imieniu Kalidasa.

Jego sztuki i poezja opierały się przede wszystkim na hinduskiej mitologii i filozofii.

Życie

Za wyjątkiem pewności co do autorstwa jego dzieł, o samym życiu Kālidāsa niewiele wiadomo. Nie znamy takich szczegółów jak konkretna data i miejsce urodzenia czy zamieszkania. Według legendy poeta był znany ze swej urody, co ściągnęło nań uwagę księżniczki, która za niego wyszła. Jednak według legendy Kalidasa nie zyskał zbytniej edukacji w młodości i księżniczka była zawstydzona jego ignorancją i szorstkością. Jako oddany wyznawca bogini Kālī (jego imię oznacza sługa Kālī) Kalidasa pomodlił się do bogini o pomoc, gdy zamierzał popełnić samobójstwo po tym, gdy został upokorzony przez żonę, został przez Kali obdarowany niespodziewanym i niezwykłym darem inteligencji. Po tym miał stać się najwspanialszym ze wszystkich "dziewięciu klejnotów" na dworze sławnego króla Vikramaditya z Ujjain. Legenda powiada również, że został on zamordowany przez kurtyzanę w Sri Lance w czasie panowania Kumaradasa.