Satya, Satya, Satya Nam - Pochwała Prawdy

1. Satya to boskie słowo bardzo cenione przez mędrców i cudotwórców ścieżki, jaką jest yoga oraz głębiej tantra. Można powiedzieć, że tantra to yoga z wielce rozbudowaną mistyką i duchową filozofią, jednak rozróżnienie jednego od drugiego może być złudne. Ludzkie istoty powinny kontemplować i głębiej pojmować istotne ideały takie jak Satya, które wskazują jednocześnie i cel, i metodę duchowej drogi zjednoczenia z bóstwem, z wyższą świadomością Wszechrzeczy. Dosłownie, Satya to Prawda a także prawdziwość, szczerość, rzeczywistość i prawdomówność, czyli wszystko, co wiąże się z Prawdą! Subtelne, mistyczne powiązania pomiędzy słowami o kluczowym znaczeniu pokazują jednak o wiele większe i bardziej rozbudowane podłoże dla głębszego zrozumienia, czym jest Satya. W typowym sylabicznym zapisie Sanskrytu, słowo Satya składa się z dwóch sylab, z dźwięku „Sa” i ligatury „Tya”, z których każda pokazuje rodzinę rdzennych pojęć, z którymi Prawda jest związana! Sarva pokazuje to, co wieczne, trwałe i wszechobecne, a Samadhi pokazuje na to, co pochodzi ze skupienia i oświecenia jak i do tegoż prowadzi. Tyaga oznacza wyższy stan swobody i wolności, coś jak wolność od ograniczeń i zniewoleń, także pokazuje to, co wyzwala pozwalając ograniczenia usuwać i przekraczać. Prawda płynie z wolności i prawda do wyzwolenia duszy prowadzi.

2. Podzielenie głosek sekretnego słowa Satya na „Sat” oraz „Ya” wskazuje na Sattvas, świetlaną rzeczywistość jako źródło prawdy oraz na Yama(h), etyczny kodeks moralnych wskazań jako cel prawdy i jej wzniosłe tło. Yamah oznacza też 3 godzinny rytm medytacji i ćwiczeń, gdyż Yamah to dokładnie czata, czuwanie trwające 1/8 doby, co daje 3 godzinne czujne medytacje i rytuały. Czasowy rytm tych, którzy dążą do prawdy jest taką samą cenną wskazówką jak i to, że Yama to także imię Króla Aniołów Śmierci, Władcy Śmierci i Bóstwa Śmierci, u którego się prawdy o sobie i świecie poszukuje. Mędrcy powiadają, że nie zna prawdy, kto nie zaprzyjaźnił się ze śmiercią, a to przecież jogin wyzwolony, dźivanmukta zawsze gotów jest iść w objęcia śmierci, bo zna wieczne życie i przemiany duszy. Sattvas to rzeczywistość światła, piękna, dobroci i harmonii jako sfery wyższego, niebiańskiego świata, do którego zło nie dociera, co pokazuje, że prawda rodzi się w stanie harmonii wnętrza, w stanie dobrostanu i rozświetlenia całej rzeczywistości. Sylaba Yam jest też otwierającym dźwiękiem lotosu serca, stąd Satya jest tym, co otwiera serca, otwiera świadomość serca i jednocześnie jest też głębiej rzeczywistością serca, gdzie mieszka sylaba Ya, będąc też imieniem Boga, Yah!

3. Satya to także Samsaya Tyaga, wyzbycie wszelkiego powątpiewania i zwątpienia, bo siewcy wątpliwości są od zawsze uważani za fałszerzy przeznaczenia, a prawda nie zna powątpiewania, stąd uwalnianie od Samsayas! Tyaga to wyzwolenie i wyrzeczenie czy wyzbycie, stąd Satya jest mocnym wyzbywaniem się niezdrowych myśli, takich jak zwątpienie czy wahanie! Sa to sylaba promienia mocy wszystkoleczącej, uzdrowienia przez boska wiedzę i stowarzyszenie, bo do rodziny sylaby Sa należy też Samaja, braterskie stowarzyszenie się dusz dla duchowego postępu. Poznawanie rzeczywistej prawdy przynosi też prawdziwe bogactwo, bo Yaksha to strażnik skarbów, rodzaj półboskiej istoty, która ma dostęp do wszelkiego bogactwa, do wszelkich skarbów planety! Sadhana, duchowa praktyka oraz przebywanie z Sadhu/h, świętymi ludźmi tej planety to dwie podstawy prowadzące do poznania prawdy. Satsangham to zgrupowanie poszukiwaczy prawdy, zwykle w obecności jakiegoś znawcy prawdy będącego Sadhu/h, a jak wiadomo, to wokół świętych mędrców powstają Samajas, stowarzyszenia duchowe. Kto nie praktykuje duchowo, kto nie jest inicjowaną duszą, Sadhaką, ten nie idzie do prawdy, podobnie jak wszyscy samotnicy na swych własnych ścieżkach, które bez wyjątku wiodą duszę w ciemny mrok fałszu i upadku.

4. Sat-ćintana, święte myślenie, to praca umysłu z podporą Sat, które jest rzeczywistością, z której płynie prawda i prawdziwa inspiracja, prawdziwe uczucie. Sat-grantaparaya to święte czytanie prawdziwych nauk duchowych pięknie czynione przez dobrych duchowych liderów dla pożytku wielbicieli i uczniów duchowych. Sat to byt, istnienie, zdrowe życie, byt w ontologicznym sensie esencji istnienia, stąd konieczność dowodzenia prawdy przykładem własnego życia, poświęceniem w słusznej sprawie, duchową walką ze złem i fałszem, a nie tylko kłapaniem ozorem i puszczaniem frazesów w eter! Prawdę słów poświadcza się czynem, prowadząc odpowiedni do stopnia drabiny prawdy styl i sposób życia oraz praktykę duchową! Sara to esencja, istota rzeczy, a Tyaga to poświęcenie i wyższy rodzaj wolności, stąd Satya jest sama w sobie istotą wyzwolenia i esencją, dla której uczeń duchowy się poświęca! Południowy śivaizm przypomina, że Sundari, bogini piękna także nosi Sa jako pierwszą, rdzenną sylabę inicjalnym, co daje poczucie, że prawda wyzwala w piękny i istotny sposób, a wyrzeczenie jest cudownie pięknym w oczach bogów.

5. Kolorystycznie, Sat jako istota bytu i esencja rzeczywistości obrazowany jest światłem słonecznie białym, jasnożółtym, jasnobłękitnym lub jasnoróżowym, co widzącym aurę pięknie obrazuje barwę serca, Ya, które dotyka rzeczywistej prawdy. Saroja (sarodźa) to jeden z pięknych indyjskiej kwiatów, który bywał używany przez mędrców dla symbolicznego pokazania, że przekaz prawdy z mistrza (guru/h) na ucznia został dokonany. Prawda jest jak słonce, Surja, którego światłość wyzwala duszę z mroków ciemności! Tyaga to gotowość do ponoszenia ofiar, ale tak, że dla ofiarnika jego wyrzeczenie ma charakter zadowolenia duchowego i radości duszy, co obrazuje pojęcie Santosza. Tyaga to zredukowanie żądz i pragnień, a przecież samo wyzbycie szkodliwych w rezultacie dążeń, w oczywisty sposób powiększa obszar bycia zadowolonym. Rezygnacja z więzów usidlających duszę w mroku jest jak rozgonienie chmur, aby podziwiać piękno świtu i wschodu słońca. Sahodara to dosłownie siostra snu, czyli śmierci, a Satya prawda to wyrzeczenie wszystkiego tego, co wiedzie do śmierci, a jednocześnie śmierć tego, co jest przeszkodą w Wyzwoleniu ujmowanym pojęciem Tyaga! Sankalpa to wiążąca decyzje, determinacje i wytrwałość w dążeniu do celu, moc woli, a już szczególnie wolitywne, siłą woli podtrzymywane ślubowanie czy zobowiązanie. Ludzie pełni prawdy dotrzymują swych ślubowań i zobowiązań, szczególnie tych podjętych w natchnieniu, w obecności Śri Guru, mistrza duchowego lub wobec zgromadzenia ludzi prawdy w czasie Satsangham.

6. Zrozumienie jak działa prawda i jak postępują ludzie, których promień światła prawdy prowadzi, jest bardzo łatwe, jeśli studiujemy pojęcia należące do sylabicznej rodziny wibracji, z jakich składa się niebiańskie pojęcie Satya. Kulminacyjne czy kardynalne punkty dnia to świt i zmierzch, ale także południe, a cała triada tych okresów polecanych do praktyki to Sandhya, która jest polecana wszystkim praktykującym wyzwolenie. Kto intuicyjnie poznaje prawdę, ten intuicyjnie wstaje o świcie, aby praktyki duchowe kultywować, praktykuje też o zmierzchu i recytuje modlitwy w południe, to jest pewne, bo prawda podtrzymuje rytm praktyki Sandhya. Sama możliwość poświęcania się dla boskiej linii przekazu, guruh czy braterstwa napełnia zadowoleniem i radością, wręcz ekstazą doznawaną jako Samadhi. To, co pozostaje niezmienne należy do dziedziny Sat, a przecież chwilowe, szybko-zmienne żądze i pragnienia nie mają w sobie nic z prawdy, podobnie jak wszystko to, co przyspiesza degenerację, zużycie, starzenie i śmierć. Sayujya, duchowe połączenie z Bogiem i Niebiosami opiera się na wszystkim, co przynosi wibracje sylaby Sa w pojęciu Satya jako, że mędrcy poprzez prawdę jednoczą się z Najwyższym. Znający prawdę, tę odwieczną i jednoczącą z Niebiosami wędrują do kręgu anielskiego znanego jako Sadhyadeva Gana, bracka wspólnota najwyższego Sa odnoszącego się tak do Satya jak i całej rodziny wibracji pojęć sylaby Sa.

7. Święci męczennicy, którzy życie oddali w słusznej sprawie dla chwały prawdy, ci, którzy ucieleśnień prawdy bronili, oni idą jako dusze uświęcone do niebiańskiej krainy świętych, jaką jest Sadhyaloka czy Sadhyagana! Ci święci Sadhu/h pełni prawdy są tymi, którzy zasługują na to, aby przemienić się w anioły Boga i przyodziać w nieskazitelność oraz w nieśmiertelność. Satya, prawda, płynie ze sfery Sat, która jest czystym, najwyższym istnieniem, jedyną rzeczywistością, opartą na zdrowym fundamencie, a manifestuje się przez serce, przez sam rdzeń serca, którym jest czysta prawdziwa boska jaźń. Sahan, niezmierzona cierpliwość i wytrwałość ascezy oraz poświęcenia towarzyszy wszelkim adeptom i adepcikom prawdy. Mantram Sau-Ham lub Ham-Sah towarzyszy uczniom w ich ziemskich wcieleniach poświęconych poszukiwaniu prawdy. W cyklu Pięciotysiąclecia, dawcy prawdy inkarnują się jako avatarowie w czasie Samadhi - Kala, a jest to 2 – 2,5 tysiąca lat od rozpoczęcia cyklu, aby przypomnieć uczniom początkowe nauki dawnych mistrzów, którzy cykl rozpoczynali! Przypominają ludziom o ich ślubach i zobowiązaniach do poszukiwania prawdy, które podjęli w dawnych żywotach, a przecież żywa prawda wypełnia swe zobowiązania i ślubowania, wypełnia Samaya praktyki w duchowej linii przekazu. Oby wszyscy, którzy przychodzą do Guru/h i boskiej linii przekazu dotrzymywali swoich ślubowań ku osiągnięciu prawdy, wyzwolonego i oświeconego życia!

Mistrz Himalaya Swami

Linki zewnętrzne

PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów